Ik heb een hekel aan winkelen
Winkelen is iets wat ik het liefst alleen doe op vakantie of via internet. Als mijn vriendinnen mij uitnodigen om gewoon, lukraak te gaan shoppen, haak ik meestal af of stel ik iets anders voor. Ik vind het vaak zo druk in winkels, haat wachtrijen en de hitte met je jas in een kledingzaak. Winkelen doe ik het liefst alleen als ik iets nodig heb, en ook dan doe ik het met tegenzin. Ik vind het saai, vermoeiend en chaotisch, waardoor ik vaak ook ineens niet meer weet wat ik leuk vind.
Ik denk dat ik daarin helemaal niet enige ben. Hoewel ik vroeger heel graag ging winkelen, vind ik er nu geen reet meer aan. Heel soms nog maar, bijvoorbeeld in een bijzondere stad op vakantie of als ik het niet te vaak doe. Maar ook dan vind ik vaak het eten of het koffietentje de leukste plek. Vroeger vond ik winkelen leuk, omdat ik graag nieuwe kleren wilde. Ik was wat meer bezig met mijn uiterlijk en wilde mezelf ook graag uiten daarin. Winkelen was dus iets wat ik leuk vond om te doen, omdat ik mezelf anders kon aankleden de dag daarna.
Natuurlijk was winkelen ook heel gezellig en dat is ook de reden dat ik nog steeds af en toe de stad ik duik met een goede vriendin of mijn man. Maar zo lang als vroeger houd ik het niet meer vol en sommige winkels mijd ook ook bewust vanwege de drukte. We winkelen dan vooral in de zij straatjes, waar geen grote zaken zitten, maar kleine boetiekjes en speciale winkeltjes. Tweedehands, vintage en conceptstores bijvoorbeeld. Daar is het vaak ook wat rustiger en kom je meer inspirerende dingen tegen.
Vroeger vond ik winkelen leuk, schrijf ik hierboven. Maar nu ik er langer over nadenk, weet ik natuurlijk ook dat winkelen in een bepaalde periode van mijn leven helemaal niet leuk was en juist stressvol. Winkelen met een eetstoornis is niet meer het gezellige winkelen voor de lol. Soms werd ik ook getriggerd, door bijvoorbeeld een kledingmaat. Zelfhaat, onzekerheid en je negatieve zelfbeeld krijgen de volle aandacht op een middagje shoppen in de stad. Winkelen met een eetstoornis was niet meer leuk.
Aan het einde van een middag winkelen, toen ik nog een eetstoornis had, kwam ik vermoeid, boos op mezelf en somber thuis. Soms lachte ik wel gezellig thuis, maar ondertussen voelde ik me dik, lelijk en waardeloos. Ik verdiende de kleding die ik had gekocht niet en voelde me schuldig. Door mijn negatieve zelfbeeld, gunde ik mezelf niets meer. Als ik had gewinkeld, kon ik me daarover dan ook heel erg rot voelen. Door mijn eetstoornis en lage zelfbeeld kreeg ik anorexia in mijn portemonnee.
Ik vind het verdrietig om te lezen dat ik toen zo worstelde met iets wat gewoon leuk zou kunnen zijn. Gelukkig is dat veranderd. Ik heb zelfs wel eens in therapie gesprekken gehad over winkelen en mezelf nieuwe kleding gunnen. Doordat ik aan achterliggende problemen heb gewerkt en mezelf goed ben gaan verzorgen, leerde ik meer waarde hechten aan mezelf en werd winkelen weer leuk.
Inmiddels winkel is dus ook nog wel eens, maar mede omdat ik zoveel mogelijk fair wil winkelen, wordt mijn keuze erg beperkt. Dat vind ik wel eens lastig. Ik doe het dan ook stap voor stap en ben niet streng voor mezelf. Ik vind het gewoon mooi om mij hiermee bezig te houden, zoals ik al eerder schreef. Dit maakt wel dat ik minder winkel en als ik winkel, dit heel bewust doe. Ik weet precies welke winkels ik wil bekijken en wat ik nodig heb. Hierdoor ben ik extra blij met een kledingstuk en is het winkelen, als ik dat wel doe, erg gezellig. We brengen veel meer tijd door in koffietentjes, omdat we niet zoveel winkels bezoeken bijvoorbeeld. Daardoor vind ik af en toe winkelen wel gezellig, maar niet te vaak.
Ik ga liever niet te vaak winkelen, voornamelijk vanwege de drukte. Ik word daar snel overprikkeld of geirriteerd van. Online kleding bestellen is dan net zo makkelijk. Soms doe ik dat samen met vriendinnen, zodat we verzendkosten besparen en er meteen een gezellige middag ‘thuiswinkelen' van maken. Ik denk dat ik niet de enige ben die verschillende redenen heeft om een hekel te hebben aan shoppen. Ik ben benieuwd of jij dit ook hebt. Misschien door je eetstoornis, misschien ook door hekel aan drukte, het snelle consumeren of misschien door iets anders.
Hou jij van winkelen?
Fotografie: Gordon Oliver, Andreas Kollmorgen
Gerelateerde blogposts
Reacties
Voor mijn gevoel loopt iedereen ook te langzaam en hand in hand als het kan door de winkelstraatjes.
Wat fijn om te lezen dat een gezond persoon hier ook last van kan hebben.
Onlangs heb ik ontdekt dat vroeg shoppen wel leuk kan zijn (9-12) op een doordeweekse dag in de stad;)
ben nog altijd een mode meisje.
gelukkig maak ik nu dus wel een geldplan zodanig dat ik vooraf weet waar mijn geld ongv naar toe gaat.
Denk dat ik er komend jaar wat beter voorsta, ben er mee bezig. Toch vind ik mijn gezondheid belangrijker dan dure kleding en als ik zo wat winkels inloop vind ik niet vaak iets wat me aanspreekt. Wel soms in boetiekjes of bij Sissy Boy, bijvoorbeeld. Ook hou ik niet van die strakke broeken van tegenwoordig en in de kringloopwinkels vind je nog de wat verouderde mode.
Online heb je ook meer een overzicht van veel meer kleding. Dan vind ik makkelijker echt wat ik wil.
Geld uitgeven gaat de laatste tijd veel moeiljker.. ik wil het liefst alles sparen.
ik merk ook dat ik shoppen niet meer leuk vind en als ik het doe alleen wil gaan.
bij drukte ga ik al snel weg en word ik geirriteerd als mensen niet doorlopen of niet uitkijken. ik voel het niet meer en zie het ook niet als iets leuks veel dingen zijn voor mij een hele opgave geworden.
dus je bent er niet alleen in.
respect.