Niet oordelen maar zweten!

 

"Als je gedurende de les het gevoel krijgt dat je gaat flauwvallen, overgeven of sterven - don't worry! Dit is compleet normaal voor de eerste keer. Onthoud alleen één ding: verlaat deze ruimte de komende 90 minuten niet ."

Dit zijn de geruststellende woorden van de yogi waarmee mijn Bikram-avontuur begint. Bikram is een yoga- goeroe die een ware hype heeft gecreëerd met zijn vorm van yoga. Het is in deze ruimte, die ik de komende anderhalf uur niet mag verlaten, 40 graden. Samen met nog zo'n vijftien andere helden sta ik in mijn ondergoed op mijn yogamatje. Omringd door spiegels... Het woord ‘masochisme' voel ik met een zekere regelmaat in mij opborrelen.

De gevorderden pik ik er zo uit: ze liggen al voordat de les is begonnen dubbelgevouwen in houdingen waarvan ik niet eens wist dat ze fysiek mogelijk waren. Maar er zijn gelukkig ook nieuwelingen: die kijken met dezelfde nerveuze en twijfelachtige blik als ik rond. Een blik die schreeuwt ‘waarom ben ik hier ook al weer?'

Daar sta ik dus tussen vijftien andere lijven. Groot, klein, dik, dun, gespierd, zacht, rond, recht, man, vrouw: alles is aanwezig. Ik kijk naar deze lijven. En mijn eigen lijf. En ik heb een oordeel. Over alles wat ik zie...

Maar dan begint de les en kom ik erachter dat dit voortdurende oordelen niet mogelijk is bij Bikram yoga. Als je niet in je eigen ‘bubble' blijft, houd je de hitte niet vol. De grap is namelijk dat je zeer pittige lichaamshoudingen - assana's genaamd - doet in die 90 minuten. Elke houding twee keer. Na 15 minuten ben ik zo doorweekt dat het net lijkt of ik uit de douche kom - een slechte vergelijking, want het is allemaal zweet. Ik had geen idee dat ik zoveel kon zweten! Wat mijn lijf nu meemaakt is ongekend. En ik heb inderdaad het gevoel dat ik ga flauwvallen of het loodje ga leggen.

Ik ben nog erg gefixeerd op mijn buik - te confronterend. Ik verleg de aandacht naar mijn hoofd: die is knalrood en ik kijk ook nog eens heel zielig - ook confronterend. Ik haal die zielige blik van mijn rode kop en focus op mijn benen. Wat zijn die eigenlijk sterk! Die dragen mij maar mooi terwijl ik hier iets heel, heel, heel erg vreemds sta te doen!

yoga
foto: flickr.com/photos/20553990@N06/

Wat is de rest eigenlijk ook krachtig. Mijn spieren, mijn rug, mijn wilskracht en mijn doorzettingsvermogen. Dit is geen mooi lijf. Dit is een prachtig lijf! Want dit is een gezond lijf. Ik ben eindeloos trots op dit lijf. En op mezelf. Want ik hou het vol, ik kan dit, ik doe dit - wat geeft dat een kick!

Na afloop heb ik inderdaad het gevoel dat ik een beetje gestorven ben in dat zweethok. Maar, na de lekkerste douche ooit, voel ik mij ook als herboren. Want het stukje dat is ‘gestorven' - dat ik heb achtergelaten in die ruimte - is dat gemene, oordelende stemmetje. Dat stemmetje dat niks goed vindt en overal wel iets op aan te merken heeft. Dat stemmetje is met de hitte gesmoord. En in de plaats gekomen is een dankbaarheid voor mijn gezonde, sterke lijf.

Wil je meer weten over Bikram Yoga? Kijk op bikramyoga

Lijkt het je wat?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

MChantalle - Zondag 26 februari 2012 17:01
Hihi, eerlijk zegt vind ik het best interessant klinken. Het lijkt me ook wel heel eng om tussen allemaal anderen te staan, in je ondergoed...
Ik was net van plan deze week met mijn moeder een yoga les te volgen (geen Bikram Yoga), omdat mijn kinderarts dat mij heeft geadviseerd. :)
GLM1993 - Zondag 26 februari 2012 17:05
Wat lijkt het me heerlijk om ook weer lekker
te bewegen en daarna de fijnste douche ooit te hebben!
Ik kom telkens weer motivaties tegen om extra veel te eten (:
Lexii - Zondag 26 februari 2012 17:34
Ook gedaan... een half jaar lang. Vorig jaar in de winter begonnen, uiteraard toen het stervenskoud was. In het begin vond ik het heerlijk, daarna verloor ik mezelf op een negatieve manier in mijn gedachten en vergelijkingen met anderen. Helaas.

Misschien binnenkort weer eens opnieuw oppakken, of desnoods gewoon 1x in de 2 weken. Want ja, het was wel erg lekker om de boel uit te zweten.
Prue - Zondag 26 februari 2012 18:42
Sorry, klinkt mij ongezond in de oren. Ik kies wel een andere vorm van yoga.
m - Zondag 26 februari 2012 22:24
wauw mooi zeg, kan me voorstellen, dat je je nadien dan als herboren voelt.... na een douche!
is wel wat voor mij ja.
marleen - Maandag 27 februari 2012 14:35
lijkt me geen goed idee... toch doorgaan als je je zo slecht voelt, zou wat mij betreft perfect in mijn destructieve denk- en handelingspatroon passen. De eerste zin van dit artikel had net zo goed op een pro ana blog kunnen staan.
a - Dinsdag 28 februari 2012 10:21
Heb het nu een paar keer gedaan en ik vind het echt heerlijk! Heb inderdaad het gevoel door de warmte niet meer te kunnen oordelen over mijn lichaam en me beter kan concentreren op de houdingen. Na afloop een voldaan gevoel.
h0neybee - Dinsdag 28 februari 2012 13:08
ik wilde al heel lang op bikram yoga (en nog steeds) maar ik mag nog niet zo intensief sporten ;(. doe wel aan 'normale yoga' in het ziekenhuis. ook heel erg fijn :)
Willemijn - Dinsdag 28 februari 2012 22:24
Wat een heerlijk verhaal! Dit is waar Yoga om draait, je lichaam respecteren in plaats van veroordelen. Sinds 5 maanden heb ik het weer opgepakt en ga iedere week 2 keer naar vinyasa flow yoga, maar bikram yoga ga ik binnekort zeker een keer proberen!
N. - Vrijdag 18 april 2014 13:04
wat een leuk , goedgeschreven stukje ;) heb een paar lessen yoga gehad en doe al jaren pilatus. ik merk dat ik door deze manier van bewegen ook met meer respect met mijn lichaam om ben leren gaan. daarvoor putte ik mezelf uit met uren hardlopen en springen (meer van dat soort gekke dwang-dingen) , het was meer alsof ik mezelf uit mijn lichaam wilde sporten. het straffen en zo min mogelijk genade tonen. met de pilatus en yoga ben ik gaan leren om meer naar mijn lijf te luisteren en dat je dan uiteindelijk dingen terug krijgt die zeker de moeite waard zijn.idd zo'n ervaring die in het verhaal hier boven staat; wat een geweldig lichaam als het mij dit allemaal kan laten voelen!