Bij een eetstoornis komt vaak machteloosheid en onbegrip kijken, zowel voor jezelf als voor je omgeving. Misschien voel je je niet begrepen of voorspellen je gedachten al dat anderen je niet gaan begrijpen. Deze verwachtingen kunnen je eetstoornis verder voeden. Daarom ga ik in deze blog in op algemene misvattingen en deel ik mijn tips.
6 misvattingen over eetstoornissen
1: Een eetstoornis is een westerse luxeziekte
Eetstoornissen komen in alle culturen voor. Het verschil zit in de mate van bewustwording en in hoeverre iemand er open over durft te zijn. In sommige culturen kunnen psychische problemen nog gezien worden als zwakte. Omdat het delen juist om moed vraagt, is het krachtig om wél de barrière over te steken en om hulp te vragen.
2: Eten weigeren is respectloos; je moet gewoon tegen die stemmen ingaan
Problem? Solved! Helaas is een eetstoornis complexer. Moeite met eten is slechts hetgeen wat zichtbaar is. In werkelijkheid gaat de angst helemaal niet over het eten, maar over hetgeen onder het oppervlakte. Dit komt omhoog zodra iemand écht tegen de eetstoornis in gaat. Moeite met eten gaat dus niet over eten, maar juist over dieperliggende angsten die niets met eten of gewicht te maken hebben.
3: Je kiest zelf voor een eetstoornis
Niemand besluit op klaarlichte dag om een eetstoornis te ontwikkelen. Het ontstaat als coping die een beschermende functie lijkt te hebben. Als het loslaten van een eetstoornis betekent dat nare gevoelens omhoogkomen, is het moeilijk om er toch tegenin te gaan.
4: Een eetstoornis komt alleen door sociale media
Sociale media kan een versterkende factor van een eetstoornis zijn, maar is vaak niet de directe oorzaak. Het ontstaat door een combinatie van factoren. Sociale media kan naast genetische aanleg, psychologische gevoeligheden en omgevingsfactoren als directe oorzaak, een versterkende factor zijn van een eetstoornis.
5: Mentale problemen zijn zwak en een luxeprobleem
Psychische klachten worden soms gezien als gebrek aan doorzettingsvermogen. Terwijl ze vaak juist ontstaan doordat iemand extreem hard werkt en zichzelf voorbij rent. Komen mentale problemen dan écht door een gebrek aan doorzettingsvermogen? Of juist doordat iemand niet weet om te gaan met perfectionistische verwachtingen.
Deze misvatting en het oordelen wat erbij hoort zie ik dan juist als een aparte diepgewortelde coping waarmee men eigen onzekerheden lijkt te onderdrukken. In realiteit zegt deze overtuiging iets over de manier waarop de kritische stem van een ander tot uiting komt.
6: Een eetstoornis komt door zwakke geloofsovertuiging
Psychisch lijden, zoals een eetstoornis, betekent niet dat je geloof zwak is. “Allah belast geen ziel boven haar draagkracht.” (2:286). Deze vers uit de Koran laat zien dat pijn en beproevingen onderdeel zijn van het menselijke leven, niet een teken van falend geloof. Ook bij psychisch lijden hoort dezelfde mildheid als lichamelijke lijden. Daarbij gaat geloof niet over “het nooit moeilijk hebben” maar juist over hoop en steun zoeken bij Allah.
Als deze overtuigingen ervoor zorgen dat je je niet begrepen voelt of minder open durft te zijn over hoe het écht met je gaat, wil ik je op het hart drukken dat iedereen een onzichtbare strijd voert en je niet alleen bent. Hoe mooi zou het zijn als we juist door openlijk te communiceren dichterbij elkaar komen? Ik denk dat de eerste stap hierin, de boodschap van je gedachten observeren is. Hieronder deel ik tips die je hopelijk helpen om in connectie te komen met de boodschap die je gedachten willen bieden.
Wat heb je écht nodig?
Tijdens moeilijke momenten kan het helpen om stil te staan bij je behoeften. Dit kun je doen door te luisteren en door te vragen naar wat je voelt, zonder oordeel. Wat heeft de kwetsbare jij nodig? Je gevoelens recht aankijken vanaf een afstand voelt misschien wel raar. Maar juist door dit te doen herken je je behoeften beter, die gemaskerd worden door allerlei gedachten die qua inhoud vaak verschillen van hetgeen wat je écht nodig hebt.
Probeer de rijkdom van beide culturen te omarmen
Als je een culturele achtergrond hebt kun je proberen deze rijkdom juist als kracht te zien. Je draagt diverse normen en waarden met je mee die prachtig zijn. Ondanks dat een eetstoornis in combinatie met verschillende normen en waarden moeilijk kan zijn, staat de pracht van je cultuur los van je eetstoornis. Je bent niet minder waard door deze obstakels. Tegelijkertijd wil ik je meegeven dat je jezelf toe mag staan om te genieten van je culturele rijkdom.
Omarm de familieliefde
Als er eten wordt aangeboden en je dit niet durft aan te nemen, betekent dat niet dat je de liefde van je familie weigert. Je mag de liefde van je familie aannemen en aangeven dat je dit waardeert. Tegelijkertijd kan de communicatie over waarom je vasthoudt aan je afgesproken eetpatroon en dus mogelijk niet mee-eet juist waardevol zijn. Zo geef je je familie de kans om te leren, ondanks dat ze het misschien niet direct begrijpen, toon je wel aan dat je juist waardeert dat er aan je gedacht wordt door ze mee te nemen in je proces. Uiteraard zal je zelf moeten kijken of je de ruimte voelt om open te zijn. Het kan helpen om de eetstoornis los te koppelen van de liefde die je familie op hun eigen manier aan jou wilt bieden. Probeer te zien dat ze je liefde willen geven op hun eigen manier, en dat je niet minder waard bent omdat het je nu nog niet lukt om mee te eten.
Onbegrip richting de eetstoornis is geen persoonlijke afwijzing
Aansluitend op mijn vorige tip is het heel logisch dat je steun en begrip nodig hebt vanuit je omgeving. Toch kan niet iedereen precies begrijpen hoe het is om een eetstoornis te hebben, net zoals dat jij niet altijd alle problemen kunt begrijpen, dat is oké. Het zegt niets over de mate waarin jij anderen waardeert. Dat je omgeving je eetstoornis niet begrijpt voelt heel eenzaam, maar zegt dus ook niets over de mate waarin ze jou als mens waarderen. Mensen hebben je lief los van je eetstoornis.
Kijk bij wie je je problematiek deelt
Je mag selectief zijn over bij wie je je kwetsbaarheden neerlegt. Als gesprekken met bepaalde mensen jou niet helpen, mag je voor jezelf nagaan of het wel handig is om bij deze mensen je verhaal te doen. Dit is geen teken van afwijzing maar juist een krachtige overweging vóór jezelf.
Probeer begrip en waardering van elkaar los te koppelen
Zonder dat je omgeving je eetstoornis volledig begrijpt kan er toch waardevolle communicatie ontstaan. Als je je daar goed bij voelt zou je, zonder te verwachten dat je omgeving je eetstoornis helemaal begrijpt, toch kunnen overwegen om open te zijn over wat je meemaakt. Dit kan heel lastig zijn, maar tegelijkertijd ook zorgen voor binding en verlichting. Juist door het te delen kun je je rugzakje verdelen. Je omgeving zal je mogelijk juist enorm waarderen voor je openheid. Begrip voor de ziekte staat los van de waardering voor jou als persoon.
Juist om taboes te doorbreken is dichtbij elkaar komen zo belangrijk. Openlijk communiceren zonder oordeel kan bijdragen aan verbinding door juist je pijn te verdelen. Uiteindelijk is delen verdelen, niet belasten.
Durf jij te verbinden door dichterbij je behoeften te komen?
Mijn naam is Ecem en op Proud schrijf ik over hoe ik eetstoornisherstel combineer met mijn culturele achtergrond. In mijn vrije tijd ben ik graag bezig met het maken van cartoontekeningen, klets ik met vriendinnen, wandel ik in de natuur en bouw ik Lego sets. Daarnaast studeer ik Toegepaste Psychologie en ben ik erg geïnteresseerd in het lezen van wetenschappelijk onderzoek over eetstoornissen. Ook verdiep ik me graag in de wereld van Neuro-Luïngistisch Programmeren.
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie