♥ herkenbare dingen. Met stemmingswisselingen heb ik zelf ook, dan ben ik intens boos, of verdrietig, en zodra dan de volgende emotie komt, ben ik de vorige ook al weer "vergeten" en kan ik me niet eens meer voorstellen dat ik eerder zo intens verdrietig was om iets.

Wat een mooi filmpje! En wat een openhartigheid! Je vrolijkheid is aanstekelijk. Je oprechtheid is zo mooi. Je bent een mooi mens en je hebt volgens mij veel geleerd. Had dat gevoel van leegte ook deels te maken met de uiting van je eetstoornis?

Kun je ook borderline hebben zonder de impulsiviteit?

Want ik herken best wel veel, maar juist niet de impulsiviteit en dat gevoel van leegte ook niet. Ik denk juist heel veel na over de prikkels die heel hard bij mij binnenkomen en de verlangens die ik ineens kan ervaren en dan moet ik even stoppen en checken; is dit wel handig om te doen wat ik wil doen, welke gevolgen heeft dat voor mijzelf, voor een ander, voor mijn naasten etc. etc. etc. Ik durf dan juist niet op actie over te gaan.

Wat ik wel erg herken het huis met de poriën. De poriën die altijd openstaan; prikkels van buitenaf en van binnenuit, verlangens, gevoelens en stemmingen van mezelf en anderen, waar ik dan weer over na moet denken, niet durf te handelen en altijd blijf nadenken. Altijd een vol hoofd. Ik bewonder mensen die met spontaniteit kunnen leven - lijkt het wel zonder zorgen (dat is natuurlijk niet altijd waar).

Ik wil wel graag aanvullen; de stemmingswisselingen staan wat mij betreft in verband met het huis en de open poriën. Er komt zoveel binnen dat het onmogelijk is op alle impulsen een reactie te geven. Emoties blijven daardoor in het lichaam hangen. Omdat het nog geen aandacht heeft gekregen, komt het op een onverwacht moment naar boven; je moet huilen bijvoorbeeld. Je weet niet waarom en hoe het komt, maar je moet gewoon huilen. Ik denk dat je dan aan het ontladen bent (vaak op een rustiger moment) van alles wat even geen aandacht kon krijgen en gaat het via je poriën weer naar buiten, om vervolgens weer bij je eigen emoties te kunnen. Het gewoon laten gaan van die emoties zonder die te onderdrukken is daarom ook heel gezond, denk ik. Dan zuiver je je lichaam/huis weer even, en laat je los wat niet van jou is en kun je daarna weer verder. (Geen idee of dit herkenbaar is?)

Heel mooi filmpje. Ik hou van je prachtige lach, Daphne.

Zou iemand willen vertellen over ervaringen met zelfbeschadiging? Ik zou weleens erkenning willen, bijna niemand snapt mij en zelfs de hulpverlening kan me niet helpen.

Hoi!

Ik snap wat je bedoeld, heb ik ook een tijd gehad.
Ik snapte niet wat er mis was met zelfbeschadiging en waarom ik het niet moest doen.
Het gaf mij juist iets wat ik zo graag wilde.... rust.
Maar ik ben tot inzien gekomen dat als ik beter wilde worden ik zelf moest veranderen en dat zelfbeschadiging niet de juiste manier was.
Probeer daarom ook aan jezelf te werken, want alleen de hulpverlening gaat niet werken. ZIJ geven je advies en ondersteuning en begeleiding, JIJ beslist wat je daarmee gaat doen. Uiteindelijk ben je zelf de persoon die er hard voor zult moeten knokken. Maar je bent NIET alleen! Denk daaraan! Er zijn heel veel mensen die hiermee lopen! Het voelt alsof niemand je begrijpt, maar iemand die zoiets als wat jij meemaakt nooit heeft meegemaakt kan dit ook moeilijk begrijpen en voelen. Dus ik snap je punt, maar probeer dit toch met iemand te delen. Praten is altijd goed. Niet alles, maar gewoon een beetje ;)

Bedankt voor het reageren, heel lief :) Ik weet idd dat ik het zelf moet doen maar het is zo moeilijk en thuis wordt iedereen alleen maar boos dus praten lukt me ook niet goed alhoewel ik dat wel graag zou willen. Maar ik doen mijn best!

Ik heb persoonlijkheidsstoornis NAO en ik herken me hier gewoon in haha

ik heb autisme en herken het ook allemaal

Heel herkenbaar, Daphne, en dank voor je geweldige video. Ik heb er echt heel veel aan.

tijd en ruimte krijg je soms niet van uwv die zijn dwingend

Kunnen jullie video maken hoe je grenzen. Aangeeft en als je echte acute hulp nodig hebt wat je dan kunt zeggen ik voel me nergens serieus genomen en overal kastje naar muur

Ervaringen/tips/adviezen over aankomen, omgaan met je veranderend lichaam en hoe je dit kunt aanvaarden, een realistisch lichaamsbeeld krijgen, dik gevoel wegkrijgen, hoop blijven houden dat het beter wordt en herstel nog mogelijk is, op gevoel leren eten zonder de angst om aan te komen...

Moooooooi. Heel fijn deze video! En inderdaad, ik word vrolijk van je. Je straalt zoiets moois uit :)

Daphne, wat ben je toch een mooie toevoeging op het Proud team!

Hoewel ik me wel interesseer in persoonlijkheidsstoornissen, kon ik nooit een heel goed beeld van borderline krijgen. Het lijkt soms wel alsof het een hele heftige diagnose is, maar gelukkig kun je er dan ook wel weer heel goed mee leren omgaan.

Voor een eventuele deel 2 over borderline een vraag: wordt deze veroorzaakt door een heftige gebeurtenis uit het verleden / een bepaalde opvoeding of is het echt een karaktereigenschap? Hoe moet ik dat zien? En hoe was dat bij jou Daphne?

Ik heb een zusje met persoonlijkheid NAO en ADHD. En ik weet niet of daartussen een vleugje borderline zit.

Wat ik bij haar herken (en ik eigenlijk toeschreef aan de ADHD) is de grenzeloosheid en impulsiviteit. In spullen kopen en verzamelen, cadeautjes voor anderen, in eten / eetbuien, in geld uitgeven, in opeens hele rare beslissingen nemen. In seks en relaties ook. In risico's nemen.
Ze is heel open, vertelt veel over zichzelf, maar daardoor kan dus ook snel informatie die je in vertrouwen gedeeld hebt, bij een ander terechtkomen.
Slecht kunnen concentreren.
Zich niet kunnen aanpassen aan de ander / of inleven in de ander. Ook qua sociale normen.
Verder is ze super sensitief. Ze hoort alle geluiden en kan niet goed filteren. Dus alles komt als hard bij haar binnen. En dat is dan weer heel vermoeiend.
De snelle stemmingswisselingen merk ik niet zo bij haar.
Wel soms het aantrekken en afstoten van mensen / vriendschappen. Maar volgens mij dan weer niet persé uit angst om verlaten te worden. Wel altijd strijd voeren met anderen. Keihard in discussies er vol in gaan. Mentale vechtpartijen ook. Snel boos worden en ook lang boos blijven.
Altijd stress of gestresst. Zich regelmatig in de nesten werkend.

Dus ja, 't zal wel een mix van vanalles zijn.

Nogmaals bedankt!

