Een eetstoornis gaat vaak gepaard met liegen. Niet alleen tegen jezelf, maar vaak ook tegen de mensen om je heen. Soms lijk je zo in de ban van je eetstoornis te zijn, dat je er oprecht van overtuigd bent dat het beter is om niet eerlijk te zijn, eten te verstoppen of dingen achter te houden. Toch weet je misschien ergens ook wel dat dit niet goed is.

Zelf heb ik ook veel trucjes uitgehaald. Trucjes die ik hier natuurlijk niet zal benoemen, maar die wel voor veel problemen hebben gezorgd. Dingen die ik heb gedaan omdat ik dacht dat ik niet anders kon. Ik zat vast in mijn eetstoornis en leefde een geheim leven rondom eten en gewicht. Dit was mijn ding, mijn controle. Ik mocht hier over liegen, want ik kon tenslotte niet anders dacht ik.

Al die kleine leugentjes leken onschuldig. Ik vertelde in de loop van de jaren steeds meer over hoe het met me ging, maar echt helemaal eerlijk ben ik pas geworden toen ik in behandeling ging. Zonde, want ik heb me daardoor enorm eenzaam gevoeld en mezelf ruimte gegeven om nog ongezonder met eten en mijn lichaam om te gaan. Mijn ouders wisten niet half hoe slecht het eigenlijk ging.

• Controle
Er zijn veel redenen om te liegen, dingen achter te houden en niet open te zijn over hoe het echt met je gaat, wat je precies allemaal uitvreet en wat je precies eet. Bij mij ging het er vooral om dat ik die eetstoornis nog niet los durfde te laten. Als ik open en eerlijk zou gaan zijn, kon ik niet meer liegen, eten overslaan of afvallen. Ik zou de controle verliezen en ik wist niet wat er dan zou gebeuren.

• Anderen geen verdriet willen doen
Een andere reden was dat ik mijn ouders niet onder ogen durfde te komen als ze zouden weten waarover ik allemaal loog. Ik wilde ze het niet aandoen om daarover eerlijk te zijn en toe te moeten geven dat ik eigenlijk helemaal niet zo lief en perfect was als ik mij probeerde voor te doen. Ik liet ze slechts een tipje van de sluier zien. Ze moesten eens weten. Maar dat wilde ik ze liever besparen.

• Sterk 
Ergens voelde het ook sterk en goed dat ik zelf de controle had. In mijn eigen anorexia verhaal speelde ik de hoofdrol en was er niemand die mij dat afnam. Ik had grip op mijn eigen eetpatroon, mijn compensatiegedrag en voelde me daardoor sterk. Ik voelde me niet sterk op veel andere gebieden in mijn leven en merkt dat ik dat gevoel wel kon halen uit streng zijn voor mezelf en rommelen met eten. Dan maar niet open zijn over hoe het met me gaat.

• Je beter voordoen
Door niet alles te vertellen, kun je je beter voordoen. Ik vond het sommige periodes wel fijn dat mijn ouders dachten dat het al veel beter ging, terwijl het me ook heel erg eenzaam maakte. Door niet helemaal eerlijk te zijn en te doen alsof het goed ging, kon ik alles op mijn eigen manier oplossen of juist hier en daar gedrag vasthouden vanuit mijn eetstoornis. Niet helpend, kan ik je vertellen. Ook geloofde ik er soms zelf in dat het ook echt beter met me ging. 

• Schijn bedriegt
Het lijkt soms beter om te liegen. Maar het enige wat het je brengt is eenzaamheid, vertraging in je herstel en enorm ingewikkelde situaties. Uiteindelijk houd je vooral jezelf voor de gek en krijg je spijt van hoe je hebt gelogen. Dit ben jij niet, dus ga er tegenin. Liegen en bedriegen lijkt een optie, maar dat is het helemaal niet.

Open en eerlijk zijn heeft mijn enorm geholpen om beter te worden. Ik heb veel geleerd in behandeling over mezelf. Ik leerde mijn eigen gevoelens herkennen, gedachtes beïnvloeden en praten over mijn gevoel. Ook merkte ik dat als ik er over praatte, ik niet meer in mijn eentje tegenover die eetstoornis en mijn problemen stond, maar samen. En dat gaf me kracht om door te zetten en schijt te hebben aan die stomme eetgestoorde gedachtes.

Stop met liegen en jezelf en de mensen om je heen voor de gek houden. Trek je mond open tegen die eetstoornis en luister naar je gezonde kant. Soms is het lastig dat te veranderen, maar oefening baart kunst. Het zal echt nog weleens mis gaan, maar het is echt heel belangrijk om uiteindelijk toch steeds meer te laten zien van wat er echt allemaal schuil gaat achter die vrolijke glimlach.