Een eetstoornis op het terras
De tijd is weer aangebroken; het wordt lekker weer, het blijft langer warm en licht, je bent he-le-maal klaar met het binnen zitten... Oftewel het is terrasjesweer! Een geweldige maar ook lastige tijd! "Hé, heb je zin om mee naar het terras te gaan? We vertrekken rond 14 uur! Tot straks, xx" Ja zin heb ik altijd... Maar, wat ga ik drinken en oh nee dadelijk komen er hapjes bij! En stel je voor als ze daar willen eten...... Of alcohol willen drinken?! HELP!
Het was de eerste zomerse dag en ik weet nog goed dat een vriendin vroeg of ik mee ging naar het terras. In eerste instantie dacht "Oh ja waarom niet..." Niet veel later sloeg de paniek toe. Oh nee wat ga ik drinken? Wat als ze hapjes wil bestellen, hoe kan ik daar onderuit komen? En als ze hapjes bestelt, wat moet ik dan doen? Hoe kan ik dit compenseren? Hoeveel calorieën zitten erin? Mijn eetschema raakt in de war! Etc etc etc.
Continu was ik in gevecht met mezelf: Ik ben altijd een diehard terras fan geweest, heerlijk wat kon ik daar van genieten! Maar nu was het ook het vreselijkste wat er was. Ik had geen controle meer over alles en dat maakte me helemaal wild. Soms zo wild dat ik niet eens meer wilde gaan. Anderzijds had ik soms ook last van eetbuien; "Als ik nu toch al gezondigd heb, kan ik ook meteen helemaal los gaan". Al die gedachtes maakten dat ik niet echt kon genieten van het terrassen.
Ik was alleen maar gefocust op het eten, drinken, calorieën etc . Daardoor miste ik het leuke contact met het gezelschap, de leuke en goede gesprekken, de grapjes, het mensen kijken en waarschijnlijk nog veel meer! Want dat is waar ik nu van geniet als ik op het terras zit. Ik kan nu een terrasje pikken en pakken wat ik wil, zonder dat er gedachtes, angsten of controles om de hoek komen kijken. Hoe heb ik dit aangepakt?
♥ Het belangrijkste wat ik heb ervaren is niet afzonderen; ga niet je sociale contacten verwaarlozen!
♥ Begin met terrassen met iemand die je vertrouwt; een goede vriendin, vriend, nicht, neef, vader, moeder etc. en geef aan waar je bang voor bent en waar je over nadenkt. Ik heb gemerkt dat door het delen van mijn angsten ik veel rustiger was en me meer kon ontspannen; mijn geheim was geen geheim meer. Daardoor kon ik meer genieten! Langzaam ben ik gaan oefenen, eens wat drinken wat ik echt lekker vond, kleine snackje eten en uiteindelijk een maaltijd eten. En er gebeurde niks... Dit was zo'n fijn en krachtig gevoel!
♥ Ik heb geleerd dat alles kan, met mate en er dan niks raars gebeurt! Gaandeweg kreeg ik meer vertrouwen in mijn lichaam als ook in mezelf. Op die manier kwam er meer ruimte om te genieten en mij te focussen op andere dingen, waardoor die angsten langzaam verdwenen.
♥ Heb je geen eens behoefte om naar een terrasje te gaan bij mooi weer? Lees dan ook eens de blog: Mooi weer, maar ongelukkig.
Ik wens jullie een mooie terrastijd! ♥
Gerelateerde blogposts
7
Reacties
Misschien is het nog niet helemaal je van het, maar als ik kijk naar waar ik ooit stond, ben ik wel blij dat ik niet direct in de 100% paniek schiet en dat ik op het moment zelf wel kan genieten :), omdat ik zulke lieve mensen om mij heen heb en me ertoe voel doen :).
ik ben voor de eerste x sinds jaren met koninginendag een terrasje wezen pikken,,, ik keek er aan de ene kant wel uit maar tot dat ik moest bestellen sloeg de paniek toe, ik had cola light besteld en kreeg dit in een glas. T voelde toen al meteen niet goed en heb vanaf dat moment ook niks meer gedronken of gegeten.... En ja om nou elke x water te bestellen op een terras vind ik ook niets eigenlijk....
Volgende x beter denk ik maar....
*zucht*
schijnt de zon niet dan een thee of een cappuccino.
terras is om te genieten en mn eetstoornis kan dan mooi de boom in.
dan maar een nep eetstoornis maar t terras vind ik zo heerlijk en zeker als de zon schijnt dan moet ik gewoon genieten!
Wel lastig idd als ze wat willen eten, maar vaak doen we dat toch niet
Ik kan zo genietn op een terras!
Het is gewoon gezellig, en lekker bijkletsen.
Ik kan niet wachten tot het weer mooi weer is.