Gezonde voeding en een eetstoornis
Ik ben een bezorgde moeder die graag mensen wil attenderen op al die projecten over "gezonde voeding" op scholen. Mijn dochter was 11 jaar oud en had een hele zware periode achter de rug, toen op school het project 'gezonde voeding' kwam. (landelijk, met ontbijt en alles erop en eraan). Bij dit project gingen ze het BMI van alle kinderen berekenen.
Hierbij werd eraan voorbij gegaan dat in principe gewone opgroeiende kinderen niet ieder keer op de weegschaal gaan staan. Mijn dochter was nadat ze ziek was geweest, waarbij ze last had van overgeven en diarree wel op de weegschaal gaan staan. Tijdens de BMI berekeningen kon zij een accuraat gewicht meegeven. Zij kwam op normaal gewicht uit, terwijl de rest van haar klasgenoten allemaal onder dit gewicht zaten. Voor mijn dochter was dit een van de triggers die ervoor zorgden dat haar zelfbeeld steeds slechter werd.
Ze startte met lijnen en veel bewegen wat resulteerde in een ernstig ondergewicht, vertraagde hartslag, overmatige lichaamsbeharing, stemmen in haar hoofd, dwanghandelingen, kortom anorexia nervosa. Gelukkig, dankzij hele snelle interventie vanuit het lokale ziekenhuis, een orthopedagoog en later een eetstoorniskliniek, is ze er weer goed bovenop gekomen.
Wel blijft dit altijd een schrikbeeld voor ons en zijn we ondanks nu het weer beter gaat, met elkaar wel alert op de stille killer om de hoek.
Tot mijn grote schrik kreeg mijn dochter (nu enkele jaren later) weer een opdracht mee van school, (Gymnasium) om haar BMI te gaan berekenen en een aantal dagen verplicht caloriëen tellen. Daarna moesten ze ook gaan meten hoeveel beweging ze hebben en hoeveel tijd ze aan sport
besteden om te kunnen berekenen hoeveel beweging je nodig hebt om de energie voortvloeiend uit de caloriëen te kunnen verbranden.
Voor mij een hel op aarde. Want wat gebeurt er weer: meiden die zich met elkaar gaan vergelijken en opmerkingen gaan maken... Het gaat om pubers van 14/15 jaar. Kan er geen andere manier van campagne gevoerd gaan worden om mensen bewust te maken van een gezondere leefstijl, zonder meteen op deze manier de diepte in te gaan? Dit gebeurt trouwens ook op andere
middelbare scholen.
Mijn dochter krijgt nu een alternatief voor deze opdracht. Maar daar gaat het mij niet om. Het gaat mij nu meer om ook de andere meiden te behoeden voor deze nachtmerrie. Let wel: als je genoeg zelfvertrouwen hebt hoeft dit geen probleem te zijn, maar het gaat hier om pubers: Jonge mensen die vaak al snel onzeker over zichzelf in relatie tot anderen en omgeving zijn...
Met vriendelijke groet,
Een bezorgde moeder
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik wilde heel graag afvallen, maar wist bij god niet hoe.
Ik probeerde alles wat ik op internet tegenkwam, ook dingen van proana sites, maar niks hield ik vol.
Via school kregen we een programma waarmee je caloriën kon tellen, en toen lukte het mij eindelijk om af te vallen...
Anderhalf jaar van mijn leven verpest, dagelijks calorieën vermijden, de aardbeiensmaak pakken in plaats van peer omdat het 10 calorieën minder bevatte, een half jaar ernstig ondergewicht gehad, en nog steeds dagelijkse gevechten in mijn hoofd. Dankjewel, school.
Ook ik heb mijn BMI moeten bereken in groep 8 en had een ''normaal gewicht'', terwijl mijn klasgenootjes allemaal ondergewicht hadden.
Dit was voor mij een enorme trigger
Voorlichting over gezond eten op scholen vind ik zeker goed, maar niet dat het zover gaat met calorieën tellen e.d. dan kun je het beter hebben over de schijf van vijf bijvoorbeeld ben ik van mening.
ik had al een eetstoornis en toe kregen we deze les in school, we moesten onze bmi berekenen, ik heb toen geweigerd want ik wist dat ik toen ondergewocht had, maar het heeft wel getriggerd door de lessen er om en om de bmi van anderen te zien.
ze zouden deze lessen moeten afschafen
Maar toch denk ik ook dat als dit soort opdrachten er niet waren, mensen evengoed wel een eetstoornis zouden ontwikkelen. Aan de reacties hier te lezen lijkt het net alsof iédereen hiervan een eetstoornis krijgt, maar het publiek is hier natuurlijk niet wat er in een gemiddelde klas zit. Ik denk dat er nog steeds veel méér mensen zijn die niét weten wat gezond leven inhoudt, dan mensen die een eetstoornis overhouden aan deze lessen.
