Wat ik tegen mijn therapeut wil zeggen

 

Met een therapeut bouw je als het goed is een vertrouwensband op. Toch is het niet altijd makkelijk om alles te vertellen. Ik weet van mezelf hoe eng ik het vond om bepaalde dingen tegen mijn therapeut te zeggen. Ik was bang voor haar reactie en vulde vaak van alles voor haar in. Ik dacht geregeld dat ze me stom of raar zou vinden, maar bovenal was ik heel erg bang voor afwijzing. Diep vanbinnen was ze namelijk heel belangrijk voor mij en hechtte ik ontzettend veel waarde aan onze gesprekken.

Mijn hoofdbehandelaar in de kliniek is na die tijd nog heel wat jaren mijn vaste therapeut geweest waar ik iedere week kwam. Hoewel ik veel met haar besprak, zijn er ook altijd dingen geweest die ik niet durfde te zeggen. In deze blog lees je een aantal punten die veel mensen niet tegen hun therapeut durven te zeggen, ondanks dat het hele waardevolle zaken zijn.


Bron

1. Ik heb niet altijd iets om over te praten. Soms is hier in het kantoor zijn genoeg
Voor mij is dit zeker een herkenbaar punt. Therapie was voor mij vaak iets om naar uit te kijken. Niet eens altijd om iets te bespreken. Gewoon er zijn was al genoeg. Ik stelde me soms voor dat ik de hele dag in het kantoortje van mijn therapeut kon zitten terwijl zij daar gewoon achter haar computer zou werken. Het gaf een veilig en geruststellend gevoel.

2. Over mijn angsten praten maakt me verdrietig
Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is. Praten over de dingen waar je bang voor bent, is heel lastig. Angst is zo moeilijk te omvatten. Vaak weten we heel goed dat angst niet reëel is en toch zijn we bang. Dat is frustrerend en dat maakt het ook zo lastig om het te bespreken.

3. Bij jou voel ik me het meest veilig om over mijn problemen te praten
Ik heb me geregeld heel raar gevoeld hierdoor, maar ook voor mij was dit zo. Mijn therapeut voelde heel vaak als de enige persoon met wie ik echt kon praten over wat er in me om ging. Dat was ergens fijn maar aan de andere kant ook schaamtevol. Ik voelde me afhankelijk van mijn therapeut en vond het raar dat ik geen andere mensen in mijn leven had. Toch is het niet zo gek dat dit zo kan voelen. Een therapeut staat verder van je af waardoor praten over problemen soms wat makkelijker gaat dan met mensen die dichtbij staan.

4. Je hebt me geholpen mezelf weer terug te vinden en hiervoor ben ik je ontzettend dankbaar
Je dankbaarheid uiten naar een therapeut is ook ontzettend lastig. Hoe bedank je iemand die je heeft geholpen toen je op je slechtst was? Een kaartje voelt afgezaagd, maar je kunt niet met grote cadeaus aan komen. Het afscheid met mijn therapeut was ook erg moeilijk. Het is belangrijk om hier voldoende tijd in te steken zodat het afscheid niet heel plotseling is. Zo kun je aan het idee wennen en zorgvuldig afscheid nemen. Ik heb bijvoorbeeld een boekje van mijn therapeut waarin we allebei dingen hebben geschreven over ons contact. Tijdens het laatste gesprek heb ik uiteindelijk gezegd dat ik haar dankbaar ben.

5. Ik doe mijn best om open eerlijk te zijn maar soms lukt dat niet
Dit is lastig om uit te spreken maar wel belangrijk. Een therapeut kan niet in je hoofd kijken en weet niet vanzelf wat je probleem is. Daar zul je hem of haar wel wat bij moeten helpen. Als je niet goed weet wat je moet zeggen of hoe je iets moet verwoorden, dan mag je gerust zeggen dat je het even niet weet. Soms kan het helpen om het op te schrijven of te mailen.


Bron

6. Ik ben niet gewoon een casus
Als je het gevoel hebt dat je een nummertje bent, kan dat erg frustrerend zijn. Je bent immers niet gewoon studiemateriaal of weer een patiënt met een bepaalde stoornis, je bent gewoon een mens met een leven. Dat mag je zeggen als je het gevoel hebt niet goed behandeld te worden.

7. Dankjewel voor het feit dat jij mijn motieven zag ondanks dat mijn acties misleidend waren
Ook hiermee spreek je je dankbaarheid uit. Dat kan spannend zijn, maar wel heel waardevol. Als ik terugkijk op de periode waarin ik intensief in behandeling was, dan heb ik gemengde gevoelens. Ik heb rare fratsen uitgehaald, simpelweg omdat ik geen idee had wat ik met mezelf aan moest. Toch hebben mijn therapeuten me nooit laten gaan en altijd hoop gehouden. Ik ben ze daar ontzettend dankbaar voor.

8. Ik vind het heel erg eng om met je te praten
Als je het eng vindt om met je therapeut te praten, dan kan het ook eng zijn om dit te zeggen, maar het kan wel heel veel duidelijkheid geven. Praten met een therapeut kan heel erg eng zijn. Als je dit eng vindt, komt het vaak omdat je bang bent voor het oordeel van de ander. Het bespreken van die angst voor het oordeel en wat dat oordeel dan zou zijn, is echter heel erg helpend. Ik kwam er vaak achter dat mijn angsten helemaal niet terecht waren.

9. Jouw vertrouwen in mij helpt mij vertrouwen in mezelf te hebben
Het is heel bijzonder als therapeuten vertrouwen in je blijven houden, zelfs als je geen vertrouwen meer in jezelf hebt. Misschien is het zijn of haar werk, maar diegene heeft het wel gedaan en hoewel je natuurlijk zelf heel veel stappen hebt gezet, heb je ook daar waarschijnlijk heel veel steun aan gehad. Het is belangrijk om daarbij stil te staan.

10. Zelfs wanneer ik het moeilijk heb, jouw hulp maakt het iets makkelijker
Voor veel mensen zijn de afspraken bij een therapeut de kleine lichtpuntjes in een week die hen helpen om een zware tijd door te komen. Natuurlijk zouden we allemaal willen dat dit niet nodig zou zijn, maar als dit ervoor zorgt dat het uiteindelijk beter zal gaan, dan is dat alleen maar mooi en waardevol.

Wat zou jij tegen je therapeut willen zeggen?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

liannetess - Zaterdag 12 augustus 2017 19:24
Ik denk niet dat ik nog snel iemand vind die mij zó doorziet, in mij gelooft en voor mij gaat.
Je hebt hart voor je vak, je hebt hart voor mij en elke andere therapeut zal ik vergelijken met jou omdat ik je stiekem heel tof vind.
M. - Zaterdag 12 augustus 2017 19:29
Dat ik het zo fijn vind dat hij mij blijft zien ondanks mijn soms rare gedachten en dwangedachten. Waar bij anderen de niet luisterende redder naar voren kwam, blijft hij luisteren en dat is heel fijn! Bij veel therapeuten mocht het niet over de dood gaan, maar van die gedachten had ik wel veel last. Bij hem kan het daar wel over gaan, hij vraagt door, blijft rustig en respectvol. Dat is zoooooooo ontzettend fijn en zo veel waard! Ik kan vertellen wat er echt aan de hand is en waar ik daadwerkelijk last van heb. Het mag er over gaan en dat is fijn en lucht enorm op. Ik hoef er op die manier niet alleen mee te worstelen.
Miku - Zaterdag 12 augustus 2017 19:32
Heel mooie blog.
Ik zou willen zeggen: Bedankt voor het hebben van een open mind en voor je andere kijk op het leven. Heel vaak heeft jouw nuchtere manier van tegen dingen aankijken me weer met mijn beide benen op de grond gezet. In sommige situaties vraag ik me af wat jij zou zeggen, dan weet ik weer hoe ik verder moet. Ik vond het jammer dat je met pensioen ging en wilde soms wel dat ik nog eens met je kon praten. Over dingen die ik moeilijk vind, maar ook om te horen hoe het met jou gaat.
M - Zaterdag 12 augustus 2017 19:51
Mooie blog. Helaas heb ik dit nooit gevoeld.. Tot nu toe al verschillende therapeuten gehad, maar nooit eentje waar ik mij fijn bij voelde.
Roos_ - Zaterdag 12 augustus 2017 20:03
Mooie blog!
Mijn therapeut is heel waardevol voor me. Dat puntje over gewoon er willen 'zijn' en niet altijd willen praten is zooo herkenbaar. Ik moest ooit een uur alleen in een kamer daar een vragenlijst invullen en voelde me zo veilig om gewoon in de praktijk aanwezig te zijn. Ook al was ik alleen in de kamer.
Fighter. - Zaterdag 12 augustus 2017 20:19
Punt 4: waarom is het afgezaagd om een kaartje te geven? Bij mij in de therapiegroep is dat juist iets wat therapeuten ontzettend waarderen.
Wat ik tegen mijn therapeuten wil zeggen is dat ik de gesprekken echt waardeer en dat ik echt open wil zijn, maar ik dat ontzettend eng vind en ik daarom wat onverschillig kan reageren. Maar gelukkig weten ze dat ook wel.
muus83 - Zaterdag 12 augustus 2017 21:21
Zeker herkenbare punten! Mij therapeute zie ik nu vier weken niet door vakantie en ik vind het héél beschamend dat ik haar mis. Heb het er ook steeds moeilijker mee naarmate de weken vorderen. Hierdoor voel ik me zwak en klein, ik ben verdomme volwassen, ik moet toch ook zonder haar kunnen?! Maar aan de andere kant heb ik nog zó intensief therapie, dat het ergens misschien ook niet gek is dat ik dit zo lastig vind. Één ding is zeker, mijn dankbaarheid voor wat ze tot nu toe al voor me heeft gedaan kan ik nooit goed genoeg duidelijk maken, laat staan hoe ik dit zou moeten doen wanneer ik mijn therapie over een tijd af ga sluiten....
muus83 - Zaterdag 12 augustus 2017 21:21
Zeker herkenbare punten! Mij therapeute zie ik nu vier weken niet door vakantie en ik vind het héél beschamend dat ik haar mis. Heb het er ook steeds moeilijker mee naarmate de weken vorderen. Hierdoor voel ik me zwak en klein, ik ben verdomme volwassen, ik moet toch ook zonder haar kunnen?! Maar aan de andere kant heb ik nog zó intensief therapie, dat het ergens misschien ook niet gek is dat ik dit zo lastig vind. Één ding is zeker, mijn dankbaarheid voor wat ze tot nu toe al voor me heeft gedaan kan ik nooit goed genoeg duidelijk maken, laat staan hoe ik dit zou moeten doen wanneer ik mijn therapie over een tijd af ga sluiten....
ginie - Zaterdag 12 augustus 2017 23:35
Zo blij geweest met mijn therapeuten die ik gehad heb. Ik mocht en kon daar uiteindelijk mezelf zijn met alles erop en eraan. Omdat ik nu buddy ben (iemand die andere die nog in hun eetstoornis/verslaving zit helpt) zie ik ze soms nog en dat is erg fijn. Bij me afscheid wel heel bewust hun daarvoor bedankt en een symbolisch cadeau gegeven
Anne 93 - Zaterdag 12 augustus 2017 23:38
Wat k nooit durf zeggen is dat k mezelf beschadig. Ook al ben ik nu al ongeveer 3 maand gestopt.
AnaMan - Zaterdag 12 augustus 2017 23:56
Wauw, Sandra!!!!!
Een van de allerbeste blogs die ik heb gelezen!!!
Fantastisch; dank! :D
Maloukee - Zondag 13 augustus 2017 08:32
Ik zou graag willen zeggen dat het momenteel niet klikt met mijn therapeut en ik graag een andere wil. Maar dat durf ik niet..
Ronja - Zondag 13 augustus 2017 11:23
Ik vond het moeilijk om te lezen.
Voor mijn gevoel heb ik nooit goed afscheid kunnen nemen van mijn therapeut. Ik heb het gevoel dat nu, na drie jaar, het rouwproces pas een beetje begint. Ik vind het zo moeilijk dat ik niet weet of ik nog wel eens zo'n contact aan wil gaan.
Hoe is het jou gelukt om verder te gaan na het afscheid?
anoo - Zondag 13 augustus 2017 18:14
Ik zou haar heel graag willen zeggen dat ik het heel lastig vind om afscheid van haar te gaan nemen. Nadat ik de eerste keer 'afscheid' heb genomen, ben ik weer gaan rommelen met eten, dit heb ik haar toen ook verteld. We zijn uiteindelijk daarom toch doorgegaan. Ik weet dat ik ooit weer afscheid zal moeten nemen, maar durf dit niet te zeggen, terwijl ik dat graag wel zou willen.
Ver - Vrijdag 19 juli 2019 13:42
Vertrouwde mijn therapeut in alles. Praten ging me steeds makkelijker af. Ik had nog heel veel te bespreken waar ik mee worstelde. De afspraak was bij stoppen langzaam af te bouwen. Maar, terwijl ik voor mijn gevoel nog lang niet klaar was, werd ik zéér plots tijdens een sessie aan de kant gezet. Hij stopte ermee. Ik kreeg een heel verhaal dat niet tot mij doordrong, het was zo’n klap plotseling aan de kant gezet te worden. Hij bleef praten maar ik hoorde het niet, zo geschrokken, zo verdrietig. Ik heb gezegd dat het goed was en ben gegaan. Kreeg later een mail. Misschien was het te plotseling voor mij, dan mocht ik mailen. Hij had mij juist geleerd dat ik moest praten ipv mailen.... Heb meerdere keren een gesprek gevraagd want ik begreep er niets van. Het antwoord was ,,Dan begrijp je het maar niet”. Uiteindelijk bij een andere therapeute terecht gekomen. Aardige vrouw maar praten ging lastig. Inmiddels al een lange periode geen therapie meer. Ik worstel nog met dingen, maar een therapeut hoeft van mij niet meer. Diegene die je vertrouwt keert zich plotseling tegen je. Dat geeft alleen maar meer stress. Ik zoek het zelf wel uit.