Al sinds ik me kan herinneren zijn mijn ouders gericht op presteren en op de zaken zo goed mogelijk doen. Op zich is daar niets mis mee, want het heeft er aan bijgedragen dat ik goede cijfers haalde op school, dat ik heel ver kwam in diverse sporten en veelal het beste uit mezelf haalde. Maar bij een beetje kritisch zijn bleef het echter niet. Ik kreeg als kind sterk het gevoel dat ik nooit goed genoeg was. Dit kwam niet alleen door mijn opvoeding, maar ook door mijn eigen persoonlijkheid.
Haalde ik een acht, maar mijn vriendinnetje een 9, dan was ik teleurgesteld in mijzelf. Won ik een keer een sportwedstrijd niet, dan baalde ik daar dagen van. Omdat ik thuis het gevoel kreeg dat ik met name gewaardeerd werd wanneer ik presteerde, werd in mijn hoofd die koppeling langzaam ook zo gemaakt. Ik kon mezelf enkel waarderen wanneer ik iets bereikte. Natuurlijk kon ik niet iedere dag iets bereiken en dus ging ik me steeds slechter voelen over mezelf.
Op school werkte het eigenlijk op dezelfde manier. Veel docenten vonden hun leerlingen leuk en goed wanneer ze hoog scoorden binnen hun vak. Ik was jaloers op klasgenoten die bij Frans altijd een acht over hoger haalden. De docent was altijd zo trots op hen. Ik wilde ook dat docenten trots op mij waren, want dan kon ik weer trots zijn op mijzelf.
Mijn ouders waren niet alleen kritisch omdat ze gericht waren op presteren, maar ook omdat veel exact op hun manier moest. Had ik leuke kleding aan, maar zat mijn haar niet op de manier die mijn moeder beviel, dan werd er kort iets gezegd over mijn kleding, maar ook direct iets als ‘…maar jammer dat je haar nou niet leuk zit’. Eigenlijk was er altijd wel iets niet goed aan mij en dat was met name ook hetgeen wat ik onthield. Ik herinnerde me niet de positieve woorden, maar de negatieve bleven dagen hangen. Als ik iets nieuws kocht voor mijn studentenkamer en dit trots op een foto toonde, dan was de reactie altijd als volgt ‘Nou, dat staat erg mooi, maar je kan dit en dat wel beter weghalen want dat ziet er een beetje lelijk uit’. Dit soort reacties konden me zo frustreren. Keer op keer hoopte ik weer op een enthousiaste reactie, maar keer op keer werd ik hierin weer teleurgesteld.
Nuttig bezig zijn ging boven leuk bezig zijn. Alles wat ik deed moest een nut hebben, had het dit niet, dan kon ik er beter mee stoppen. Ik moest me richten op mijn toekomst, op het volgen van een goede studie waar ik later een baan mee zou kunnen vinden waar ik goed kon verdienen. Natuurlijk is dit belangrijk, maar doordat ik niet meer kon onderzoeken wat nu werkelijk bij mij pastte koos ik vervolgens telkens de verkeerde studie. Ik had altijd gedaan wat er van mij verwacht werd, waardoor ik helemaal niet wist wat ik zelf eigenlijk wilde.
Het gevoel dat ik nooit goed genoeg was zat inmiddels verankerd in mij. Het enige wat ik kon doen om me goed te voelen over mijzelf was presteren. Ik volgende na een tijd twee studies, had een interessante bijbaan en woonde in een luxe kamer. Allemaal dingen om trots op te zijn en toch was ik niet tevreden. Want ik had dit allemaal al bereikt en ik moest nieuwe dingen blijven bereiken wilde ik tevreden over mijzelf blijven. Hierdoor had ik nooit rust.
Omdat ik me ben gaan realiseren dat deze manier van leven me nooit gelukkig ging maken, ben ik aan mezelf gaan werken. Ik ben gaan onderzoeken waar die prestatiedrang vandaan kwam en hoe ik meer vrede met mezelf kon krijgen. Ik heb leren accepteren en tevreden zijn en dat heeft me veel rust en positiviteit opgeleverd. Mijn moeder is nog steeds erg kritisch en nog altijd heeft ze altijd wel iets op me aan te merken. Soms brengt me dit nog wel eens van mijn stuk, maar meestal laat ik het nu en reageer ik er niet meer op. Zolang ikzelf maar tevreden ben met mijzelf, dat is het belangrijkste.
Herken je dingen in mijn verhaal?
Dan heb je misschien iets aan de volgende tips:
♥ Het is belangrijk om ook kleine dingen die goedgaan te zien als successen. Je hoeft geen wereldprestatie of iets heel bijzonders te bereiken om iets als succes te zien. Iets hoeft niet helemaal perfect te zijn voordat je er positief over mag zijn. Kleine dingen die door de dag heen goed gaan zijn ook dingen om trots op te zijn.
♥ Perfect bestaat niet. Want wat is nou perfect? Iets dat jij perfect vindt, kan een ander wel helemaal niet perfect vinden. Niemand is perfect, ookal lijkt dit van de buitenkant wel het geval te zijn. Focus je niet op perfectie, want dat leidt gegarandeerd tot mislukking en teleurstelling.
♥ Leer te relativeren. In plaats van je vreselijk druk te maken over het wel of niet halen van een goed cijfer of het bereiken van dat ene, vraag jezelf af wat er zou gebeuren als je geen hoog cijfer haalt of datgene niet bereikt? Stel daarna steeds de vraag ‘En dan?’ De wereld vergaat niet als jij een keer een onvoldoende haalt. Jij gaat niet dood als je die wedstrijd niet wint of dat ene niet bereikt. Er zijn veelal belangrijkere dingen in het leven.
♥ Probeer in plaats van jouw leven te zien als een aaneenschakeling van examens, het te zien als avontuur waarin je allerlei nieuwe dingen zult ontdekken en ervaren. Het leven hoeft niet te bestaan uit een aaneenschakeling van prestaties. Focus je op het volledig ervaren van het leven en op genieten, dat is veel meer waardevol.
♥ Fouten maken mag. Het is niet erg om fouten te maken. Juist van fouten en mislukkingen leer je. Pas wanneer je durft te experimenteren en fouten durft te leren maken, kan je dingen leren. Sta jezelf dit dus toe, want het levert je juist wat op.
♥ Je hoeft niet in één keer de mount everest te beklimmen. Je kunt ook eerst een kleine heuvel bewandelen en daarna een eerste berg. Doe de dingen stap voor stap en geef jezelf de tijd om iets te leren en om iets te bereiken.
♥ Denk niet zwart of wit, goed of slecht. Het is niet alles of niets, er zit zoveel tussenin waarmee je ook blij en tevreden mag zijn. Probeer daarom eens een tijdje woorden als ‘nooit’ en ‘altijd’ te vermijden. Probeer richting jezelf en je omgeving wat meer te nuanceren.
♥ Eis niet te veel van jezelf. Probeer zinnen die starten met ‘Ik zou …moeten…’ eens een tijdje te vermijden en wees wat flexibeler richting jezelf.
♥ Vergeef jezelf dingen die minder goed gingen. Je hebt je best gedaan en ieder mens maakt fouten, dat hoort bij het leven. Blijf niet dagenlang boos op jezelf, daar help je niemand mee.
♥ Van presteren en een perfect uiterlijk word je niet gelukkig. Liefde, mensen om je heen en vrede met jezelf zullen je veel meer geluk opleveren.
Foto’s: weheartit.com
Geef een reactie