Wat ik leerde van alleen wonen

 

Alweer een aantal jaar woon ik alleen in een gezellige, oude bovenwoning samen met Knor. Helemaal alleen ben ik dus niet, maar hoezeer Knor zijn best ook doet om als mens behandeld te worden, hij kan er niet voor doorgaan. Regelmatig krijg ik reacties over dat ik alleen eet ‘avonds, alleen dingen onderneem en of dat niet saai of eenzaam is. Los van dat ik natuurlijk absoluut niet alles alleen doe, omdat ik ook een hoop lieve mensen en inmiddels een vriend om mij heen heb, vind ik alleen wonen echt niet saai. Wel heb ik het saai gevonden en mij ontzettend eenzaam gevoeld. Het leek mij dan ook leuk en waardevol om eens met jullie te delen wat ik fijn en niet zo fijn vindt aan het alleen wonen en zal ik wat tips geven als je het alleen wonen nog niet zo goed onder de knie hebt.

save  me

De eerste periode, ik kan wel zeggen; het eerste jaar, heb ik mij absoluut niet fijn gevoeld. Ik voelde me heel erg alleen en zat nog een beetje met een been in een andere lastige situatie in mijn leven. Ik was dan ook niet op mijn gelukkigst toen ik naar dit appartement verhuisde. Ook had ik voor die tijd nog nooit alleen gewoond. Het was dan ook een grote stap, maar wel een stap die ik dolgraag wilde maken. Ik verlangde ernaar om alleen te kunnen zijn, me terug te kunnen trekken als ik dat wilde, tot rust te komen en echt op eigen benen te leren staan. Ik had er dan ook heel veel zin in, maar ik had er ook net zoveel angst voor. Toch heb ik het gedaan.

Er zijn een heleboel dingen eng en moeilijk aan op jezelf wonen. Je brengt meer tijd dan voorheen alleen door bijvoorbeeld. Als je jezelf niet zo'n leuk persoon vindt of moet problemen zit, is dat niet altijd even prettig. Het is daarom heel belangrijk om aan de band met jezelf te werken, wanneer je op jezelf wilt gaan wonen of al woont en het niet naar je zin hebt met jezelf. Dat is dan ook zeker iets wat ik heb geleerd; dat de band die ik met mezelf heb misschien wel de belangrijkste band is die ik zal hebben in mijn leven.

Gelukkig had ik tijdens het herstellen van mijn eetstoornis al een stuk liefdevollere band opgebouwd met mezelf, maar toen ik op mezelf ging wonen kwam het er echt op aan en dat kostte de nodige bewustwording en aanpassing. Er moest hier en daar nog wel een klein beetje gesleuteld worden aan die band tussen mijn hoofd en mijn hart en mijn kritische en juist vergevingsgezinde kant. Maar dat is gelukkig met de tijd wel goedgekomen.

Er zijn dus nadelen die heel vaak ook een voordeel blijken te zijn. Zo heb ik aan mijn zelfbeeld gewerkt, omdat ik merkte dat dit ik nog niet altijd even vriendelijk was voor mezelf. Iets dat heel moeilijk was, maar wat je dus om kunt zetten van probleem naar uitdaging. Hieronder zal ik een rij met nadelen van op jezelf wonen en natuurlijk ook een leuke lijst met voordelen geven. Alleen wonen is namelijk soms verrekte onhandig, spannend en niet altijd even leuk, maar toch heeft het ook hele fijne voordelen die ik niet zomaar zou willen missen! Ik ben inmiddels ook erg aan het alleen wonen gewend en ervan gaan houden.

De nadelen van alleen wonen

♦ Je voelt je sneller eenzaam
Echte eenzaamheid heb ik pas leren kennen sinds ik alleen woon. Dat klinkt logisch, maar is het niet per se. Ik voelde me wel eens eenzaam in een groep of thuis, maar echt helemaal alleen zijn, zonder dat iemand je opzoekt vond ik een hele moeilijke ervaring. Soms hoorde ik dagenlang niets van iemand en ging ik enkel naar mijn werk en weer naar huis. Ik voelde me in de steek gelaten en als ik thuis kwam was het enige gesprek dat ik kon voeren ‘miauw', ‘Ja, ik ben weer thuis'. Klink leuk, is minder leuk dan je denkt als je je rot voelt en alleen. Gelukkig heb ik hier mee leren omgaan en heb ik gemerkt dat ik er zelf wat van moet maken. De slogan ‘'Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen'' is dan ook letterlijk en figuurlijk een slogan voor mijn eerste verjaardag geworden en achteraf kan ik daar wel om lachen. Eenzaam zijn is niet fijn, maar je kunt er gelukkig mee leren omgaan en veel tegen doen.

love yourself

♦ Je moet alles zelf regelen
Van boodschappen tot huur overmaken en van eten koken tot de was doen; als je alleen woont moet je alles zelf doen. Veel dingen horen er nu eenmaal bij, maar soms kan het best veel zijn wat je allemaal moet doen. Je moet zelf thuis zijn als er pakketjes worden bezorgd (super onhandig), zelf thuisblijven omdat de was bijna klaar is, de kat eten geven en heel er goed opletten dat je alle ramen en deuren wel goed dicht hebt gedaan. Alle verantwoordelijkheid ligt bij jezelf en ik moest daar best wel even aan wennen. Ik vond het super eng en moest echt even vertrouwen krijgen in mezelf en dat ik het allemaal kon. Ook hulpvragen is hierbij heel erg belangrijk geweest, wanneer ik het even niet allemaal rond kreeg.

♦ De financiën komen helemaal op jezelf aan
Dit stukje vond ik ook erg spannend. Ik ben zelf, alleen, verantwoordelijk voor alles wat ik moet betalen. Van belastingen en boodschappen tot het dak boven mijn hoofd. Alles valt onder mijn eigen verantwoordelijkheid. Best wel spannend, want af en toe moest ik best even opletten. Ik heb gelukkig een slimme vader, die mij af en toe kon helpen met alles op een rij zetten, maar toch was het sommige maanden best even spannend. Inmiddels heb ik geleerd om heel bewust met geld om te gaan en merkt ik dat ik het ieder jaar toch weer gewoon allemaal gered heb en nog hele leuk dingen heb kunnen doen ook. Het nadeel van alleen wonen is dat je ook minder keuze hebt in studeren, werken en het aantal uren dat je werkt. Je kunt niet zomaar minder geld verdienen, want dan heb je geen dak meer boven je hoofd. 

♦ Je kunt verdrinken in de vrijheid
De eerste periode dat ik op mezelf woonde, vond ik de zee van vrije tijd en eigen keuzes soms best even onduidelijk. Ik kon doen en laten wat ik wilde, maar zat daarmee mezelf ook wel weer dwars. De afwas moest namelijk uiteindelijk toch gedaan worden en ik voelde me knap nutteloos als ik de hele avond op de bank hing of veel te laat uit bed kwam. Het vinden van de juiste structuur was dan ook wel even zoeken, maar ik heb hem gevonden. Enne, af en toe op de bank hangen, veel te lang in bed blijven liggen of de afwas laten staan moet af en toe natuurlijk ook best kunnen.

♦ Als het wc papier op is, kun je niet even roepen
Ja, dit is natuurlijk een van de voorbeelden van dingen die verrekte onhandig zijn aan alleen wonen. Maar ook potjes openmaken, meubels verplaatsen of spullen de trap op en af sjouwen zijn daar voorbeelden van. Soms kon ik best even een sterke man gebruiken om me te helpen. Toch heb ik daarin een hoop zelf leren doen en het verbaasde me eigenlijk hoe sterk en handig ik zelf ben.

♦ Het is niet zo heel gezellig
Alleen wonen is nu eenmaal een stuk minder gezellig dan thuis bij je ouders, samen wonen of in een studentenhuis. Je komt vaak thuis in een leeg huis waar niemand je welkom heet. Vooral dat vond ik in het begin erg moeilijk. Knor was daarin een troost, hoe gek dat ook klinkt, maar op zijn eigen manier zei hij toch een soort ‘hallo' als ik thuis kwam. Alleen is maar alleen, dus moet je zorgen dat je het voor jezelf gezellig maakt. Ook wanneer je alleen bent, kun je kaarsjes aansteken, bloemen in huis zetten, muziek draaien of lekker koken. En zoek natuurlijk ook gewoon regelmatig mensen om of nodig ze uit bij jou thuis. Die gezelligheid kun je zelf in huis halen op heel veel verschillende manieren.

alone

De voordelen van alleen wonen

♥ Je leert jezelf echt kennen
In de tijd dat ik alleen woon heb ik ontzettend veel over mezelf geleerd. Ik dacht dat ik mezelf al aardig kende, maar de tijd dat ik alleen woon heeft me echt verrijkt. Alles kwam op mij aan en dat betekende dat ik op mezelf moest leren vertrouwen, het leuk moest leren hebben in mijn eentje, moeilijke situaties op moest lossen en mezelf moest vermaken. Ik was helemaal alleen, met mezelf. Door de dingen die ik meemaakte, merkte ik dat ik mij niet mer liet beïnvloeden door de mensen waarmee ik woonde voor ik op mezelf ging wonen. Ik was nu helemaal alleen en kon zelf keuzes maken. Soms hoorde ik nog wel eens de stem van bijvoorbeeld mijn moeder in mijn achterhoofd die zei dat ik het anders aan moest pakken. Door alleen te wonen leerde ik dat ik soms best eigenwijs kan zijn, veel meer weet dan ik dacht en ging ik een beetje op ontdekkingsreis naar mezelf. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en dat vind ik ontzettend waardevol aan alleen wonen. Je leert jezelf echt door en door kennen.

Door jezelf te leren kennen, komt kritiek minder hard aan, kun je sterker in je schoenen staan en kun je authentiek zijn en dus beter bij jezelf blijven.

♥ Je leert omgaan met eenzaameheid
De eenzaamheid die ik in het begin van het op mezelf wonen heb ervaren, is in de loop van de tijd afgenomen. Ik vond het prettig om alleen te zijn en leerde de voordelen van het op jezelf wonen kennen. Ook leerde ik de eenzaamheid wegnemen bij mezelf, door gezelligheid te creëren en contact te zoeken met mensen om me heen. Ik heb geleerd hoe het is om eenzaam te zijn en daaruit heb ik ook geleerd hoe je ermee om kunt gaan.

♥ Je kun alles zelf beslissen
De vrijheid van alles zelf beslissen vond ik heerlijk. Ik heb mijn meubels en alles wat ik in mijn huisje heb staan zelf uitgezocht en leuk neergezet. Niemand heeft daar iets over te zeggen, ik kan lekker doen wat ik zelf wil. Ik vond het heerlijk om mijn muren mijn favoriete kleuren te verven en alleen maar spullen van mezelf om me heen te hebben. Dat nestelen heb ik altijd in me gehad en kreeg vrij spel toen ik dit huisje kreeg. Een heerlijk gevoel als je het mij vraagt. Je moet dan misschien wel alles zelf beslissen, maar als je daarin eenmaal je draai hebt gezonden is het juist heel fijn dat je alles zelf moet regelen en zie je daar de voordelen van.

♥ Je leert jezelf redden
Doordat alles op mezelf aankwam, heb ik geleerd om mezelf uit allerlei situaties te redden. Van ingewikkelde rekeningen tot vervelende buren. Op sociaal en op praktische vlakken kwamen er dingen op mijn pad die ik zelf moest oplossen. Niemand ging het voor me doen, wel mocht ik hulp vragen. Ik heb gemerkt dat ik veel mee kan oplossen dan ik vroeger dacht. Ik heb van alles geleerd over internet en telefoonaansluitingen, rekeningen, belasting, burenruzies en geluidsoverlast. Je kan het maar weten. Misschien heb ik het ooit nog eens nodig.

love yourself

Maar niet alleen op dat vlak leerde ik mezelf redden. Ook emotioneel leerde ik dat. Als ik echt in de put zat, kwam er niet toevallig iemand naar me toe in de keuken en zag niemand me huilend op de bank liggen. Wanneer ik me rot voel, moet ik zelf aan de bel trekken of mezelf troosten. Ik kon al veel beter dan vroeger met emoties omgaan, maar heb dit nog eens extra geleerd toe ik op mezelf woonde. Het is een fijn gevoel om te merken dat je jezelf kunt helpen, echt tot een oplossing kunt komen of rust kunt vinden.

