Schrijven om je gedachtes en gevoelens op een plekje te geven. Schrijven om alles even op een rijtje te zetten. Schrijven omdat je iets wilt onthouden. Schrijven omdat het makkelijker is dan praten. Schrijven om bij te houden wat je in therapie hebt besproken. Er zijn verschillende redenen waarom je zou schrijven. Daarover schreef Daphne al eerder in de blog 'Ik schrijf het van me af'. Misschien spreekt schrijven jou ook wel aan, maar vind je het lastig om te schrijven, omdat perfectionisme je tegenhoudt. Is je handschrift wel mooi genoeg? Lukt het je om een dagboek structureel bij te houden? Verwoord je het wel goed?

Persoonlijk houd ik erg van schrijven. Inmiddels heb ik er zelfs mijn werk van gemaakt. Maar ook vroeger al schreef ik veel, bijvoorbeeld in dagboeken en schriften. Ik vond het heel prettig om mijn gevoelens en gedachten zo op een rijtje te kunnen zetten. Ook houd ik van lijstjes maken, dat geeft me overzicht. Als ik maar ergens mee in mijn hoofd blijf zitten of ik door de bomen het bos niet meer zie, schrijf ik het even op en dan helpt mij dat. Hier heb ik wel mijn maniertjes voor moeten vinden, want ik vond schrijven niet altijd makkelijk. Dit kwam door mijn perfectionisme.

Ik wilde alles graag duidelijk, overzichtelijk en netjes hebben. Wanneer ik iets opschreef en het zag er niet netjes uit - omdat een letter scheef stond, mijn handschrift niet gelijkmatig was, zo'n stom afvinkhokje te rechthoekig was geworden - scheurde ik de bladzijde uit mijn schrift en moest het opnieuw. Schriftjes waar ik super netjes in begon te schrijven, werden al snel slordig. En dan wilde ik een nieuw schrift. Zo heb ik een hoop halfvolle schriften verzameld in de loop der tijd. Op zich geen ramp, maar het gaf wel veel onrust en ik kon mezelf er echt stom om vinden.

Net zoals ik in dagboeken dan ook elke dag wilde schrijven. Wanneer ik een paar dagen vergat, voelde het meteen als verpest en wilde ik het dagboek niet meer. Het netjes moeten schrijven maakte ook dat ik het lastig vond om zomaar even te schrijven, terwijl ik daar misschien wel behoefte aan had. Opdrachten met in te vullen schema's voor therapie haalden het bloed onder mijn nagels vandaan, want het werd altijd een rommeltje in mijn ogen. Dit hield me werkelijk tegen in het schrijven en maken van sommige opdrachten. Ik kon mezelf erom vervloeken en het heeft me meer dan eens tot tranen gebracht.

Ook wilde ik alles perfect kunnen verwoorden. In therapie, in mijn opdrachten en in mijn dagboeken. Perfect; dat is een hoge lat. Woorden vinden voor wat je voelt is ook geen makkie. Zeker niet als je die gevoelens zelf ook al als erg complex en verwarrend ervaart. Woorden schieten tekort, het is niet voor niets een veelgemaakte uitspraak. Ik was bang om iets verkeerd te verwoorden en daardoor verkeerd begrepen te worden. Inmiddels weet ik dat je altijd ergens op terug mag komen. Dat je altijd iets mag specificeren en dat je juist door veel te praten/schrijven ook steeds beter wordt in het verwoorden ervan. Zonder fouten maken, valt er ook niks te leren. En altijd binnen de lijntjes kleuren, helpt je niet om out of the box te denken. Terwijl daar soms juist die magie en 'lightbulb' momentjes verscholen liggen. Daarom deel ik een aantal tips om makkelijker te kunnen schrijven en je perfectionisme een beetje los te laten:

♥ Schrijven met je rechter hersenhelft

Deze term hielp mij accepteren iets niet (meteen) perfect of netjes te hoeven opschrijven en verwoorden. Ik weet niet goed meer wanneer en van wie ik hier voor het eerst over hoorde, maar schrijven met je rechter hersenhelft - het intuïtieve gedeelte van je hersenen - houdt in dat je gewoon mag schrijven wat er maar in je opkomt. Niet nadenken, maar doen. En daarna pas teruglezen en kijken wat eruit is gekomen. Schrijven, schrappen, aanpassen, rechtzetten. Of gewoon zo laten, omdat je er eindelijk eens uit hebt kunnen gooien wat je kwijt wilde. Met een term die aangaf dat dat 'een ding' was, vond ik het makkelijker om te accepteren en te doen. Er een rommeltje van maken en maar wat doen is perféct schrijven met je rechter hersenhelft.

♥ Steekwoorden

Wanneer woorden - of in ieder geval zinnen - tekort schoten voor mij, konden steekwoorden een uitweg bieden. Heel concreet, maar niet té concreet, want je kon er nog alle kanten mee op. Voelde ik mij verdrietig en alleen, dan kon ik in ieder geval 'verdriet' en 'alleen' opschrijven. Dat was ook gewoon even hoe het was. Beperk jezelf niet door 'het perfecte woord' te vinden. Als 'het regent buiten' meespeelt in jouw gevoel, mogen die drie woorden ook. Dat lijkt misschien logisch, maar mijn perfectionistische brein kon overal een fout van maken.

♥ Mindmapping

Inmiddels weet ik dat niet iedereen fan is van de mindmap-techniek, maar mij heeft het altijd wel goed geholpen. Dit was voor mij een mooi vervolg op de steekwoorden. Wat betekende dat verdriet? Wat betekende alleen zijn? En wat betekende het als het buiten regende? Bij mindmapping begin je met een woord op het midden van een papier (of een lekker groot stuk oud karton - mijn favoriet, niet te perfect) en schrijf je woorden daar omheen die jou aan dat woord doen denken.

♥ Dichten

Zelf ben ik niet zo goed in dichten, vind ik, maar op het forum heb ik al meer dan eens teruggezien dat leden zich gemakkelijker in dichtvorm uitdrukken dan in een gewone tekst. Soms is zo'n gedicht zó raak. Dichten kan jou uitdagen om op een andere manier over je zinnen na te denken. Ik kan me wel voorstellen dat dat kan werken.

♥ Een alles-mag-schrift

Ik heb altijd dagboeken gehad, maar op gegeven moment ging ik steeds sporadischer schrijven. Dit vond ik eerst heel lastig en demotiverend, maar inmiddels heb ik me daarbij neergelegd. Ik heb nog steeds wel eens behoefte om iets op te schrijven en daar heb ik ook een schriftje voor. Dit gaat van dagboekschrijfsels tot meer creatievere probeersels, maar gerust ook een to-do list, boodschappenlijstje of een schets van een tekening. Alles kan en mag. Vind je dit lastig? Maak dan de eerste bladzijde meteen expres lelijk. Dat helpt misschien om de lat direct wat lager te leggen.

Wat helpt jou om te schrijven?

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.