Wat is een eetbui
Gepost op Zondag 16 maart 2014 12:30 door Scarlet Hemkes in Proud2Live.
Regelmatig lees ik op het forum berichten waarin mensen vol walging beschrijven dat ze een eetbui hebben gehad. Toch blijkt het in de meeste gevallen niet om 'een echte' eetbui te gaan. Het gaat dan om een subjectieve eetbui: het is in jouw ogen een eetbui, maar dat is het in wezen niet. Maar wat is dan wel een eetbui?
Er is sprake van een eetbui wanneer je in korte tijd, denk aan een half uurtje, een abnormaal grote hoeveelheid calorieen opeet. Met een abnormaal grote hoeveelheid wordt niet bedoeld een pak koekjes of een hele zak chips, een reep chocolade of 5 crackers en een boterham. Met een abnormaal grote hoeveelheid wordt bedoeld: een pak koekjes én een zak chips én een reep chocolade én 5 crackers én een boterham. Bij een eetbui eet je veelal door totdat je niet meer kan omdat je overvol zit en misselijk bent.
Bij eetbuien wordt gekozen voor calorierijk voedsel. Wanneer je last hebt van eetbuien heb je meestal bepaald eetbuivoedsel waar je vaker voor kiest. Ikzelf wilde altijd van alles iets eten: chips, chocolade, koek, drop en ijs. Deze keuze voor eetbuivoedsel kan ook enigszins beïnvloed worden door het jaargetijde. Rond Sinterklaas at ik bijvoorbeeld heel veel pepernoten tijdens eetbuien.
Een eetbui komt voort uit een naar en negatief gevoel. Een gevoel dat regelmatig terugkeert en waar je niet mee om kunt gaan. Het is niet 'gewoon' een beetje verdriet. Het is een nare spanning die zich in je lichaam opbouwt, waardoor er een extreme drang naar eten ontstaat. Deze drang is zo sterk dat je het gevoel hebt deze niet te kunnen weerstaan. Het is vergelijkbaar met de drang die een drugsverslaafde voelt wanneer deze koste wat het kost drugs moet scoren. Je hebt er alles voor over om aan eten te komen, al moet je er midden in de nacht voor naar een benzinepomp, al moet je ervoor stelen.
Wanneer je het eetbuivoedsel eenmaal in huis hebt kan je dit niet weerstaan. Het moet en zal opgegeten worden. De enige manier om de eetbui vroegtijdig te stoppen is door het eten door de wc te spoelen of in de prullenbak te gooien en er bijvoorbeeld afwasmiddel over te gieten. Wanneer je dit laatste niet doet ben je in staat om het eten na en half uurtje alsnog uit de prullenbak te pakken om het op te eten.
Na een eetbui voel je je vaak walgelijk, vies en dik. Je hebt spijt van al hetgeen je hebt gegeten en zou dit het liefst op alle mogelijke manieren compenseren. Door dit compenseren zorg je ervoor dat de drang naar een nieuwe eetbui wordt getriggerd en zo houd je jezelf gevangen in een negatieve cirkel.
Wanneer iemand in jouw omgeving, bijvoorbeeld je moeder of een vriendin, reageert op jouw eetbuien met 'Oh ja, ik heb ook weleens een eetbui', dan kan dit erg frustrerend zijn, omdat jij weet dat waar zij over praten geen echte eetbuien zijn, maar subjectieve eetbuien. Het is dan goed om hen rustig bovenstaande uit te leggen.
Heb jij last van eetbuien, lees dan eens deze blog met 10 tips tegen eetbuien.
Gerelateerde blogposts
10
Reacties
- - Zondag 16 maart 2014 12:38
Staat in de afbeelding de subjectieve en objectieve eetbui niet verkeerd om aangegeven?
Keeshe - Zondag 26 juli 2020 13:44
Nee hoor. Een objectieve eetbui wordt ook door andere mensen met een objectieve mening als eetbui gezien omdat het vaak abnormale hoeveelheden zijn. Subjectief betekent dat je het zelf als een eetbui ervaart terwijl het voor een ander een normale portie is.
Keeshe - Zondag 26 juli 2020 13:53
Oh ze hebben de afbeelding ondertussen omgedraaid dus vergeet wat ik zei...
Sheila - Zondag 16 maart 2014 12:43
* - -
Ja dat dacht ik ook al :o
Maar een goede blog, hehe eindelijk iemand die het begrijpt! Het is zo frustrerend als mensen zeggen, 'Ach eetbuien, die heb ik soms ook.' Dan heb je echt zo iets van weet je wel waar je over praat?!
Ja dat dacht ik ook al :o
Maar een goede blog, hehe eindelijk iemand die het begrijpt! Het is zo frustrerend als mensen zeggen, 'Ach eetbuien, die heb ik soms ook.' Dan heb je echt zo iets van weet je wel waar je over praat?!
Nista - Zondag 16 maart 2014 12:52
Vaak probeer je hard te VECHTEN tegen deze eetbui! Daardoor wordt hij juist meer getriggerd. Ik heb geleerd in mijn therapie dat het 'velen' eten MAG! Ik het niet meer moet zien als een 'eetbui' (hoe gek dit ook klikt)! Als ik drang voel alles moet neerzetten wat ik wil.. het MAG van mezelf. Ik heb ervaren dat hiermee de druk ervan af gaat.. en ik ineens minder eet dan ik dacht. Dit 'mogen' is ontzettend eng, want tsja eigenlijk wil je dit niet allemaal eten. Ik moet een eetbui zien als VRIJ ETEN! Het is een lang proces geweest, maar eten omdraaien naar MOGEN... IPV ik wil het niet ik wil het niet ik wil het niet. Het mij enorm geholpen.
Me ;) - Zondag 16 maart 2014 13:06
Klopt ;) @nista mooi gezegd !
HannaXx - Zondag 16 maart 2014 13:11
Is het -zoals ik dat hier lees- het alleen een eetbui als het voortkomt uit negatieve gedachten? Tijdens mijn herstel van maandenlang uithongering tot weer een opbouwend gezond eetpatroon (waar ik nogsteeds in zit) heb ik een paar weken lang erg last gehad van eetbuien. Dan at ik nog veel meer in een keer dam wat hierboven beschreven staat in een uur op. Maar dit kwam meer omdat mijn lichaam het echt nodig had en ik er dit keer aan moest geloven ipv andersom, om mijn lichaam uit te hongeren.
Maar dat is dan misschien meer een vreetbui zelfs, of niet?
Gelukkig heb ik er nu veel minder last van en zeker niet meer zo hevig, en heeft mijn lichaam een gezond gewicht bereikt op de juiste manier :)
Maar dat is dan misschien meer een vreetbui zelfs, of niet?
Gelukkig heb ik er nu veel minder last van en zeker niet meer zo hevig, en heeft mijn lichaam een gezond gewicht bereikt op de juiste manier :)
Emma - Zondag 16 maart 2014 13:23
moet in de afbeelding objectief en subjectief niet omgedraaid zijn?
@ Hanna - Zondag 16 maart 2014 13:25
Nee joh, dat is geen eetbui. Dat is een lichaam dat uitgehongerd is en gewoon erg veel behoefte aan veel eten heeft. Volkomen normaal, ik had het ook (alleen ik noemde het geen eetbui, maar naar behoefte eten. Dat was het ook gewoon, want ik had ook echt honger de hele tijd). Je hoort er alleen weinig over, omdat de meeste mensen een lijst krijgen en daar niet van af durven te wijken.
L - Zondag 16 maart 2014 13:25
Goede blog! Het kan zeker frustrerend zijn als andere mensen zeggen: ik herken het wel, ik heb ook wel eens een eetbui. Terwijl het dan inderdaad meer om een subjectieve eetbui gaat en zij dat enorme rotgevoel wat er bij komt kijken helemaal niet kennen. Zeker dat ik MOET, heel herkenbaar.
AnaMan - Zondag 16 maart 2014 13:27
Goede blog, legt het perfect uit!
Alleen, zoals iedereen al zei, staan Subjectief en Objectief verkeerd om in de afbeelding...
Alleen, zoals iedereen al zei, staan Subjectief en Objectief verkeerd om in de afbeelding...
lovatic - Zondag 16 maart 2014 13:31
Voor iedereen is een eetbui anders. Voor de ander is het bergen snoep, de ander vind een zak chips al een eetbui.
Ellie-x - Zondag 16 maart 2014 13:39
@lovatic
Daar heb je wel gelijk in. Voor sommige mensen voelt een zak chips ook echt als een eetbui en dat voelt dan wrs net zo naar.
Eigenlijk moet er een onderscheid worden gemaakt tussen objectieve eetbuien, subjectieve eetbuien bij een eetstoornis en subjectieve 'eetbuien' bij mensen zonder eetstoornis, oftewel een zak chips waar ze zich níet zó rot om voelen als bij mensen met een eetstoornis.
Daar heb je wel gelijk in. Voor sommige mensen voelt een zak chips ook echt als een eetbui en dat voelt dan wrs net zo naar.
Eigenlijk moet er een onderscheid worden gemaakt tussen objectieve eetbuien, subjectieve eetbuien bij een eetstoornis en subjectieve 'eetbuien' bij mensen zonder eetstoornis, oftewel een zak chips waar ze zich níet zó rot om voelen als bij mensen met een eetstoornis.
GodsChild - Zondag 16 maart 2014 13:44
Toch ben ik het niet overal mee eens.
Ten eerste denk ik dat (even aannemend dat objectief en subjectief inderdaad omgedraaid zijn) je geen eetbui hebt 'omdat het kan'. Ik heb nog nooit iemand met een eetstoornis gesproken die dacht: omdat het kan ga ik nu een subjectieve eetbui houden. Nee, het is in een soort roes dat dat gebeurd. En dan heb ik het (qua hoeveelheden) over een subjectieve eetbui. Of ligt het aan mij en houden mensen met een subjectieve eetbui een eetbui 'omdat het kan'? Waarom zou het kunnen dan? (Snappen jullie wat ik bedoel?)
Ten tweede denk ik niet dat het klopt dat iemand met een subjectieve eetbui geen of nauwelijks gevolgen kent. Ik bedoel, ook na een subjectieve eetbui kunnen er sterke gevoelens zijn van walging en haat wat resulteert in compensatie. Dus dat is eigenlijk het tweede puntje waar ik mijn vraagtekens bij zet.
Tot zover mijn vraagtekens bij deze blog. :)
Ten eerste denk ik dat (even aannemend dat objectief en subjectief inderdaad omgedraaid zijn) je geen eetbui hebt 'omdat het kan'. Ik heb nog nooit iemand met een eetstoornis gesproken die dacht: omdat het kan ga ik nu een subjectieve eetbui houden. Nee, het is in een soort roes dat dat gebeurd. En dan heb ik het (qua hoeveelheden) over een subjectieve eetbui. Of ligt het aan mij en houden mensen met een subjectieve eetbui een eetbui 'omdat het kan'? Waarom zou het kunnen dan? (Snappen jullie wat ik bedoel?)
Ten tweede denk ik niet dat het klopt dat iemand met een subjectieve eetbui geen of nauwelijks gevolgen kent. Ik bedoel, ook na een subjectieve eetbui kunnen er sterke gevoelens zijn van walging en haat wat resulteert in compensatie. Dus dat is eigenlijk het tweede puntje waar ik mijn vraagtekens bij zet.
Tot zover mijn vraagtekens bij deze blog. :)
kind_van_de_sterren - Zondag 16 maart 2014 13:58
Er zijn tijden geweest dat ik leefde van eetbui naar eetbui waarbij ik er tussendoor nooit iets at. Mijn bouilimiatijden zijn veel korter, maar veel erger voor mijn gevoel geweest dan mijn anorexiatijden.
Maar ondanks hoe heftig dat jaar was, ben ik er wel vanaf gekomen (oké, terugval naar de anorexia, maar nu hard op weg om beter te worden).
Maar ondanks hoe heftig dat jaar was, ben ik er wel vanaf gekomen (oké, terugval naar de anorexia, maar nu hard op weg om beter te worden).
Floor* - Zondag 16 maart 2014 13:59
Agree met godschild. Hoewel sommige omschrijvingen kloppen en er wel degelijk verschillen zitten tussen een objectieve en een subjectieve eetbui, vind ik niet dat deze blog dat genuanceerd weergeeft. Wat hier als subjectief wordt omschreven, kan je denk ik niet bekijken vanuit een eetstoornis, maar meer vanuit het idee dat mensen symptomen graag aan zichzelf toeschrijven.
Er vanuit gaand dat objectief en subjectief zijn omgedraaid: weinig gevolgen, omdat het kan? Ja. Vast. "Hmm, wat zal ik vanavond eens gaan doen. Oh wacht! Ik kan wel een subjectieve eetbui houden, ja! leuk!"
Bij mijn weten is een subjectieve eetbui, een hoeveelheid eten naar binnen werken die "voelt" als te veel, maar het niet daadwerkelijk is, maar die wel degelijk gevolgen kunnen hebben: ik heb dat in mijn anorectische periodes miljoenen keren gehad, en dat leidde toch echt tot dagen compenseren en lijnen.
Dus ja: die hoeveelheid is misschien minder, maar hoeft niet incidenteel te zijn, is niet "zomaar omdat het kan" en het heeft gevolgen.
Er vanuit gaand dat objectief en subjectief zijn omgedraaid: weinig gevolgen, omdat het kan? Ja. Vast. "Hmm, wat zal ik vanavond eens gaan doen. Oh wacht! Ik kan wel een subjectieve eetbui houden, ja! leuk!"
Bij mijn weten is een subjectieve eetbui, een hoeveelheid eten naar binnen werken die "voelt" als te veel, maar het niet daadwerkelijk is, maar die wel degelijk gevolgen kunnen hebben: ik heb dat in mijn anorectische periodes miljoenen keren gehad, en dat leidde toch echt tot dagen compenseren en lijnen.
Dus ja: die hoeveelheid is misschien minder, maar hoeft niet incidenteel te zijn, is niet "zomaar omdat het kan" en het heeft gevolgen.
Claire - Zondag 16 maart 2014 13:59
Ik ben het eens met GodsChild.
Ik ben nu zeer aan het na gaan of mijn eetbuien niet 'nep' zijn, wanneer ik denk dat ik een objectieve eetbui heb gehad. Maar als ik er last van heb en compensatie gedrag vertoon vind ik het eet gestoord.
Ik ben nu zeer aan het na gaan of mijn eetbuien niet 'nep' zijn, wanneer ik denk dat ik een objectieve eetbui heb gehad. Maar als ik er last van heb en compensatie gedrag vertoon vind ik het eet gestoord.
respect - Zondag 16 maart 2014 14:04
Ik ben van menig als het voor jou een eetbui is dan is het ook een eetbui ondanks dat daar maatstaven voor zijn. Het gaat denk ik om het gevoel er na. En ik denk dat het in beide gevallen slecht is. Ik wil niet de wijsneus uit hang hoor maar ik denk ook dat het andersom moet zijn want subjectief is beïnvloed door je persoonlijke menig en gevoelens en objectief is gebaseerd of feiten. Sorry :s
x
x
anoniem - Zondag 16 maart 2014 14:05
@ Godschild,
ik denk dat je ook een onderscheid moet maken over welke deelpopulatie je spreekt, nl die mensen die eetgestoord zijn of deze die het helemaal niet zijn. Ik denk dat je wel gelijk hebt wnr je zegt dat voor een eetgestoorde een subjectieve eetbui evengoed de negatieve gevolgen van een eetbui zijn en het verschil dan weinig bepalend is of het nu een objectieve of subjectieve is...
Sommige mensen zonder eetstoornis walgen mss ook wel eens over zichzelf na een subjectieve eetbui... ik denk dat elke eetbui wel vervelend is, het geeft het gevoel dat je de controle even verliest... Ik vind het onderscheidt tussen een objectieve en subjectieve ook niet zo goed, ik begrijp wel vanwaar ze komt, maar ik denk idd dat welke het ook moge zijn, ze voor ieder wel vervelend kan zijn...
ik denk dat je ook een onderscheid moet maken over welke deelpopulatie je spreekt, nl die mensen die eetgestoord zijn of deze die het helemaal niet zijn. Ik denk dat je wel gelijk hebt wnr je zegt dat voor een eetgestoorde een subjectieve eetbui evengoed de negatieve gevolgen van een eetbui zijn en het verschil dan weinig bepalend is of het nu een objectieve of subjectieve is...
Sommige mensen zonder eetstoornis walgen mss ook wel eens over zichzelf na een subjectieve eetbui... ik denk dat elke eetbui wel vervelend is, het geeft het gevoel dat je de controle even verliest... Ik vind het onderscheidt tussen een objectieve en subjectieve ook niet zo goed, ik begrijp wel vanwaar ze komt, maar ik denk idd dat welke het ook moge zijn, ze voor ieder wel vervelend kan zijn...
Team Proud2Bme - Zondag 16 maart 2014 14:11
@all de afbeelding klopte inderdaad niet. Dank voor het opmerken. We hebben de afbeelding aangepast.
Student - Zondag 16 maart 2014 14:12
Ik vind dit een heel nare blog. Ik vind het ook heel naar dat iedereen steeds spreekt over subjectieve eetbuien. Door deze 'subjectieve' eetbuien ben ik namelijk wel overgeslagen in anorexia. Dus weinig gevolgen ben ik het niet mee eens. Qua hoeveelheden waren ze namelijk subjectief, maar ik voelde me walgelijk en ontzettend naar dat ik daardoor overgewicht had. Ondertussen heb ik geen overgewicht meer omdat ik extreem snel veel ben afgevallen. Door deze blog krijg ik echter wel het gevoel dat ik me aanstel omdat ik 'maar' last had van subjectieve eetbuien.
mamvan3 - Zondag 16 maart 2014 14:22
Tegen mij zei een behandelaar toen ik zei dat ik niet goed wist of ik nou een subjectieve of objectieve eetbui had dat het eigenlijk niet uitmaakte.
Het was ongecontroleerd, ik voelde me vreselijk daarna, heb gecompenseerd en qua hoeveelheid zat het er misschien tussenin, meer richting objectief maar het bleef in hun ogen een eetbui omdat het ontstond uit spanning, ik geen controle meer had enz.
Ik ben het er zeker mee eens dat er verschillen ontstaan, dat er op het forum verschillend over gesproken wordt maar ik denk dat voor iemand met AN een subjectieve eetbui net zo kan voelen als een objectieve eetbui voor iemand met BN
Het was ongecontroleerd, ik voelde me vreselijk daarna, heb gecompenseerd en qua hoeveelheid zat het er misschien tussenin, meer richting objectief maar het bleef in hun ogen een eetbui omdat het ontstond uit spanning, ik geen controle meer had enz.
Ik ben het er zeker mee eens dat er verschillen ontstaan, dat er op het forum verschillend over gesproken wordt maar ik denk dat voor iemand met AN een subjectieve eetbui net zo kan voelen als een objectieve eetbui voor iemand met BN
? - Zondag 16 maart 2014 14:24
Ik heb subjectieve eetbuien maar ik eet wel wat meer als wat er staat in de blog, het voelt niet omdat het kan maar als een enorme drang en daarbij weinig gevolgen? Nja braken daarna de hele dag en de volgende dag de deur niet meer uit durven omdat ik bang ben helemaal oogezwollen te zijn.. Vind ik niet echt weinig gevolgen. Mijn subjectieve eetbuien komen wel door me constant uit te hongeren. Maar heel eerlijk komt het bij mij over het stukje van subjectieve eetbuien, stel je niet aan, dat is geen eetbui niks aan de hand.
Paula - Zondag 16 maart 2014 14:28
Goede blog!
sterke_ik - Zondag 16 maart 2014 14:33
"De enige manier om de eetbui vroegtijdig te stoppen is door het eten(...) in de prullenbak te gooien en er bijvoorbeeld afwasmiddel over te gieten."
Dit is eigenlijk heel slim! Als tip
Dit is eigenlijk heel slim! Als tip
Anoniempje - Zondag 16 maart 2014 15:24
Mijn vader zegt dat ik geen wilskracht heb. Er zit een verschil tussen "geen wilskracht" en DUIZENDEN cal. Ik haat mezelf.
E. - Zondag 16 maart 2014 15:32
Vreselijk als ik er aan terug denk hoe het was om subjectieve eetbuien te hebben. Alleen het woord eetbuien al.. Dat laat zien hoe ontzettend veel meer het was dan wat ik mócht hebben van mezelf. Of dat uiteindelijk nou subjectief of objectief was.
Ik had anorexia (en heb nog steeds wel een eetstoornis), maar de tijd dat ik van mezelf dat pak koekjes op MOEST eten (ookal was het 'alleen maar' dat pak) dat was zo naar, en ik was mezelf zo volledig kwijt en ik moest het ook altijd compenseren dmv braken, het was zó naar zo, zo erg om tot niets anders in staat te zijn.
Voor mij is de drang gelukkig, na een hele tijd, minder geworden op het moment dat ik opgenomen werd. Maar vanaf dag 1 van die behandeling (nu bijna 2 jaar geleden) heb ik nóóit meer een subjectieve of wat-dan-ook eetbui gehad. Eetbuien kwamen bij mij puur voort uit het uithongeren en het feit dat ik totaal geen verzadigd gevoel meer had na het eten..
Nu heb ik nooit meer die drang. Soms ben ik wel bang dat wat ik voel de 'door-eet drang is' maar ik probeer dan wel iets te nemen en kan dan voelen dat het gevoel afneemt, wat betekent dat het waarschijnlijk toch een soort van honger was. (ik vind honger moeilijk om te willen/kunnen voelen)
lang verhaal, sorry :p
Ik had anorexia (en heb nog steeds wel een eetstoornis), maar de tijd dat ik van mezelf dat pak koekjes op MOEST eten (ookal was het 'alleen maar' dat pak) dat was zo naar, en ik was mezelf zo volledig kwijt en ik moest het ook altijd compenseren dmv braken, het was zó naar zo, zo erg om tot niets anders in staat te zijn.
Voor mij is de drang gelukkig, na een hele tijd, minder geworden op het moment dat ik opgenomen werd. Maar vanaf dag 1 van die behandeling (nu bijna 2 jaar geleden) heb ik nóóit meer een subjectieve of wat-dan-ook eetbui gehad. Eetbuien kwamen bij mij puur voort uit het uithongeren en het feit dat ik totaal geen verzadigd gevoel meer had na het eten..
Nu heb ik nooit meer die drang. Soms ben ik wel bang dat wat ik voel de 'door-eet drang is' maar ik probeer dan wel iets te nemen en kan dan voelen dat het gevoel afneemt, wat betekent dat het waarschijnlijk toch een soort van honger was. (ik vind honger moeilijk om te willen/kunnen voelen)
lang verhaal, sorry :p
JoJoo - Zondag 16 maart 2014 16:04
Duidelijk artikel!
Roos - Zondag 16 maart 2014 16:47
Voor mij gaat een eetbui niet meer om de hoeveelheid, maar het gevoel dat eraan vooraf gaat. Het begint met de gedachte aan eten dat binnen 5 minuten omslaat in het MOETEN hebben van dat eten en de daarbij behorende innerlijke strijd. Voor mij maakt er in die situatie geen verschil tussen een zak chips, een zak snoep en een reep chocola of 1 patatje. Als ik het gevoel heb dat ik het moet, zonder dat ik om logische reden honger heb, dan is het voor mij een eetbui.
m - Zondag 16 maart 2014 18:26
Een eetbui is iets wat niet zomaar overwaait, zoals een snack-bui (om wat voor redenen dan ook) dat meestal wel doet. Een eetbui is een kwelling voor lichaam en geest.
luna - Zondag 16 maart 2014 20:30
ik eet wels meer dan een zak chips leeg hoor, denk aan een muffin en een lekkere appelflap erbij of een beker chocomelk. gewoon omdat het kan:)
luna - Zondag 16 maart 2014 20:35
@roos, mooi gezegd.
anoniem - Zondag 16 maart 2014 20:47
Vreselijk dat gevoel voor de eetbui. Laatste uur op school alvast alles opschrijven wat je gaat eten. Eindelijk thuis. De hele week kon je alleen maar crackers eten maar nu kan het je even helemaal niks schelen je MOET eten. En nadat je alles op hebt de hele nacht wakker liggen, huilen, die zelfhaat na de eetbui is nog het ergste
maartje - Zondag 16 maart 2014 21:30
Goed dat het eindelijk eens echt hier over gaat ipv ano gedachten...
X - Zondag 16 maart 2014 21:56
Ik vind het leegeten van een zak chips of een rol koekjes ook abnormaal. Ik weet wel dat het geen eetbui is (ik weet ook heel goed wat wel een eetbui is) maar ik vind het wel ongezond en overdadig.
Shirizzle - Zondag 16 maart 2014 22:13
Hele goede blog..en inderdaad heel herkenbaar dat anderen zeggen 'ach ik heb dat ook wel eens'. Ook zeggen ze vaak tegen mij dat ik het wel kan hebben..dat ik niet dik ben ofzo en dat ik we wat meer mag hebben. Dat vind ik pas verschrikkelijk! Het gaat er niet om dat je het wel of niet kan hebben..het is gewoon hartstikke slecht als je zulke gigantische eetbuien hebt die dwangmatig zijn (bij mij dan toch soms..)
Anoniem - Maandag 17 maart 2014 06:56
Wauw… Ik zit gewoon met tranen in m'n ogen dit te lezen. Eindelijk iemand die het voor me kon uittypen. Het gevoel, de impulsieve onbedwingbare drang, de verslaving… verschrikkelijk. Ik probeerde laatst uit te leggen hoe zo'n eetbui is en dat was gewoon bijna niet te doen. Ik kon de woorden niet vinden gewoon omdat het zo dicht bij je staat en je er eigenlijk geen raad bij weet. Ik denk dat ik deze pagina laat zien, dan zullen ze het snappen :) bedankt!
_Luckamy_ - Maandag 17 maart 2014 08:48
Ik vind het een goede blog. Ik vind het stukje over
subjectieve eetbuien alleen jammer. Ik heb zelf veel
last gehad van eetbuien, niet omdat ik honger had,
maar omdat ik niet meer kon omgaan met
de druk van mijn emoties en uithongeren niet meer hielp
op dat moment. Mijn lichaam was echter zo gewend aan
kleine hoeveelheden en niet eten, dat ik na een hele zak
chips al super misselijk was, walgte van mijzelf en ging
compenseren. Ik vind dus dat hoeveelheden niet altijd
te maken hoeven hebben met een objectieve of subjectieve
eetbui.
subjectieve eetbuien alleen jammer. Ik heb zelf veel
last gehad van eetbuien, niet omdat ik honger had,
maar omdat ik niet meer kon omgaan met
de druk van mijn emoties en uithongeren niet meer hielp
op dat moment. Mijn lichaam was echter zo gewend aan
kleine hoeveelheden en niet eten, dat ik na een hele zak
chips al super misselijk was, walgte van mijzelf en ging
compenseren. Ik vind dus dat hoeveelheden niet altijd
te maken hoeven hebben met een objectieve of subjectieve
eetbui.
Rachel - Maandag 17 maart 2014 11:20
Bij mij ging het meer om het gevoel na de eetbuien, de ene keer was het een kleine eetbui en de andere keer een grote. Het gevoel was altijd hetzelfde.
Barbara - Maandag 17 maart 2014 12:54
Mooie blog!!! Ik herken(de) mezelf heel duidelijk in objectieve eetbuien. MOETEN= lopen naar de nachtwinkel, eten in de vuilbak gooien en het er weer uithalen! Goede tip van het wasmiddel! eten tot je buik pijn doet en blijven verder eten,... Ik ben er uit aan het geraken!De eetlijsten hier helpen me enorm! Als tussendoortje mag gewoonweg alles ! (af en toe taart, chocolademousse, een potje chips, werkt voor enorm bevrijdend)
JustMeXx - Maandag 17 maart 2014 13:06
Subjectief en objectief klopt toch wel?
dees - Maandag 17 maart 2014 14:46
Subjectief= op mening gebaseerd.
objectief= op feiten
objectief= op feiten
Jelle - Maandag 17 maart 2014 18:55
Ik heb anorexia van het 'beperkende type', zoals dat heet, maar tegenwoordig slaat het eerder om in boulimia... met eetbuien. Compenseren doe ik door minder te eten de volgende dag. Tot het misgaat en het weer een eetbui wordt. De laatste 5 kilo ben ik al op deze manier aangekomen. Het begon als 'subjectieve' eetbuien, maar nu worden ze steeds groter.
Star* - Maandag 17 maart 2014 23:20
fijne blog, want voelt soms zoveel wat ik eet, terwijl het meestal gewoon subjectief is en eigenlijk altijd omdat mijn lichaam het niet meer trekt en ik het dan in een waas eet omdat ik alleen nog kan denken.. ik moet iets hebben lichamelijk.
@student, snap het niet helemaal.. door subjectieve eetbuien zul je niet ineens overgewicht krijgen toch, of bedoel je objectieve?
@student, snap het niet helemaal.. door subjectieve eetbuien zul je niet ineens overgewicht krijgen toch, of bedoel je objectieve?
Student - Dinsdag 18 maart 2014 08:59
Nee waren echt subjectieve eetbuien. Maximaal 1 zak chips of 1 reep chocolade of 1 pak bastogne koeken. Meerdere psychologen hebben het al subjectieve eetbuien genoemd. Ik vind die term gewoon erg aangeven van het stelt niets voor; het is maar een pak koekjes of zo en ik weet van anderen dat het qua hoeveelheid ook niets voorstelt. Maar ik heb er overgewicht doorgekregen en walging voor mezelf en ben dus extreem gaan afvallen.
Jelle - Dinsdag 18 maart 2014 10:24
Volgens mij gaat het ook niet zozeer om de hoeveelheid en is het onderscheid tussen objectief en subjectief niet zo van belang. Het gaat om de gevolgen die je er zelf aan ondervindt.
Ann - Vrijdag 21 maart 2014 16:12
De hoeveelheid of tijdsbestek hoort geen graadmeter te zijn van de ernst. Ja, wel natuurlijk de lichamelijke gevolgen, maar ik doel nu even puur de psychologische gevolgen.
Iemand die dwangmatige compensatiedrang heeft en een eigenwaarde van onder 0, is dat "minder" als dat komt omdat die in 1 avond een zak chips heeft leeg gegeten? Het psychologische gevolg van een eetbui lijkt me de enige graadmeter.
Gezonde mensen hebben zoiets van "gatverdarrie" maar daarmee is ook alles gezegd. Iemand met een eetstoornis kan volkomen in paniek raken, depressief raken, gaan compenseren en weet ik het meer. En of dat nou komt van 1 pakje koekjes, of de hele voorraadkast?
er is onder de eetgestoorde mensen al zo vaak het idee dat dat van hun niet erg genoeg is, waardoor ze minder snel hulp zoeken.
Natuurlijk zouhet wel kloppen als je puur zou vergelijken tussen eetgestoorde mensen, en gezonde mensen die je probleem bagataliseren door te zeggen dat ze ook wel eens een eetbui hebben. Maar het begint ermee dat mensen op het forum dit wel eens zeggen. Misschien begrijp ik het niet goed,
Iemand die dwangmatige compensatiedrang heeft en een eigenwaarde van onder 0, is dat "minder" als dat komt omdat die in 1 avond een zak chips heeft leeg gegeten? Het psychologische gevolg van een eetbui lijkt me de enige graadmeter.
Gezonde mensen hebben zoiets van "gatverdarrie" maar daarmee is ook alles gezegd. Iemand met een eetstoornis kan volkomen in paniek raken, depressief raken, gaan compenseren en weet ik het meer. En of dat nou komt van 1 pakje koekjes, of de hele voorraadkast?
er is onder de eetgestoorde mensen al zo vaak het idee dat dat van hun niet erg genoeg is, waardoor ze minder snel hulp zoeken.
Natuurlijk zouhet wel kloppen als je puur zou vergelijken tussen eetgestoorde mensen, en gezonde mensen die je probleem bagataliseren door te zeggen dat ze ook wel eens een eetbui hebben. Maar het begint ermee dat mensen op het forum dit wel eens zeggen. Misschien begrijp ik het niet goed,
Minnie - Vrijdag 21 maart 2014 17:10
@Jelle, heeel herkenbaar... Helaas... En bij mij wel meer dan 5..
Anna - Vrijdag 21 maart 2014 20:09
Ik ben het er eigenlijk niet helemaal mee eens. In mijn ogen is iets bepaalt het gevoel dat je erbij hebt of iets een vreetbui is of niet. De hoeveelheid is daarbij niet van belang. Als je zoals ook staat beschreven (vr)eet om het (vr)eten, als je wordt gedreven door die onweerstaanbare drang, als je jezelf alleen maar vol stopt met 'slechte' dingen dan is dat voor mij een vreetbui. Ik herken namelijk heel goed hoe een vreetbui wordt beschreven, alleen was bij mij de hoeveelheid voedsel een stuk kleiner.
carla - Zondag 23 maart 2014 14:21
sorry, maar ben het niet eens met het blog.
Voor mij bepaald het gevoel en juist NIET de hoeveelheid of iets wel of geen eetbui is.
of ik nu een zak chips, en koekjes en chocola etc. etc. op heb.
Of dat het een aantal boterhammen met een dikke laag pindakaas, of alleen een zakchips...
Feit blijft voor mij, dat ik me er net zo rot om voel, en soms (vaak niet!) de neiging heb om het weer uit mijn lichaam te krijgen.
eetbuivoedsel kan bij mij de raarste dingen zijn... (en als er dus niets vettigs in huis is, ga ik over op fruit !).
dat laatste is idd omdat je iets MOET hebben. en idd ook de neiging hebt om het zelfs nog weer uit de vuilnis te halen.
hoeveel je naar binnen hebt gestouwd, en in welk tijdsbestek, dat doet er niet toe... het gaat erom wat de gevolgen voor je zijn en hoe je je voelt.
Voor mij bepaald het gevoel en juist NIET de hoeveelheid of iets wel of geen eetbui is.
of ik nu een zak chips, en koekjes en chocola etc. etc. op heb.
Of dat het een aantal boterhammen met een dikke laag pindakaas, of alleen een zakchips...
Feit blijft voor mij, dat ik me er net zo rot om voel, en soms (vaak niet!) de neiging heb om het weer uit mijn lichaam te krijgen.
eetbuivoedsel kan bij mij de raarste dingen zijn... (en als er dus niets vettigs in huis is, ga ik over op fruit !).
dat laatste is idd omdat je iets MOET hebben. en idd ook de neiging hebt om het zelfs nog weer uit de vuilnis te halen.
hoeveel je naar binnen hebt gestouwd, en in welk tijdsbestek, dat doet er niet toe... het gaat erom wat de gevolgen voor je zijn en hoe je je voelt.
carla - Zondag 23 maart 2014 14:24
ps. ik kan me wel heel goed de frustratie voorstellen, wanneer je de verhalen van een ander leest over een eetbui, terwijl je bij jezelf zoiets hebt als, noem jij dat een eetbui ? (omdat die van jezelf langer duren en je meer naar binnen stouwt).
Suzan - Zondag 23 maart 2014 21:50
God ik zou er alles aan doen om uit deze hell van eetbuien te kunnen komen. Ik sta op de wachtlijst van 3 maanden en wordt met de dag wanhopiger.
Charlie - Maandag 24 maart 2014 09:05
Mooi, herkenbare blog. En de vele reacties geven maar aan dat het een gevoelig onderwerp is.
Als je een eetprobleem of eetstoornis hebt, spreek je van een "eetbui" als je de controle kwijt bent, je eet tot je niet meer kunt (het is persoonlijk hoeveel dat is) en je op dat moment even afgesloten bent van de rest van de wereld. Achteraf komt dan de schaamte, het (soms) compenseren en het ellendig voelen. Waarschijnlijk hebben de deskundigen met elkaar bepaalt dat dit een "objectieve eetbui" heet omdat het aan bepaalde criteria voldoet.
Als je geen eetprobleem hebt, kun je echter af en toe ook een "eetbui" hebben en wat mij betreft mag je dat rustig ook zo noemen. Ook dan baal je achteraf en kan je je enorm schamen.
Volgens mij hoeven we niet het een met elkaar te vergelijken. Het gaat erom dat je iets doet wat je "eigenlijk" (achteraf) niet had gewild. Ik vind het zelf fijn ook open te staan voor mensen die (in mijne ogen) geen eetprobleem hebben, maar ook hun frustraties hebben (o.a. over eten). En dan te vragen en te luisteren wat zijn nu lastig vinden.
Als je een eetprobleem of eetstoornis hebt, spreek je van een "eetbui" als je de controle kwijt bent, je eet tot je niet meer kunt (het is persoonlijk hoeveel dat is) en je op dat moment even afgesloten bent van de rest van de wereld. Achteraf komt dan de schaamte, het (soms) compenseren en het ellendig voelen. Waarschijnlijk hebben de deskundigen met elkaar bepaalt dat dit een "objectieve eetbui" heet omdat het aan bepaalde criteria voldoet.
Als je geen eetprobleem hebt, kun je echter af en toe ook een "eetbui" hebben en wat mij betreft mag je dat rustig ook zo noemen. Ook dan baal je achteraf en kan je je enorm schamen.
Volgens mij hoeven we niet het een met elkaar te vergelijken. Het gaat erom dat je iets doet wat je "eigenlijk" (achteraf) niet had gewild. Ik vind het zelf fijn ook open te staan voor mensen die (in mijne ogen) geen eetprobleem hebben, maar ook hun frustraties hebben (o.a. over eten). En dan te vragen en te luisteren wat zijn nu lastig vinden.
zoherkenbaar - Zaterdag 2 augustus 2014 00:24
Subjectief en objectief klopt wel. Feitelijk is het pas een 'eetbui' als het aan de voorwaarden in het tweede rijtje voldoet. Als je nooit eetbuien hebt, dan kan je dergelijke gevoelens wrs al hebben na het eten van een zak chips. Echter, als het al een gewoonte is geworden, eet je vast meer dan dat. Heel herkenbaar dit artikel. Ik gooi het eten ook vaak weg, omdat ik het niet meer wil. Na een paar uur of de dag erna heb ik al spijt. Vaak haal ik het gewoon opnieuw. Wat een ellende allemaal. Ik word er ook heel dik van, wat me nog verdrietiger maakt.
Gordijn - Donderdag 19 februari 2015 14:36
:,(