♥ Je hebt meer tijd voor jezelf
Omdat ik vrij snel overprikkeld of oververmoeid kan zijn, is het voor mij ontzettend belangrijk om mij regelmatig terug te trekken. Als je niet alleen woont, is dat soms knap lastig. Je gaat al snel gezellig samen met anderen tv kijken, een spelletjes doen of gewoon even kletsen. Toen ik alleen ging wonen merkte ik dat ik automatisch veel meer tijd alleen doorbracht en dat ik dus ook veel meer uitgerust was. Ik hoefde niet meer zo bewust tijd voor mezelf te nemen, maar nam die vanzelfsprekend. Die rust heeft me heel veel energie en positiviteit opgeleverd.

♥ Je komt erachter dat je veel meer kunt dan je dacht
Ik kan echt zoveel meer dan ik dacht dat ik kon. Klinkt gek, maar ik denk dat ik best wat minder bescheiden had mogen zijn toen ik aan het avontuur van ‘alleen wonen' begon. Ik heb heel veel situaties zelf opgelost, aangepakt en ook dingen in mijn huis zelf verbouwd of opgeknapt. Alleen wonen kan je echt meer zelfvertrouwen geven. Je moet dan echter wel inzien dat je dingen goed doet en niet enkel naar je fouten kijken natuurlijk. Want die maakte ik ook. Ondanks dat zie ik ook heel goed wat ik wel allemaal kan en heb gepresteerd nu ik al een aantal jaren helemaal alleen woon en het heerlijk naar mijn zin heb.

♥ Je maakt grappige situaties mee met jezelf
Zoals op de wc zitten en erachter komen dat het toilet papier op is. Dat was trouwens ook het moment warop ik dit blogidee bedacht. Ik heb smakelijk gelachen met mezelf de afgelopen jaren dat ik op mezelf woon. Zo is mijn keukenmachine een keer ontploft en was mijn hele keuken oranje van de soep. Heel even werd ik boos op mezelf, maar al snel lach ik dubbel van het lachen. Het opruimen was een minder fijne klus, maar met een muziekje op was het zo gedaan. Lachen om dingen die mis gaan is de beste oplossingen voor je fouten, want daarna kun je ze alsnog opknappen. Ook geeft het mij een fijn gevoel dat ik kan lachen, ook al is er niemand anders bij.

liefs

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Mufasa - Donderdag 25 juni 2015 13:30
Heel herkenbaar! Zo ervaar(de) ik het precies.

Het valt me trouwens op dat er best vaak spelfouten staan in de blogs. Nu bijvoorbeeld 'ik vindt' ipv 'ik vind'. Misschien wat om op te letten? :-)
FlowerPower - Donderdag 25 juni 2015 13:32
Wauw, herkenbaarheid op den top.
Toen ik op mezelf ging wonen dacht ik dat het niet zo moeilijk zou zijn.. was dat even een inschattingsfout.
Vooral in de begin periode inderdaad me erg alleen gevoeld en moeite met hulp vragen die me eerder toch wat sneller werd aangeboden..maar..
Inderdaad ook de positieve kanten ontdekt, zo werd ik in huis zelf erg handig en kon ik sneller lachen om kleine foutjes waardoor ik mezelf ook weer wat leuker begon te vinden.
Al met al was het een positieve ervaring en is het voor mij nu tijd voor de volgende stap..samenwonen :)
x - Donderdag 25 juni 2015 14:17
Hele leuke blog :) en leuk geschreven :)
Anonieme A - Donderdag 25 juni 2015 14:31
Hihi, herkenbaar idd! :)
Liil - Donderdag 25 juni 2015 14:47
Wat een fijne blog. Ik vind alleen wonen vooralsnog vrij verschrikkelijk en vlucht ook vaak naar mijn ouders. Dat ik zelf heb ontdekt dat ik best handig ben in problemen oplossen meer kan dan ik denk wat dat betreft heb ik ook ontdekt, hopelijk komen andere positieve dingen ook nog ooit. Misschien dat een dierlijk huisgenoot ook iets van het alleenzijn weg kan nemen. Ik kan me best in mn eentje vermaken maar blijf het saai vinden als er s avonds niet iemand thuis is..
MIO? - Donderdag 25 juni 2015 14:48
Hahaha, geweldig. Dankjewel voor dit blog!
Ik woon momenteel in een studentenhuis en vermaak me daar helemaal prima, maar het idee dat ik hierna misschien wel alleen (met kat, of drie katten) kom te wonen, vind ik toch nog wel een raar idee.
Sommige van de dingen die je beschrijft leer ik ook nu in het studentenhuis al een beetje, dus dat geeft me wel hoop :)
Roeline - Donderdag 25 juni 2015 14:57
Ik heb nooit echt alleen gewoond, toch was ik wel meteen zelfstandig toen ik van huis uit trouwde. (inmiddels gescheiden, dingen mee gemaakt en weer getrouwd) Mijn situatie is goed en we hebben een dochtertje van bijna 6. Maar ik vind het wel heerlijk om alleen te zijn, vooral een avond. Daar geniet ik echt van, tv kijken en soms wat lekkers erbij.
L - Donderdag 25 juni 2015 14:59
Wauw Nouska wat mooi om te ezen! Ik zt heir nu middenin. k woon wel in een studentenhuis maar dat is toch heel anders dan bij je ouders, en mijn huisgenoten zijn heel erg op zichzelf dus het lijkt heel erg op alleen wonen. Ikv ind het heel mooi om te lezen dat je zoveel hebt geleerd van al die dilemma's en onzekerhden, of situaties waarin het lijkt alsof er geen oplossing is. Ik herken dat wel, en ik merk dat ik steeds vaker gewoon even tot mezelf kom, rustig blijf en mezelf herinner dat ik er over kan lopen gaan mokken, maar dat ík degene ben die het kan oplossen! Ik zeg het gewoon nog een keer maar ik vind dit echt mooi om te lezen!
ik ben ook een keer oneindig vaak de trap op en af gelopen om een bureau omhoog te krijgen...maar uiteindeiljk is het toch gelukt. Ook de afdelingen van de praxis ken ik inmiddels en ik moet het hele huis redden als de stop eruit schiet, de anderen gaan nog vaak naar hun ouders en weten dat soort dingen niet haha
dan voel ik me wel een beetje trots...slecht he
xx
Sharon - Donderdag 25 juni 2015 15:05
mooie blog Nouska. heel herkenbaar.
Ik ga hem binnenkort zeker goed Door lezen.
Maanmeisje - Donderdag 25 juni 2015 15:15
Mooie blog! Ik vind het lastig om een eigen woning te hebben en ik ga vaak naar mijn ouders huis, een straat verderop, maar ik begin er nu eindelijk mijn plek van te maken.
Daniëlle - Donderdag 25 juni 2015 16:23
Wat een leuke blog! En wat ontzettend knap hoe je met jezelf hebt leren omgaan, en dat je ook durft te schrijven dat het ook heel moeilijk kan zijn. Mooi geschreven!
d - Donderdag 25 juni 2015 16:29
Mooi geschreven zeg en heel herkenbaar; ook vwb eenzaamheid: dat je er langzaam aan steeds beter mee weet om te gaan, maar dat heb je dan wel mooi even gedaan, top! ook over alle andere praktische dingen die je geleerd hebt of kunt leren als je op jezelf woont.
Tamara - Donderdag 25 juni 2015 18:04
Echt heel herkenbaar en merk ook dat je als je op jezelf bent aangewezen ook veel meer opkomt voor jezelf! Ik woon alleen en ben halfzijdig verlamd maar doe alles zelf en kan best zeggen dat ik daar heel tevreden mee ben, heb wel veel moeten inleveren maar desondanks wel sterker ervan geworden;)
Anoniem - Donderdag 25 juni 2015 18:12
Al vanaf mijn elfde riep ik dat ik op mezelf wilde wonen en toen ik 18 was, heb ik dat ook vrij snel gedaan. In eerste instantie verhuisde ik naar een zelfstandige studentenkamer, waar ik mijn huisgenoten nauwelijks zag. Ik zat tijdens het uit huis gaan in een gigantische terugval in mijn eetstoornis, ben opgenomen en heb mezelf daar vervolgens ook alleen weer uitgevochten. Inmiddels ben ik 7 jaar verder, woon ik nog steeds alleen (inmiddels wel met 3 katten) in een zelfstandige woning. Nooit heb ik één seconde spijt gehad dat ik uit huis ging. Het is me altijd fantastisch goed bevallen om alles zelf te hebben en zelf te doen. Inmiddels zou ik ook echt niet meer met iemand samen in een huis kunnen wonen.

