Trigger, trigger, trigger!
Wat is de reden dat je dit blog opende toen je de titel zag? Als de titel je eigenlijk al triggerde, wat maakte dat jij dan toch dit blog aan het lezen bent? Misschien wil je er meer over weten, ben je heel nieuwsgierig, herken je het dat je overal triggers in ziet of was je benieuwd of er dingen waren die jou konden helpen afvallen?
Tijdens mijn eetstoornis vond ik iets al snel triggerend. Voor mijn gevoel lagen er overal triggers op de loer en was ik daar het slachtoffer van. Een dun meisje, iemand die minder eet, magere fotomodellen, iemand die vertelt wat haar gewicht is, calorieën die overal op vermeld staan en ga zo maar door. Op televisie, op school, in boeken, tijdschriften en ook gewoon thuis kwam ik ze tegen. En wat moest ik ermee?
Misschien dat ik op een gegeven moment alles en iedereen als trigger ging zien. Zelfs een ijskraampje, een foto van een wat dunne hand met nagellak, een shirt in de H&M in maat 32, een winkel met laarzen met een smalle schacht en een knappe vrouw op een terras met een salade. Alles zag ik als trigger.
Toch kunnen triggers het je knap lastig maken. Maar moet je ze dan gaan mijden? Ik denk zelf dat je dit niet altijd moet en zeker ook niet altijd kunt blijven doen. Op het forum van Proud2Bme wordt een veilig plek gecreëerd waar je over je problemen kunt praten. Daar buiten kunnen we de triggers niet voor je voorkomen, maar op het forum ben je er voor een klein deel eventjes vanaf, wat soms de nodige rust kan geven en ruimte voor positiviteit.
Maar wat is een trigger nu eigenlijk en bestempelen we niet alles dat jij omzet in eetgestoorde gedachtes als trigger? Ik denk dat een trigger iets is dat een gedachte die voortkomt uit je eetstoornis aanwakkert. Het betekent alleen niet dat jij dus standaard ook in die gedachte mee moet gaan. Het kan wel lastig zijn zulke gedachtes te hebben, maar toch kun je er niet om heen dat er hier en daar iets is dat triggerend kan zijn.
Overal kom je dingen tegen die het positieve denken soms moeilijk maken. Maar dat betekent niet dat je je kop er de hele dag voor in het zand kunt gaan steken. Ik denk dat ik juist heel sterk ben geworden van het leren omgaan met triggers. Ze waren moeilijk, en soms liet ik me even meesleuren, maar hoe meer ik ze negeerde en er niets mee deed, hoe minder ze mij opvielen. Daarom heb ik een aantal tips voor je op een rij gezet voor het beter omgaan met triggers.
♥ Gewichten en ander vergelijkingsmateriaal
Soms werd er onder mijn vriendinnen, in de klas of in de therapiegroep gepraat over wat iemand woog. Soms ook over een meisje dat ze kenden met anorexia die enorm weinig had gewogen. Ik vond dat enorm lastig. Ik leerde daarin dat het belangrijk is om bij mezelf te blijven. Ik had een eetstoornis, wilde ook mager zijn en zo'n laag gewicht maakte mij jaloers. Door bij mezelf te blijven en te onthouden dat zo'n meisje waarover gepraat werd echt niet gelukkig was, kon ik het steeds wat beter los laten.
Kijk dus naar jezelf en bedenk: ‘'Ik was ongelukkig met mijn lijf, had problemen met eten. Daar ging het om. Of een ander minder weegt is niet belangrijk. Ik voel me rot, en zal me alleen maar slechter gaan voelen als ik (meer) ga afvallen.''
♥ Stop met vergelijken
Ook als er over calorieën werd gepraat of een kleinere kledingmaat van een vriendin vond ik dat lastig. Of als er over het aantal kilometers dat iemand had hardgelopen werd gepraat, vond ik dat lastig. Meteen begon ik te bedenken: Dat moet ik ook! Of: Ik moet nog meer of juist minder! Maar waarom eigenlijk? Wil ik dan nog zieker worden?