Natuurlijk mag het af en toe wel wat subtieler, dat ben ik zeker met jullie eens. Maar de dingen die triggerend zijn, zijn voor iedereen weer net iets verschillend en als we ál die dingen angstvallig gaan lopen vermijden, kunnen we niks meer doen/zeggen/schrijven.
En natuurlijk had ik dat idee zelf allang, maar hier was het nogal 'tastbaar'. Zwart op wit bevestigde het mijn gedachtes.
Ook bij mij op de middelbare school waren opdrachten bij biologie (ik zat toen op het vmbo doen ze het ook hoor) waar je dan wel eens waar ook een verhaal over anorexia. Maar ja, voor mij werd toen die anorexia meer een uitdaging geworden en ging ik me nog meer focussen op minder eten. Alleen ik kreeg daarnaast eetbuien en viel niet af dus dat was heel erg frustrerend.
In ieder geval je moet les geven over gezonde voeding maar niet dwangmatig doen over kcal tellen en zo. Want dat gaat verre buiten de essentie. Want de essentie is dus eigenlijk: gezonde voeding, gevaren van slechte voeding en dergelijke.
Daarbij is een gezond gewicht voor iedereen wat anders.
Ik had een lerares die mede door een buiten gewoon snelle stofwisseling (schildklier shizzle, kon pas later kinderen krijgen dmv nieuwe behandeling) met ondergewicht. Ze moest heel de dag door eten haar gezonde gewicht lang dus op de grens of zo.
Maar er zijn ook mensen die prima functioneren bij overgewicht of dicht bij die richting of zo. Dat is hun gezond gewicht waar hun lichaam mee functioneert.
Dus dat verhaal moet worden gezegd.
Er moet worden verteld waarom wij bepaalde vitamines en dingen uit voeding nodig hebben om te kunnen functioneren. Handig om te weten waarom we fruit moeten eten (vitamine C maken wij niet aan) weet je dat soort dingen daar gaat het om daar heb je wat aan. Dat chips je honger niet steelt maar liga wel als td'tje of zo of een bakje musli met yoghurt.
Maar alsjeblieft kcal tellen dat is zoiets persoonlijks en zo. Toen k docent theater deed sprak ik wel eens met de danscademie mesnen die aten heel veel (maar dan wel extreem gezond vezels en vette vis en zo) aten het dubbele wat ik moet eten per dag minimaal. Dus het zegt niets. Het is zo iets doms en kort door de bocht. Kappen er mee.
Ik snap uw bezorgdheid en het lijkt mij inderdaad belangrijk dat er vanuit scholen gekeken wordt naar een andere manier van bewustmaking bij kinderen/jongeren. Voor meiden kan het heel triggerend werken en het vergelijken met elkaar helpt ook niet echt mee..
Ik kreeg een les 'gezond koken' op school. En dat was erg triggerend, want ik was daar toen sterk beïnvloedbaar voor.
Na mijn opname voor anorexia ging ik verpleegkunde studeren en kregen we dieetleer. En moesten we ook ineens onze BMI berekenen en kcal berekenen van een smoske kaas hesp.
En ik dacht echt in mezelf: Wat heeft dit nu voor nut?? Dat is net mensen in de richting van gestoord eten sturen.
Ja, ik vind dat ze daar ook eens iets aan mogen doen.
Ergens wel goed dat ze een gezonde levenstijl willen promoten, maar kcal tellen enz gaat toch wel te ver!
Ik kreeg een les 'gezond koken' op school. En dat was erg triggerend, want ik was daar toen sterk beïnvloedbaar voor.
Na mijn opname voor anorexia ging ik verpleegkunde studeren en kregen we dieetleer. En moesten we ook ineens onze BMI berekenen en kcal berekenen van een smoske kaas hesp.
En ik dacht echt in mezelf: Wat heeft dit nu voor nut?? Dat is net mensen in de richting van gestoord eten sturen.
Ja, ik vind dat ze daar ook eens iets aan mogen doen.
Ergens wel goed dat ze een gezonde levenstijl willen promoten, maar kcal tellen enz gaat toch wel te ver!
of een brief, om deze dingen duidelijk te makem aan het kabinet/minister van volksgezondheid, zodat de campagne kan worden aangepast?
Het loopt echt uit de hand nu.