"Je moet niet steeds zo boos worden, dat is nergens voor nodig" hoor ik mijn vriend nog zeggen terwijl de woede alleen maar toeneemt. In heel veel opzichten passen we perfect bij elkaar, maar we kunnen ook enorm botsen. We hebben allebei een uitgesproken karakter en kunnen ook allebei bot, ongeduldig en fel zijn. Mijn vriend vind dat ik snel boos word en licht ontvlambaar ben maar zelf zie ik dit niet zo, omdat ik ergens weet wat er onder die boosheid schuil gaat maar ik dit blijkbaar niet goed kan laten zien.

Ik kan slecht tegen onrecht
Ik heb een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en kan daardoor dus heel slecht tegen onrecht. Ik kan enorm boos en verdrietig worden door al het onrecht in de wereld. Dit is op het hoogste niveau van het leed in de wereld het geval, maar ook als het gaat om wat ik om mij heen zie, wat mij aangaat en mijn persoonlijke omgeving. Wanneer ik zelf onterecht ergens voor beschuldigd wordt, kan ik mij enorm aangevallen voelen en in de verdediging schieten. Het positieve hiervan is dat ik voor mezelf heb leren opkomen en vecht voor mezelf. Dit heeft denk ik ook wel te maken met dat ik begrepen wil worden zoals ik dingen bedoeld heb en dat ik niet wil dat dingen bestaan door misvattingen.

Het komt veel voor dat mensen een bepaalde emotie hebben maar dat dit niet op deze manier geuit wordt. Veel mensen zijn erg goed in het wegstoppen en niet toelaten van emoties. Ik heb dit in het verleden ook veel gedaan omdat sommige emoties nou eenmaal niet handig zijn op alle momenten maar ook omdat ik ze niet altijd wilde voelen. Ik wilde niet verdrietig, jaloers of bang zijn of me machteloos voelen. Ik wilde gewoon vrolijk zijn, goed in mijn vel zitten en vooruit kijken. Ik dacht dat ik dat vervelende gevoel ook gewoon kon negeren en dat het dan vanzelf weg zou gaan. Helaas is dit meestal niet het geval en als dat zo zou zijn, dan is dat ook niet altijd goed.

Vervelende gevoelens kunnen namelijk ook wat opleveren. Ze vertellen ons namelijk heel veel over onszelf, wat we wel en niet fijn vinden en het kan ook waardevolle inzichten opleveren voor onze persoonlijke ontwikkeling en wat we belangrijk vinden in het leven. Als je deze gevoelens wegstopt, ontneem je jezelf de kans hier van te leren en heb je ook kans dat het op een ander moment weer omhoog komt, soms zelfs heftiger en op een moment dat je die gevoelens al helemaal niet kunt gebruiken.

Ik ben niet boos, maar verdrietig
Soms zijn emoties en gevoelens ook ingepakt in andere emoties. Inmiddels ben ik al heel wat jaartjes op deze wereld en weet ik nu pas dat ik soms veel woede in mij lijk te hebben terwijl dat eigenlijk een verpakking is voor andere gevoelens. Mijn vriend heeft mij een spiegel voorgehouden dat ik vaak boos reageer terwijl ik eigenlijk van binnen iets anders voel en er dus iets ligt onder die boosheid. Dit zijn dan meestal gevoelens van verdriet, frustratie en onzekerheid. Toen ik dat besefte, vielen alle puzzelstukjes op hun plek. Het gekke is alleen dat dit besef niet direct heeft geleid tot verandering. Ik kan nog steeds heel fel en boos op hem reageren wat resulteert in vuurwerk van beide kanten en als we dan allebei weer 'op aarde' zijn gekomen, kunnen we vanaf een afstandje kijken naar wat er gebeurde en ontdek ik dan vaak pas mijn andere gevoelens.

Ik denk dat dit een soort beschermingsmechanisme is en dat ik dit al op jonge leeftijd heb ontwikkeld. Door verdrietig of onzeker te zijn, stel ik mij kwetsbaar op en kunnen mensen mij raken. Dat vond ik heel moeilijk. Daardoor ben ik van mezelf af gaan bijten en uit ik dit in boosheid en snel in de verdediging schieten. Ik heb ook gemerkt dat ik boos kan worden als ik me onbegrepen en niet gesteund voel, terwijl ik daarmee eigenlijk iets anders wil zeggen, namelijk: "sla je arm om mij heen en probeer je in te leven in wat ik voel". Gek genoeg komt het bij mijn vriend heel duidelijk naar boven, maar heb ik dit verder nooit echt ervaren. Ik heb dit bijvoorbeeld niet snel bij vriendinnen, maar ik denk dat het dan minder snel getriggerd wordt. Ik ben blij dat mijn vriend mij doorziet en dit eruit heeft gehaald, want alleen was het mij niet gelukt dit inzicht te krijgen.

Wat zit er achter jouw reactie?
Het kan enorm helpen om te onderzoeken wat er onder jouw directe gevoelens, emoties en reacties ligt. Soms is dit namelijk niet wat het lijkt te zijn en ga je eigenlijk symptomen bestrijden in plaats van de oorzaak. Het bewust worden van de onderliggende emoties achter mijn boosheid, heeft mij al een eind op weg geholpen en ik ben er van overtuigd dat het mij steeds meer gaat lukken om dichterbij mijn werkelijke emoties te komen, ook in deze gevallen en dat ik daarmee ruzies kan voorkomen maar me ook meer begrepen en geaccepteerd ga voelen. Wil jij je ook bewust worden van wat er achter jouw directe reactie zit? Ik heb een aantal tips voor je!

- Onderzoek knelpunten in jouw contact met anderen
Het kan helpen om op zoek te gaan naar knelpunten in relatie tot anderen. Wat zijn dingen waar je vaak ruzie over hebt of wat zijn momenten die jij het moeilijkste vindt? Bedenk vervolgens wat jou gedrag is in zo'n situatie en hoe je op de ander reageert. Word je boos of kruip je in een hoekje en sluit je je af voor de buitenwereld? Ga je huilen of zet je je masker op en doe je alsof het je allemaal niks uitmaakt? Schrijf het eventueel allemaal op en ga daarna eens kijken of die reactie overeenkomt met wat je voelt. Het kan heel lastig zijn om hier uit te komen en soms lukt het niet direct, maar je kan er altijd later nog eens naar kijken.

Het kan ook helpen om te bedenken wat jij op dat moment nodig hebt. Zo bedacht ik bijvoorbeeld bij die boosheid of ik echt een 'sorry, ik zal het nooit meer doen' reactie wilde en of dit terecht was, of dat ik gewoon wilde dat hij me zou troosten en snapte dat ik onzeker of verdrietig was?

- Laat anderen het opmerken
Je kunt ook iemand in vertrouwen nemen en vragen je hierbij te helpen door bijvoorbeeld hen te laten opmerken als je reageert vanuit een emotie maar dit niet laat zien. Als je bijvoorbeeld vaak schiet in de 'masker modus' waarbij je doet alsof er niks aan de hand is terwijl je van binnen kapot gaat van verdrietige of sombere gevoelens, kan je iemand vragen dit op te merken en te zeggen tegen je als dit weer gebeurt. Dit zorgt er voor dat je je er sneller bewust van bent en in het moment zelf nog kan schakelen. Een ander die hier van weet kan dit in sommige gevallen sneller opmerken dan jijzelf.

- Reflecteer
Reflecteren is heel belangrijk en nuttig om te doen als je meer bij je gevoel wil komen en jezelf beter wil leren begrijpen. Vaak kun je achteraf je gevoel wel herkennen en zeker als je hier veel mee bezig bent, weet je soms achteraf wel van situaties dat je je eigenlijk helemaal niet voelde als dat je je gedroeg. Ik zag het pas voor het eerst echt in toen mijn vriend mij een spiegel voorhield maar sindsdien kan ik wel achteraf vaak opmerkingen wanneer het weer gebeurde dat ik in boosheid schoot in plaats van dat ik mezelf kwetsbaar opstelde. Reflecteren zorgt er voor dat ik de situatie van een afstandje kan bekijken en kan bedenken waar het mis ging en wat dat triggerde. Het helpt mij ook in te zien aan welke signalen ik dit merk en wat ik op die momenten kan doen om het te voorkomen.

Omdat ik dit waarschijnlijk al op jonge leeftijd heb ontwikkeld, is het helemaal niet makkelijk om dit om te buigen naar iets wat beter werkt voor mij en voor mijn relatie, maar ik doe mijn best en ik zie zelf al een hele vooruitgang. Ik denk dat ik nog wel meerdere keren de mist in zal gaan, maar ook dat het mij uiteindelijk gaat helpen en dat ik hierdoor steeds meer over mijzelf leer en me beter kan ontwikkelen. Lees ook eens deze blog over niet weten wat je voelt en niks voelen. 

Fotografie: Garrett 

Wat ligt er onder jouw reacties?