“Wanneer je in je vroege jeugd een lastige start hebt, liggen mentale problemen op de loer. Eenzaamheid, een hoge prestatiedruk, faalangst zijn onderwerpen die veel mensen wel herkennen. Maar wanneer je een heftig trauma hebt meegemaakt zoals de hoofdpersoon in deze gedichtenbundel, dan kunnen ernstige psychische problemen ontstaan.” Vertelt Elise. Zelf is ze jarenlang opgenomen geweest in verschillende klinieken vanwege Anorexia Nervosa, PTSS en chronische suïcidaliteit. In haar laatste opname (september 2024) is ze begonnen met het schrijven van gedichten over haar mentale problemen en de dingen die zij meemaakte in de psychiatrie.
Dit vormde zich tot een gedichtenbundel, waarin zij hoopt dat anderen er herkenning in vinden, er meer over durven te gaan praten en haar tips meenemen in hun dagelijkse strijd. Ook hoopt ze dat professionals meer inzicht krijgen in het leven van een psychiatrisch patiënt. In deze blog deelt ze een gedicht over het volgen van een eetlijst.

Fotografie: Clark Young
Je bent net bij de diëtiste geweest en hebt een eetlijst meegekregen die je thuis volgen gaat,
maar de diëtiste kwam wel met een grote lijst die jouw eetstoornis niet zo aanstaat.
Dus eenmaal thuis aangekomen had de eetstoornis al wat plannen in gedachten,
dat ochtentussendoortje is te veel en dat toetje laten we weg,
want onze afspraken om af te vallen kunnen niet langer wachten.
Je bent echt te dik en het is nog niet gelukt om af te vallen,
dus nu moet je doorpakken en dingen overslaan, het is tijd om te knallen.
Maar dan moet ik gaan smokkelen en liegen over wat ik wel of niet eet op een dag,
want papa en mama houden precies in de gaten of ik heel mijn lijst volg, zij hebben het gezag.
Mijn eetstoornis stem is sterker en zorgt ervoor dat ik toch ga liegen tegen de mensen om mij heen waarvan ik hou,
alleen maar zodat het lukt om wat dingen van mijn lijst over te slaan en af te vallen,
verlies ik de band die ik had zo trouw.
Een week later op de weegschaal ben ik inderdaad een paar ons kwijt,
heb je heel je lijst gevolgd, vraagt de diëtiste?
“Ja,” zeg ik braaf, maar na een seconde heb ik van dat antwoord al spijt.
Dan moeten we je lijst verder ophogen, want het is niet de bedoeling dat je gewicht omlaag gaat,
shit, shit, hoe kom ik hier nog onderuit ik heb al tegen haar gelogen, nu is het te laat.
Komt wel goed, zegt de eetstoornis tegen mij, het is ons afgelopen week ook gelukt,
maar dit wordt nog meer liegen en bedriegen en mijn stemming raakt nog meer bedrukt.
En zo raak je steeds meer in de knoop met jezelf en je omgeving,
door het liegen hou je meer afstand van mensen en raak je mensen kwijt in jouw beleving.
En uiteindelijk komt jouw omgeving er echt wel achter dat je niet eerlijk geweest bent,
sommigen zullen boos zijn, het niet begrijpen en dit liegen niet van je zijn gewent.
Je kunt beter open blijven tegen je omgeving en aangeven dat je het lastig vind om heel je eetlijst te eten,
en vertellen dat de eetstoornisstem in je hoofd heel sterk aanwezig is en plannen heeft,
want dat kan je omgeving soms niet zo nadrukkelijk weten.
Dan kan je samen met je naasten de strijd aangaan in plaats van alleen,
het blijft nog steeds hard vechten tegen die eetstoornisstem,
maar je hebt dan wel veel liefde om je heen.
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie