Als eetbuien niet stoppen
Wanneer je last hebt van eetbuien, is het vaak moeilijk om hieruit te komen. Veelal zit je vast in een patroon waarbij je lijnt, vervolgens honger krijgt, doorslaat in eetbuien, compenseert en opnieuw gaat lijnen. Tips hierbij zijn veelal afleiding zoeken en een normaal eetpatroon opbouwen. Maar wat als je dit allemaal doet en toch eetbuien blijft houden? Wat als je je elke dag voorneemt om weer normaal te eten, maar direct bij het ontbijt al doorslaat en geen idee meer hebt van hoe het komt en wat je er aan moet doen?
Toen ik een heftige eetstoornis had, waren er perioden waarin ik bijna niets at en vervolgens doorsloeg in eetbuien. Ook was ik depressief en troostte ik mezelf met eten. Ik heb echter ook een tijd gehad dat ik er alles aan deed om tegen die eetbuien in te gaan, maar op de een of andere manier lukte het me niet. Ik had op een gegeven moment niet eens echt drang meer, maar het was alsof ik gewoon moest eten en niet anders kon, ondanks dat mijn lichaam signalen gaf dat het echt de verkeerde kant op ging.
Ook ik heb hierbij heel veel geprobeerd. Ik zocht afleiding, probeerde te zorgen dat ik niet alleen was, at regelmatig en zorgde voor structuur in mijn leven. Soms probeerde ik alleen maar veilige dingen te eten om te voorkomen dat ik doorsloeg, andere keren probeerde ik toch mezelf lekkere dingen toe te staan om te voorkomen dat ik er drang naar zou krijgen. Het leek allemaal niet te werken. Ik kende elke tip en truc uit mijn hoofd en toch ging al mijn geld op aan eten. Ik was te moe om er tegenin te gaan. Ik werd er wanhopig van en was bang dat ik nooit meer uit die eeuwige cirkel zou komen.
Als jij hier ook angstig over bent en niks meer lijkt te helpen, dan zijn hier nog een aantal andere tips.
♥ Medicatie
Uit onderzoek blijft dat fluoxetine (prozac) goed kan werken als je last hebt van eetbuien. Het vermindert je eetlust waardoor je minder snel doorslaat. Ik ben dit gaan slikken omdat ik depressief was en merkte toen ook het positieve effect op mijn eetbuien. Later leek dit echter een beetje weg te gaan en kreeg ik opnieuw extreme eetbuien. Om die reden ben ik gestart met topiramaat. Topiramaat wordt over het algemeen voorgeschreven aan mensen die last hebben van epilepsie en/of migraine maar het blijkt ook te werken als je last hebt van eetbuien. Wat dit medicijn hierin precies doet, is niet helemaal bekend maar het werkt wel. Mij heeft het voor lange tijd ontzettend goed geholpen. Topiramaat is echter wel een vrij heftig medicijn wat vervelende bijwerkingen kan hebben, dus overleg hierbij goed met een arts en ga niets op eigen houtje proberen.
♥ Opname
Als het thuis echt niet meer gaat, dan kan het helpen om voor een aantal weken even uit je omgeving gehaald te worden en in opname te gaan. Dit kan bij een eetstoorniskliniek, in mijn geval was het op een crisisafdeling omdat ik ook erg depressief was. Hier waren ze niet gespecialiseerd in eetstoornissen maar was het van belang dat ik goed aangaf hoe mijn eetstoornis werkte en hoe zij mij konden helpen. Hier kwam dus wel een hoop verantwoordelijkheid bij kijken, want ik had ook makkelijk mijn mond kunnen houden.
In een eetstoorniskliniek ligt dit natuurlijk anders en zul je waarschijniljk vrij snel een normaal eetpatroon op moeten bouwen. In beide gevallen kan een korte opname goed helpen om uit je oude patroon te komen. Ook kan het ervoor zorgen dat je wat tot rust komt. Continu bezig zijn met het hebben van eetbuien is psychische en lichamelijk heel vermoeiend. Voor mij was het tijdens een opname al een verademing dat dit even niet meer hoefde, simpelweg omdat het niet kon. Ook had ik het gevoel even niet meer te hoeven vechten, waardoor de spanning direct zakte.
Alles uit handen geven
Eetbuien kosten veel geld waardoor je uiteindelijk financiele problemen kunt krijgen. Als je regelmatig naar de supermarkt gaat om eetbuivoedsel te kopen, dan is het waardevol om dit met iemand die je vertrouwt te bespreken en bijvoorbeeld je pinpas in zijn/haar beheer te geven. Dit is best heftig, maar dat zijn de eetbuien ook en daar wil je nu juist vanaf. Op deze manier ontneem je jezelf de mogelijkheid om eten te gaan kopen.
Kom je zover dat je dan maar eten gaat stelen, bespreek dit dan ook met diezelfde persoon en vraag hem/haar je te controleren. Zelf heb ik dit ook gedaan in combinatie met een opname. Daarvoor ging ik regelmatig even ‘'wandelen'' met een lege tas en kwam ik daarna met een volle tas weer terug maar toen ik had aangegeven dat ik dan eigenlijk naar de supermarkt ging, werd er gezegd dat ik best mocht wandelen, maar wel zonder een tas.
Als ik wel naar de supermarkt moest voor iets wat ik echt nodig had, dan gaven de medewerkers aan dat ze bij terugkomst mijn tas zouden controleren. Dit weerhield mij ervan om eetbuivoedsel te kopen. In het begin vond ik het heftig en irritant dat ik zo gecontroleerd werd, maar uiteindelijk was dit wel mijn keuze en heeft het me geholpen om te stoppen met die eetbuien
♥ Sporten
Sporten terwijl je kampt met een eetstoornis klinkt wellicht wat dubbel. Bewegen is echter heel erg goed bij het voorkomen van eetbuien. As je bijvoorbeeld een half uur hardloopt, dan voel je je voldaan en kan dit ervoor zorgen dat je geen eetbuien meer hebt. Hierbij is het natuurlijk wel goed om te onthouden dat het hier niet gaat om overmatig bewegen wat voortkomt uit bewegingsdrang maar echt om lekker te bewegen om je fitter te voelen en eetbuien te voorkomen.
♥ Stop met jezelf isoleren
Als je eenmaal in die cirkel van eetbuien zit, dan raak je vaak geisoleerd van anderen. Je bent alles aan het plannen rondom je eetbuien, je gaat stiekem naar de supermarkt, hebt stiekem eetbuien en misschien moet je ook nog compenseren zonder dat iemand het merkt. Hiermee sta je steeds minder in verbinding met anderen omdat je moet liegen en allerlei smoesjes moet verzinnen om maar die eetbuien te kunnen hebben.
Ben je eenmaal alleen, dan voel je je vaak weer eenzaam wat opnieuw eetbuien triggert waardoor je het uiteindelijk alleen maar erger maakt. Blijf dus in contact met anderen. Spreek met iemand af, bel eens een vriendin op en maak een keer een afspraak om bij elkaar te gaan eten of thee te drinken zonder een eetbui te krijgen. Sluit jezelf niet op!
♥ Houd moed
De laatste en misschien wel belangrijkste tip: houd moed. Je kunt écht van die eetbuien afkomen, ook al denk je nu dat je hier voor altijd mee blijft zitten en alles al geprobeerd hebt. Maak een positiviteitsboekje waarin je schrijft waar je dit voor doet en wat je doelen voor in de toekomst zijn. Ook kun je hierin schrijven hoe je je voelt na een eetbui zodat je dit kunt lezen voor een volgende keer.
Als ik terugkijk op de tijd waarin mijn eetbuien zo extreem waren en niets leek te helpen, denk ik dat mijn 'fout' is geweest dat ik op een gegeven moment maar opgaf. Ik deed er niets meer tegen omdat ik er van overtuigd raakte dat ik gewoon te zwak was en dat het nooit meer beter zou worden. Uiteindelijk is dat het wel geworden en dat kan voor jou ook. Je moet er heel hard voor werken maar dat is het waard.
Wat doe jij tegen je eetbuien?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Volhouden, knokken en heel hard hopen dat het ooit voorbij gaat.
Persoonlijk denk ik dat dat het belangrijkste is om van je eetbuien af te komen, als je natuurlijk wel een normaal eetpatroon hebt; Vind iets in je leven dat je wilt bereiken, iets waarvan jij denkt dit wil ik, dit gaat me gelukkig maken. En dat je het wilt bereiken, dat je wilt gaan leven hoe eng het ook is, anders gaat het nooit werken. Zolang je niet kotsmisselijk(ironie) bent van al die eetbuien, dan ga je er niet mee kunnen stoppen. Diep van binnen, hoe depressief je ook bent, zit er altijd wel iets dat een beetje licht geeft. En ik denk dat dat begint met het besef dat eetbuien niet de oplossing zijn. Want hoe fijn zou het zijn als je niet meer boven de wc hoefde te hangen of persé naar de winkel moet voor eten? Los van het hele verstoorde biochemische proces in je lichaam dat depressie kan bevorderen.
Gelukkig zijn betekent niet dat je 24/7 happy bent, dat is namelijk geen mens. Gelukkig zijn bestaat uit momenten van geluk en het gaat erom dat je deze moment vindt, creëert en uitbouwt.
Toen heb ik toevallig het boek 'Brain over binge' van Kathryn Hanssen gelezen, daar wordt eetbuien van een heel ander standpunt bekeken. Haar 'recovery' was zo simpel en zo snel, het leek bijna te mooi om waar te zijn. Maar het hielp echt.
Ik raad echt iedereen die niet van z'n eetbuien afkomt aan dit boek te lezen. Waar ik enkele maanden geleden 'chronisch' aan boulimia leed, ben ik nu eetbuivrij!
Ik heb voor de zomervakantie na 2 jaar mijn ouders verteld over mijn boulimia... Het ging even beter maar daarna ging alles weer mis , maar deze keer op een andere manier.. Eerst bingde en kotste ik meerdere keren per dag, ik had op een gegeven moment een la in mijn kledingkast met eten.. Na de vakantie ging alles zo slecht, niet alleen eten , maar ook alle andere psychologische onderzoeken, school, zelfbeeld.... Dat ik zelf geen energie meer had om te kotsen, maar ik was soms bijna de hele avond als ik thuis was constant aan het overeten, stress, ruzie, leegte, druk. Bij het minste ging het al fout.. Maar daarna kon ik gewoon niet kotsen het lukte mentaal gewoon niet meer.. Dus toen heb ik vaak over dag de hele dag niet gegeten plus dat ik dagelijks 50 km fiets naar school en veel gym.. Maar op een een oo andere manier, thuis gaat alles fout...vreselijk, de buikpijn die je hebt om van een plek waar je je niet fijn voelt naar een plek te gaan waar alles mis gaat...Where's my home......
Nu heb ik deeltijdbehandeling, niet zozeer voor mijn e.s maar meer algemeen, gaat het beter,nee niet op 'eetvlak' . Het is ook niet het hoofddoel, en mijn ouders denken dat ik af en toe door emotie wat te veel eet....fuck my life, ik wil dit niet meer.....
Ik wil niet weer bijna aarde vertlaten, i need help..... Maar wat als niemand je echt geloofd en je pijn ziet.... Wat als je te goed je problemen kan verbloemen, terwijl je diep van binnen het liefst alles op tafel wil leggen en weer beter worden.?
Ik heb voor de zomervakantie na 2 jaar mijn ouders verteld over mijn boulimia... Het ging even beter maar daarna ging alles weer mis , maar deze keer op een andere manier.. Eerst bingde en kotste ik meerdere keren per dag, ik had op een gegeven moment een la in mijn kledingkast met eten.. Na de vakantie ging alles zo slecht, niet alleen eten , maar ook alle andere psychologische onderzoeken, school, zelfbeeld.... Dat ik zelf geen energie meer had om te kotsen, maar ik was soms bijna de hele avond als ik thuis was constant aan het overeten, stress, ruzie, leegte, druk. Bij het minste ging het al fout.. Maar daarna kon ik gewoon niet kotsen het lukte mentaal gewoon niet meer.. Dus toen heb ik vaak over dag de hele dag niet gegeten plus dat ik dagelijks 50 km fiets naar school en veel gym.. Maar op een een oo andere manier, thuis gaat alles fout...vreselijk, de buikpijn die je hebt om van een plek waar je je niet fijn voelt naar een plek te gaan waar alles mis gaat...Where's my home......
Nu heb ik deeltijdbehandeling, niet zozeer voor mijn e.s maar meer algemeen, gaat het beter,nee niet op 'eetvlak' . Het is ook niet het hoofddoel, en mijn ouders denken dat ik af en toe door emotie wat te veel eet....fuck my life, ik wil dit niet meer.....
Ik wil niet weer bijna aarde vertlaten, i need help..... Maar wat als niemand je echt geloofd en je pijn ziet.... Wat als je te goed je problemen kan verbloemen, terwijl je diep van binnen het liefst alles op tafel wil leggen en weer beter worden.?
Zolang je bezig blijft me afvallen gaat er niks veranderen, zo blijf je in die cirkel zitten.
Heel herkenbaar dus!
De eetbuien staan ergens voor en het is al een afstraffende manier van handelen. Door mezelf gerust te stellen, te troosten en te omarmen, lukt het me om het dan bij die ene eetbui te houden.
Ik zie eetbuien tegenwoordig als een duidelijk signaal voor andere dingen en kan heel bewust kiezen om wel/geen eetbui te hebben. Hier is wel wat jaren overheen gegaan voor ik dit zo kon zien en ook zo kon handelen.
Allereerst: goed stuk!
Mag ik vragen hoeveel mg topiramaat jij slikt(e)? Ik slik het ook, maar ben erg zoekende naar de werkende dosis en ben nieuwsgierig naar wat de ervaring van anderen is die werkend is.
Ik slik nu tweemaal daags 100 mg. Is dit normaal? Ik heb er nog niet alle dagen in de week profijt van terwijl mijn psychiater zegt dat ik al erg hoog zit. Vandaar mijn vraag.
Alvast bedankt.
Groetjes!
Ik slikte maximaal 75mg per dag en dat had voldoende werking. Ik denk inderdaad dat wat je nu slikt erg veel is als het puur en alleen voor je eetstoornis is. Misschien goed om nog met je psychiater te overleggen.
Groet, Sandra
Veel succes! xx