Huiswerk en een eetstoornis
Volgens mij verwachten de leraren dat de gemiddelde scholier of student naast school geen leven heeft. Iedere dag is er wel iets te doen aan huiswerk en als je dan eindelijk klaar bent, krijg je er op school gewoon weer een paar opdrachten bij.
Daarnaast is nogal jammer dat huiswerk HUIS werk heet en dus thuis gemaakt moet worden. Thuis, waar de omgeving misschien niet altijd even geschikt is om je te concentreren op je huiswerk. Thuis, waar het eten je meer bezig houdt, omdat school daar niet als afleiding werkt. En thuis, waar het eten voor het grijpen ligt of waar je juist alleen bent en jezelf er toe moet zetten.
Huiswerk maken kan nogal eens wat energie kosten en dat naast het gevecht met je eetstoornis breekt het je misschien wel op. Het presteren, de eisen die school en misschien jij zelf aan jezelf stellen leggen een druk op je. Om goed te presteren op school zou het fijn zijn als je je er ook op kunt concentreren en dat je het op kunt brengen om je huiswerk te maken binnen de termijn die van je wordt verwacht.
Een eetstoornis kan je afleiden door je bezig te houden met alles wat met eten of je lichaam te maken heeft. Die eetstoornis haalt alle aandacht voor het echte leven bij je weg en verplaatst die aandacht naar eten. Zo hoef je misschien niet met negatieve gevoelens, onzekerheid, maar ook niet met verantwoordelijkheden bezig te zijn. Op je schoolwerk concentreren wordt dan nogal een lastige opgave. Zeker wanneer je te veel of juist heel weinig hebt gegeten waardoor je suikerspiegel nogal van slag is of je misselijk bent geworden.
Ook de hoge eisen die gesteld worden door jezelf, je ouders of school kunnen je opbreken. Goed presteren met een eetstoornis kost veel energie, energie en aandacht die je op moet brengen, omdat je het jaar anders wellicht niet zult halen. Maar je hebt ook aandacht en energie nodig om van je eetstoornis te genezen. Hierin zul je een balans moeten zoeken, maar je zult ook prioriteiten moeten stellen. Een 6 is net zo goed een voldoende als een 9, alleen staat hij ondersteboven. En een goede presentatie is ook goed, het hoeft niet altijd de beste te zijn.
Wanneer je last hebt van faalangst, kun je helaas niet op het uit-knopje drukken, faalangst gaat niet zomaar over. Veel middelbare scholen geven echter wel faalangstrainingen die soms al voldoende helpen. Maak je faalangst bespreekbaar op school of in therapie. Soms geeft dat al voldoende steun en erkenning, maar het is ook een opening om aan je onzekerheid te werken of om samen te kijken wat jou een meer ontspannen gevoel geeft tijdens bijvoorbeeld een toets.
Praktisch kun je in ieder geval zelf al een aantal stappen zetten. Maak je bureau leeg, zet eventueel een muziekje aan, trek je huispak aan en zet een lekkere kop thee. Maak van te voren een lijstje van de dingen die je deze week of dag af moet hebben. Schrijf vervolgens op welke dagdelen je aan huiswerk wilt besteden en op welke tijdstippen je daar tijd voor hebt. Een planning maken is voor de meeste mensen niet zo'n probleem. Het probleem ligt vaak bij het volgen van die planning. Zet wekkertjes en motiveer jezelf om je er toe te zetten. Drie uur achter elkaar huiswerk maken is niet echt haalbaar, dus verdeel je tijd en neem bijvoorbeeld iedere half uur een pauze. Zet dan even een nieuwe kop thee of loop een stukje met de hond. Maak het ook een beetje leuk voor jezelf.
Een slechte concentratie kan te maken hebben met verschillende dingen. Misschien heb je te weinig gegeten of heb je een eetbui, waardoor je zit te stuiteren op je stoel. Maar ook emotionele dingen kunnen je afhouden van je huiswerk. Misschien heb je wel schuldgevoelens over eten of over iets wat je hebt gezegd tegen iemand. Of je piekert over je moeder of je over je eigen verdriet. Op deze momenten kan het je helpen een G-schema te maken of gewoon even alles van je af te schrijven. Schrijf dan echt wat je denkt, gooi het eruit, wat het ook is.
Als je van je af hebt geschreven, maar het niet voldoende helpt kun je het ook visueel maken. Ik gebruik als voorbeeld dat je piekert over iets wat je hebt gezegd tegen een vriendin. Schrijf het van je af of pieker er 10 minuten op los. Hiervoor kun je zelfs een wekkertje gebruiken. Daarna hang je in gedachten het onderwerp waarover je piekert aan een ballonnetje. Als je opnieuw aan het onderwerp denkt, zeg je geduldig tegen jezelf: ''Nee, het hangt aan een ballonnetje.'' Als je klaar bent met huiswerk maken, kun je het ballonnetje altijd weer naar beneden halen, maar je kunt hem ook door het raam naar buiten laten gaan. Deze oefening kun je vaker doen, waardoor het steeds beter zal helpen. (ook bruikbaar bij schuldgevoelens)
Wanneer je langere tijd niet aan je huiswerk toe komt of je eetstoornis te heftig is om je volledig te richten op school, kun je met een mentor of vertrouwenspersoon van je opleiding in gesprek gaan. Deze mensen kunnen je eventueel ondersteunen of je zoekt samen naar een mogelijkheid waarop school voor jou haalbaar blijft. Blijf praten, dat is in alle gevallen enorm belangrijk.
Kijk wat voor jou ontspannend werkt en hoe jij je beter kunt concentreren. Iedereen heeft zijn eigen maniertjes om zich opnieuw te kunnen concentreren, zichzelf te motiveren en trucjes om met piekeren om te gaan.
Wat helpt jou bij huiswerk maken?
Bron foto1: Joe Shlabotnik
Bron foto2: Robert Couse-Baker
Bron foto3: fireflythegreat
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik ben een echte perfectionistische piekeraar in combinatie met een es dus de perfecte combinatie die huiswerk tot een hel maakt. School op zichzelf is al een hele opgave.
Ik heb een hele lieve vertrouwenspersoon op school en samen met haar en de school heb ik afgesproken dat ik niet langer dan het 7e uur op school blijf en dat ik zelf de verantwoordelijkheid over mijn huiswerk heb en niet gecheckt wordt. Dit geeft mij rust omdat ik een enorme angst heb voor kritiek van leraren dat ik mijn huiswerk niet heb gemaakt. Ik doe het meestal wel gewoon, alleen als het echt niet lukt , neemt m'n moeder even contact op met school.
Ik kan op deze manier zelf inplannen en doen wat belangrijk is en wat lukt en zo lukt het me ook om goede cijfers te blijven halen, zonder te veel druk en moeite. Dit neemt niet weg dat het superlastig is om dat gepieker over eten en gewicht in combinatie met school vol te houden.
1 keer per vak huiswerk niet af = 1 uur nakomen, dezelfde dag nog, dus als je op 1 dag 2 keer je huiswerk niet hebt = 2 uur nakomen...
Ik heb vorig jaar, en dit jaar opnieuw de afspraak met school gemaakt, dat ik het 'gewone' huiswerk niet hoef te doen. Ik doe alleen dingen (werkstukken/toetsen) voor een cijfer en groepsopdrachten. Op die manier hoeven ze niet te veel naar me om te kijken/ me een uitzonderingspositie te geven in de klas, maar hoef ik me veel minder druk te maken.
En ik ga naar huiswerkbegeleiding, zij helpt me vooral met het prioriteiten stellen, kijken welk huiswerk nou echt belangrijk is en wat ik nou eigenlijk kan laten vallen. En ze let er ook een beetje op dat ik niet meer doe dan ik aan kan, ik heb voor mezelf gezegd dat ik niet langer dan 2 uur per dag aan huiswerk wil/mag zitten, dus dat laat ze dan ook niet toe.
Dat zijn de dingen die mij heel erg helpen. (:
Daarnaast wordt huiswerk ook steeds vaker via de mail opgegeven, dat jullie het even weten voor morgen nog vijf blokjes woordjes erbij!
Maar wat voor mij nog het meest moeilijk is is om te bedenken dat een 6 evengoed is als een 9.
Heel goed stuk ;)
Nee, ik herken het gedeelte van huiswerk niet kúnnen maken heel erg, helaas. Vooral van vorig jaar. En toen hingen er nog consequenties aan e.d. Maar praten hielp niet. Ik heb heel vaak gezegd dat ik het allemaal niet meer kon bijbenen, dat het met hulp erbij gewoon even teveel was. Alleen; nooit zo specifiek dat huiswerk genoemd... Uiteindelijk een mail laten sturen naar al mijn toenmalige leraren :") Goede en fijne beslissing geweest.
Ik moet zeggen dat ik best perfectionistisch ben, maar als ik dan eenmaal een 6 heb, dat ook wel kan relativeren :D
Het lijkt me belangrijk dan dat je daar op school over praat.
Sterkte.
Ik moet nu weer leren.. jippie..
Mijn complimenten voor wie dit geschreven heeft en de reacties zijn ook heel herkenbaar idd.
alleen daarna was ik bang wat als hij knapt en iedereen het leest :o nieuw pieker pieker piek momentje...
lekker handig was ik van het een af kwam de ander :p dus ik dacht nou goed heb het geprobeerd in het echt nu in gedachte ;p
werkte wel :D