Jezelf vergelijken met iemand die dunner is helpt niet om je beter te gaan voelen over jezelf. Het helpt ook niet om af te vallen en zeker niet om gelukkiger te worden in het leven. Wanneer je je vergelijkt met iemand met een eetstoornis is dat eigenlijk helemaal krom. Je bent dan jaloers op iemand die dezelfde nare stoornis heeft. Niet echt iets om jaloers op te zijn, toch?
♥ Neem verantwoordelijkheid
Hoor je iemand (expres) praten over dingen die jij lastig vindt om te horen of krijg je veel te maken met dingen die voor jou moeilijk zijn? Het is dan vooral belangrijk om de verantwoordelijkheid bij jezelf te leggen. Je kunt je als slachtoffer van de informatie die je ontvangt gaan opstellen, maar je kunt er ook voor kiezen niets met de informatie te doen. Het is jouw lichaam, jouw proces en jouw verantwoordelijkheid om er voor te kiezen om er tegenin te gaan, bij jezelf te blijven en te relativeren.
Mocht je dat heel lastig vinden, spreek het dan uit en vraag iemand je te helpen bij het relativeren. Soms helpt het om het gewoon te zeggen dat je een opmerking van iemand lastig, irritant, rot vindt of gewoon meteen eetgestoorde dingen aan het denken bent. Onthoud vooral dat je sterker bent dan je denkt en geef niet de trigger de schuld. Dit zijn gewoon dingen waar je nog mee moet leren omgaan.
♥ Waar gaat het nu eigenlijk over?
Uiterlijk, ernst van een eetstoornis en concurrentie? Wat is nu echt belangrijk voor jou? Je gezondheid, gelukkig zijn en lekker in je vel zitten of mager, ongelukkig zijn en weinig eten? Probeer te kijken naar waar het echt om gaat en wat mooi is aan iemand waar jij jaloers op bent. Het gaat niet om dun zijn, maar om lekker in je vel zitten, jezelf accepteren, goed voor jezelf zorgen en stralen. Probeer daar naar te kijken en aan te werken. Niet aan gewicht of eetgedrag. Ga jezelf niet vergelijken met anderen. Iedereen is uniek, dus het is geen goed vergelijkingsmateriaal.
♥ Zoek het niet op
Als jij weet dat je triggers moeilijk kunt weerstaan, zoek ze dan ook niet op. Bezoek bepaalde websites niet, kijk even geen MTV of lees Flow in plaats van Elle Magazine. Jij kunt hierin zelf keuzes maken. Soms is ontwijken even prettig al kun je natuurlijk niet alles ontwijken en niet blijven ontwijken. Dat is ook niet erg realistisch. Overal kun je triggers tegenkomen. Maar als jij weet van je zelf dat je het moeilijk vindt, ga er dan zo goed mogelijk mee om. Neem je verantwoordelijkheid in het ontwijken en omgaan met informatie die lastig is. En laat je vooral niet meeslepen of omblazen door een laag cijfertje, een foto of een piepkleine spijkerbroek.
Lees ook: Triggers en een eetstoornis
Hoe denk jij over triggers?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Het is wel nodig om er klaar voor te zijn die uitdagingen aan te gaan.
Ik denk dat dat geldt voor zowel triggers op eetstoornisgebied als traumatriggers (hoe vervelend ze ook zijn).
Zelf heb ik niet echt triggers..maar ben wel bang dat ik daardoor ongemerkt anderen trigger...
Ik heb wel last van triggers op andere gebieden, maar door er mee te oefenen door bijvoorbeeld niet altijd radio,tv, of krant weg te leggen/uit te zetten als je er iets over hoort is ook dat ietsje makkelijker geworden.
Ik denk inderdaad dat je het niet uit de weg moet gaan..
Inderdaad, mee eens! Ook veel bloot soms en dan zie je de lichamen ook goed. En ik vind het echt allemaal hele mooie foto's met mooie mensen en dun, dunner dunst....:(
Ik heb zelf btw nooit zo'n last van triggers op Proud, Alhoewel het wel mijn hart breekt dat andere dat hebben..
oef dat is echt vreselijk dat je vriendin dat zei :( ook al bedoelt ze het misschien niet zo, daar kan je hele dag of week door verpest worden:(
Ja, ik zat ff te denken hoe het voorkomen kan worden die triggers op Proud, denk minder foto's en meer tekenplaatjes ofzo.. dat scheelt misschien
Er is alleen een verschil met andere uitdagingen: de meeste uitdagingen/stappen in je herstel kun jij aangaan op het moment dat jij er klaar voor bent. Dat stuk taart of die brunch kun jij overwinnen op het moment dat jouw basis eetpatroon redelijk goed gaat. Het probleem met triggers is dat het jouw bereikt op momenten dat je er niet zelf voor kiest. (Ik heb het dan ook even niet over bewust dunne plaatjes gaan kijken/pro ana) Triggers zijn juist zo naar omdat ze op de momenten komen dat je er niet klaar voor bent ze te overwinnen, vooral aan het begin van je herstelproces. Ik denk dat het dus te kort door de bocht is om te zeggen dat een klein maatje/genoemd gewicht jou niet mag beinvloeden. op het moment dat je er nog niet aan toe bent kun je er niet zelf voor kiezen nog even ''geen triggers te ontvangen'', die komen gewoon.
Komop!! Leer van jezelf te houden zoals je ECHT bent!! Laat het masker stukje bij beetje los!!
liefs,
stephanie
P.s. Ik vind het juist goed dat er gewoon normale dingen staan op Proud, zoals op iedere andere site voor vrouwen of meisjes. Vind niet dat ze hier in de eetstoornis mee moeten gaan en allemaal veilige dingen moeten gaan plaatsen omdat het anders triggerend zou kunnen zijn. Het is juist belangrijk om te leren van de dingen in de normale wereld, anders wordt het zo'n veilig ziek kliniek wereldje.
Verder denk ik dat ik triggers het best kan vermijden. Tuurlijk zou ik ze her en der tegenkomen in het leven, en ook triggers op andere gebieden, maar dan hoef ik er maar tijdelijk mee te dealen. Als ik ze opzoek, dan blijft er een gevecht bestaan. Dan blijf ik voor mijn gevoel in die cirkel en is er geen ruimte voor niet triggers die mijn leven kunnen verrijken.
Triggers voelen voor mij als een soort vijand/aanval, dus logisch dat ik ze ga 'onderzoeken en uitpluizen'. Het is een soort van 'controle' over mijn vijand hebben denk ik.
Ik word door bepaalde dingen op een bepaalde manier geraakt. En door die triggers steeds op te zoeken wordt dat niet minder, maar raak ik er juist meer op gefocust. En dat maakt me verdrietig. Dus tsja ik probeer ze niet meer op te zoeken en 'gezonde triggers' te gebruiken, zoals bijvoorbeeld theater. In principe ook een trigger toch ;) als ik dat zie staan klik ik ook verder. Maar dan een positieve trigger want ik word er blij van als ik het lees. Yeah :)
Sorry, hiermee ben ik het niet eens. Proud2bme staat vol met foto's van dunne meisjes en kleine maaltijden en ook op het forum zijn mensen 'trots' op hun eetstoornis.
Er staat toch voor een klein deel?! En ja, zo kan je het allemaal weer negatief draaien (gezien je ook alleen maar opschrijft waar je het NIET mee eens bent....). Je kunt het ook anders zien: Er zijn voldoende huisregels die je een beetje beschermen tegen extra triggers, zoals geen kilo's en kcal etc.
Maar volgens mij is dit geen blog om kritiek te hebben op alles en iedereen, volgens mij is het bedoelt om bij jezelf na te denken hoe jij met triggers omgaat..............
OT: Ik kan er nu gelukkig best goed mee omgaan. goeie blog.
Ik vind het persoonlijk heel lastig om juist niet de triggers op te zoeken. Want dan voel ik me sterker... misschien iets om met mijn therapeut over te praten.
In ieder geval hele mooie/handige blog.
Dan valt heel het concept "trots op jezelf" in duigen.
Triggers, tja, ik heb er niet zoveel last van. Het is idd je eigen verantwoordelijkheid vind ik.
@Prue: ik ben het helemaal met je eens. Als iemand denkt dat hij/zij getriggerd wordt, is het júist het moment om tegen je es in te gaan.
Goede blog dus!! :)
Gewicht en calorieënaantal triggert mij juist niet. Het boeit mij ook gewoon niet eigenlijk. Maar misschien komt dat omdat ik al zo lang boulimia heb, dat het me al jaren niets meer uitmaakt hoeveel ik weeg, ik wil alleen maar beter worden.
Je kan er niks aan doen dat je getriggerd wordt door iets, maar het is vervolgens aan jou om te kijken hoe je hiermee omgaat. Boos worden en roepen dat proud maar niks meer neer mag zetten waar jij aanstoot aan kan nemen, of ervan leren en ermee omgaan zodat je dat straks in het echte leven ook steeds beter kan.
Wel grappig en goed opzich dat veel meiden hier wel durven aangegeven dat bijv. het forum of bepaalde blogs ze triggert, maar in het echt niet durven zeggen als een opmerking van een vriendin ze triggert.
En niet vol met triggers zou zitten.
Maar alsnog, ook mensen die vinden dat elke puntje trigger van Proud weg moet.
Proud kan toch geen isoleercel zijn van de buitenwereld, maar helpt ons door informatie e.d. de buitenwereld wat meer aan te kunnen.
Wat heb je eraan als hier bijv. geen modellenfoto's worden geplaatst, zodra je de straat op loopt zie je ze daar wel.
Zo kan voor de een iets wel een trigger zijn en voor de ander niet, waar moet je dan nog beginnen?
En uiteindelijk zijn wij degene, de 'getriggerden' om er mee om te leren gaan.
Knuffel!
heb ook nog geen echte hulp, ja net een paar gesprekjes op school, maar durf niet toe te geven dat ik eetproblemen heb. en dan kan ik ook niks met mijn triggers.
wel mooi geschreven,
xx
er zitten nu 2 meiden bij mij op school die ook een es ontwikkeld hebben, na mij, heel erg lastig op dit moment
Ja, ook ik zie plaatjes van mooie mensen en van dunne mensen, maar het verschil is hoe er hier mee om wordt gegaan. Als er een dun model staat is er op proud een discussie, mensen die wat verder zijn in het herstel helpen om de trigger los te laten en reacties gegeven vanuit een eetstoornis laten mij juist zien dat ik al meer gezonde gedachten heb dan vroeger. Op een andere site over eetstoornissen werd aan de ene kant verwezen naar hulpinstanties, maar van de 26 reacties op een jong meisje die met licht ondergewicht vraagt of ze te dik is en tips wil om af te vallen waren de meesten wel bereid om een tip te geven en daarna bij te voegen dat ze toch wel te licht was..
Ook in niet es gerichte sites staan de reacties vol met dieetreclames en voornamelijk vrouwen met gezond gewicht die uitroepen dat ze echt veeel te dik zijn en bikiniklaar willen worden.
Dus nee, proud is geen triggervrije omgeving, maar wel triggerluw en positief.
Of ik me iets aantrek van de triggers die wel aanwezig zijn hangt van mijn bui af maar over het algemeen gaat het beter na een bezoekje. Alleen als het ech niet goed gaat kijk ik niet.