Een eetstoornis gaat vaak samen met een negatief zelfbeeld. Ook de redactie heeft hier de nodige ervaring mee. Jezelf als lelijk zien, je niet goed genoeg voelen, je schamen voor wie je bent, jezelf het niet waard vinden. Het zijn allemaal thema's die voorbij komen wanneer we het hebben over een negatief zelfbeeld. Hoe was dat voor de redactie, hoe zit het met ons zelfbeeld vandaag de dag en hoe gaan we om dagen waarop we ons wat minder voelen.

Het zelfbeeld van Irene

Toen ik een eetstoornis had had ik ook een ontzettend laag zelfbeeld. Ik was heel onzeker en voelde me regelmatig tekort schieten. Ik dacht dat ik dom was, ik vond mezelf veel lelijker en dikker dan anderen, ik vond mezelf niet leuk of grappig, niet de moeite waard. Het ging dus niet enkel over mijn uiterlijk, maar ook over mijn innerlijk en mijn prestaties.

Wanneer ik me onzeker en niet goed genoeg voelde had ik de neiging om mezelf af te zonderen. Ik dacht dat als ik iets toch niet kon ik er beter ook maar niet aan kon beginnen. Als ik psychisch niet lekker in m'n vel zat kon ik dat ook letterlijk aan mijn vel gaan voelen. Van de ene op de andere dag kon ik mezelf ineens een paar kilo zwaarder ervaren. Die kilo's moesten er zo snel mogelijk af, vond ik.

Ik was er van overtuigd dat als ik minder zou wegen ik me ook lichter en fijner zou voelen. Het strenge diëten lokte echter eetbuien uit en daarnaast waren eetbuien ook mijn manier om om te gaan met mijn emoties op korte termijn. Naderhand voel ik me vaak nog veel slechter en zo kwam ik in een vicieuze cirkel van ellende terecht.

Vandaag de dag ga ik daar gelukkig heel anders mee om. Het is heus niet zo dat ik nu elke dag van de week mega zelfverzekerd ben, maar m'n zelfbeeld is wel een stuk beter dan vroeger. Toch heb ik nog wel eens mijn slechte dagen. Toch ben ik wel eens teleurgesteld in mijn kunnen, voel ik me onzeker of ben ik niet zo heel tevreden als ik in de spiegel kijk. Echter weet ik het veel beter te relativeren.

Het is heel logisch om je niet altijd helemaal fantastisch te voelen. Soms verschilt het per dag en soms heb je een beetje van die periodes. Dat is menselijk en dat is oké. Ik ben me er bewust van dat het schommelt, dus ik vertrouw er ook op dat het vanzelf weer de andere kant op schommelt. "Straks is het allemaal weer anders," zeg ik dan tegen mezelf. Op die dagen kijk ik naar wat ik nodig heb. Even doorzetten of juist even rustig aan doen. Het wisselt, maar één ding staat voorop. Ik mag mezelf even rot voelen en hoef dat niet per se op te lossen. Wat dat betreft helpt het accepteren daarvan heel erg.  

Het zelfbeeld van Phoi Cai

Er was een tijd waarop mijn zelfbeeld ontzettend laag was. Niks was goed, ik zag er niet goed uit, ik kon niks goed doen. Alles was verkeerd. Dat ik ondertussen goede cijfers haalde op school deed me niks. Het kon namelijk altijd beter. Ik kon altijd beter doen. Ieder ander deed het beter en ieder ander was leuker. Ik was maar niks.. 

Dat een ander me leuk kon vinden, kon ik niet begrijpen. Er was tenslotte niets om leuk te vinden, vond ik. Ik schoof complimenten meteen opzij of grapte erover. Van binnen huilde ik. Ik kon het namelijk niet accepteren en dit deed ontzettend veel van me. In plaats van dat complimentjes mij een goed gevoel gaven, werd ik er juist onzekerder door. De lat lag daardoor alsmaar hoger en ik kon er niet aan voldoen. Maar ik mocht niet breken, een ander mocht namelijk niet weten hoe onzeker ik was. Anders zouden zij mij zwak vinden.

Tegenwoordig kan ik best tevreden zijn met mezelf. Perfect zal ik mezelf nooit vinden, maar dat hoeft ook niet. Ik ben ook maar een mens en niemand is perfect. Het belangrijkste is dat ik mezelf kan accepteren zoals ik ben. Met alle dingen waar ik wel trots op ben en met de dingen waar ik minder blij mee ben. Er zijn natuurlijk nog dagen waarop ik het minder makkelijk vind om mezelf te accepteren zoals ik ben. Vaak heb ik wel door waardoor dit komt. Misschien zit ik even niet goed in mijn vel, misschien heb ik het gewoon te druk gehad of ben ik vermoeid. Vaak zit er wel een oorzaak achter. Zo niet, dan is dat ook oké. Zulke dagen mogen er ook zijn zolang ze niet overheersen. 

Het zelfbeeld van Scarlet 

Ik had vroeger eigenlijk helemaal niet door dat ik een negatief zelfbeel had. Ik was veel te druk met dit verdoezelen door heel hard voor school te werken, te winnen bij het tennissen en werken bij mijn bijbaan. Zolang ik veel deed, hoge cijfers haalde en wedstrijden won vond ik mezelf goed genoeg. Met regelmaat wat ik niet gelukkig, maar ik had eigenlijk geen idee waardoor dit kwam. Ik vond het ook aanstellerij, ik had immers niet voldoende reden om me slecht te voelen.

Ik ontdekte eigenlijk pas hoe negatief mijn zelfbeeld was, toen ik maar niet kon geloven dat jongens mij leuk vonden. Ik dacht altijd dat ze mij voor de gek hielden of een weddenschap hadden met vrienden, als iemand mij probeerde te 'verleiden'. Hoe kon iemand mij nou leuk vinden? Ik was toch niet knap? Ik was toch raar? Ik was toch een beetje een mislukking? Ik wist niet dat het niet normaal was om zo te denken en dat dit in relatie stond met mijn negatieve zelfbeeld.

Door de jaren heen is dit zelfbeeld langzaam veranderd en verbeterd. Niet in het bijzonder door therapie, maar meer door het leven te leven. Door positieve dingen te ervaren, angsten aan te gaan en contact met andere mensen. Positieve bevestiging.

Tegelijkertijd heeft mijn zelfbeeld ook de nodige klappen gehad in de afgelopen jaren. Wat ervoor gezorgd heeft dat het allemaal weer wat minder positief werd. Ik ging weer negatiever over mijzelf denken. Vond mijzelf weer meer een mislukking. Niet goed genoeg... en ga zo maar door. Gelukkig lukt het me om dit onrealistische beeld langzaam weer bij te stellen, zodat ik met meer tevredenheid en acceptatie naar mijzelf kan kijken.

Het zelfbeeld van Daphne

Tijdens mijn eetstoornis weet ik nog heel goed dat ik mijzelf het liefst weg wilde gooien, zo belabberd was mijn zelfbeeld op dat moment. Zowel mijn innerlijk als uiterlijk vond ik vreselijk en ik weet nog goed hoe zwaar dat mijn dagen soms kon maken. Het voelde ook echt alsof ik zelf mijn grootste vijand en criticus was, terwijl ik toch met mijzelf door een deur moest zien te komen.

Wat anderen ook zeiden, wat voor complimenten ik ook kreeg, het leek nooit echt binnen te komen. Ik begon mij wel te beseffen dat een goed zelfbeeld echt iets is dat vanuit jezelf moet komen, uit oprechte waardering voor wie jij bent en wat jij te bieden hebt. Dat echt te voelen, zelfs op dagen dat het even minder gaat. Ga er maar aan staan.

Het is ook zeker niet zo dat dat gevoel meteen kwam toen ik herstelde van mijn eetstoornis, misschien was het hoofdstuk ‘zelfbeeld’ alleen al een compleet nieuw en groot hoofdstuk om daarna mee aan de slag te gaan. Voor mij zat de meeste winst hem in het onderscheiden van mijn gevoel en de werkelijkheid. Het is niet makkelijk om je eigen zelfbeeld te veranderen, zeker niet als je al die tijd zo overtuigd was van dat negatieve beeld. Beseffen dat jouw gevoel er mag zijn, maar vaak niets te maken heeft met jouw potentie en hoe jij overkomt op anderen, kan al helpen om het te relativeren. Beseffen dat het beeld er is én dat hij echt veranderd mag worden, omdat dat simpelweg beter en gezonder voor je is.

Tegenwoordig is mijn zelfbeeld een stuk beter, hoewel dat stukje onzekerheid ook nog in mij kan zitten. Het fijne is dat dat niet meer zo veel uitmaakt. Er zijn dagen dat ik mijzelf niet zo leuk vind en dat mag. Het verschil? Nu weet ik dat dat puur mijn gevoel is, dat dat gevoel ergens vandaan komt en weer weg kan gaan, maar dat het niets af doet aan mijn persoonlijkheid en mijn kwaliteiten.

Het zelfbeeld van Lotte

In de tijd van mijn eetstoornis ging het op en af met mijn zelfbeeld. Ik had last van stemmingswisselingen en hoe ik over mezelf dacht kon van het ene op het andere moment veranderen. Ik voelde me best wel instabiel destijds en kon door het minste of geringste helemaal down kon worden. Dan vond ik mezelf plotseling ook niet meer mooi. Hoe ik over mezelf dacht en de manier waarop ik naar mijn uiterlijk keek hingen samen, al had ik dat toen nog niet helemaal door.

Ik vond mezelf vaak helemaal niet mooi of leuk, maar gek genoeg leken anderen dat niet te zien. Ik had het gevoel dat ik regelmatig tekort schoot en was bang dat anderen dat op een gegeven moment ook zouden zien. 'Ze moesten eens weten'. Mijn omgeving stelde mij in een veel positiever daglicht dan dat ik zelf deed. Daar klopte dus iets niet...

Tegenwoordig is mijn zelfbeeld best positief. Dat komt denk ik vooral doordat ik niet meer zo streng ben voor mezelf en mezelf heb leren accepteren. Het hoeft niet altijd beter, perfecter of mooier. Goed is goed genoeg. Natuurlijk heb ik ook wel eens wat mindere dagen, maar die hebben niet meer zo veel impact op me als vroeger. Niemand voelt zich altijd gelukkig en dat is helemaal oké. Ik durf mezelf nu de ruimte te geven om ook negatieve emoties te ervaren. Het komt wel goed. Ik weet nu dat ik er altijd over kan praten met mijn omgeving, mocht ik daar behoefte aan hebben.

Het zelfbeeld van Ginger

Ik ben iemand die zich niet veel bezighoudt met uiterlijk en in de spiegel kijken. Nooit gedaan. Dat ik weet hoe ik mascara op moet doen is op zichzelf al een prestatie. Echter is zelfbeeld veel meer dan dat en ik heb het altijd moeilijk gevonden te beschrijven hoe mijn zelfbeeld is. Uit mijn gedragingen kan ik echter wel zeggen dat mijn zelfbeeld vroeger alles behalve goed was. Ik was onzeker over wat mensen van mij vonden en deed alles om iedereen het naar de zin te maken. 

In het jezelf voorop stellen en leren accepteren heb ik afgelopen jaren veel geleerd. Ik kan wel zeggen dat ik heel erg gegroeid ben in mijn zelfbeeld en dat ik durf te staan voor wie ik ben. Dat ik mij minder druk maak om wat mensen van mij vinden en dat ik mijn eigen dingen doe en keuzes maak. Op dit moment ben ik echter in een fase van mijn leven waarbij het cruciaal is dat mijn zelfbeeld goed is, beter dan wat ik ben gewend en daar liep ik laatst in een evaluatie tegenaan.

Er kwam uit dat ik onzeker ben, dan ik soms dingen doe om zekerheid te krijgen (testen) of het toch lastig vindt sommige keuzes te maken. Ik had daar op die manier nog nooit naar gekeken maar ik vind het een heel mooie en spannende uitdaging om te kijken hoe ik op een hoger niveau mijn zelfbeeld kan verbeteren om daardoor nog beter voor mijzelf te kunnen zorgen. 

Hoe is het met jouw zelfbeeld?