Echte moeilijkheden ben ik niet tegengekomen. Financieel gezien was ik behoorlijk zelfstandig. Voor mezelf zorgen, rekeningen betalen, zorgen dat ik voldoende toiletpapier heb, etc. zijn voor mij nooit issues geweest. Voor mij is het uit huis gaan echt alleen maar positief geweest en nog steeds is het de beste beslissing die ik ooit in mijn leven heb genomen.
anoniem - Donderdag 25 juni 2015 18:22
oh wat een ontzettend leuk blog!
Ik woon nu een jaar op mezelf en begin het ook eindelijk naar mn zin te krijgen!
Het is even knokken en strijden geweest, om inderdaad de punten die jij noemde op te lossen. Maar ook ik ken mezelf inmiddels en weet daar mee om te gaan :)

Herkenbaar! :D Een tijd die denk ik erg goed is om mee te maken!
xGirl - Zaterdag 27 juni 2015 20:08
Ik woon ook sinds kort op mezelf en stoei ook nog een beetje met de punten die je noemt. Maar het gaat steeds beter en ik heb geen spijt dat ik de beslissing gemaakt heb om uit huis te gaan :) Bedankt voor goede en leuke blog!

X
Saskia - Woensdag 27 januari 2016 20:57
Wauw wat een herkenbaarheid! Het is dus niet 'uniek' wat ik op dit moment doormaak. Ik ben net afgestudeerd en woon sinds 2 maanden in een prachtig appartement en ben ook aardig aan het struggelen met de punten die jij op schrijft.. als ik het zo lees moet ik volhouden en door de zure appel heen en vooral mijn mooie appartement niet te snel opgeven.
Thanks voor je blog!
Agneta - Dinsdag 1 maart 2016 15:24
Toevallig voor mijn blog vandaag een soortgelijk artikel geschreven. Nu was ik benieuwd of anderen hetzelfde ervaren als mij, maar je verhaal is zo herkenbaar!

Liefs Agneta
Tim - Maandag 2 mei 2016 12:40
Thanks, dit had ik echt nodig!
anoniem - Zaterdag 7 mei 2016 19:43
Zo herkenbaar woon nu vier maanden op mezelf alleen in appartement. Soms ben ik ban en eenzaam en plannen vind ik moeilijk heb je daar nog tips voor?
sarah - Zondag 8 mei 2016 16:48
hey ik ben iets aan het zoeken om alleen te gaan wonen
heb beste wel veel zenuwen
en of ik mij veel eenzaam ga voelen
en het mij wel gaat lukken allemaal
ik heb wel geluk ik al kan koken en boodschappen doen en met rekening om gaan en zo
maar echt alleen zijn ben ik niet gewoon
H.V.G - Zondag 17 juli 2016 23:47
Ik woon beschermd met me Autisme. Ik krijg ondersteuning als stabiliteit, veiligheid en prikkelarm. Ik kan niet zelfstandig onbeschermd wonen vanwege de problemen met alleen wonen zonder stabiliteit, zelfverwaarlozing en prikkels van de mensen en onveilige situatie zodat ik het huis uitvlucht.
Tessa - Vrijdag 23 september 2016 21:42
Bedankt voor deze blog. Ik vind het ook eg eng om in mn nieuwe appartement te trekken en slaap nog steeds af en toe bij mijn ouders. De hele zomer geklust en vastberaden om er echt wat van te maken. Nu ineens bang en twijfels... ik zal door de zure appel heen moeten en mijn eigen slingers ophangen... maar dit lukt niet in een dag... of week....
K - Zaterdag 5 november 2016 17:35
Heb autisme en ook anorexia gehad. Voel me vaak eenzaam alleen in appartement. Begeleiding krijg ik niet ook al heb ik daar wel recht op maar er wordt niet geluisterd ik raak steeds verder in de put....
Mandy - Maandag 16 januari 2017 16:56
Wat een superfijn bericht. Ik ben net op mezelf gaan wonen en merk dat ik het soms nog ontzettend lastig vind zo alleen. Jouw woorden geven me hoop dat alles straks leuk zal worden!
sylvia - Zaterdag 13 mei 2017 14:53
Dit had ik ook echt nodig. Ik ben eerst 17 jaar getrouwd geweest. daarna nog een relatie van 10 jaar gehad. Nu weer 6 jaar samengewoond, maar nu toch de keuze gemaakt om voor het eerst op mezelf te gaan wonen. De relatie is niet voorbij en het was ook zeker geen makkelijke beslissing. Nu denk ik wel eens : Wat heb ik gedaan?
Toch weet ik dat het beter is ook al valt het me op dit moment erg zwaar.
Ik hoop echt dat ik mijn draai vind in mijn nieuwe appartement.
Boy - Zondag 13 augustus 2017 16:07
Ja klopt wel, ik heb dat ook!
Elles - Maandag 20 augustus 2018 19:48
Heb het met voor mezelf koken en weer moeten verzinnen wat te eten die dag.
Voor meerdere vind ik het heerlijj om de pannen uit de kast te trekken. Voor mezelf doe ik dat minder snel terwijl ik koken best leuk vind. Is dit herkenbaar?
Stephan - Maandag 9 maart 2020 14:04
Ik kom helaas alleen maar mensen zoals jij tegen die op zichzelf gaan wonen en omkomen van de eenzaamheid, uit wanhoop maar gauw een relatie zoeken of vrienden gaan zoeken om zo te vluchten voor zichzelf. Leer van jezelf te houden en het woord eenzaamheid bestaat niet meer in je woordenboek. Heb een handjevol hele goede vrienden, die zie en spreek ik zo nu en dan, ik kan er mezelf zijn, wat ik heel belangrijk vind, afgelopen 15 tot 20 jaar geen behoefte gehad nieuwe vrienden te maken, in grote groepen begeven waar je niet jezelf kan zijn, mensen die toch naar hun mobiel staren e.d. maakt je pas eenzaam. In een relatie zitten wat botst maar toch bij elkaar blijven alleen omdat je bang bent alleen te zijn maakt je alleen maar ongelukkig. Steek die tijd in jezelf, leer jezelf kennen, onderneem dingen alleen, word volwassen en zelfstandig. Woon al 5 jaar alleen, en geniet er nog steeds elke seconde van. Niemand die rommel maakt in je huis, dingen zoals toiletpapier tijdig aanvullen is vorm van discipline heb je geen ander voor nodig. Mocht ik ooit niet meer in staat zijn zelf mijn dingen te doen is het een ander verhaal, maar mankeer nu niets, ben gezond, mijn armen en benen functioneren gewoon.
Amberley - Maandag 13 februari 2023 20:17
Hoi allemaal wat ik lees op het bolgs. Alleen wonen is gewoon super geweldig voor al als je kind hebt denkt je daar heel anders over prima vrede hebt met alleen. Met of zonder kinderen is alleen voordeel wie je echt bent sta je achter ja of nee. Is hele simpel feit sta achter alleen os voordeel prima mee kan leven... kan niet iedereen ijverig in staan. Groertjes amberley