Documentaire: I Am Maris

 

Sinds april staat de bijzondere documentaire I Am Maris op Netflix. In deze documentaire zie je het verhaal van de jonge vrouw Maris die jaren leed aan anorexia nervosa. Ze praat over haar ziekte, haar herstel, over acceptatie en vergeving. Via haar eigen woorden en kunst verbeeldt ze de helende kracht van yoga tijdens haar worsteling met de eetstoornis en de weg naar zelfacceptatie. De documentaire I Am Maris is uitgebracht in 2018 en duurt 54 minuten. Je vindt de documentaire HIER op Netflix. Ook Maris haar ouders en hulpverleners komen aan het woord. 

“It was worse when she went to bed. Now looking back, I know it was because she was afraid she was going to die. But I didn’t get that. I didn’t get that at all.”  Maris' mother.

Let op: Ben je gevoelig voor triggers zoals gewichten en magere lichamen, bedenk dan voor jezelf goed of het helpend is deze documentaire te kijken. 

Meer informatie over de documentaire vind je op de website Iammarismovie.com

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Hey :) - Dinsdag 30 april 2019 20:49
Dit is echt een hele mooie documentaire! Er komen helemaal geen triggers als magere lichamen en lage gewichten in voor :) Wel een beetje zweverig maar super leerzaam en mooi (ook voor andere mentale stoornissen)
w - Dinsdag 30 april 2019 21:14
Jonge vrouw, anorexia, magere lichamen, bijzonder, kernwoorden van.. hunkeren naar een of 'die' identiteit, die sommigen helemaal niet nodig hebben, maar anderen hun hele leven, blijkt. Anorexia is de angst om niet goed genoeg te zijn en dus de onderdaan te spelen om nog iemand daarin te zijn, stiekem. Dat stiekeme maakt het zo enorm verdrietig en ongeneeslijk door alle reacties van die buitenwereld die je nog meer tot onderdaan verwerpt.
Lola - Dinsdag 30 april 2019 22:44
Een hele mooie, krachtige en hoopgevende documentaire.
Ingrid - Woensdag 1 mei 2019 08:01
Heel erg fijn dat er steeds meer documentaires en programma's zijn die gaan over een eetstoornis. Het is zo een veel voorkomende ziekte die vaak stil wordt gehouden uit angst en schaamte. Zelf heb ik deze documentaire niet gekeken omdat ik nog erg gevoelig ben, en getriggerd wordt. Na de documentaire over Emma en het lezen van haar boek heb ik het moeilijk gehad.