Ik wil Tygo bedanken voor dit goede programma. Ik vind het zo goed wat hij aanhaalt over de misstanden in de ggz en de mensen met trauma's het leven nog meer onnodig een hel maakt, door oa. alle 'mis' diagnoses en labels waar mensen nog het meest onder lijden, omdat daarmee ondertussen nog steeds niet gepraat wordt over de werkelijke oorzaak maar slechts de gevolgen en het gedrag waar naar gelabeld wordt. Het systeem waarin dit gebeurt van geld en verzekeringen is onpersoonlijk en voor velen onmenselijk uiteindelijk. Ik zie uit naar de volgende afleveringen.

Precies dit. Helemaal mee eens!

Tygo doet het zo goed. En wat erg dat een man zoveel medicatie krijgt die meer slecht doet dan goed.

Ik durf het niet te kijken, bang voor teveel triggers. Maar respect voor zo'n programma. HIC opnames, gedwongen, psychiaters en labels, gehospitaliseerd personeel, voordelen.... het is een drama.

Ik vond het programma mooi en integer gemaakt, fijn dat dit onder de aandacht wordt gebracht.

helaas heel herkenbaar..
zoveel fouten.. extra trauma' s.. zal er niet te diep op in gaan maar.. heb geen toekomst meer..

wel fijn dat er iemand die de middelen en energie heeft dit naar buiten durft en wil brengen < 3 veel respect daar voor.. ook de benadering en oprechtheid en openheid naar meerdere partijen.

hoop dat anderen hier nog wel mee geholpen kunnen worden..

Volgensmij heb je altijd een toekomst, tenzij je met zekerheid weet dat je nu komt te overlijden. Hoop is er altijd, als licht in de duisternis. En hoe klein het lichtstraaltje ook is, het is licht... dus ook voor jou!

Het is heftig en verschrikkelijk verdrietig om naar deze 2 mensen te kijken waar duidelijk zo gigantisch veel is misgegaan, ik had er tranen van in mijn ogen. En ik vind het goed dat op deze manier aangekaart wordt hoeveel er schort aan de GGZ, waar het helaas vaak aan tijd en middelen ontbreekt om werkelijk naar de persoon te kijken i.p.v. naar diagnoses.
Maar, en datzelfde gevoel had ik ook na het zien van de docu over eetstoornissen van Zembla, er gaat ook heel veel goed in de GGZ! Niet alles is zoo schrijnend als de extreme verhalen die men laat zien. Er worden wel degelijk mensen geholpen en kunnen na behandeling een vrijer en beter leven leiden. Enige nuancering zou daarom bij dit soort programma's wel op z'n plaats zijn.

ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. die man die zoveel medicatie slikte en zei dat hij daardoor agressief werd. waarom stopt hij dan niet met ze te nemen als hij er zo slecht van wordt. dat begreep ik dus echt niet.

Misschien was hij nog slechter zonder de medicatie? Ik bedoel op ander vlak van agressie.

*dan agressie

Hij zat al op de helft van zijn medicatie, die hij ooit! heeft voorgeschreven gekregen voor zijn 'diagnoses'. Dat is al heel knap! Heb je hem niet horen en zien kokhalzen. Dat waren de vreselijke afkickverschijnselen. Het kost waarschijnlijk jaren voor hij hier van af kan kicken. Hij zal zich daardoor jarenlang nog vreselijker voelen daardoor dan hij zich nu al voelt en neem daarmee een groot lichamelijk en geestelijk risico. En de farmaceutische industrie geniet lekker van de inkomsten van zijn leed.

gisteren zat ik te lunchen met mensen die beschermd wonen, als je hoort wat die allemaal aan pillen nemen, want daar hadden we het over nadat we het programma besproken hadden. Iemand neemt om elf uur een pil en moet dan in bed gaan liggen want na een tijdje kan hij de stoel niet meer uitkomen, vervolgens plast hij in zijn bed en daar had hij dan ook weer een pil voor. Ik zelf ben in 1993 na een opname voor een psychose zonder medicatie verder gegaan onder de noemer dat behandeling erger is dan het probleem. ook geen makkelijke weg maar nog altijd beter dan de pillenmethode.

het is de cultuur gedachte die eraan debet is en dit komt omdat psychiatrie te veel in de pas met farmacie is gegaan. Elke geestzieke moet en zal met medicatie plat gemaakt worden. Alsof een geestziekte een aanslag pleegt, het is de trigger die het hem doet; alcohol, drugs etc. Twintig jaar geleden nam je medicatie voor jezelf, tegenwoordig neem je het voor de omgeving, krankzinnig!

Herkenbaar. Ik ben naar het GGZ gegaan voor een eetstoornis. Toen de diëtiste, die een monopoly had binnen de behandeling, niet wilde meewerken (en post 'gewoon ' negeerde), werd ik naar een andere provincie gestuurd met het excuus dat er in mijn provincie een wachttijd was. Omdat dit geen optie voor me was, moest ik in een andere groepstherapie worden ondergebracht. Dat werd schematherapie. Verzekeringstechnisch had ik daarvoor een persoonlijkheidsstoornis 'nodig'. Naast het eetstoornislabel (dat wel correct was) kreeg ik zodoende ook een fictief label van persoonlijkheidsstoornis. Nogal een domme stap van mezelf om hiermee in te stemmen!!! Maar ik wilde zo graag therapie, veranderen en een nieuw leven beginnen zonder al die oude ballast.
Schematherapie was geen match, dat merkte ik al in de eerste week. Aangezien ik geen opgever ben en heel graag een beter mens wilde worden, heb ik geforceerd. Intussen waren er overlijdensgevallen in mijn familie waardoor ik erg verdrietig werd en angstig voor de dood. Toen ik antipsychotica werd gedwongen te slikken (chantage: je doet wat we zeggen anders moet je uit de groep) en het van kwaad tot erger ging in de vorm van pesterijen - zowel door hoofdbehandelaar als door groepsgenoten - ben ik eruit gestapt. Gelukkig ben ik kritisch betreffende diagnoses en medicatie.

Mar ik zou daar echt een klacht voor indienen. Dat is gewoon echt onprofessioneel en in strijd met de plichten/gedragscodes van een zorgverlener .

Inderdaad een klacht indienen, maar vaak heb je daar niet eens de energie meer voor. Je kwam voor hulp en het eindigt in dat je bezig moet zijn met hoe je (niet) behandeld wordt in plaats van dat al je energie gaat naar het oplossen of omgaan met je probleem en een fijn contact met je hulpverlener(s) kunt genieten, krijg je er een probleem van een totaal andere orde bij. Dat is de omgekeerde wereld.

Zomaar afkicken is lastig als je het niet ondersteunt, onder andere met voedingssupplementen. Medicijnen onttrekken voedingsstoffen aan je lichaam, waardoor het nog lastiger is om allerlei stofjes aan te maken. En antidepressiva, kalmeringsmiddelen en antipsychotica zorgen voor verminderde melatonineaanmaak. Je lichaam heeft dan hulp nodig om de boel weer recht te zetten. Kambo kan helpen ontgiften en resetten maar moet onder begeleiding gedaan worden.

Vond het een goede aflevering, al is er ook een andere kant. Ik heb heel lang rondgelopen met problemen waar niet naar werd gekeken. Er zijn dus ook mensen die geen label krijgen die ze eigenlijk wel nodig hebben. Als er bij mij eerder was gekeken naar mijn klachten, dan had ik ook eerder goede hulp gehad. Heb jaren lang gewacht op een onderzoek. Vind documentaires over zorg dus vaak goed, maar het lijkt vaak wel voor de buitenwereld alsof er een waarheid is.

Kijk alleen al naar BED, wat nu pas een beetje erkend wordt maar ondertussen, net als alle eetproblemen ook vaak nog steeds belachelijk gemaakt/gepraat wordt. Het gaat erom, wat je dan ook hebt, wel of niet een naam, dat er serieus naar je geluisterd wordt (hoezeer je lijdt onder je probleem).
Als je geestelijk niet lekker in je vel zit en als je je 'zwakte' toont, lijkt het nog steeds soms een 'vrij-briefje' te zijn voor mensen en doctoren om je te 'ontmenselijken' op dat moment door je labels oa. te geven, of je buiten te sluiten en van alles en nog wat met je te kunnen doen of niet doen, zoals het hen uitkomt, maar dusdanig dat je niet zomaar kunt 'bewijzen' dat ze (je) eigenlijk 'mis' handelen

Zelf is het bij mij op mijnn7e naar boven gekomen dat er iets niet goed liep. Mijn ouders zijn meteen bij verschillende dokters geweest, maar nergens serieus genomen. Tot het op mijn 14 goed fout liep, opname gehad en na 9 weken terug naar huis gestuurd als genezen (maar ik zat onder te medicatie als 14 jarige en nooit is er echt met mij gesproken geweest). 2 jaar en heel wat meer problemen er bij terug dieptepunt en opname. Hier weer niet serieus genomen, werd niet geluisterd en meteen kreeg ik de stempel lastige tiener en werd ik er ook zo behandeld. Ik ben tot volwassene behandeld geweest als lastig, koppig en verwend kind/tiener. Ook door mijn familie afgestoten hierdoor (niet door mijn ouders, die hebben me ondanks alle uitspraken van 'specialisten' blijven steunen). Een jaar na mijn ontslag (reden ontslag was 18 jaar worden) helemaal in de diepte geraakt waar ik nu al 7 jaar in vast loop. Nu pas herkening gekregen met een goede psycholoog. Nu pas de diagnose gekregen van ocd en zware angststoornis waaronder een hele erge sociale fobie en 0% vertrouwen in mensen en al helemaal niet in hulpverleners. Mijn leven is stuk door de hulpverlening. Was ik op mijn 7e wel serieus genomen en meteen gehoord en juist behandeld had ik misschien enkel ocd gehad en een toekomst. Nu heb ik een zware angststoornis, kan ik niet onder mensen of in het openbaar komen zonder paniekaanvallen en heb ik totaal geen leven. Zo hard er iets mis is met foute diagnoses is er ook heel hard wat mis met geen diagose krijgen en niet serieus genomen worden ondanks dat je er vroeg bij bent. Ze laten het liever totaal uit de hand lopen. Er is heel gekend dat de hulpverlening niet goed loop, maar er gebeurd nooit niets helaas... en er blijvens levens verpest worden in plaats van verbederd door 'specialisten'.

Ervaring met beide kanten: die van ontmenselijking, niet-kloppende diagnoses en verziekte GGZ, maar ook die van hulpverlening die écht verder weet te kijken, me primair als mens blijft zien en oorzaken boven symptomen stelt.

Hulpverleners die náást je gaan staan zijn goud waard.

Ik vind het goed dat het met dit programma aangekaart wordt. Het is voor mij ook herkenbaar; de verkeerde diagnoses, veel medicatie krijgen en daardoor veranderen terwijl de medicatie niet eens altijd helpend is.

Echter ook bij dit programma gebeurt wat ik vaker zie bij programma's over de ggz en over psychiatrie: de meest schrijnende verhalen worden uitgezocht en verteld. Ergens logisch, want dat zorgt voor meer kijkcijfers, het shockeert en zet hopelijk aan tot nadenken. Maar ik ken iemand die gevraagd was mee te doen, maar uiteindelijk toch niet meer mee mocht doen omdat het beter ging. Maar mocht het toch weer slechter gaan dan konden ze diegene wel weer gebruiken. Dat vind ik dan gewoon naar. Net als de programma's over anorexia waar alleen de hele magere meiden aan mee kunnen doen.

Ik ben benieuwd of Tygo met dit programma ook daadwerkelijk voor verandering gaat zorgen, of dat het een van de vele programma's gaat zijn waarbij iedereen tijdelijk geschokt is door de heftige verhalen die gedeeld worden maar die daarna weer vergeten worden.

Ik snap dat ik misschien cynisch over kom en nogmaals ik vind het heel goed dat er aandacht aan besteed wordt, maar aan de andere kant ben ik dit soort programma's en dan alle lovende reacties en alle zielige verhalen die dan uitgezocht worden een beetje zat, en vind ik de mensen die hun verhaal er in delen ontzettend dapper, maar vind ik ook dat de programma makers ze een beetje misbruiken voor hun eigen doel om kijkers te trekken, wat ze minder zou lukken met minder heftige verhalen, en vind ik het gewoon jammer dat de vele programma's die er de laatste tijd over zijn steeds dezelfde format hebben en op lange termijn weinig verschil maken. Dat is voor mij de andere kant van dit soort programma's. En misschien krijg ik nu veel negatieve reacties over me heen maar ik wilde het wel benoemen.

Ik vond het programma ook heeeel herkenbaar!
zo is het bij mij nou ook jarenlang gegaan ... medicatie, therapieën, tig therapeuten, labels en idd ook echt niet allemaal de goeie maar je komt er ook gewoon niet meer vanaf!
nu ik gestopt ben in de ggz gaat het super goed, maar omdat ze geen controle / zicht meer op mij hadden is er om wille van mijn zoontje een melding gedaan bij veilig thuis en onterecht gegrond verklaard!
ggz staat super hoog aangeschreven in vele gevallen ten onrechte en idd dat komt omdat niemand er tegen in opstand komt als je verkeerd benaderd of bejegend bent / wordt omdat daar simpelweg de energie er dan niet meer is.
bovendien je vecht tegen de bierkaai in je eentje of terwijl dan is het dweilen met de kraan open!
het is echt ongelooflijk sneu hoe ze met je omgaan binnen veel ggz oganisaties.
ja er zijn goeie bij absoluut ... helaas zijn deze net als bepaalde therapeuten en psychiaters op ÉÉN hand te tellen!
wil je tegenwoordig goed door de ggz geholpen worden dan moet je duidelijk weten wie je bent, wat je wilt en een goeie tegenover je hebben zitten die ook echt zoals gezegd wil helpen inplaats van bemoeien / boven je staan en dus bepalen.
bah zo'n hekel aan dat soort personen!
ik vind het dus goed dat dit soort programma's gemaakt worden en ookal is dat dan om de kijkcijfers te behouden / te trekken er is tenminste iemand die dit onrecht onder de aandacht durft te brengen chappo !

oh ja en vergeet de opnames niet ... waar het er zeker niet beter aan toe gaat.
je bent gewoon een nummer tegenwoordig en wordt niet meer gezien als mens met problemen.
je wordt gezien als het probleem!
daarnaast is het helemaal waar dat je vaak hulp neemt, krijgt of moet omdat anderen niet met je om kunnen gaan en niet omdat jij zozeer zelf een probleem hebt!
sorry voor de mensen die wel problemen / moeite hebben met zich zelf
( nog ) en dit als te persoonlijk opvatten ... bedoel het niet verkeerd want ook ik heb nog wel wat problematiek maar kan daar inmiddels redelijk tot goed mee omgaan en zie het niet of minder als een probleem.