Heel goed dat hierna gekeken word. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om gezien en gehoord te worden in een euthanasieaanvraag als je psychische problemen hebt en jong bent. zucht.

Tears and only tears

Ben er stil van...

Moedig dat dit onderwerp aangesneden wordt.
Ik heb de procedure doorlopen, en mijn vraag is ontvankelijk verklaard, ik mag volgens de wet dus sterven.
Het is een hele opluchting, en veel menswaardiger dan suïcide.
Ik raad het niemand aan, het is een heel slopend proces, maar wanneer je écht de keuze maakt, kies dan alsjeblieft voor dit.

Als iemand de nood heeft hier met mij over te praten, of vragen heeft, ik sta ervoor open!

Ik zou heel graag hierover met je praten... liefs van Noa

&y; ik wil er graag met je over praten. Ben je op het forum te vinden? Mag ik je een pb sturen?

Mooie docu maar ook heel triggerend.

Ik wou niet meer dood maar hierdoor terug wel. :-( Echt een zwaar onderwerp.

Ik zou euthanasie bij jongeren nooit goedkeuren als het is vanwege een mentale ziekte. Het merendeel van de jongeren gaat door een tienerdepressie vanwege hormonen. Zou zonde zijn als die jongeren euthanasie krijgen terwijl ze, als de puberteit helemaal voorbij is, zich waarschijnlijk zich veel beter zouden voelen. Als je echt een mentale ziekte hebt moeten ze er niet zo moeilijk over doen maar dat is bij jongeren gewoon heel moeilijk te bepalen.

Wanneer er Door de overheid meer geld wordt gestopt in goede hulpverlening weet ik zeker dat mensen hier niet eens over na hoeven te denken.
Ik ben fel tegen op zelf je dood bepalen. Al helemaal bij psychische probleem.
Dit maakt me zo verdrietig!
En ik weet waarover ik het heb. Ik heb borderline en anorexia gehad, nog steeds wat eetproblemen en 10 jaar van de ene hulpverlening naar de andere. Maar inmiddels heb ik een man, 2 kindjes en een hond. Een geweldig mooi eengezinswoning etc.
Er is altijd hoop!!!

Je kunt je eigen leven niet als spiegel voor anderen gebruiken,

Maar je hebt duidelijk geen depressie. Het is mooi dat jouw huidige situatie blijkbaar maakt dat jij het leven nu de moeite waard vindt, maar mensen met bijv. ernstige chronische depressie zouden dit anders kunnen ervaren, al hadden ze een man, kinderen en een miljoen op de bank. En dan hen je natuurlijk nog een hoop mensen die ook gelukkig(er) zouden zijn met een leven zoals jij nu hebt, maar dat helaas nooit zullen krijgen, door onveranderlijke, onaantrekkelijke eigenschappen, ziekte, pech, etc. Zoals een ander ook al zei:het is fijn dat het voor jou zo heeft uitgepakt, maarvoor veel andere mensen doet het dat niet.

Maar je hebt duidelijk geen depressie. Het is mooi dat jouw huidige situatie blijkbaar maakt dat jij het leven nu de moeite waard vindt, maar mensen met bijv. ernstige chronische depressie zouden dit anders kunnen ervaren, al hadden ze een man, kinderen en een miljoen op de bank. En dan na nog een hoop mensen die ook gelukkig(er) zouden zijn met een leven zoals jij nu hebt, maar dat helaas nooit zullen krijgen, door onveranderlijke, onaantrekkelijke eigenschappen, ziekte, pech, etc. Zoals een ander ook al zei:het is fijn dat het voor jou zo heeft uitgepakt, maarvoor veel andere mensen doet het dat niet.

@jelle, ik ben niet op het forum te vinden. Kunnen we een andere manier vinden?

Hele indrukwekkende documentaire, ben er stil van en raakt erg..
Goed dat dit bespreekbaar wordt gemaakt

Lastige situatie hoor. Ik denk dat het niet te makkelijk gemaakt moet worden... maar ok niet onmogelijk. Als er gewoon naar het individu wordt gekeken en daaruit een passende oplossing ja of nee, is het goed

Goed inderdaad dat dit bespreekbaar wordt gemaakt. Mensen die weer gelijk oordelen: 'Ik ben hier tegen en de overheid moet dit oplossen'. Dat jij genezen bent, betekent niet dat dat voor iedereen zo werkt of mogelijk is. Is onderdeel van onze maatschappij niet juist dat mensen een vrije keuze hebben? Ook met betrekking tot hun eigen leven? Dit is een zeer zwaar traject waarin iemand zijn keuze keer op keer wordt afgewogen. Ik vind het juist goed dat mensen deze mogelijk hebben. Let wel, een mogelijkheid. Het betekent natuurlijk niet dat mensen die hier op tegen zijn vanuit geloofsovertuiging enz, dat ook moeten doen. Je laat alleen iemand anders de keuze om een andere beslissing te nemen dan jij zal doen.

met een puber depressie kom je ook echt niet de euthanasie procedure heen

Opzich goed dat dit onderwerp niet zo vermeden word.
Vanwege mijn geloofsovertuiging zou ik hier nooit meer achter staan, maar de wens snap ik, ken ik. Ik heb zelf ook wel op het punt gestaan een verklaring aan te vragen, omdat dat de enige manier leek. Gelukkig kan ik zeggen dat ik nooit werk heb gemaakt van die gedachte, gelukkig maar ook, want ik heb daarna nog zo veel dieper gezeten dat ik er gebruik van had gemaakt, en als ik zie wat ik na zoveel opnames en behandelaren heb bereikt.. dat had ik niet willen missen.

Moeilijk en Verdrietig.
Toch, als er na een zoektocht van vele jaren geen andere uitweg gevonden kan worden moeten er mogelijkheden zijn want hoe het afgelopen is met Maud dat moeten we toch echt niet willen.

Nadia!!!! :'( Ik mis je zo meid, net als vele anderen. We denken aan je.. knuffel

zelf ben ik nu 23 (geen idee of je dat nog onder jong vind vallen) en ik denk ook regelmatig aan euthanasie. sinds mijn 7e heb ik een angst en dwangstoornis die mijn hele leven overneemt. het is echt lastig om te weten dat het ook nooit meer weg kan gaan, ja ik heb betere periodes, maar de slechte periodes zijn er veel vaker. ik heb school nooit kunnen afmaken, ik zal waarschijnlijk nooit kunnen werken, een man vinden en trouwen, kinderen krijgen, ... en ik heb momenteel al 3 jaar het huis niet meer verlaten doordat het gewoon de veel spanning en angsten geeft, het is gewoon niet mogelijk voor mij om het huis van mijn ouders uit te komen ondanks dat mijn grootste hobby wandelen is.

psychologen en dokters zullen een depressieve tiener echt geen euthanasie geven hoor, hier word goed controle voor gedaan, zoiezo als je minderjarig bent kan je deze keuze niet eens maken denk ik?

Ik vind het heel heftig eigenlijk, persoonlijk zou ik het nooit goedkeuren.

en na de dood? ben je dan verlost van al je ellende?
Je kunt wel denken dat de dood de oplossing is, maar wat als er na de dood een hemel en hel is?
God zegt in de Bijbel: die niet in Mij geloofd, zal uitgeworpen worden in de buitenste duisternis; aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden.
dat zou betekenen dat je na je keuze voor euthanasie om van de pijn van het leven af te zijn, voor eeuwig een ondraaglijke pijn hebt te dragen!
DOOD is geen OPLOSSING. Iedereen wil ten diepste leven, als zie je soms geen uitkomst meer. Maar God zegt dat Hij wil helpen!!!

@ just me

ik denk niet dat het helpt om hier te gaan dreigen met de hel!

@ question
Het is niet als dreiging bedoeld, maar het is toch wel iets waar je je bewust van moet zijn. Er is geen weg terug.

Ik kan er niet over oordelen. Maar dat mensen gehoord worden is wel goed denk ik.

Ik ben er stil van......... Heftig.....

Dit raakt me diep...

Dit is misschien een stomme opmerking maar ik denk dat liefde van een dier echt kan helpen.

Zeker (zèlf!) weten !!
Ga eens naar een goed asiel of vind bij b.v. SpaanseHondenInNood vanop het Net een klik . Allebei (ik + dier) geholpen .
Probeer het gewoon , ga samen met een hulpverlener of familie of vriend ernaar toe of bekijk de stek op Internet .
STÈRKTE hartelijk gewenst van in-de-=-schoenen-gestaan

@just me.
Dreigen met de hel is inderdaad niet de oplossing. Daarnaast is het niet wie niet in mij geloofd maar zonden pleegd. Erge zonden. Moord etc. Kerken in brand steken. Want anders zou het zo zijn dat ieder wie niet naar de kerk staat naar de hel moet? Nee. Want God houdt van iedereen.

Jeetje wat ongelofelijk ongepast
Mensen die euthanasie moeten plegen, gaan naar de hel.

Ik vind het goed dat dit taboe besproken wordt.

Eigen vrijheid eindigt waar anderers vrijheid begint .
Wat is hier niet gepast/ongepast .
Oordeelt niet en gij zult niet geoordeeld worden .

@ Rosie V: is euthanasie geen moord?
Ik ben het met je eens dat dierenliefde echt kan helpen! Bij mij geeft het altijd steun om even een dier te aaien. Dieren oordelen niet en troosten je. Ze lossen geen problemen op, maar maken het soms wat dragelijker.

@RosieV, ik vind het helemaal geen domme opmerking. Mijn katten zijn de enigste reden waarom ik niet nogmaals een poging heb gedaan om een einde aan mijn leven te maken. Voor sommige mensen kan de liefde van een dier het verschil maken..voor sommige ook niet. Maar voor mij absoluut wel.

Wat ik heel verdrietig vind is dat Nadia alleen met artsen erbij zal sterven......

Weet nog niet of ik de docu ga kijken. Mijn vader heeft zichzelf van het leven beroofd. Ik denk dat 'hoe/op welke manier' je dood gaat niet het dilemma is bij personen die een doodswens hebben maar meer de weg erna toe. Het proces van 'jezelf' van het leven beroven kun je misschien meer alleen doen. Een aanvraag doen om op een 'waardige' manier te sterven brengt misschien de angst met zich mee dat 'andere' weten van je doodswens en dat je juist in leven wordt gehouden door naasten en hulpverleners of wordt beschermd tegen jezelf. Dus ik denk dat het gaat om de weg naar de dood dan de manier waarop.
'Als je tegen een arts zegt dat de lichamelijke pijn ondraaglijk is overleggen ze met je voor pijnbestrijding. Als je tegen een psycholoog zegt dat de mentale pijn ondragelijk is wordt er 'hysterischer' op gereageerd.

Wat een mooie documentaire en ongelooflijk verdrietig.
Wat hartverscheurend om te zien hoe verdrietig en kapot Nadia was en ook al had ik haar 10.000 x liever gegund dat ze vrienden om zich heen had en een toekomst kon zien ben ik blij voor haar dat ze op deze manier mocht sterven en niet zelfmoordpoging na poging hoefde te doen.

Wat dapper hoe de ouders van Maud en haar vriend over haar praatte en wat triest dat het op deze manier moest voor haaar. Niemand gun je zo'n einde!

Een vriendin van mij heeft op deze gronden euthanasie mogen plegen. Ik ben heel blij voor haar dat ze het op deze manier heeft kunnen doen.
Nee het is geen moord! Dat gaat tegen iemands wens in. Iemand die het hele traject doorloopt heeft echt als grootste wens om dood te gaan en niet meer te hoeven lijden. Het zou alleen maar wreed zijn om hier dan niet aan mee te werken als omstander of arts.
Ik geloof niet in een God of hemel of hel, maar hoor vaak dat God een soort liefde voor mensen betekent. Dus volgens mij hoef je nergens bang voor te zijn als je dood gaat.

Beste y,

ik zou hier graag met je over door willen praten.
Hoe kunnen wij in contact komen?

groetjes

Indrukwekkend. Ik vind het te zwart-wit om te zeggen dat het nooit mag. Soms geeft alleen de optie denk ik inderdaad al kracht om door te vechten. Maar alle andere opties moeten wel zo veel mogelijk benut zijn.

Interessante en heftige documentaire. Zelf heb ik ontelbaar veel keren overwogen om zelfmoord te plegen. Maar nooit echt een plan gemaakt of een poging gedaan. Ik ben namelijk bang voor de dood.

Mocht het toch een keer gebeuren, dan wil ik hierin onafhankelijk zijn van andere. Ik laat me niet tegen houden door allerlei regeltjes en procedures. Als ik dood wil, dan doe ik dat. Ik zou het liefst in mijn eigen huis willen sterven. En dan een brief achterlaten voor mijn begeleider. Mocht dat niet lukken, dan doe ik wel een publieke zelfmoord, bijv van het dak springen. Dat is eigenlijk heel asociaal. Maar ja, aan de andere kant... als mensen al getraumatiseerd raken van een dood lichaam van iemand die ze niet eens kennen, dan willen ze niet eens weten wat ik heb moeten doorstaan in mijn leven.

@Just me:
Als God echt liefdevol is, dan laat hij niet iemand naar de hel gaan die zo veel heeft geleden.

@Anoniem8:
Goed punt!

@y:
Misschien kun je toch een account aanmaken op het forum en dan de accountnaam hier plaatsen? Wat de euthanasie betreft: kijk het alsjeblieft nog even aan! Als er weinig zeker is, is er ook veel mogelijk. Het hoeft niet persé morgen te gebeuren. Er zijn nog genoeg dagen om te sterven.

Het veganisme en mijn kat zijn de redenen waarom ik nog levenslust heb. Maar het zou me gerust stellen om de kans te hebben om voor euthanasie te kiezen mocht het écht nier meer gaan. Alleen dat idee, hoe paradoxaal, zou me erg helpen.

Zo he, echt heel mooi maar ook heftig dit. Tranen, flashbacks en een hoop vragen die in mijn hoofd omgaan op dit moment.

Begrijpelijk, ik heb dat met dood in algemeen, of dat nu dmv zelfdoding of euthanasie is. Het feit dat het een optie is, geeft al rust soms.

Op het forum mag er door een bezoekster niet over gepraat worden maar jullie schrijven er wel een blog over...

Ik vind het goed hoor dat er over geschreven wordt maar laat die bezoekster dan ook open schrijven over haar proces. Niet dat het nu nog uitmaakt voor haar...

Wij zoeken God, uw aangezicht
houdt toch uw oog op ons gericht
ontvlam in ons en vuur ons aan
opdat wij getroost verder mogen gaan
begrens de eindeloze nacht
voor wie geen morgen meer verwacht
wanneer het donker ons verrast
houdt ons dan met uw goedheid vast.

Welke goede god zou iemand dwingen door te leven wanneer dat enkel lijden betekent

Voor alle mensen die de discussie zijn gestart over God,
God is een liefdevolle god, je zult inderdaad niet zomaar in de hel komen...
Ikzelf ben christen en ik heb al mijn hele leven een doodwens. Ik heb borderline, anorexia, psychoses en angststoornissen, daarnaast ook diabetes type 1, nierfalen en een hart ritme stoornis. ik zie het leven niet zitten omdat dit niet leven is. wie wil er elke dag aan herrinerd worden dat het leven pijn doet en je elke dag zult lijden? Ik heb veel moeten overwinnen in mijn geloof met God, maar heb uiteindelijk wel mijn weg met Hem gevonden... of Hij nou echt bestaat of niet: Ik voel me minder alleen, en de gedachte dat er iemand is die over je waakt en er altijd is als je hulp nodig hebt... is een heel rustgevend idee... met Hem kan je overal over praten. Hij houd van je, maakt niet uit wie je bent of wat je doet! Mijn God is een liefhebbende God. En ik weet zeker dat Hijzelf ook kapot gaat aan verdriet om te zien dat zijn lieve kind zo erg moet lijden... God vind dat vreselijk! (Net als ik) Ik zou liever niemand euthanasie laten plegen... enkel en alleen omdat ik het zo ontzettend erg en heftig en verdrietig vind! ik wil gewoon iedereen helpen en gelukkig maken! ookal weet ik dat dit niet altijd mogelijk is... maar ik geloof er zeker in dat je een meer waardevol afscheid hebt als je euthanasie pleegt dan als je zelfmoord pleegt... maar toch maakt het me zo verdrietig dat die mensen zo sterk lijden dat ze zo serieus uit het leven willen... Ik heb na jaren lang zelfmoordpogingen en bijna overlijden door mijn lichamelijke ziekten toch ergens hoop gekregen in de mooie dingen van het leven... Mijn altijd liefdevolle ouders die er altijd zijn en me liefhebben (mijn moeder had ook borderline en anorexia) mijn familie die ondanks moeite er toch voor me probeert te zijn, mijn vrienden die zo speciaal voor me zijn, alle mensen die ik heb leren kennen waar ik zo'n inspiratie voor ben geworden en zoveel mensen heb kunnen helpen, mijn fantastische vriend die al het afschuwlijkste met me heeft meegemaakt de afgelopen 3 jaren dat we samen zijn n toch onvoorwaarlijk van me houd! mijn lieve huisdiertjes die me altijd weten te troosten en op te vrolijken... er is eigenlijk zoveel in het leven... en ookal zie ik het zo vaak niet... ik heb bijna dagelijks borderline aanvallen, psychosen of er is medisch weer wat... toch vind ik elke keer weer wat om voor te vechten... en IKZELF ben heel blij dat ik nog leef... en zolang ik al deze dingen blijf zien denk ik dat het met mij wel goedkomt... niet vandaag.. niet morgen.. maar ooit. ooit komt het goed.

And remember.
GOD IS LOVE
and even though you may not be religious or anything, if you need someone to talk to, turn your face to the sky and just cry out to Him...

en anders ben ik er ook altijd nog voor je

"Schuilen doe ik bij de HEER ... Wat kan een rechtvaardige anders doen, als de grond onder alles wegzinkt?" (Psalm 11:1,3)

Ik heb me laten dopen toen ik 15 jaar was, toen heb ik bewust voor God gekozen. Op mijn doopdag zat ik onder de sneeën en had ik ondergewicht, maar toch ben ik zo welkom in God's koninkrijk!
Mijn dooptekst was ook van Psalm 23, vooral vers 4 raakte mij altijd enorm:

De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
2.Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,
3.hij geeft mij nieuwe kracht»*
en leidt mij langs veilige paden»
tot eer van zijn naam.
4.Al gaat mijn weg
door een donker dal»,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed».
5.U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
6.Geluk en genade» volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug» in het huis van de HEER
tot in lengte van dagen.

@Ingrid: Nadia is er ondertussen jammer genoeg niet meer. Ze is rustig gegaan, hoe zij het wou. En Mieleke is heel goed terecht gekomen. Maar ja, ze wordt ontzettend hard gemist.. :(

@ hannah: dit is niet de plek om zieltjes te winnen. Vind het nogal ongepast om hier zo te spammen. Dit gaat over een serieus onderwerp...

@m oh wow... lekker pijnlijk dit... :( ik behandel dit als een heel serieus onderwerp... sorry dat jij denkt dat ik "zieltjes probeer te winnen..." erg kwetsend weer. ik neem dit onderwerp juist heel serieus... maar top. ik ga wel weer weg. dankje. :'(

Hannah lieverd, er is niets mis met je reactie, alleen het is wat uitgebreid met je dooptekst er ook bij (alleen de verwijzing was genoeg voor degenen die het op willen zoeken). En uitgebreid zien mensen die niets hebben met God als zieltjes winnen, had ik vroeger misschien ook gevonden.

Ik vind zeker je eerste bericht erg mooi, beter dan ik het heb kunnen verwoorden

@bellefleur jaa klopt, ben me er bewust van dat ik me wel wat te veel liet meesleuren uiteindelijk... ik snap ook wel dat ik iets te veel zeg en dat dat eigenlijk ongepast was, maar dat dat dan op zo'n harde manier word gezegd terwijl ik er niks kwaads mee bedoel dat kwetst me wel heel erg... soms weet ik even niet meer dat iets genoeg is en later pas zie ik dat ik teveel heb gezegd (en op dit forum kan je jammer genoeg je bericht niet meer verwijderen of aanpassen...) en dankjewel voor je reactie! die doet me goed...

@ Hannah: sorry, ik schrik van je reactie. Dit was niet kwetsend bedoeld, ik denk dat mijn reactie op jou een stukje verdriet/boosheid vanuit mijzelf was. Excuses. Ik neem het terug. Natuurlijk mag je hier wel zijn. Hopelijk is de lucht weer wat geklaard tussen ons want het laatste wat ik wil is een ander persoon ongelukkig maken...:( Nogmaals: sorry!

oh... ik vond het wel heel kwetsend en aanvallend overkomen... en dacht ook dat dat zo bedoeld was.. :( Ik dacht al wel dat je misschien zo reageerde omdat je zelf ergens mee zat... daarom voel ik me ook rot want ik wil niemand er mee irriteren of wat dan ook... bedoelde alles met goede intensie. dankjewel voor je oprechte excuses! die voelt heel bevrijdend... want heb me echt ontzettend rot gevoeld na gisteren... maar het is goed tussen ons hoor, ik snap dat mensen soms op bepaalde manieren kunnen reageren, ik ben alleen soms niet sterk genoeg om er tegen te kunnen. mij ook sorry!

Ik vind het goed dat dit besproken wordt. Hier voor of tegen zijn is een persoonlijke afweging. Iets wat ieder voor zich moet doen. Zolang er maar over gepraat kan worden zonder elkaar te verwijten. Zolang er maar geluisterd wordt naar de argumenten van de ander zonder deze op voorhand al als 'fout' te beschouwen. Als de twee kampen - voor en tegen - elkaar niet meteen in de haren vliegen of beweren dat zij het enige juiste geloven, dan denk ik dat we al een stuk verder zouden geraken.

@Y mag ik er met je over praten?

Mooie docu, aan de ene kant ben ik blij dat ik nog wat mooie dingen heb kunnen meemaken, anderzijds denk ik nu.. was het toen maar gelukt dan had ik nu rust.
Nu heb ik mijn hond die me ervan weerhoudt, zij kan niet zonder mij en is erg aan mij gehecht.. ik wil haar niet traumatiseren en in de steek laten. Ik denk dat ze er niet bovenop zou komen. Ze heeft niemand buiten mij en we hebben een heel mooi speciaal contact. Zij is de enige reden dat ik hier nog ben. ♥

ik ben blij dat er een euthanasie regeling is voor ook jonge mensen die het leven als voltooid zien. zelfmoord vind ik geen optie behalve als er niet naar geluisterd word wat echt niet goed is, mensen moeten waardig kunnen afscheid nemen .