Als je aan mijn vriend vraagt of ik goed kan koken, zal hij je vol passie vertellen over de talloze pannetjes met rijst waarvan ik vergat om ze uit te zetten. Laten we zeggen dat ik nog geen manier heb gevonden hoe ik zwarte aangekoekte rijst van de bodem af kan krijgen. Ik ben in de keuken chaotisch en vergeetachtig. Ook ben ik slecht in het volgen van recepten. Het gaat namelijk ook vaak goed als ik er mijn eigen draai aangeef. Maar ja, ook niet altijd goed en weet je? Ik vind dat inmiddels echt hilarisch.
Lekker cliché, maar ik heb heel lang gestreefd naar perfectie en was ontzettend bang om fouten te maken. Op de middelbare school was ik heel vaak te laat met het inleveren van mijn wiskundetoetsen, omdat ik eindeloos ging narekenen of de rekenmachine het juiste antwoord had gegeven (ja echt: de rekenmachine). Wat als de batterijen op zijn en hij het niet goed meer doet? Of wat als ik een verkeerd cijfer heb ingetoetst? Het vervelende is dat ik vaak ook echt gewoon niet netjes te werk ga en niet zo punctueel ben.
Ik maak een fout en dus ben ik…
Ik kan een tekst 10 keer doorlezen, dan publiceren en daarna alsnog spelfouten ontdekken. In mijn vorige functies liep ik daar erg vaak tegenaan. Ik was zó bang om het verkeerd te doen, dat ik na elk minuscuul foutje dacht dat ik compleet gefaald had. Een ‘dt’ vergeten? Dan was de volledige tekst slecht. En dat niet alleen, ik was dan ook dom, ik had gefaald, ik kon niets, ik zou ontslagen worden en oh ja, ik was ook gewoon lelijk. Volg jij het nog? Iemand heeft eens een keer tegen me gezegd dat ze zich als een olifant in een porseleinkast voelde als ze met me aan het praten was. Zelfs toen begreep ik helemaal wat ze bedoelde, want zo voelde ik me ook in mijn eigen hoofd.
Ik ben toch wel echt een olifant
Er zijn mensen die van nature ontzettend scherp zijn op spelfouten en gestructureerd te werk gaan. Inmiddels kan ik ontzettend goed plannen, vooral omdat ik niet zo’n fan ben van lastminute-veranderingen of stress. Alleen ben ik van nature best chaotisch en slordig. Ik volg recepten niet en vraag me dan alsnog af waarom een baksel mislukt is. Ik laat eten aanbranden en zeg dan de magische woorden: “Als ik dit stukje eraf snij, is het nog best te eten.”
Ik ben met veel dingen nog steeds bang om te falen, maar ik lach wel steeds vaker om mezelf. Gewoon, omdat ik soms gewoon een sukkel ben en in veel dingen gewoon niet zo goed ben. Hoe fijn is het dat er mensen zijn die mij daarin kunnen aanvullen? Kijk eens naar de geweldige baksels van Fem, de foutloze teksten van Daniël en creatieve creaties van Irene! Ik zou vroeger dus superjaloers zijn op hun talenten en krampachtig proberen het net zo goed te doen. Superzonde toch?! Ik geniet nu echt van samenwerken. Zien hoe iedereen andere sterke kanten heeft en om hulp vragen als ik weet dat ik ergens minder goed in ben.
natte toiletpapier mummie brownies
Een goed voorbeeld van één van mijn vele faalmomenten: vorige week vrijdag wilde ik Halloween-brownies maken. Het begon hoopvol, maar… nou ja, je ziet het wel in de video. Soms kun je ook gewoon niets anders doen dan erom lachen en er het beste van te maken toch? De volgende keer ga ik toch echt eerst wat tips vragen aan Fem. Ik weet nu al wat de eerste tip gaat zijn: volg het recept. Misschien moet ik dat advies dan toch maar eens gaan opvolgen.
Hoe ga jij om met ‘falen’?
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie