Wat zie je er goed uit!
Scarlet, wat zie je er goed uit! Je straalt helemaal! Ik denk dat ik deze opmerking de afgelopen weken meer dan honderd keer te horen heb gekregen. Ontzettend lief natuurlijk, zulke complimenten! Ik zie zelf ook dat ik er een stuk beter uitzie dan een paar maanden geleden, toen we ons nog begaven in de kille wintertijd. Ik ben blij dat ik er beter uitzie en niet meer zo ongezond oog als toen. Een opmerking als "Wat zie je er goed uit", kan voor iemand met een eetstoornis echter ook heel lastig en ingewikkeld zijn. Wat wil de zender immers zeggen met die boodschap? Is het enkel een compliment of wordt er indirect gezegd: Het gaat duidelijk een stuk beter met je! ...en wat maakt deze indirecte boodschap dan soms zo lastig voor iemand met een eetstoornis?
Een eetstoornis gaat niet over eten en gaat niet over schoonheid. Tegelijkertijd is dat wel een manier voor veel mensen om de ernst van een eetstoornis aan af te meten. Als iemand vrij normaal eet, dan zal het wel meevallen met die eetstoornis en als iemand er vrij goed uitziet, dan zal die eetstoornis wel niet zo ernstig zijn. Eigenlijk een heel begrijpelijke denkwijze, zeker voor mensen die zelf geen eetstoornis hebben of hebben gehad. Waar kan je anders aan aflezen hoe het met iemand gaat? Zeker als de ander niet zo spraakzaam of open over haar problemen is. Vanuit goede bedoelingen, denk ik dat je dit soort opmerkingen ook best snel zal maken. Op het forum van Proud2Bme lees ik vaak dat veel mensen het krijgen van zulke opmerkingen lastig vinden, toch denk ik dat we dit soort opmerkingen onbewust allemaal (vanuit goede bedoelingen) makkelijker maken dan we denken.
"Ja, als ik een blije foto van mezelf maak en ergens plaats, dan is het natuurlijk ook logisch dat mensen op de foto, de buitenkant, reageren" ~ Scarlet
Moeten we elkaar dan geen complimenten meer geven? Moeten we onze omgeving verbieden iets te zeggen over ons uiterlijk of eetgedrag? Of moeten wijzelf anders leren omgaan met dit soort complimenten? Ik denk dat het antwoord ergens in het midden ligt. Nee, ik denk zeker niet dat we moeten stoppen met elkaar complimenteren. Ik denk ook niet dat we onze omgeving moeten verbieden dit soort opmerkingen te maken. Wel denk ik dat het goed is, om aan onze omgeving uit te leggen hoe dit soort opmerkingen binnen kunnen komen. Ook is het goed om na te vragen wat de ander met zo'n opmerking wil zeggen. Tenslotte is het helaas ook een kwestie van zelf anders leren omgaan met dit soort complimenten. Het is makkelijk om je eetstoornis zo'n compliment uit zijn verband te laten trekken en een stuk moeilijker om dit tegen te gaan middels je verstand. Toch zal je dit laatste moeten doen, wil je verder komen...
"Je kunt op basis van iemands uiterlijk niet concluderen dat het beter met iemand gaat. Iemand kan er wel voller uitzien, maar dat kan ook betekenen dat die persoon dagelijks last heeft gekregen van eetbuien, hierdoor wat is aangekomen en iedere dag leeft met extreem nare gedachtes in zijn of haar hoofd"
Natuurlijk kan ik op basis van de meer dan 100 complimenten over mijn uiterlijk denken: "Oké, nou als ik er nu al goed uit zie, hoef ik niet meer aan te komen in gewicht en kan ik 'veilig' de controle in handen houden." Maar ja, help ik mezelf daarmee? Nee, natuurlijk niet. Ik luister dan naar de kant van de eetstoornis en houd mezelf voor de gek. Ik weet immers best wel beter. Ik kan zien aan het getal op de weegschaal dat ik er nog niet ben en ik weet op basis van de gedachtes die ik heb rondom eten dat ik nog wat te overwinnen heb.
Tenslotte weet ik op basis van de onderliggende problemen of het daadwerkelijk beter of al goed met me gaat. Het is fijn dat ik er beter uit zie, maar dat zegt nog niet zo veel over de daadwerkelijke stand van zaken. Die weet alleen ik en kan alleen ik delen met mijn omgeving, de mensen met wie ik het wíl delen. Soms kan het wel een beetje frustrerend zijn als mensen conclusies trekken over mijn welzijn, (bijna) enkel op basis van uiterlijk...
"Je ziet er goed uit! Je ziet dat je beter aan het worden bent, op weg naar volledig herstel" Anoniem
Hoe zie je dat dan? Hoe weet iemand dat zo zeker? Ken je mijn verhaal? Weet je welke problemen erachter mijn eetstoornis zitten? Weet je hoe vaak ik huil op een dag? Weet je waar ik verder allemaal last van heb? Ga zo maar door... Het maakt me niet uit dat mensen dénken dat het beter gaat, dat mag en dat is op zich ook zo, maar het kan soms wel frustrerend zijn dat mensen conclusies trekken enkel op basis van uiterlijk. Dat voelt onprettig en oppervlakkig, juist omdat ik graag wil dat mensen weten dat een eetstoornis om zoveel meer draait dan enkel uiterlijk...
"Fijn dat ik er goed uit zie, maar je ziet niet dat ik gisteren de halve dag met mijn laptop op het toilet heb gewerkt, omdat mijn darmen nog niet goed functioneren. Uiterlijk is zo'n beperkt beeld van de werkelijkheid. Het is net als social media..."
Het is natuurlijk ook niet per se nodig dat de hele wereld weet hoe het met je gaat. Prima als sommige mensen denken dat het beter gaat, ook als dat niet zo is. Misschien vind je het vooral lastig dat mensen die je nu steunen, denken dat het beter gaat. Je bent bang de steun te verliezen, het ineens allemaal alleen te moeten kunnen, of bang voor te hoge verwachtingen. Ook kan het zijn dat je heel erg verlangt naar liefde en zorg en dat je niet goed weet hoe die op een andere manier te krijgen, dan door een ziek of ongezond uiterlijk. Ja, dat is lastig, maar moet natuurlijk geen reden zijn om je eetstoornis dan maar in stand te houden. Die liefde, zorg en steun kan je ook écht wel krijgen als je er gezond uitziet. Noodzakelijk is daarvoor dat JIJ hierover leert communiceren. Praat over je kwetsbaarheden, je angsten en verlangens.
"Tegen iemand die zwaar depressief is en een paar keer lacht op een foto, kan je ook niet zeggen dat je ziet dat het beter met die persoon gaat. Ja, dat kan je wel zeggen, maar dat is natuurlijk wel een beetje simpel..."
Nee, misschien zal niet iedereen perfect reageren en zullen sommige mensen, ook hulpverleners, als het zichtbaar beter met je gaat, ineens minder zorg uiten. Ja, dat is pijnlijk. Zijn dit dan echter de mensen en hulpverleners die jou werkelijk naar een gelukkigere toekomst gaan helpen? Zijn dit de mensen met wie jij de komende jaren je leven gaat leiden? Nope, waarschijnlijk niet.
De mensen die werkelijk van waarde zijn voor jou, zullen naast je blijven staan en je letterlijk en figuurlijk steunen door dik en dun, zolang jij maar blijft communiceren en blijft delen wat je nodig hebt. Iemand kan niet raden hoe het met je gaat. Zolang jij niets deelt, zal de ander het moeten doen met wat die ziet. Het is daarentegen natuurlijk ook aan de ander om gewoon aan jou te vragen hoe het met je gaat...
Hoe ga jij met opmerkingen over je uiterlijk om?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Dank je wel Scarlet, voor deze blog.
Als mensen tegen mij zeggen dat ik er goed uitzie, zeg ik tegenwoordig: 'Dank je wel, maar zo voel ik me niet'.
Zo lastig, zelf heb ik ook een eetstoornis gehad en ben toch ook geneigd om af te gaan op wat ik zie.. qua gedrag, uiterlijk.. inderdaad de buitenkant.
En ook snap ik dat je deze strijd niet geheel in beeld wilt/kan brengen, dat is zo kwetsbaar, zo het diepste van je zijn.
Ik vind het al ontzettend moedig wat je in krachtvoer hebt laten zien, zodat buitenstaanders snappen hoe vrolijk je eruit kan zien, maar welke gedachtengang er eigenlijk achter schuil gaat en hoeveel moeilijke momenten op een dag er zijn.
Ik wens je het allerbeste, een voorspoedig herstel en bovenal dat je je niet alleen zult voelen in dit proces. Lijkt me ontzettend moeilijk om steeds te vechten tegen die eetstoornis met de strijd tussen verstand en gevoel, vooral als hulpverlener.
Je weet heel goed hoe het moet, maar zelf lukt het niet (altijd) en kan me voorstellen dat je daar helemaal moe van wordt en het liefst gewoon wil toegeven aan die es.
Heel veel knuffels voor jou, ik hoop dat wij als lezers van jou prachtige website ook iets voor jou kunnen betekenen!!!!!!!!
En natuurlijk kunnen mensen geen lange termijn conclusies trekken uit één lach, maar veel reacties komen uit een goed hart...
Ik hoop niet dat je deze reactie ook tactloos vind :-) want ik heb echt heel veel respect voor jou! Ik probeer alleen de andere kant te laten zien.
Dank voor je reactie. Onder de foto's in deze blog staat ook duidelijk "Ja, als ik een blije foto van mezelf maak en ergens plaats, dan is het natuurlijk ook logisch dat mensen op de foto, de buitenkant, reageren" ~ Scarlet
Ik geef daarnaast duidelijk de nuance aan en toon begrip & dankbaarheid voor de reacties, omdat ik het logisch en lief vind, zeker als je niet bekend bent met eetstoornissen.
De blog gaat echter over een breder thema, dan enkel mij persoonlijk. (...ook niet over enkel social media, maar over de online EN offline wereld)
X
Ik lees jouw blogs erg graag en kijk altijd weer uit naar de volgende.
Je weet het allemaal zo treffend te omschrijven.
Ik heb ontzettend veel respect en bewondering voor jou, de strijd die je levert en de manier waarop je jouw kennis en ervaring gebruikt om anderen te helpen. Ik kan niets anders dan lovende woorden voor jou uitspreken en hoop dat je je zo blijft inzetten voor ons/deze doelgroep.
Alle goeds toegewenst!
ik heb zelf door de jaren heen geleerd om zelf te beslissen wat ik met de opmerkingen doe. als het mensen zijn die er toe doen, dan zeg ik het eerlijk hoe het echt zit, zijn het mensen die er niet toe doen, dan bedank ik ze of geef ik er geen reactie op en laat ik het in het midden.
ik probeer mensen wel altijd er op te wijzen dat je iemand niet kunt beoordelen puur op hun uiterlijk, ik merk dat ik dat daarom ook terug krijg, dat mensen mij vragen "ja, maar hoe gaat het nu ECHT met je" bijvoorbeeld, zulke dingen zijn wel fijn
Ik zeg bewust niet veel "je ziet er goed uit" tegen mensen met een eetstoornis omdat ik weet hoe verwarrend zo een opmerking kan overkomen zelfs al bedoelt men het goed.
Als iemand dat tegen mij zei beschouwde ik het als een signaal dat ik helemaal niet meer moet bijkomen want mensen vonden mij "er goed uitzien". In mijn ogen was dat "niet meer mager, gezond, normaal" wat mij beangstigde en resulteerde in weer minder eten.
Vanbinnen huilde ik en was ik verscheurd en vermoeid van het innerlijke gevecht met eten en bijkomen maar mensen vonden dat ik er beter uit zag en dachten dat het effectief beter ging. Niets was minder waar.
Het is niet omdat je gewicht stijgt dat je de gedachten ik je hoofd ook beter waren. Meestal stond dit haaks op elkaar bij mij.
Ik vind het niet kunnen dat mensen met een eetstoornis zeggen dat je er goed uit ziet. Want ze weten zelf hoe zo'n opmerking kan aankomen. Zelfs na deze blog reageert er hier nog iemand dat je er echt goed uitziet. Ik zou zelf zoiets nooit zeggen.
Aan de andere kant vind ik ook wel dat je misschien de volgende keer beter kan nadenken welke foto's je precies plaatst.
Jij kiest er natuurlijk zelf voor om foto's te plaatsen op social media.
Ik heb trouwens zelf een tijd geleden IRL van een therapeut ( eetstoornisinstantie ) zo'n opmerking gekregen. Dat vond ik echt heel naar :(
ik hoor het dagelijks terwij ik nu ik een normaal gewicht heb veel meer moet vechten tegen mijn innerlinke criticus deze opmerkingen of compliimenten kunnen me vaak dan ook intens raken en van slag brengen was ik maar weer dunner maar mijn echte ik weet dat dat niet gezond is.
stap voor stap probeer ik mijn gevoel wel te delen met de mensen bij wie het oke voelt en omring ik me liever met mensen die oke aanvoelen dan negatieve en zwaar op de hand liggende personen.. echt mooi geschreven
En zoals een vriendinnetje ooit zei: "Je ziet er goed uit. Dat voelt misschien voor jou nog niet zo van binnen en van buiten, maar je ziet er in ieder geval niet meer uit alsof je elk moment dood kan neervallen". Dat begrip dat ze erbij toonde, heeft mij toen zoveel goed gedaan.
'Het komt goed, je kán het!'.
Maar ik kan het al twintig jaar niet :-(
Wat fijn en herkenbaar om dit zo in je blog te lezen. Ik heb het maanden geleden met veel moeite en ook schaamte geprobeerd uit te leggen aan mijn familie en wat kan dat bij sommigen onmogelijk zijn. Iedereen bedoelt het zo lief en wil zo graag dat het goed met je gaat, maar probeer deze lieve mensen maar eens uit te leggen dat je eigenlijk helemaal niet wilt horen dat je er goed uitziet of dat het goed met je gaat. Het lijkt me inderdaad zeker niet de manier om complimenten te verbieden, maar wat voor mij in elk geval heel erg belangrijk is, is dat in elk geval mijn directe omgeving de impact van zulke opmerkingen begrijpt en hier rekening mee houdt. Helaas bestaat een gedeelte van jouw omgeving uit het internet, waar directe berichten op jouw als persoon lastig te ontwijken zijn. Lieve Scarlet, als je dit leest, wat vind ik het fijn om je blogs te lezen en je krachtvoervideo's (en stiekem de Ikvrouwvanjou vlogs :)) te kijken. Heel veel respect dat je met alles wat er in je leven speelt zo veel tijd in je platforms steekt! Neem je tijd en weet je echt een prachtig en waardig(ja!) mens bent!
Ik denk dat je een besluit moet nemen in welke wereld je wilt wonen.
Ook is het niet altijd zo dat mensen denken dat alles goed gaat omdat je het lichamelijk beter maakt.Zij kennen immers zelf ook moeilijkheden en problemen,maar gezondheid is zo cruciaal.
Aan de andere kant;dit is wel iets waar elk mens mee te maken heeft.
Dat je je vaak niet zo voelt als je er uit ziet!
Vraag jij je wel eens af hoe de vrouw of man die naast je zit staat of loopt zich wel voelt?Of ze echt gelukkig zijn of gezond?
..
ik zag op je andere site een vlog waarin je het hier over had en dat het moeilijk voor je is, ik snap het en ik denk ook zeker dat mensen het goed bedoelen.
Laat je er niet door remmen! (in 2016 speelde het toen ook al, ik zag foto's en vond je er toen ook al erg dunnetjes uit zien).
Veel sterkte en hou vol!
Ik kijk uit naar een nieuwe KRACHTVOER video. Ik zou het nu zo hard kunnen gebruiken.. Of gelijkaardige youtube-kanalen om me het juiste zetje te geven..
#KRACHTVOER
Als vrouwen dit tegen elkaar zeggen betekent het volgens mij vaak dat ze de ander voor die tijd te dik (of vul maar wat in) vonden.
Het is vast bedoeld als aanmoediging oid, maar eigenlijk zeg je ermee: Hiervoor was er iets mis met je maar dat heb ik toen natuurlijk niet recht in je gezicht durven zeggen maar stiekem zeg ik het nu dus alsnog even.
Kortom je maakt de ander er onzeker mee want met deze logica betekent dus stilzwijgen dat er iets mis is met je. En aangezien heel veel mensen nooit iets zeggen... Wie weet wat ze allemaal wel niet denken!!!
Wanneer leren mensen om elkaar te waarderen en accepteren zoals ze zijn? En niet stilletjes toch hun oordeel klaar te hebben over iemands uiterlijk?