Met een eetstoornis op vakantie is niet makkelijk. Hoe graag je het ook zou willen; de eetstoornis kan je jammer genoeg niet voor eventjes thuislaten. Waar jij gaat, gaat de eetstoornis. Ik ben zelf een aantal keer op vakantie geweest toen ik nog een eetstoornis had. Die vakanties draaiden altijd om mijn eetstoornis. Toen ik in herstel was en het weer beter met me ging, speelde eten een minder grote rol in mijn leven. Toch kwam ik erachter dat er alsnog een aantal punten waren waar ik mee kon zitten. Deze punten zal ik hier met jullie delen.
♥ Jetlags zijn moeilijk
Ik kwam erachter dat ik het lastig vond om naar andere tijdzones te vliegen en last te hebben van een jetlag. In Nederland had ik structuur wat betreft eten en at ik elke dag op ongeveer dezelfde tijden. Als je in het vliegtuig zit of op vakantie bent in een land waar ze een andere tijdzone hebben, dan kan dat niet en moet je je daarop aanpassen. Ik vond dat best lastig.
Je ‘moet’ eten op tijden waarop je nog geen honger hebt en op de tijden dat je wel honger hebt, is het weer ‘verstandiger’ om niet te eten. Ik was hier heel erg mee bezig en vond dit erg lastig. Wat mij heeft geholpen, is dat ik keek naar hoe mijn ouders en broertje aten. Ik nam daar dan een voorbeeld aan. Ook probeerde ik zoveel mogelijk de structuur van thuis aan te houden. Mijn lichaam wende vanzelf weer aan het andere ritme.
♥ Tussendoortjes van thuis zijn handig
Je hebt verschillende soorten vakanties. Naast luiervakanties heb je ook vakanties waarin je vooral heel druk bezig bent. Wij hebben bijvoorbeeld een rondreis gemaakt door Amerika en waren hierdoor vaak de hele dag op pad. Super tof, maar hierdoor konden we niet altijd op vaste tijden eten. Als je een eetstoornis hebt en je volgt een eetlijst, dan is het fijn om wel die structuur aan te kunnen blijven houden. Die structuur moet je deels los kunnen laten op reis, maar je kan het jezelf wel iets makkelijker maken door zelf tussendoortjes mee te nemen. Die tussendoortjes geven veiligheid, waardoor je niet meteen in de stress hoeft te schieten over te weinig te hebben gegeten als het een keer iets langer duurt voordat je kan lunchen. Bovendien kunnen die tussendoortjes veiliger aanvoelen dan de producten die ze hebben in een vreemd land.
♥ Je kan overweldigd worden door emoties
Op vakantie gaan hoort natuurlijk opspannend en relaxed te zijn, maar mijn ervaring is dat je op vakantie ook geconfronteerd kan worden met ingewikkelde emoties. Ik heb me op vakantie bijvoorbeeld soms opeens best eenzaam gevoeld terwijl ik niet eenzaam was. Ik denk dat dit te maken had met een klein beetje heimwee. Ook kon ik op vakantie opeens heel verdrietig zijn, omdat ik me dan vaak opeens besefte wat ik mezelf had aangedaan. Door een andere wereld te ontdekken, realiseerde ik me dan dat het zoveel meer was in het leven dan alleen maar eten. Ik nam het mezelf dan zó kwalijk dat mijn leven daar eerst wel om draaide.
Het heeft me geholpen om op zulk soort momenten steun te zoeken bij andere mensen. Vaak waren dat dan mijn ouders, maar ik heb ook vaak contact gezocht met vriendinnen van thuis. Gelukkig is contact houden met het thuisfront vandaag de dag heel makkelijk. Het is niet erg als je tijdens je vakantie even van die dipmomentjes hebt. Die momenten zijn heel menselijk. Zit er dus niet al te lang mee, zoek steun bij mensen die je vertrouwd en probeer je gauw weer te focussen op de fijne momenten!
♥ Op een luiervakantie gaan is oké
Tijdens mijn eetstoornis vond ik het heel moeilijk om een hele week ‘niks te doen’ op vakantie. Dagen aan het strand of zwembad liggen, voelden voor mij toen niet goed. Ik voelde me dan dik en een nietsnut. Ik probeerde dan ook de tijd altijd zo actief mogelijk door te komen, zodat de oorlog in mijn hoofd voor heel eventjes minder zou worden.
Toen ik in herstel was, kon ik veel beter genieten van lekker niks doen. Toch overviel mij af en toe nog steeds de stem van de eetstoornis. Twee dagen niks doen, ging mij prima af, maar die derde dag werd vaak toch een stuk lastiger. Niks doen bleef een uitdaging voor me. Ik dacht dat dit heel erg eetstoornis gerelateerd was, maar toen ik hierover sprak met mijn ouders en broertje, ervaarden zij hetzelfde. Het niks doen kon ik toen makkelijker relativeren en uiteindelijk kon ik er ook weer veel meer van genieten. Lekker uitrusten op vakantie, heerlijk!
♥ Er zullen uitdagingen zijn, maar dat is oké
Het kan als een enorme tegenvaller voelen als je er tijdens je vakantie achter komt dat je misschien toch nog iets meer met eten bezig bent dan dat je dacht. Bij mij was dat in ieder geval wel het geval. Thuis ging het goed met me, maar op vakantie werd ik geconfronteerd met andere mensen, ander eten en een ander ritme. Ik baalde van mezelf en had het gevoel dat ik nog helemaal niet zover in mijn herstel was. Niets was minder waar.
Als ik mezelf vergeleek met hoe ik op vakantie was toen ik nog echt diep in de eetstoornis zat, dan zag ik toch stiekem wel een groot verschil. De uitdagingen waar ik nu tegenaan liep, waren heel anders dan toen ik nog echt die eetstoornis had. Ik ging er anders mee om en ik was me er veel bewuster van dan voorheen. Alleen dat was al zo’n grote verandering waar ik eigenlijk heel trots op mocht zijn…
Tijdens je reis zal je dus voor uitdagingen komen te staan, maar die uitdagingen betekenen niet dat je niet goed bezig bent (geweest). Uitdagingen zijn er om te overwinnen. Je hebt er waarschijnlijk al heel veel van overwonnen dus ook deze kan jij aan. Wees een beetje mild voor jezelf en vergeet vooral niet te genieten. Je doet het goed en je hebt die vakantie meer dan verdiend.
Geef een reactie