Niet meer zo ver laten komen
I promise myself... Bijna twee jaar geleden was ik door een diep dal gegaan. Ik woog te weinig, was te obsessief bezig met gezond eten en sporten en had geen plezier meer in het leven. Na een jaar van vele gesprekken, huilbuien, dieptepunten en hoogtepunten beloofde ik mijzelf dat ik het niet zo ver meer liet komen. Toch heb ik mij niet aan de belofte gehouden. STOM...
Ik zit nu ruim een jaar heerlijk in mijn vel. Het gaat goed op school, ik doe leuke dingen, heb een lieve vriend en geniet volop van het leven. Ik heb gemerkt dat eten steeds minder invloed had op mijn dagelijkse leven, met de nadruk op had. Op dit moment merk ik dat voeding weer meer invloed heeft op mijn dagelijkse leven. Niet alleen de voeding heeft veel invloed, maar ook sporten. Een jaar lang kon ik de balans goed vinden tussen ontspannen, sporten en voeding. Helaas ben ik die nu een beetje kwijt, terwijl ik mijzelf beloofd had dat ik het niet zo ver meer liet komen. Waarom heb ik het dan toch zo ver weer laten komen?
Ik heb dit jaar gemerkt dat sporten en gezond eten mij veel energie en positiviteit geven. Sporten geeft mij het gevoel dat ik de hele wereld aankan en geeft het bovendien een goed gevoel als je zo je dag begint. Met deze gedachte begon ik bijna elke dag te sporten in de ochtend of zelfs twee keer op een dag. Het voelde fantastisch, want mijn lichaam protesteerde niet en ik werd er gewoon heel blij en gelukkig van. Totdat ik last begon te krijgen van wat kleine blessures, last van mijn knieën, last van mijn nek en kuiten die verzuurt aanvoelen. “Paar dagen rust en ik kan weer verder sporten”, waren mijn gedachtes en ik ging weer vrolijk door.
Doordat ik geen weegschaal thuis heb, wist ik ook niet hoeveel ik woog en mensen vertelde mij dat ik er goed uitzag. Voor mij een extra bevestiging dat er niks aan de hand was, want ik voelde mij immers ook goed en gelukkig. Echter na een tijdje kwam ik weer thuis bij mijn ouders en mijn moeder zei; “Je ziet er magerder uit Anneloes, eet je wel genoeg?” Ik vertelde dat ik laatst wel last had van duizeligheid en zei dat ik weer bezig was met meer eten, omdat ik dat mijzelf beloofd had dat ik het niet zo ver liet komen.
Een paar dagen later vertelde ik dit aan mijn vriend en hij vroeg aan mij: “Hoe zorg je ervoor dat je het niet zo ver laat komen en wat heb je daarvoor nodig?”. Ik moest hier even over nadenken, maar ik wist het antwoord al. Ik moet mijn hoofd weer tegen de muur stoten om in te zien dat ik weer verkeerd bezig ben.
Dus stootte ik mijn hoofd weer tegen de muur, want mijn menstruatie is weer uitgebleven en ik denk dat die duizeligheid ook wel een teken was dat ik mijn lichaam weer aan het verpesten ben. Twee dagen later lig ik huilend in het bed en vraagt mijn vriend wat er aan de hand is. Mijn antwoord is dat ik vooral boos en teleurgesteld ben in mijzelf. Ik had het mijzelf beloofd dat ik het niet zo ver liet komen en wat heb ik nu gedaan. Precies, ik heb het zo ver laten komen dat ik weer een stapje terug moet doen. Een stapje terug is niet elke dag sporten, wat ik misschien wel het moeilijkste vind. Het gevoel dat je niet op deze manier je ochtend kan starten voelt voor mij als een straf. Toch ga ik doorzetten, want ik wil gezond blijven en kunnen blijven genieten van het leven zoals ik nu ook doe.
Zolang ik niet menstrueer moet ik het sporten van mijzelf op een lager pitje zetten en meer gaan eten. Hoe moeilijk en tegenstrijdig het soms ook is. Dat is in mijn ogen ook het enige wat helpt om weer op gewicht te komen en je lichaam weer gezond maken. Dus ik pak nog een extra boterham met pindakaas of nog een extra bak vol met havermoutpap en wacht totdat mijn lichaam aangeeft dat ik weer (niet te obsessief) meer mag gaan sporten.
I PROMISE MYSELF (AGAIN)
Liefs,
Anneloes
Gerelateerde blogposts
Reacties
Anneloes, houd vol, je kunt het. Want na het vallen, kun je weer opstaan. Ik geloof in jou!
Wat goed van je dat je er ook mee bezig bent. Het zijn inderdaad de kleine dingetjes die je er dan bij moet nemen, zoals je al aangeeft: een koekje bij de koffie. Hoe moeilijk het inderdaad ook is en dat het soms niet goed voelt, is het toch erg goed om het vol te houden. Als je het een keer overslaat, komen er weer meerdere keren dat je het gaat overslaan.... Jij ook heel veel succes!
Bedankt voor je reactie :)
succes je kan het 💪❤
Succes meid!
Dat is een vraag die we ons vaker stellen denk ik. Trouw zijn aan andere, maar aan jezelf beloftes verbreken. Ik wens jou ook heel veel succes!
Succes en sterkte; je kan het!!!
Dankjewel voor je reactie!
Bedankt voor je reactie! Ik hoop dat ik je met mijn verhaal ook kan helpen. Het leven heeft zoveel meer te bieden dan nadenken over eten en (te) veel sporten.
Bedankt voor je reactie! het voelt ook goed dat ik nu weer bezig ben met aankomen en minder sporten!
Heel vervelend van je terugval, maar ik vind dat je nu echt supergoed bezig bent.
Dat mag gezegd worden toch?!.
Ga zo door, je hebt een hele sterke wil/kracht!
Ik wil je alle succes wensen,🌼🏵🌹
Bedankt voor je lieve reactie! Het gaat nu ook goed met het meer eten en minder sporten. De wil en kracht is zeker aanwezig!
Bedankt voor je lieve reactie!
Bedankt voor deze mooie blog.
Hoe voel jij dat je weer belastbaar genoeg bent om weer meer te gaan sporten?
Zie je het ook aan je hartslag of zo?
Ik hoop van je te horen :)
Bedankt voor je reactie. Ik heb voor mijzelf een streefgewixhr wat ik minstens wil behalen. Betreft het hardlopen wil ik in ieder geval de komende twee maanden niet gaan doen en daarna als ik geen last krijg van mijn knieën dit rustig oppakken. Max 2x in de week. Het fietsen doe ik nu nog wel, maar ook max. 2 x per week een stukje. Ik let niet echt op mijn hardtslav maar doe het nu echt met gevoel. Als ik merk dat ik meer ga sporten ( dus dat het obsessief wordt) mag ik van mijzelf niet sporten en als ik merk dat ik het doe uit plezier en ontspanning vind ik het prima om het sporten weer iets meer op te pakken ( icm voldoende eten natuurlijk!)
Nee ik doe het helemaal zelf met steun van mijn vriend en familie. Ik merk ook heel goed aan mijzelf dat ik ook echt extra wil eten, omdat mijn motivatie ontzettend groot is. Dit komt ook omdat ik met mijn vriend heb afgesproken dat als ik op een bepaald gewicht ben we gaan samenwonen wat ik erg graag wil. Uiteraard wil ik zelf ook heel graag aankomen voor mijn eigen gezondheid.
Hartelijk dank voor jouw reactie en uitleg.
Lukt jou dat puur op gevoel, dat jouw energieverbruik in balans is met jouw energie-inname? Met andere woorden; voel jij wanneer je meer moet eten naarmate je meer sport?
Helaas 'leveren' mijn terugvallen mij uiteindelijk teveel voordelen op / heb ik geen externe(n) die me de motivatie geven. Hopelijk ziet mijn leven er over een tijd ook anders uit, met relatie:) Je bent een voorbeeld van hoe het ook kan!!:D
Bedankt voor je reactie. Jammer dat je geen motivatie krijgt van anderen, maar besef ook dat je zelf de grootste motivatie moet zijn. Het is natuurlijk fijn als je steun krijgt van anderen, maar als de motivatie niet uit jezelf komt dan kom je er uiteindelijk nog niet. Wees sterker dan die stem in je hoofd en ik weet zeker dat je zelf ook de motivatie hebt, want je geeft zelf al aan dat je hoopt dat je leven er anders uit ziet over een tijd. Denk dan aan de dingen hoe je zou willen dat je leven eruit ziet over een tijd en haal daar je motivatie uit. Een betere motivatie kan je niet krijgen toch?
Dank je wel weer voor alle antwoorden op mijn vragen. Erg fijn en helpend!
Ik vind het erg knap en dapper van je, hoe je er in staat en hoe verstandig je er mee omgaat. Mijn complimenten!
Zou je het leuk vinden om contact te houden over het sporten? Via de mail? Ik zit bomvol vragen :)
Ik heb je een paar keer geprobeerd een berichtje te sturen via het ledenforum. Daar had ik je gevonden door je naam te zoeken.
Heb je de berichten gekregen?