Je ziet niet dat je een eetstoornis hebt

 

LAURIE"Maar je ziet er niet uit alsof je een eetstoornis hebt." Dat was het eerste wat mijn studie loopbaanbegeleider zei toen ik hem vertelde dat ik in behandeling was bij de GGZ voor een eetstoornis NAO. De moed zakte me al in de schoenen toen mijn psycholoog duidelijk maakte dat ze vond dat de hogeschool op de hoogte moest zijn. Ik zag mezelf al aankomen. De eerste dag in de eerste week op een nieuwe opleiding. "Hallo, ik ben Laurie en ik heb de Geestelijke Gezondheids Zorg nodig. Aangenaam."

Waar ik het over wil hebben is het fenomeen 'onzichtbare eetstoornissen' en het feit dat de meeste mensen niet van het bestaan ervan op de hoogte zijn. Het beeld dat mensen bij een eetstoornis hebben is vaak een anorectisch meisje met hevig ondergewicht, dat op water en een appel per dag leeft. Dat sommige eetstoornispatiënten braken, dat zou eventueel ook nog wel in ze opkomen. Maar mensen met een normaal gewicht of overgewicht die voortdurend aan eten of afvallen denken totdat het hun hele leven beheerst... Nee, die bestaan niet.

Nu generaliseer ik natuurlijk heus. En misschien heb ik zojuist vooral mijn eigen visie op het woord 'eetstoornis' omschreven. Ten minste, de visie die ik had in de periode dat eten (lees: niet eten) mijn leven tot een hel maakte. Ik vond namelijk zelf niet dat ik een probleem had. Ik was niet dun, had geen ondergewicht en er waren ongetwijfeld mensen die minder aten. Ik had geen eetstoornis, want mensen zeiden niet dat mijn botten uitstaken en een appel was niet het enige wat ik consumeerde op een dag.

te dik eetstoornisAchteraf realiseer ik me dat als ik drie maanden langer op mijn eetgestoorde wijze door had geleefd, ik waarschijnlijk dood was gegaan. Of mijn lichaam er zelf een einde aan had gemaakt of dat mijn gedachten de trekker over hadden gehaald, de oorzaak was in beide mogelijkheden de eetstoornis geweest. Misschien had ik niet als een lijk met ondergewicht in de kist gelegen, maar dood is dood. En wat maakt ondergewicht nog uit als je zes meter onder de grond ligt?

Drie maanden later vertelde ik mijn psycholoog over 'de opmerking'. Drie maanden later, inderdaad. Op moeilijke dagen hoorde ik de stem van mijn studieloopbaanbegeleider zich steeds afspelen als een bandje in mijn hoofd. Op het moment dat ik het voor het eerst zelf uitsprak, die elf woorden, drong het tot me door dat het meer over de beste kerel zei dan over mijn psychische toestand. Hoe haal je het immers in je hoofd om, als iemand die duidelijk onwetend is omtrent eetstoornissen, tegen een patiënt te zeggen dat ze er niet uitziet alsof ze een eetstoornis heeft? Of zoals ik het opvatte: dat ik te dik zou zijn om een serieus probleem te hebben?

Het enige wat ik deed op het moment zelf, was lachen. (Nu lach ik nogal vaak, vooral als ik wil huilen, daar niet van). Als deze meneer nu voor me zou staan en zo'n kortzichtige opmerking had gemaakt, had ik hem verteld dat google inmiddels een aardige verzameling heeft over eetstoornissen. Informatie die ook ingaat op boulimia of de underdog eetstoornis NAO. Over die laatste is overigens uit onderzoek gebleken dat het de meest dodelijke eetstoornis is. Dit terwijl het naar mijn ervaring ook degene is die het meest onbekend is.

De volgende keer dat iemand die totaal geen verstand van zaken heeft je probeert te vertellen hoe het zit met jou en je eetstoornis... Doe me een plezier en maak hem de volgende twee punten duidelijk:

1. Een eetstoornis is een psychisch probleem. De buitenkant kan enkel symptomen aangeven, maar niet de stoornis vaststellen.
2. De ernst van je probleem wordt niet gewogen door het getal op de weegschaal, de centimeters van je omvang of hoeveel calorieën je per dag eet. Het enige dat de ernst kan beoordelen, is het aantal zieke gedachten die dag en nacht in je hoofd ronddwalen.

