Ook jonge mensen kampen steeds vaker met ernstige depressies. Twintigers en dertigers die langdurig somber zijn of het leven echt niet meer zien zitten. Terwijl ze altijd is verteld dat het leven dan juist begint. Depressie op jonge leeftijd gaat vaak gepaard met schaamte en is een taboe. Brandpunt zoekt jongeren op die kampen met deze ernstige aandoening en gaat op zoek naar verklaringen voor de toename. Vanavond om 20:30 uur kan je naar deze uitzending van Brandpunt kijken op NPO 2. 

Rond mijn 24ste was ik ernstig depressief. Hiervoor sudderde er natuurlijk ook al lange tijd iets, maar het was nog nooit zo donker en zwaar geweest als toen. Alles om mij heen leek negatief. De dingen die eerder positief, grappig of mooi leken, waren nu nutteloos, lelijk of niets meer aan. Zelf eten smaakte me niet meer. Eerder kon ik mijn nare gevoelens wegeten met zakken chips, cake, chocolade en ijs, maar nu smaakte nagenoeg niets me meer. Ik sliep slecht, viel moeilijk in slaap en was vroeg wakker. Dat vroeg wakker worden vond ik het meest vervelend aan het slechte slapen, want het betekende dat de dag nog enorm lang zou duren voordat het weer avond was.

De dagen duurden altijd te lang en ik keek op een dag wel 30 keer naar de klok in de hoop dat ik alweer naar bed mocht. Ik slaapte het liefst, want dan hoefde ik niet te voelen hoe naar mijn leven op moment was. Dan hoefte ik niet te denken aan mijn mislukkingen, mijn teleurstellingen, mijn wanhoop en verdriet. Dan was er even rust in mijn hoofd. Even niets.

Ik isoleerde me van mijn omgeving, maakte nauwelijks meer afspraken met vrienden en vond het lastig om ergens naar toe te gaan. De drempen van mijn voordeur leek wel 10 meter hoog. Hoe kwam ik daar ooit overheen, ik had helemaal geen zin en energie om te klimmen. Hele dagen zat ik in huis. Ik wist niet meer hoe van dit nare gevoel af te komen, de positieve wereld leek kilometers ver van me vandaan. Hoe kon ik daar ooit nog terecht komen? Zou dat ooit nog lukken of was enkel dit negatieve leven voor mij weggelegd?

Antidepressiva, structuur, therapie en veel steun van mijn omgeving heeft ervoor gezorgd dat ik uiteindelijk weer uit die depressie kwam. Het was heel zwaar en het was een lange weg, maar het is wel gelukt. Dit betekenent niet dat ik me nooit meer depressief kan voelen, maar het is nooit meer zo lang of zo ernstig geweest en dat is heel fijn en dat gun ik iedereen. 

• Ernstig depressieve jongeren, vanavond 20:30 uur op NPO 2.