Al eerder schreef ik blogs over het uitzitten van eetbuidrang. Gevoelens komen en gaan. Niets is voor altijd, en de spanning van eetbuidrang kan ook weer zakken. Maar hoelang duurt het voordat die spanning minder wordt? En wat als de drang steeds terugkomt?
Hoelang duurt het uitzitten van eetbuidrang?
Ik had besloten: “Ik voel de drang, maar ik ga wachten. Dit gaat voorbij.” Ik wachtte… en wachtte… en keek op de klok. Een half uur? Een uur? Een dag? Elke minuut dat het langer duurde voelde ik de moed iets dieper in m’n schoenen zakken. Gaat dit gevoel eigenlijk wel over en hoelang duurt dat dan? Als ik het wist kon ik me er misschien op instellen. Dan wist ik hoelang het nog was tot de finish. Dan kon ik tegen mezelf zeggen dat ik nog even moest doorzetten, maar nu? De verleiding werd steeds groter. De onrust steeds chaotischer. Ook al wist ik dat dit niet was wat ik wilde.
Kon ik maar een pasklaar antwoordt geven. Hoelang het duurt om eetbuidrang uit te zitten verschilt per persoon, en zelfs per eetbui. Ik ken zelf ook meerdere soorten eetbuidrang. Soms is de drang explosief en accuut; dan móest ik naar de supermarkt. En soms sluimert hij een beetje door de dag heen, ben ik haast ongemerkt aan het snaaien, probeer ik mezelf iets toe te staan, tot het ineens als te veel voelt en het hek van de dam gaat.
Hoe lang de drang duurt of hoe heftig hij is, hangt ook samen met hoe ver je bent in herstel van de achterliggende oorzaak van de eetstoornis. Het omgaan met emoties, het relativeren van gedachten, het vertrouwen hebben in jezelf, het durven vragen om hulp, enzovoort.
Een eetbui gaat over verdoven
Een eetstoornis en eetbuidrang ontstaan niet zomaar. Er is altijd een oorzaak. Hoe meer je daarvan begrijpt, hoe beter je met de drang kunt omgaan. Niet alleen om het direct op te lossen, maar ook om begrip en mildheid voor jezelf te ontwikkelen. Je gevoelens ademruimte te durven geven en/of steun te zoeken, in plaats van te verdoven met een eetbui. Een eetbui gaat over verdoven, over niet-voelen. Herstel gaat in die zin over durven voelen. En dat is overweldigend, want niet voor niets druk je het weg met een zo’n heftig copingmechanisme. Toch helpt het om dit mechanisme te begrijpen en kan je met hulp van therapie hier echt stappen in zetten.
Het hielp mij te denken: “Het is maar een gevoel.” Afleiding zoeken kan ook helpen, zoals even naar buiten gaan of iets anders doen wat je aandacht vraagt.
Wat als de drang steeds terugkomt?
Soms hielp afleiding slechts tijdelijk. De drang kwam dan weer terug. Vaak betekent dit dat je niet alleen de drang, maar ook je gevoelens en behoeftes even hebt uitgesteld. Het is wel belangrijk om daar zorg voor te dragen.
Eigenlijk kwam die drang zolang ik een eetstoornis had altijd wel weer eens terug. Best logisch eigenlijk, maar ook vermoeiend om keer op keer hetzelfde te moeten overwinnen. Elke keer hetzelfde liedje. Dat voelde zo ontzettend stom. Alsof ik bij elk gevoel van eetbuidrang eigenlijk helemaal niet vooruit was gegaan, maar zo moet je het niet zien. Net als met alles baart oefening kunst en moet je soms 100 keer dezelfde oefening doen voordat je het onder de knie hebt. Het is wederom lastig om te zeggen hoelang het duurt voordat die drang minder vaak terug gaat komen. Eigenlijk stel je dan de vraag: Hoelang duurt het om te herstellen van een eetstoornis? En dat is ook voor iedereen verschillend.
Gaat de drang ooit weg?
Ja. Als je herstelt van je eetstoornis, neemt de eetbuidrang af. Maar herstel kost tijd. Het is belangrijk om jezelf die tijd te gunnen en niet te streng of boos te zijn op jezelf. Ik begrijp de boosheid en strengheid overigens wel. Wat ben ik vaak streng en boos naar mezelf geweest in de hoop dat dat extra beetje ruggengraat me wel zou helpen. Dat ik gewoon wat meer discipline moest hebben, maar juist zelfbegrip, kleine stapjes, acceptatie van gevoelens en het durven vragen van hulp zijn de sleutel.
Cravings zijn normaal
Na herstel kunnen cravings blijven bestaan, maar ze zijn dan gezond. Ze wijzen op echte trek of emotionele signalen. Soms heb je meer zin in iets lekkers bij vermoeidheid of een speciale gelegenheid. Het betekent niet dat je faalt als je eraan toegeeft. Als cravings elke dag overheersen of je gemoedstoestand beïnvloeden, is het wel goed om aan de bel te trekken bij je omgeving en/of de huisarts, en kan je hulp zoeken bij eventueel een dietist en/of een psycholoog.
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie