Je bent het meisje waar ze naar omkijken. Gaat het wel goed? Moeten we ons zorgen maken? Wat valt ze op. Wat valt haar lichaam op. Het meisje dat bijzonder is, want ze heeft een ziekte die zo moeilijk te doorgronden is. Ze lacht, maar ze is niet blij. Ze gaat maar door, maar ze kan niet meer. Het meisje waar we voor moeten zorgen, maar die tegelijkertijd ook 'zichzelf wel red'. Het meisje met de eetstoornis. Maar ze ís geen eetstoornis.

Eerst is het iets opvallends en zelfs overwegend positief. Je valt af, je hebt veel energie, een vrouw/man van de wereld! En zo voelt het ook. Je doet niet alsof, je voelt het! De grootste misleiding en grootste aantrekkingskracht zit hem denk ik in hoe de eetstoornis je goed kan laten voelen. Over jezelf, over je lichaam, over je leven. Een gevoel dat je vast wilt houden. Maar naarmate de eetstoornis groeit, glipt dat gevoel steeds meer door je vingers. 

Jouw eigenschappen worden van de eetstoornis

Elke eigenschap die jij al had, stop je nu in de eetstoornis. Dat doorzettingsvermogen komt de eetstoornis goed van pas. Zowel die zelfverzekerde lach als je bescheidenheid; het paste allemaal in de controle die de eetstoornis wil blijven vasthouden. Je zorg voor anderen, je 'niet lullen maar poetsen' mentaliteit, alles wat jij in huis hebt, kan de eetstoornis gebruiken. Om te ontwikkelen, te groeien, ruimte in te nemen en om daar vervolgens te kunnen blijven zitten. Want met het groeien van de eetstoornis krimpt de rest van je leven en zijn er nog weinig andere momenten waarin je die eigenschappen van jezelf nog terugziet. Ze waren van jou, ze worden van de eetstoornis.

De aandacht voor jou, is aandacht naar de eetstoornis

Hoe groter die eetstoornis wordt, hoe groter de zorgen worden. Er is in jouw leven misschien minder plek voor andere dingen, maar ook in het leven van anderen is de eetstoornis soms het grootste deel van jou op dit moment. De aandacht gaat daarheen. En dat is niet gek, want het is ongelofelijk belangrijk om dat serieus te nemen en dat ook juist die nodige aandacht te geven. "Hoe gaat het nu met je?" "En hoe gaat het met eten?" Ze willen dat het goed gaat, dat het eten goed gaat, dus gaat het er vaak over.

De prestaties die je levert in therapie zijn de prestaties die op dit moment even over jou gaan en de meeste ruimte innemen. In jouw leven, maar ook aan de keukentafel en ook tijdens de verjaardag van je neefje. Jij hebt de eetstoornis, in stilte, heel erg belangrijk gemaakt voor jezelf. Nu is jouw herstel, voor jou en de buitenwereld, ook heel erg belangrijk. Misschien wel het grootste en belangrijkste op dit moment. Maar je kunt jezelf er ook in verliezen...

Als het even niet over het eten of over mijn herstel ging, voelde het alsof het even niet over mij ging. Als het juist over de andere dingen van het leven ging, probeerde ik tóch de bevestiging te krijgen dat ik 'goed bezig was'. Of zelfs de bevestiging dat 'mijn eetstoornis nog aanwezig was'. Want dan was ik er nog, dan deed ik er nog toe. Ik werd gezien, mijn strijd werd gezien en soms voelde het alsof ik daarna pas weer verder kon. Verder op een manier die ik zo gewend was en die voor mij normaal werd. De twijfel moest weggenomen worden. De twijfel of ik goed bezig was, maar ook de twijfel of mijn eetstoornis nog belangrijk genoeg was. Ik raakte niet alleen gewend aan de eetstoornis, maar ook aan de aandacht voor mijn eetstoornis. 

Maar je bent meer dan een eetstoornis

Dat de ziekte jou en jouw leven voor een groot deel in beslag heeft genomen, betekent niet dat jij alleen hier een rol in speelt. Jouw rol is niet om ziek te zijn of 'goed te zijn' in ziek zijn. Ook niet om ondanks een ziekte goed te blijven functioneren. Hoe knap dat misschien ook is, ik vind dat je jezelf te kort doet als je denkt dat daar jouw kracht zit. Jouw rol is ook niet hoe goed je kunt herstellen; hoe goed je straks het 'meisje zonder eetstoornis' bent. Want ook dat is inderdaad ontzettend knap, maar je bent ook een mens los van een eetstoornis. Herstel vormt je en je leert er ongelofelijk veel van, maar je hebt ook echt een eigen persoonlijkheid en nog een ontwikkeling voor je liggen. Die je tekort doet als je die afhankelijk maakt van ziek of hersteld zijn.

Hoe goed mijn dagen waren en hoe gemoedelijk de gesprekken met mijn sociale contacten waren, hingen op een gegeven moment af van mijn herstel. Natuurlijk zegt herstel ook iets over de gezonde richting die je op aan het gaan bent, maar dat is slechts een handvat om te komen bij wie jij bent. Je bent niet je eetstoornis en je bent ook niet je herstel. Je hebt herstel nodig, om te worden wie jij wilt en kunt zijn.

Aandacht voor jou, in plaats van de eetstoornis

Wanneer het steeds minder over de eetstoornis gaat, word jij niet minder gezien. Wanneer het strakjes hopelijk steeds minder over de eetstoornis gaat, betekent dat niet dat jouw strijd ontkend of vergeten wordt. Maar hoe minder het over de eetstoornis hoeft te gaan - omdat je verder komt in herstel - hoe meer tijd en ruimte er overblijft om het over jou te hebben. Durf je bevestigd te worden als mens? In plaats van als patiënt? In je kwaliteiten en ook valkuilen, los van een eetstoornis? Durf je te vertrouwen op de stilte die komt, als het even niet gaat over je broodbeleg of je gewicht? 

Je bent meer dan een eetstoornis, ook als dat lang niet altijd zo voelt. Ik dacht altijd dat ik eerst mezelf moest vinden voordat ik kon gaan herstellen. Dan heb je er iets om voor in de plaats te brengen; een zelfverzekerd gevoel of een gevoel van totale acceptatie. Nee, dan had ik die eetstoornis inderdaad vast niet meer nodig. Maar voor mij werkte dat in de praktijk niet zo. De eetstoornis moest eerst ruimte maken voordat ik mezelf met mezelf kon vullen. Eerst een akelig leeg gevoel achterlaten, met veel stiltes en weinig bevestigingen, voordat het écht over mij kon gaan. 

Durf jij het over jou te laten gaan? 

♥

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.