ernst probleem weegschaal eetstoornis gewicht

Je kan het ook samenvatten en de persoon in kwestie vertellen dat je er alleen niet uitziet als iemand met zijn definitie van een eetstoornis. Een definitie die alles behalve compleet is.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

xxdancingx - Maandag 11 februari 2013 14:08
Zo herkenbaar.. Het gaat toch al beter nu? Je eet toch gewoon? Mensen denken er niet meer bij na.. En kijken me dan raar aan als ik een uitje naar het pannenkoeken restaurant dan toch nog afwijs
J. - Maandag 11 februari 2013 14:10
herkenning herkenning herkenning, ik zou willen dat ik dat 'beeld' wat mensen hebben bij een eetstoornis gewoon uit hun kop kon rammen. Dat iedereen het begrijpt. Maar niet iedereen begrijpt het en dat zullen we moeten accepteren!
xxdancingx - Maandag 11 februari 2013 14:25
Nog even een toevoeging. Ik ga mn profiel werkstuk over eetstoornissen doen, om te laten zien dat er meer is dan alleen anorexia. Ik hoop op die manier de mensen in mn omgeving in ieder geval de ogen te laten openen.
lizzy - Maandag 11 februari 2013 14:29
ja maar je eet toch gewoon?

vreselijk!
Tessa - Maandag 11 februari 2013 14:50
Super mooi geschreven en inderdaad ook zó herkenbaar!
Als ik in de pauze dan met moeite een broodje naar binnen struggel denkt iedereen dat alles weer 100% goed is en dat ik mijn eetstoornis moeiteloos achter me hebt liggen. "alles gaat goed want je eet toch weer" is echt de meest gehoorde zin de laatste tijd. Jammer dat mensen zo'n 'kortzichtig' beeld van eetstoornissen hebben :(
M - Maandag 11 februari 2013 15:40
Dankjewel voor dit schrijven. Mooi stuk.
Cath - Maandag 11 februari 2013 15:42
Goed stuk. Ik merk het ook in mijn omgeving, mensen hebben vaak een vooringenomen mening en beeld van hoe 'de eetstoornispatient' eruit ziet en zich gedraagd. Bij mij is anorexia vastgesteld en ik heb wel ondergewicht, maar ook in mijn omgeving had iedereen zoiets van hé een eetstoornis? Je bent toch niet graatmager en je eet toch? Echt 1 van de grootste misvattingen.

Kan mij voorstellen dat als je NAO of Boulimia hebt het dan soms nog moeilijker is en vooral als je een gezond gewicht hebt.
M. - Maandag 11 februari 2013 15:52
Mooi stuk geworden, ik heb dit zelf waarschijnlijk ook. Maar omdat ik ben begonnen met Boulimia nemen mijn ouders me niet serieus genoeg. Ze denken dat ik alleen maar een beetje te veel aan eten denk maar er niks ernstigs aan de hand is. Ik vind het jammer dat de meeste mensen zo in stereo types denken wanneer je praat over een eetstoornis, achja, misschien veranderd dit nog..
E - Maandag 11 februari 2013 16:00
idd
sanne - Maandag 11 februari 2013 16:02
ik word deze week opgenomen.. terwijl mensen op school het nog steeds verbaaast dat ik een eetstoornis heb
N. - Maandag 11 februari 2013 16:12
zo frustrerend, en tegelijkertijd heel eenzaam als iedereen om je heen wel weet dat je eetprobleem hebt maar allemaal denken dat het wel mee valt vanwege je gewicht.
Wel fijn om ergens te lezen dat ik niet de enige ben.
Tjitske - Maandag 11 februari 2013 16:19
Zeker mooi geschreven. Dankjewel voor het delen! :)
m - Maandag 11 februari 2013 16:20
Ik vind het lastig om mijn es geheel los te laten omdat dat betekent; aankomen... ik ben zó bang dat mensen om mij heen (vrienden, familie, collega's) dan denken dat alles weer goed is. Want; 'Je komt aan, dus dan gaat het beter?!' Daarom hou ik het aankomen en dus mijn genezing enorm tegen....
Kimberley - Maandag 11 februari 2013 16:35
Precies dat !!
olifantje - Maandag 11 februari 2013 16:42
mooi...
Briesje - Maandag 11 februari 2013 16:54
Erg herkenbaar. Ik heb dan anorexia maar desondanks vaker moeten horen dat mensen het totaal niet verwachten bij mij omdat ik toch altijd goed at. Vooral leuk om te horen want ik hoor eigenlijk: "jij kan geen eetstoornis hebben wat je eet zoveel".
En ik heb het zelfs meegemaakt in therapie dat we een filmpje hadden gemaakt van ons zelf in ondergoed/bikini en daar dan commentaar op kregen van groepsgenoten. Ik had al moeite om de ernst van mijn eetstoornis in te zien maar toen kreeg ik ook nog te horen van groepsgenoten dat 'het wel meeviel' met hoe dun ik er uitzag terwijl ik wel ernstig ondergewicht had. Dat heeft bij mij toch wel impact gehad wat geresulteerd heeft in het minder snel serieus nemen van mijn eigen eetstoornis.
Iesje - Maandag 11 februari 2013 16:54
Heen ik vind jhet ook lastig te horen dat mensen denken dat het beter gaat maar eigenlijk is dit ook een wegstotende gedachte. De mensen bedoelen het goed dus eigenlijk is het een compliment dat je goed bezig bent. Ergens vind ik het ook fijn dat mensen denken dat het goed gaat, dan maken ze zich geen zorgen en bemoeien z zich ook niet met me.
Kusje
Gwendolyn - Maandag 11 februari 2013 17:05
Dank je wel voor dit artikel, echt heel heel heel herkenbaar. Ik heb ook NAO, (inmiddels) geen ondergewicht (meer) en ben ook nu aan een nieuwe studie begonnen en mensen zien het niet meer, dat is soms erg moeilijk.
Fleur - Maandag 11 februari 2013 17:19
Amen!
Sheilaxo - Maandag 11 februari 2013 17:23
Bij mij was de helft van Jij een eetstoornis? Dat waren vooral mijn toenmalige vriendje en mijn beste vriend, en wat vriendinnen. De andere helft was van Ja dat dacht ik al. Hielp allebei niet echt.
-angel - Maandag 11 februari 2013 17:25
@briesje,
heel herkenbaar..

mooi blog !
PeanuttButterfly - Maandag 11 februari 2013 17:25
Toch vind ik het moeilijk om te geloven...

Maar echt mooi geschreven. Er komt door dit soort dingen stukje bij beetje motivatie bij om het wel te gaan vertellen, in plaats van er zelf mee rond te blijven lopen.
m - Maandag 11 februari 2013 17:26
Je kan het ook samenvatten en de persoon in kwestie vertellen dat je er alleen niet uitziet als iemand met ZIJN definitie van een eetstoornis. Een definitie die alles behalve compleet is. Goed! gezegd.

Mooi gezegd, ook de laatste 2 punten, hopelijk komt er steeds meer begrip en verdwijnt daarmee het standaard beeld wat veel mensen in hun gedachten hebben bij mensen die een eetstoornis hebben. Goed stuk!
M.M - Maandag 11 februari 2013 17:36
Goede blog! Bedankt dat je em geschreven hebt!
Ook erg herkenbaar.
Je ziet het niet, dus dan is er ook niks..

elies - Maandag 11 februari 2013 18:01
Woow herkenbaar, gelukkig geeft me dit wel veel moed om door te gaan
Ik - Maandag 11 februari 2013 18:29
Heel vervelend. Stom dat er zo over gedacht wordt, maakt het niet makkelijker.

Mijn slc na de vakantie 'maar je bent al wel zwaarder dan voor de vakantie. Je ziet er beter uit.'
'Nee, ik ben in de vakantie nog X kilo afgevallen en ik voel me 10x zo slecht.'
'Maar je hebt toch geen lichamelijke problemen? Zit toch in je hoofd dat je moe bent?'

