Leven met een eetstoornis is geen pretje. Het is zwaar, je hebt weinig energie, lichamelijke klachten, moeite met sociale contacten en het dagelijkse gevecht put je uit. Ik wil me niet meer zo slecht voelen, ik wil leven! Ik was vastbesloten iets aan mijn eetstoornis te doen. Als ik hersteld ben van mijn eetstoornis, dan is mijn leven vast perfect. Dan vind ik nooit meer iets moeilijk en ben ik voor altijd gelukkig. Deze gedachte had ik vaak. Echter, hoe meer mijn eetstoornis naar de achtergrond verdween, hoe raarder ik me begon te voelen. Wie ben ik als mijn eetstoornis er niet meer is? Plotseling worstelde ik niet meer met mijn eetstoornis. Ik worstelde met de tot nog toe onbekende vrijheid er van. 

♥ Wie is deze nieuwe ik?
Met mijn eetstoornis onderdrukte ik een hoop gevoelens. Ik kon niet echt meer blij zijn, maar tenminste ook niet bang, boos of verdrietig. Toen deze gevoelens plotseling terug kwamen moest ik daar onwijs aan leren wennen. Terug naar mijn eetstoornis wilde ik absoluut niet. Mijn eestoornis gaf mij misschien het gevoel dat ik alles onder controle had en vervelende emoties niet meer hoefde te voelen, maar hij maakte me kapot. Ik kwam niet vooruit in het leven en ik kon naast vervelende ook geen fijne emoties meer voelen. Als ik heel eerlijk er naar terug kijk, verving hij die lastige emoties alleen maar met nieuwe problemen. Toen ik uit mijn eetstoornis kwam moest ik toch aan deze emoties leren wennen. Zelfs de fijne emoties voelden vreemd. Het was alsof ik een heel nieuw persoon was geworden. Ik had dan wel hetzelfde werk, deed dezelfde opleiding, had dezelfde vrienden en familie als daarvoor, maar mijn beleving leek totaal veranderd.

♥ Is dit normaal?
Ik kon haast niet geloven dat ik eindelijk vrij was van mijn eetstoornis en me dan nog niet op mijn gemak voelde. Is er soms iets mis met mij? Nee, er is niks mis met mij. Dit gevoel is eigenlijk heel normaal. Wanneer je een nieuwe baan krijgt, in een nieuw huis gaat wonen of een nieuwe opleiding begint moet je daar ook aan wennen. Elk mens, of je nou een stoornis van het een of ander hebt, of niet, moet wennen aan een nieuwe situatie. Probeer er dan ook vertrouwen in te hebben dat het heus wel goed komt, het heeft gewoon tijd nodig. Blijf er goed over praten met je omgeving en je behandelaren. Eerlijkheid naar jezelf en anderen is de sleutel tot herstel. Zelfs als je geen symptomen van een eetstoornis meer hebt, betekent dat niet je dan niet meer in behandeling mag zijn of steun en zorg nodig hebt. Nazorg in een hele belangrijke factor in het herstellen van een eetstoornis.

♥ Vrij zijn betekent niet vrij van zorgen zijn.
Al ben jij van je eestoornis genezen, het is niet zo dat er dan in je omgeving nooit meer iets mis kan gaan. Om maar wat te noemen: mijn fiets kan nog steeds gestolen worden, ik kan afgewezen worden voor een baan of ruzie hebben met een vriend of vriendin. Wanneer dit soort dingen gebeurden greep ik vroeger meteen naar mijn eetstoornis, nu weet ik dat ik ook zonder mijn eetstoornis door deze moeilijke of vervelende momenten heen kan komen. Ik kan niet voorkomen dat er dingen gebeuren die ik moeilijk, verdrietig of eng vind, maar dat een eetstoornis me daar bij zou helpen komt nu niet eens meer in me op. Gaandeweg leer je steeds beter hoe met deze gevoelens om te gaan. Het is eng, want je voelt je veel emotioneler dan voorheen, maar in plaats van mezelf te verdoven met destructief gedrag nam ik het heft in eigen handen en daardoor voelde ik me uiteindelijk ongelooflijk sterk.

♥ Komt het wel goed?
Misschien voel je je opeens als een alien die net op aarde is beland. De wereld om je heen lijkt totaal veranderd. Je leert jezelf op een heel nieuwe manier kennen, maar het went. Sterker nog, uiteindelijk zal je van je nieuwe zelf leren houden. Alles wat je overwint word je sterker van en neem je met je mee. Voor elke moeilijke periode die je overwint krijg je een medaille van trots en die draag je bij je voor altijd. Je weet al waar de oude wegen heen gaan en dat heeft je nooit echt gelukkig gemaakt.

Het onbekende is eng, maar kies toch voor deze nieuwe wegen. Alleen deze zullen verandering kunnen voortbrengen en hoe eng ze ook mogen voelen... de wegen zijn naar geluk.

Fotografie door Andrea Rose