Met een therapeut bouw je als het goed is een vertrouwensband op. Toch is het niet altijd makkelijk om alles te vertellen. Ik weet van mezelf hoe eng ik het vond om bepaalde dingen tegen mijn therapeut te zeggen. Ik was bang voor haar reactie en vulde vaak van alles voor haar in. Ik dacht geregeld dat ze me stom of raar zou vinden, maar bovenal was ik heel erg bang voor afwijzing. Diep vanbinnen was ze namelijk heel belangrijk voor mij en hechtte ik ontzettend veel waarde aan onze gesprekken.
Mijn hoofdbehandelaar in de kliniek is na die tijd nog heel wat jaren mijn vaste therapeut geweest waar ik iedere week kwam. Hoewel ik veel met haar besprak, zijn er ook altijd dingen geweest die ik niet durfde te zeggen. In deze blog lees je een aantal punten die veel mensen niet tegen hun therapeut durven te zeggen, ondanks dat het hele waardevolle zaken zijn.
1. Ik heb niet altijd iets om over te praten. Soms is hier in het kantoor zijn genoeg
Voor mij is dit zeker een herkenbaar punt. Therapie was voor mij vaak iets om naar uit te kijken. Niet eens altijd om iets te bespreken. Gewoon er zijn was al genoeg. Ik stelde me soms voor dat ik de hele dag in het kantoortje van mijn therapeut kon zitten terwijl zij daar gewoon achter haar computer zou werken. Het gaf een veilig en geruststellend gevoel.
2. Over mijn angsten praten maakt me verdrietig
Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is. Praten over de dingen waar je bang voor bent, is heel lastig. Angst is zo moeilijk te omvatten. Vaak weten we heel goed dat angst niet reëel is en toch zijn we bang. Dat is frustrerend en dat maakt het ook zo lastig om het te bespreken.
3. Bij jou voel ik me het meest veilig om over mijn problemen te praten
Ik heb me geregeld heel raar gevoeld hierdoor, maar ook voor mij was dit zo. Mijn therapeut voelde heel vaak als de enige persoon met wie ik echt kon praten over wat er in me om ging. Dat was ergens fijn maar aan de andere kant ook schaamtevol. Ik voelde me afhankelijk van mijn therapeut en vond het raar dat ik geen andere mensen in mijn leven had. Toch is het niet zo gek dat dit zo kan voelen. Een therapeut staat verder van je af waardoor praten over problemen soms wat makkelijker gaat dan met mensen die dichtbij staan.
4. Je hebt me geholpen mezelf weer terug te vinden en hiervoor ben ik je ontzettend dankbaar
Je dankbaarheid uiten naar een therapeut is ook ontzettend lastig. Hoe bedank je iemand die je heeft geholpen toen je op je slechtst was? Een kaartje voelt afgezaagd, maar je kunt niet met grote cadeaus aan komen. Het afscheid met mijn therapeut was ook erg moeilijk. Het is belangrijk om hier voldoende tijd in te steken zodat het afscheid niet heel plotseling is. Zo kun je aan het idee wennen en zorgvuldig afscheid nemen. Ik heb bijvoorbeeld een boekje van mijn therapeut waarin we allebei dingen hebben geschreven over ons contact. Tijdens het laatste gesprek heb ik uiteindelijk gezegd dat ik haar dankbaar ben.
5. Ik doe mijn best om open eerlijk te zijn maar soms lukt dat niet
Dit is lastig om uit te spreken maar wel belangrijk. Een therapeut kan niet in je hoofd kijken en weet niet vanzelf wat je probleem is. Daar zul je hem of haar wel wat bij moeten helpen. Als je niet goed weet wat je moet zeggen of hoe je iets moet verwoorden, dan mag je gerust zeggen dat je het even niet weet. Soms kan het helpen om het op te schrijven of te mailen.
6. Ik ben niet gewoon een casus
Als je het gevoel hebt dat je een nummertje bent, kan dat erg frustrerend zijn. Je bent immers niet gewoon studiemateriaal of weer een patiënt met een bepaalde stoornis, je bent gewoon een mens met een leven. Dat mag je zeggen als je het gevoel hebt niet goed behandeld te worden.
7. Dankjewel voor het feit dat jij mijn motieven zag ondanks dat mijn acties misleidend waren
Ook hiermee spreek je je dankbaarheid uit. Dat kan spannend zijn, maar wel heel waardevol. Als ik terugkijk op de periode waarin ik intensief in behandeling was, dan heb ik gemengde gevoelens. Ik heb rare fratsen uitgehaald, simpelweg omdat ik geen idee had wat ik met mezelf aan moest. Toch hebben mijn therapeuten me nooit laten gaan en altijd hoop gehouden. Ik ben ze daar ontzettend dankbaar voor.
8. Ik vind het heel erg eng om met je te praten
Als je het eng vindt om met je therapeut te praten, dan kan het ook eng zijn om dit te zeggen, maar het kan wel heel veel duidelijkheid geven. Praten met een therapeut kan heel erg eng zijn. Als je dit eng vindt, komt het vaak omdat je bang bent voor het oordeel van de ander. Het bespreken van die angst voor het oordeel en wat dat oordeel dan zou zijn, is echter heel erg helpend. Ik kwam er vaak achter dat mijn angsten helemaal niet terecht waren.
9. Jouw vertrouwen in mij helpt mij vertrouwen in mezelf te hebben
Het is heel bijzonder als therapeuten vertrouwen in je blijven houden, zelfs als je geen vertrouwen meer in jezelf hebt. Misschien is het zijn of haar werk, maar diegene heeft het wel gedaan en hoewel je natuurlijk zelf heel veel stappen hebt gezet, heb je ook daar waarschijnlijk heel veel steun aan gehad. Het is belangrijk om daarbij stil te staan.
10. Zelfs wanneer ik het moeilijk heb, jouw hulp maakt het iets makkelijker
Voor veel mensen zijn de afspraken bij een therapeut de kleine lichtpuntjes in een week die hen helpen om een zware tijd door te komen. Natuurlijk zouden we allemaal willen dat dit niet nodig zou zijn, maar als dit ervoor zorgt dat het uiteindelijk beter zal gaan, dan is dat alleen maar mooi en waardevol.
Wat zou jij tegen je therapeut willen zeggen?
Geef een reactie