Anorexia in je portemonnee

 

Als kind heb je bijna ieder seizoen nieuwe kleding nodig omdat je nog veel groeit, naarmate je ouder wordt, wordt dit minder. Toch heeft iedereen geregeld nieuwe kleding nodig. Voor de een is het een feest om lekker te mogen shoppen terwijl de ander er juist een hekel aan heeft. Er zijn ook mensen die het vooral lastig vinden om kleding voor zichzelf te kopen. Geld uitgeven voor jezelf, als je een erg laag zelfbeeld hebt en je jezelf niet de moeite waard vindt, kan dan ineens een stuk moeilijker worden.


Bron

Toen ik nog erg slecht in mijn vel zat, waren er periodes waarin ik het geregeld ook best lastig vond om voor mezelf iets te kopen, zowel op het gebied van kleding als andere zaken. Ik vond mezelf te dik, had het gevoel dat niks me leuk stond en vond het daarom zonde om geld aan kleding uit te geven. Ook vond ik mezelf vaak niet de moeite waard om iets moois voor te kopen. Ik keek geregeld op webshops met kleding en deed die kleding dan ook in het winkelmandje, maar aan het eind klikte ik alles één voor één weer weg en besloot ik toch maar niks te kopen. Soms hield ik het bij één of twee goedkope shirtjes omdat ik de rest te duur vond om voor mezelf te kopen.

Ook dacht ik vaak dat ik bepaalde dingen nog maar beter even niet kon kopen omdat ik ''binnenkort'' wel veel afgevallen zou zijn en dan een veel kleinere maat zou hebben. Ik stelde mijn aankopen daarom altijd uit tot in de eeuwigheid, want die hele kleine maat waar ik op hoopte, is er nooit gekomen. Ook al had ik na verloop van een tijd een iets kleinere kledingmaat, dan nog werd ik daar niet gelukkig van. De kleding stond me niet ineens leuker, het shoppen werd er niet gezelliger op ik voelde me niet zekerder in een kleinere kledingmaat. Ik realiseerde me dan ook dat kleding kopen en het shoppen leuk vinden niet zat in een kledingmaat of in hoeveel geld ik te besteden had, maar in hoeveel ik mezelf gunde en mezelf het waard vond om iets moois te kopen

Door de jaren heen oefende ik hier met steun uit therapie mee door stap voor stap wel dingen te kopen. Soms sloeg ik hier juist weer in door en kocht ik alles wat los en vast zat. Hier zal ik later in een blog meer over vertellen. Op andere momenten kocht ik dingen waar ik me soms schuldig over voelde. Een shirtje van 40 euro dat ik bijvoorbeeld erg duur vond, maar wel heel mooi. Ik vond het mezelf niets waard en had vroeger geleerd dat dat wel erg veel geld was voor een simpel shirtje. Ik leerde echter ook dat ik best eens iets mocht kopen voor mezelf dat misschien iets duurder was dan ik normaal zou kopen als ik dat echt heel leuk vond en dat ik de moeite waard was om mezelf mooi aan te kleden.

Door die leuke kleding te kopen en mezelf mooi aan te kleden steeg mijn zelfvertrouwen. Ik zat lekkerder in mijn vel en kon steeds vaker dingen kopen die ik leuk vond, zonder me af te vragen of ik iets wel of niet moest kopen. Soms voelde ik me achteraf nog weleens schuldig, zeker als ik een miskoop had gedaan of achteraf een kledingstuk van niet zo goede kwaliteit bleek te zijn. Toch bleek oefenen hierin de beste manier om verandering te brengen in mijn koopgedrag.


Bron

Jezelf allerlei dingen ontzeggen omdat je jezelf niet de moeite waard vindt of omdat je hoopt later een kleine maat te kunnen kopen, is zo zonde van je tijd en oneerlijk tegenover jezelf. Wat mij geregeld hielp op momenten dat ik weer in deze modus dacht, was me afvragen of ik zoiets ook tegen een vriendin zou zeggen waarmee ik op dat moment aan het winkelen was. Zou ik tegen haar zeggen dat zij dat mooie shirtje niet waard was? Of zou ik haar vertellen dat ze eerst nog wat moest afvallen voor een kleinere maat? Zou ik haar zeggen dat een shirt te duur voor haar is? Natuurlijk niet, maar waarom zei ik dat dan wel tegen mezelf? Ik deed mezelf tekort door met twee maten te meten en gaf mezelf niet de kans om mezelf met behulp van kleding en accessoires mooi aan te kleden. Dat terwijl dit me juist wat meer zelfvertrouwen kon geven.

Natuurlijk moet je zelfvertrouwen ook niet enkel afhangen van de inhoud van je kledingkast, de dure merkjes in kleding of de hoeveelheid schoenen die je bezit, maar kleding is wel een mooi hulpmiddel om jouw mooie uiterlijk wat extra te benadrukken. Je mag je mooi je aankleden en je mag je figuur laten zien, net zoals de rest van de wereld dat doet.

Als jij het lastig vindt om iets moois voor jezelf te kopen, dan daag ik je uit om deze week de stad in te gaan op zoek naar een mooi kledingstuk waarvan je eigenlijk vindt dat het net iets te duur is, dat je eigenlijk wel zou willen hebben, of iets waarvan jij vindt dat je niet de moeite bent het te kopen. Koop het dit keer wel en draag het direct. Wellicht geeft het in het begin wat schuldgevoel, maar probeer dat gevoel te verdragen en te relativeren alsof je je eigen beste vriendin bent.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Star* - Maandag 26 oktober 2015 10:17
wauw wat een mooie blog, goed geschreven!
marleen - Maandag 26 oktober 2015 10:29
ik heb een koopstoornis NAO denk ik
Nerdin - Maandag 26 oktober 2015 11:03
Ik vind het tijdens mindere periodes van mijn eetstoornis juist lastig om passende kleding te kopen, omdat ik weet dat ik weer zal moeten gaan aankomen en het dan niet meer pas. Gevolg is dat ik vaak in te grote kleren rondloop en me daar ook niet fijn in voel. Ik ben meestal ook geneigd om te denken dat ik vrij snel die kilo's er wel weer aan heb, maar dat valt altijd toch best wel tegen.
Jillie - Maandag 26 oktober 2015 12:10
Ook weer zo herkenbaar! Werk daar nu in therapie ook aan. Heb het niet alleen met kleding, maar met alles: tijdschriften, boodschappen, enz.
@ Nerdin, heel herkenbaar! Dan zie je een heel leuk rokje, maar dan weet je dat je die met beter gewicht gewoon niet meer zult passen, dus laat je 'm toch maar hangen. Of dat je inderdaad een maat groter koopt en de rok altijd te groot blijft, omdat aankomen toch wel een issue blijkt te blijven.
- - Maandag 26 oktober 2015 12:12
Ik merk de es voornamelijk in m'n portemonnee door de drang naar gezond -duur- eten, groente, afslankpillen..
Anoniem - Maandag 26 oktober 2015 12:47
Ik vind het lastig dat ik nu een grotere maat moet kopen. Vorig jaar had ik van alles het kleinste maatje, nu heb ik een 'gewone' maat die past bij mijn (inmiddels) gezonde lichaam... Zelf vond ik kleding véél mooier staan toen ik mager was, toen voelde ik me ook super zelfverzekerd in nieuwe kleren etc. Ik hoop dat ik ooit aan m'n nieuwe lichaam wen én dat ik weer net zoveel plezier krijg in mooie kleding dragen!
L - Maandag 26 oktober 2015 15:26
Ik heb t, maar niet omdat ik anorexia heb of door anorexia (of iets anders) te dun ben.
S. - Maandag 26 oktober 2015 16:49
Ik heb wel altijd gehad dat ik dingen niet kocht omdat ik het niet nodig vond. En da's eigenlijk nog steeds zo, plus nu ook uit minimalistisch oogpunt. Waarom een zesde spijkerbroek kopen als die andere vijf het nog prima doen en er nog goed uitzien? Zag en zie daar het nut niet van in (ik ga me er ook echt niet beter door voelen of zo..)

Tijdens m'n eetstoornis kocht ik dus ook niet veel, maar dat was ook omdat ik wist dat ik nog moest aankomen en ik niet kapitalen wilde uitgeven aan kleding die ik misschien al snel niet meer zou passen.
Lost girl - Maandag 26 oktober 2015 18:37
Kleding kopen kan leuk zijn als je slank bent of genoeg geld hebt. Dit bezit ik beide niet dus nee kleding kopen is kut!
Anoniem - Maandag 26 oktober 2015 19:23
Als k kleding koop dan is t altijd te groot ik wilde gister leuke trui kopen maar die is groot ook kleinste maat 😭
Rixt - Maandag 26 oktober 2015 19:51
Ik vind kleding kopen zonde van mijn geld. Maar ik heb het verder net andersom. Ik moet en wil graag groeien, dus ik ben bang dat als ik nu mooie kleren koop ik het na een tijdje al niet meer pas en dat vind ik zonde. Ik stel dus daarom alles uit, ook al zeggen mijn ouders dat ik heus niet ineens een grotere kledingmaat met 10 kilo meer nodig heb. Is dit waar?
dancer! - Maandag 26 oktober 2015 20:29
Ik herken dit heel erg. Ik heb er ook veel last van met normale boodschappen. Omdat ik zoveel duurder uit ben door mijn grote eetlijst dan toen het slecht met me ging.... Lastig. Goed dat jij hiermee om hebt leren gaan!
Sien - Dinsdag 27 oktober 2015 01:45
Ik worstel op dit moment heel erg met deze dingen.
Eerst dacht ik dat ik gewoon zuinig was en ik dacht dat ik overal wel zonder kon ,maar ik weet nu wel dat het een echt probleem is.
Ook ik heb het met álles.Ik breng bijna altijd aankopen terug omdat ik bang ben dat ik te veel zal hebben /mijzelf dingen niet gun .





d - Dinsdag 27 oktober 2015 09:02
'als je een erg laag zelfbeeld hebt en je jezelf niet de moeite waard vindt'. Ik heb nooit een laag zelfbeeld ervaren of mezelf niet de moeite waard gevonden. Ik was wel heel boos op dat ik me niet meer van mezelf voelde. Dat had invloed op hoe ik me voordeed en hoe ik me kleedde. Maar de 'conclusie' die heel vaak getrokken wordt dat, als je een eetprobleem hebt en je dan een erg laag zelfbeeld hebt of jezelf niet de moeite waard vindt, gaat niet (altijd) op.
Anoniem - Dinsdag 27 oktober 2015 16:43
Ik vind het moeilijk om afstand te doen van mijn kleding uit de anorexia periode.Daar pas ik nu niet meer in.
meisjexx - Woensdag 28 oktober 2015 14:09
Kleding kopen is inderdaad een ramp. Niet vanwege het geld, maar die maten... Ook toen ik op mijn dieptepunt was, op mijn allerdunst was, kon ik niet de kleinste maten aan. Simpelweg omdat ik daar veel te lang voor ben en ik niet met een naveltruitje of te korte mouwen of broekspijpen rond wilde lopen.
Dat voelde altijd verre van prettig; ik was dun, superdun, maar nog steeds ging ik niet in zo'n klein maatje.
Inmiddels zit ik in die periode waarin ik niets durf te kopen omdat ik weet dat ik nog wat moet aankomen en ik bang ben dat ik dat wat ik nu koop, over een paar weken of maanden niet meer pas.
Helaas, maar voorlopig koop ik dus even niets of alleen wat goedkopere dingen.