Pijnlijk.
Marije - Maandag 11 februari 2013 19:08
Helaas herkenbaar, maar het is wel 'fijn' om te lezen dat anderen hier ook tegenaan lopen. Mijn collega zei pas tijdens de lunch: maar je eet nu al best veel toch?! En ik heb al zo'n moeite om me aan mijn eetschema te houden... dus
als mensen het dan ook nog 'veel' gaan noemen valt dat helemaal niet mee!
kim300808 - Maandag 11 februari 2013 19:48
Goed geschreven artikel!
Mi - Maandag 11 februari 2013 20:31
Mooi geschreven ..
Hier worstel ik ook heel erg mee .. Zo moeilijk. Zoveel onbegrip van alle mensen om me heen.
Minnie - Maandag 11 februari 2013 20:56
Heel mooi geschreven, het raakt me heel erg.
MissV - Maandag 11 februari 2013 21:00
Goed verwoord! Ik hoop dat veel mensen dit stuk lezen! Op zulke momenten beseffen mensen niet wat ze kunnen aanrichten met de opmerkingen die ze maken en studiebegeleiders mogen daar wel eens voorzichtiger mee omgaan!
Elise - Maandag 11 februari 2013 22:19
Ongelofelijk goed geschreven zeg! Ik heb ernstig ondergewicht gehad en inderdaad hoefde ik toen weinig uit te leggen. Eenmaal weer aangekomen gaat het met mij en mijn lichaam slechter dan ooit, maar niet zichtbaar = niet aanwezig voor de meesten. Iedereen blijft maar zeggen dat ik er zo goed uitzie en vragen niet eens meer hoe het gaat "je kan wel zien dat het beter met je gaat" en "je hebt het duidelijk naar je zin op je werk, het straalt van je af"... *argh* Mensen zien wat ze willen zien...
Mona - Maandag 11 februari 2013 22:44
Herkenbaar, toen ik zei dat ik in behandeling was voor een eetstoornis, vroeg hij: 'anorexia?' Nee. 'Boulimia?' Nee NAO. 'Uh wat is dat?' Agh ik voelde me niet beledigd. Moet bekennen dat het wel fijn was dat hij ging raden dat ik anorexia had (al heb ik gewoon normaal gewicht nu). Maar ik had verder niet de drang om het uit te leggen. Ik vind het prima als mensen niet begrijpen. Ik ga er geen moeite insteken. Tenzij iemand echt geinteresseerd is, maar dat merk je dan vanzelf wel. ;)
Am - Maandag 11 februari 2013 22:51
Ik moest een tijdje naar haptonomie (soort fysio die ook de psychische oorzaak zoekt) en toen na 5 gesprekken.eindelijk eerlijk verteld dat ik slecht eet en mn hele dag er om draaid... Zegt ze: ooh oke maar je ziet er helemaal niet uit als iemand met anorexia, je bent juist.mooi slank!

Toen.dacht ik.. Wat doe ik hier. En het eerste waar ik ook aan dacht was: over 2 weken is de volgendr afspraak dan.moet ik.echt afgevallen.zijn.. Misschien ziet ze het het dan..?! Ik voelde me zo een aansteller dat ik me gewoon schaamde
Jantje - Dinsdag 12 februari 2013 09:56
Mooi geschreven!
Maxine - Dinsdag 12 februari 2013 12:06
Pfoe wat is dit stuk herkenbaar. En het maakt me zo boos!
2 jaar geleden zei mijn psychotherapeute van het GGZ: je bent niet veel te dun, dus je mag zelf weten of je er wat aan wilt doen... Dat was zo rot om te horen, ik kwam daar toch niet voor niks en ik had al allemaal lichamelijke klachten. Maar dat was wel het eind van de behandeling en nu durf ik geen andere hulp meer te zoeken omdat ik bang ben wéér te moeten horen dat ik niet veel te dun ben!
Laurie - Dinsdag 12 februari 2013 15:59
@Maxine, wel weer hulp zoeken! Eigenlijk is het toch gewoon bullshit dat wij zo lang blijven rondlopen met ons probleem omdat we bang zijn dat we 'te dik' worden gevonden? Jij verdient het net zoveel als elk ander om gelukkig te zijn. Je eetstoornis is hetgeen wat in je gedachten plaatst dat dat niet zo is, want het wil niet dat jij hulp krijgt. Vecht er tegen!

En dankjulliewel voor alle positieve reacties. Ik schrijf vaker blogs, maar nooit over dit soort gerelateerde onderwerpen en ik vind het echt heel fijn om te horen dat sommigen van jullie er iets aan gehad hebben.
Cyclus - Dinsdag 12 februari 2013 16:03
Heel erg herkenbaar! Super mooi geschreven! Bedankt voor het delen!
korina - Dinsdag 12 februari 2013 18:06
wauw mooi verhaal! :D
Puoli - Dinsdag 12 februari 2013 18:07
wow herkenbare tekst zeg!
En @ Am, precies de woorden die er bij mij zouden uitkomen!
Herken heel erg wat je neertypte x
Elina94 - Dinsdag 12 februari 2013 19:57
"Eetstoornis? Maar... vind je dat zelf alleen, of is er echt een dokter die dat zegt?"

of:

"Maar je ziet er toch goed uit?"

#diediedie
amanda - Dinsdag 12 februari 2013 20:19
@am echt doen ze dat daar ik moet ook binnen kort naar een haptonmie wist niet dat ze dat deden, ahh wat moet ik nou

zo herkenbaar ik zie het al voor me als ik ooit naar mijn studieloopbaanbegeleider durf te gaan, pff. en de omgeving heeft niks door je eet toch doe toch normaal.

liefs x
@ amanda - Dinsdag 12 februari 2013 23:40
Bij haptonomie moet je gewoon eerlijk zijn. Je weet nooit wat voor persoon je.voor je hebt. Daar heb je uiteindelijk weinig te verliezen omdat je die persoon.in het dagelijks leven toch niet gauw zal tegen komen! :)

Wees maar eerlijk, wie weet helpt het je juist!! Xx
Maaike! - Dinsdag 19 februari 2013 16:52
ik herken mezelf hier verschrikkelijk in hee. :'(
Anoniem - Dinsdag 19 februari 2013 18:24
Zoo mooi geschreven!
Ik denk dat veel meiden op proud hier zich in herkennen.
Zelf heb ik ook al jaren 'issues' met eten..
Een chaos in mijn hoofd, maar niemand die er iets van merkt...
Ik schaam me er heel erg voor en durf niets te zeggen.
De ene helft van mij zegt: stel je niet aan je bent niet ziek.
De andere helft zegt dat ik er nou eindelijk eens iets mee moet doen.
Heel lastig :(

Kusje
Anoniem - Dinsdag 19 februari 2013 18:35
@Am Heel herkenbaar!
Dat gevoel dat je meer moet zijn afgevallen de eerstvolgende keer dat je je hulpverlener ziet..
Een soort van trigger is het. "Hij moet zien dat ik ben afgevallen. Hij moet me zielig vinden."
Aah waarom is het allemaal zo ingewikkeld!
Bleading Flower - Dinsdag 19 februari 2013 18:48
Herkenbaar.. Op me werk eet ik meestal (van 8 tot 5 ) alleen een appel omdat het te makkelijk is alleen dat te eten en ik me schaam om te eten. Een college concludeerde daaruit dat ik anorexia zou hebbe, en toen lachte ik hem een beetje uit.. Ik zit op de rand van ondergewicht, maar door het zo wisselen van enorm veel naar erg weinig val ik niet verder af.. Ik wou dat ik dat kon zegge, dat ik gewoon kon vertellen dat ik suïcidale gedachten heb, dat het me niet lukt. Maar nee, ik ben de afgelopen maanden weer op gewicht gekomen en nu ben ik weer happy, toch? De altijd-vrolijke ik.
Realiteit is dat elke gram die erbij komt een extra druppel is in een emmer is die eens moet gaan overlopen en ik er niet meer ben. Maar dat ziet niemand.
Jelle - Maandag 25 februari 2013 02:05
Bedankt voor dit verhaal! Het doet je ogen openen
Graciee - Dinsdag 9 april 2013 17:49
dit is zo ontzettend herkenbaar..! mooi geschreven!
LiveStrong - Donderdag 11 april 2013 13:52
Slik. Slik. Slik.

Echt enorm herkenbaar!
Am - Dinsdag 4 juni 2013 10:46
Al zolang gezocht naar woorden, herkenning en begrip..
En in jouw verhaal heb ik dat gevonden, het zouden zo mijn woorden kunnen zijn!
Dankjewel!
marjolijn - Woensdag 5 juni 2013 13:59
heel herkenbaar.. mooi omschreven!
HappyCat - Vrijdag 3 oktober 2014 13:25
Zoooo herkenbaar. Je ziet niet aan me dat ik hier al jaren hiermee worstel. Dat is ook de reden dat ik het niet vertel. Ben bang dat ze het niet geloven of vinden dat ik me aanstel. Iedereen zou dit moeten lezen.
Nobody's perfect - Zondag 29 maart 2015 20:22
Zo herken baar
Sommige mense zegge dat ik "te dik" ben om anorexia te hebbe
Hierdoor kwetse ze mij ook ik zou ze deze tekst is moet late leze wand door
Hun reacties wil ik geen hulp
bellefleur - Donderdag 26 mei 2016 13:55
Volgens mij is het vooral hoop, ze willen zó graag dat het goed met je gaat dat ze een gat in de lucht springen wanneer je een bord eten op hebt. Ook al had je er eigenlijk twee of meer moeten eten om het weinige eten van de rest van de dag goed te maken. En dan vindt de eetstoornis het wel makkelijk, ah zie je wel, ze zijn al tevreden waarom zou je nog proberen wel door te eten?
Ze hopen dat dat bordje eten laat zien dat het de goede kant op gaat. En dat komen er onhandige dingen uit als.

Maar je hebt toch goed gegeten vanavond?

ja, wat jij gezien hebt wel.. daarvoor?...


jij bent mooi slank, ik wad vroeger echt graatmager..

En bedankt.. 1 ik moet aankomen 2 daar heb ik dan zo hard aan gewerkt.