Anoniem, wat ik van mijn vroegere therapeut bij Scelta heb gehoord was dat je met borderline kunt geboren worden. Maar het is niet altijd gezegd dat je het ook echt daadwerkelijk kunt ontwikkelen. Dit ligt aan de gebeurtenissen in je leven zoals bij mij misbruikt en gebruikt worden, pesterijen op school, niet aanvaard en afgewezen worden door de familie enz. Mijn behandelaar gaf ook een voorbeeld: je kunt een tweeling hebben die beiden met borderline geboren worden maar bij een van de twee komt het echt tot uiting door hetgeen die persoon heeft meegemaakt terwijl de andere er geen last van heeft. Ik ben ervan overtuigt dat mijn opvoeding ook veroorzaakte dat ik borderline heb gekregen. Een vertrouwenspersoon zei tegen me: het is geen wonder dat je borderline hebt gekregen (door mijn ouders, hoe ze met me omgingen enz.) Ik hoop dat je vraag beantwoord is.

Ja, super, dank je wel voor de uitleg Bordercollie!!

Wat een mooi filmpje! Ergens maakt het me jaloers ofzo? Slecht met woorden, sorry. Iets als van, jeetje wat ben je al ver! Dat wil ik ook!
Ergens hoopgevend hoor, ben in therapie en zie al veel vooruitgang.
Bedankt! 😄

"Waar wil JIJ dat we over praten en welke tips, ervaringen of adviezen zou jij fijn vinden?""

Ik zou graag zien dat jullie (meer dan twee personen!) met elkaar praten (over whatever onderwerp) en het niet uit de weg gaan om het met elkaar oneens te zijn, en het gesprek niet terug proberen te brengen als het moeilijk of ongemakkelijk wordt.

Gewoon open, eerlijk en spontaan het onbekende/diepe in.

Niet alleen praten over de problemen waar je mee om kan gaan of een oplossing voor hebt. Waar lig jij (soms) wakker van? Waar maak jij je (soms) zorgen om? Zowel persoonlijk als maatschappelijk, existentieel, technologische ontwikkeling, mileu, etc. Wat zijn de problemen waar je niet over "mag" of durft te praten?

En altijd veel gebruik maken van de belangrijkste vraag, waarmee je een te groot probleem in kleinere, behapbare stukjes kunt ontleden: WAAROM?

Bedankt voor de mooie video, ik vind het verhelderend en tevens verwarrend.
Ik heb vorig jaar de diagnose BPS gekregen en ik krijg nu schematherapie. Ik ben 35 jaar en sinds mijn jeugd merkte ik dat ik anders ben/ mij voel dan anderen. Veel korte trajecten hulp gekregen, maar vooral altijd oppervlakkig, waardoor de problemen bleven. De kern werd niet aangepakt.
De reden dat ik de video ook een beetje verwarrend vind, is omdat ik mij als persoon er niet helemaal in herken.
Bij mij gebeurd alles intern. Erge somberheid, achterdocht, jaloezie, altijd bezig met aardig gevonden worden. Mezelf aanpassen aan anderen en pleasen, problemen en leegte weg eten maar vooral weg drinken of sporten en mezelf straffen.
Is er iemand die dit herkent?
Zo zie je maar weer dat BPS zo verschillend kan zijn aan de buitenkant.

Heel herkenbaar deze beschrijving, ik voelde me ook totaal niet zoals de vooroordelen. Die stemmingswisselingen heb ik heel mijn leven al. Ik denk dat mijn omgeving dat raarder vond dan ik. Ik heb het nooit beseft en mijn emotionele gedrag altijd gewijd aan mijn sterrenbeeld kreeft, ook al wist ik wel dat de andere kreeften in mijn leven niet zo heftig waren. Het enige wat ik er echt aan merkte was dat mijn moeder heel negatief kon reageren als ik 'ineens' weer vrolijk was. Het voelde dan alsof ik dat niet mocht zijn en werd geacht de hele dag boos of verdrietig te blijven. Maar waarom zou ik dat in hemelsnaam willen?

hahahahaha waarom zou je uberhaupt iets aan je sterrenbeeld toeschrijven. Daar gaat het al mis, dan zal je andere zelfdiagnose ook niet zo betrouwbaar zijn