Als klein meisje had ik al een perfect plaatje in mijn hoofd van hoe mijn leven eruit zou zien. Ik zou een leuke man hebben gevonden, twee kinderen - als dat idee werkelijkheid was geworden had ik nu allang een kind gehad -, ik zou in een mooi groot huis wonen en werken in een weeshuis. Hoevaak ik wel niet de vraag heb gekregen wat ik later wilde worden en wat mijn toekomstdromen waren. Ik denk dat iedereen dit wel herkent en dat wij allemaal min of meer verwachtingen voor de toekomst creëren. Ik denk dat dit aan de andere kant heel goed is omdat het hoop kan geven en rust en omdat je dan iets hebt om naar toe te leven als het leven even tegen zit maar ik denk ook wel dat er een keerzijde aan zit.

"Later als ik groot ben, is alles anders". Dit was wat ik weleens dacht toen ik jonger was en ik had wel een bepaald beeld van de dingen die ik zou kunnen of zou hebben wanneer ik een bepaalde leeftijd had bereikt. Helaas heb ik vaak genoeg meegemaakt dat je in het leven allerlei obstakels tegenkomt waardoor dingen toch anders lopen dan je van te voren had uitgestippeld en dat je door tegenslagen en obstakels soms weer teruggeroepen wordt. Het ook kan lijken alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen met het nastreven van jouw dromen.

Bron

Ondanks dat het goed is om toekomstdromen na te streven en jezelf doelen te stellen, leggen we onszelf vaak onbedoeld veel druk op. Het kan soms lastig zijn van om af te wijken van het pad dat je voor jezelf hebt uitgestippeld omdat dat nou eenmaal was wat je wilde en wat je al die tijd voor je hebt gezien. Wanneer er dan ineens iets anders op je pad komt wat je niet als optie open had gehouden, kun je gaan twijfelen over wat je echt wil en belangrijk vindt. Het kan echter ook frustrerend zijn als de omstandigheden veranderen waardoor je niet meer kunt bereiken waar je altijd van droomde. Denk bijvoorbeeld eens aan vrouwen die van jongs af aan een kinderwens hebben en dat het uiteindelijk wanneer je er helemaal klaar voor bent blijkt dat het niet mogelijk is om kinderen te krijgen. Wanneer ik dit te horen zou krijgen zou ik denk ik voelen dat de vaste grond onder mijn voeten wegzakt. Mijn droom zou dan afgenomen worden en dat is natuurlijk ontzettend moeilijk.

We hebben hierin allemaal wel bepaalde verwachtingen naar onszelf toe. Zo verwachten we bijvoorbeeld op de middelbare school dat we elk jaar gewoon overgaan en dat we in één keer ons examen halen. Daarna weet je al direct welke studie je wil gaan doen en hier begin je dan ook direct mee nadat je de middelbare school hebt afgerond. Tijdens je studie heb je het heel erg naar je zin, haal je goede cijfers en heb je leuke vrienden. Je hebt de studie gekozen die goed bij je past en na je opleiding, die je natuurlijk in de jaren die er voor staan hebt afgerond, vindt je direct je droombaan. Dit is natuurlijk een ideaalbeeld van hoe het zou kunnen lopen, maar dit is lang niet hoe het bij iedereen gaat.

Je hoeft je niet bezwaard te voelen of een mislukkeling als je een keer moet blijven zitten of als je niet in één keer de goede opleiding kiest. Het is wel heel vervelend, maar niet het einde van de wereld en soms zorgt het ook weer voor nieuwe ervaringen en inzichten. Ik herinner mij nog goed dat ik in groep 7 van school wisselde en dat ik een jaar over moest doen. Ik vond het verschrikkelijk. Ik heb mij enorm slecht gevoeld. Ik vond het al heel moeilijk dat ik op een nieuwe school en in een nieuwe klas zou komen, maar het ergste was misschien wel dat ik niet was waar ik had moeten zijn. Namelijk in groep 8, net als al mijn andere leeftijdsgenootjes.

Ik kon het niet accepteren dat je soms een stapje terug moet doen omdat dat beter voor je kan zijn of dat het soms goed is om het even rustiger aan te doen en je verwachtingen bij te stellen. Achteraf gezien is dit iets geweest waar ik doorheen moest en is het helemaal niet erg dat ik een jaar over moest doen. Heb ik ontzettend leuke mensen leren kennen en was het ook goed voor mijn school proces. Ik denk er nu bijna nooit meer aan en als ik het al doe, is het niet met een vervelend gevoel. Dat laat mij zien dat ik helemaal niet al op dat punt moest zijn.

Bron

Altijd maar op zoek naar het grote geluk..
Het is menselijk om in je leven op zoek te gaan naar het geluk. Wat is gelukkig zijn en wanneer ben ik dat? Natuurlijk is dit ook een vraag die ik mijzelf heb gesteld en ik denk dat het een levenslange zoektocht is om hier echt het antwoord op te geven. Wel denk ik dat de meeste mensen heel erg op zoek zijn naar dat grote geluk en dat ze daarmee voorbij gaan aan de kleine geluksmomentjes die er misschien wel nog meer toe doen. Daarnaast is het ook maar de vraag wat je echt gelukkig maakt. Denk bijvoorbeeld eens aan hoe dit is als je een eetstoornis hebt. Je bent niet gelukkig met je lichaam en overtuigt jezelf van het feit dat je gelukkig bent en het kan loslaten als je een gewicht van x kilo hebt bereikt. Wanneer je dit gewicht hebt bereikt, is het waarschijnlijk nog niet goed genoeg en stel je jezelf een nieuwe voorwaarde voor geluk terwijl dit in de meeste gevallen helemaal niet is wat geluk bepaalt en dat dat met heel veel andere dingen veel meer te maken heeft.

Jezelf druk opleggen
Wanneer je gelijk alles goed wil doen, leg je jezelf onbedoeld heel veel druk op. Je schoolcarrière moet vlekkeloos verlopen en daarna moet je direct de perfecte baan vinden. Allereerst is dit nogal veel gevraagd want vaak moet je eerst ervaring opdoen voordat je überhaupt een beeld hebt van wat een perfecte baan voor jou is en tegelijkertijd ben je ook afhankelijk van externe omstandigheden zoals de arbeidsmarkt. Wanneer er iets anders loopt dan je gepland of verwacht had, kan dit voor een enorme teleurstelling zorgen, het gevoel van falen en niet meer weten wat je ermee aan moet. Daarnaast ben je een stuk minder flexibel dan wanneer je weet dat niet altijd alles loopt zoals je graag zou willen. Dat je niet alles altijd in de hand hebt en al zou het wel zo zijn, dat dan ook niet altijd alles direct goed hoeft te gaan en dat je ook fouten mag maken of verkeerde beslissingen mag nemen. Dat hoort bij het leven.

Toen ik na bijna 9 jaar een punt zette achter mijn relatie, was ik 24 jaar. Ik had mijzelf aangepraat dat dit toch wel laat was (?) en dat mijn volgende vriend dus echt degene moest zijn met wie ik oud wilde worden en een gezin wilde stichten. Opzich is het goed om hier over na te denken en niet zomaar iets aan te gaan waar je geen toekomst in ziet, maar gelukkig besefte ik al snel dat ik heel ongelukkig werd van dit idee en de druk die ik mijzelf en een toekomstige partner zou opleggen. Hoezo moest hij het zijn? Ik was pas 24 en ik wilde mijzelf nog niet die druk op leggen maar tegelijkertijd heb ik ook geen zeeën van tijd om meerdere relaties eens uit te proberen. Ik vond dit best lastig en ik voelde een enorme druk. Toen besloot ik dat ik nog niet zo ver mijn leven vooruit wilde plannen en dat ik er ook best op mocht vertrouwen dat het ook wel gewoon goed kan komen en dat ik het allemaal nog niet hoef te weten. Ik denk ook niet dat deze druk helpt bij het aangaan en ontwikkelen van een nieuwe relatie.

Bron

Het gevoel hebben dat je er nog lang niet bent
Misschien ben je nu nog niet waar je wilde zijn en wat je van jezelf verwacht had. Ben je in therapie gegaan met het idee dat je binnen een jaar van je problemen af zou zijn en dat het in ieder geval niet zo lang zou duren. Misschien had je gehoopt en verwacht dat je rond deze tijd wel een vaste relatie zou hebben en zou samenwonen en ben je nu op het punt dat je nog geen enkele relatie (ook geen relatie van een aantal weken) hebt gehad. Het kan ook zijn dat je verwacht had om op deze leeftijd wel een opleiding afgerond te hebben en een leuke en goed betaalde baan te hebben. Ik denk ook weleens na over waar ik had kunnen zijn maar ik weet ook dat dat niet helpt. Het kan vooral frustrerend zijn en het gevoel geven dat het nooit goed is en dat ik verkeerde keuzes heb gemaakt, maar tegelijkertijd weet ik dat ik hier ben omdat ik bepaalde dingen heb meegemaakt, omdat ik niet altijd invloed had op het leven wat ik heb en omdat ik bepaalde keuzes heb gemaakt die ook weer gevolgen hebben.

Het is niet erg als je nog niet bent op het punt waar je wil zijn en ook als je het gevoel hebt dat je er nog lang niet bent. Probeer je wensen en dromen voor ogen te houden, realistische doelen te stellen maar probeer ook flexibel te zijn. Sommige dingen lopen nou eenmaal anders dan we zouden willen of voorspelt hebben... maar dit betekent niet dat dat altijd slecht is.

Hoe is dit voor jou?