-
De week van Irene – photo blog 56
De afgelopen tijd valt het me op dat ik het vaker zeg: “Wat heb ik toch een rijk leven!” En dat is echt zo. Ik zit lekker in m’n vel, voel me fit en gezond, kan mijn interesse in verschillende hobby’s wel een luxeprobleem noemen, leef helemaal op van de lente, heb het mega-erg naar…
-
Een dagje mee-eten met Lonneke 22
Was ik maar strenger geweest… Heb ik vaak gedacht de afgelopen tijd. Tsja, hoe leer je katten af om op het aanrecht te springen? Tips zijn welkom, zoals je in deze vlog zal zien. Gelukkig zijn ze ook ontzettend lief en kruipen ze maar wat graag op schoot. Fiep in het bijzonder. Verder is het…
-
Vegetarisch of plantaardig: eetgestoord of niet?
Je hoort het steeds meer, in je omgeving, via social media: mensen gaan steeds vaker vegetarisch of zelfs veganistisch eten en leven. Als je last hebt van een eetstoornis, kan dit echter lastig zijn. In deze blog deel ik mijn ervaringen en geef ik een paar tips rondom dit onderwerp. Martin is sinds 2022 gastblogger…
-
Mateloos Moedig: kwetsbaar zijn is winst
Vanuit Proud2Bme vinden we het belangrijk om de mensen die hersteld zijn van een eetstoornis wat vaker onder de aandacht te brengen. Niet alleen omdat we het mateloos moedig vinden dat ze hun angsten zijn aangegaan en hebben overwonnen, maar ook in de hoop jou hiermee te inspireren en nét dat beetje meer hoop te…
-
Als een wild dier
Het gebeurde op een woensdagmiddag. Ik was veertien jaar. Mijn ouders hadden een zuivelwinkel aan huis. Op die middag was de winkel gesloten. Er was niemand thuis, ook mijn vijf broers niet. Ik stond voor het keukenraam en keek naar de schutting van de buren. Het viel mij op dat er een klein takje met…
-
Ziekenhuistrauma
Het ziekenhuis: voor niemand is het een leuke plek om er te zijn, maar voor mij (en vele anderen) heeft het nog een extra lading: ik ben getraumatiseerd in het ziekenhuis. Door mijn eetstoornis ben ik meerdere malen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Alle keren waren verschrikkelijk, maar toen ik 16 was, is er ook iets…
-
Winactie: nieuw bestek van Amour Chapters
We waren blijkbaar nog niet uitgekletst sinds de vorige keer – en omdat Julia Veassen, gezicht en webshopeigenaar van Amour Chapters, zelf ook niet stil heeft gezeten hebben we nogmaals een winactie voor jullie. We geven opnieuw drie besteksetjes weg! Eerder kon je al wat meer te weten komen over Julia en vandaag praten we…
-
Zwangerschap, moederschap en een eetstoornis
Zwangerschap, moederschap en een eetstoornis. Als ik toch ooit dit kopje ergens had gezien en gelezen, dan had ik een gat in de lucht gesprongen. Ik wist niets af van moederschap en eetstoornis. Al jong had ik een eetstoornis (vanaf mijn veertiende jaar) en op mijn eenentwintigste raakte ik zwanger. Als jong stel gingen mijn man…
-
Proud2hobby: analoge fotografie
Wat we nog meer doen naast Proud2Bme? Dat wordt ons dikwijls gevraagd. We nemen je natuurlijk mee in onze plogs en vlogs, maar ook dat zijn momentopnamens. Wat we allemaal hebben gedaan, waar we nu inspiratie van krijgen, dat wisselt. Analoge fotografie is iets wat ik zelf heel leuk vind en wat ook weer steeds…
-
Modeldochter
Ik groeide op in een gezin met vier broers. Het huis puilde uit van de vele mensen. Er woonde nog een ongetrouwde oom bij ons en een grootmoeder. Vaak bleven er mensen slapen, omdat ze geen dak boven hun hoofd hadden. Ik was nog een puber toen mijn moeder op een dag zei: “Kom we…
-
Hoe voelt een onzichtbare eetstoornis?
Een verborgen en onzichtbare eetstoornis gaf mij een dubbel gevoel. Enerzijds een gevoel van geborgenheid en veiligheid, anderzijds een gevoel van falen. Ik denk dat de eetstoornis bij mij kon groeien en bloeien omdat ik in een gezin werd grootgebracht waar regels, etiquette en gewoonten behoorlijk vastlagen. Het lukte mij niet om als enig meisje tussen vijf…
-
Te verwesterd
Om mij heen hoor ik heel vaak het woord ‘verwesteren’. Het staat bijna gelijk aan ondankbaarheid, schaamte voor iemands eigen cultuur of oneerbiedigheid. Ik heb als eerste generatie in Nederland ontzettend vaak gehoord dat iemand ‘te verwesterd’ is. Het deed pijn als mensen dat over mij zeiden, want ik zag het als iets negatiefs, maar…
-
De spiegel en ik
In de tijd dat ik anorexia had en wel tien keer per dag of niet at of mij overat, stelde ik mezelf niet alleen de vraag waarom ik dit deed, maar ook regelmatig de vraag waarom ik zoveel van mezelf moest. Ik betrapte me erop dat alles wat ik deed perfect moest zijn. Lukten de…
-
Ik ben
In mijn vorige blog vertelde ik over mijn spiegel. Ik begon een beetje te begrijpen waarom mensen mij wel aardig vonden. Ik hoefde mij niet langer te verstoppen. Toch is er altijd nog dat vervelende stemmetje dat mij zegt dat het een leugen is. Wat zit dat diep! Ik betrapte mezelf op dat stemmetje toen…
-
Help! Ik zit in een kuil!
“Kan je me helpen met anorexia?”, vroeg Amber. Ze had twee jaar een eetstoornis, was drie keer extern behandeld, ging in therapie en had het gevoel dat niets hielp. Ze had haar hoop op mij gevestigd. Of ik haar kon helpen? “Het enige wat ik kan doen is naar je verhaal luisteren”, zei ik. Maar…
-
High tea en de dame
Het is warm, 33 graden. Officieel zitten wij in Nederland in een hittegolf. Ik zit in de tuin als een van mijn jongere vriendinnen naast me neerploft. Amber is 30 jaar en heeft in haar leven al veel meegemaakt. Ze belde me gisteren op en vroeg of ze een poosje kon komen praten. Ze heeft…