Het vrijwilligerswerk van de redactie

 

Omdat je iets wilt bijdragen aan de maatschappij. Omdat het goed staat op je cv. Omdat je anderen wilt helpen. Omdat je het leuk vindt om te doen. Omdat je iets wilt leren. Omdat je wilt kijken hoeveel werk je aan kunt. Omdat je andere mensen wilt leren kennen... Er zijn veel redenen om vrijwilligerswerk te doen. Vrijwilligers zijn in organisaties vaak een ontzettend belangrijke factor. Zo ook in de zorg; bijvoorbeeld in de vorm van maatjes die bij mensen thuis komen, de mensen die bij 113.nl de telefoon opnemen of de vrijwilligers die op Proud chatten en het forum beantwoorden! Ook de redactie van Proud heeft ervaring met vrijwilligerswerk. Nieuwsgierig naar waar wij vrijwilliger zijn geweest? Lees dan verder!

Het vrijwilligerswerk van Daphne...

Ik moet hier best even over denken. Inmiddels heb ik zo veel baantjes en activiteiten gehad, dat ik even goed moet graven in mijn geheugen. Het eerste wat in mij opkomt zijn de dagen die ik mee ging helpen bij het Leger des Heils. Op de één of andere manier trok mij dat heel erg, dus besloot ik erover te schrijven voor mijn studie. Na één middag had ik mijn opdracht af, maar ik ben nog twee dagen teruggegaan om te helpen met soep uitdelen. Met vrijwilligerswerk vind ik het zo bijzonder dat je iets doet omdat jij het belangrijk of interessant vindt, onvoorwaardelijk. Die motivatie is genoeg om de handen uit de mouwen te steken en je ergens voor in te zetten. Ook heb ik het idee dat je op die manier sneller in aanraking komt met een wereld waar je je in het dagelijks leven niet zo snel in bevindt, maar die toch dichterbij is dan je denkt. 

Volgens mij heb ik vooral het schrijven al snel op vrijwillige basis gedaan. Naast een column op een website voor tieners, schreef ik ook voor een honk- en softbal tijdschrift. 'Playball Journal' heette het magazine en omdat ik zelf ook fanatiek softbalde, was dit een super leuke combinatie om erbij te doen. Die vrijwillige inzet gaf mij ook de ruimte om ervaring op te doen, op een gebied dat mij heel interessant leek, maar ik ook nog veel in wilde leren. 

Het meest recente vrijwilligerswerk heb ik gedaan bij een club in Den Haag. Het is een soort cultuurpodium gelegen in een oude kazerne, waar elk weekend feestjes worden gehouden. Er waren periodes dat ik daar regelmatig aan de ticket- of munten balie stond, in ruil voor drankjes en een paar uurtjes dansen. Super leuk om dan deel uit te maken van zo'n avond, op een plek waar je zelf ook graag komt. De extraatjes zijn dan natuurlijk leuk meegenomen! 

Het vrijwilligerswerk van Hannah...

Ik ben zo iemand die graag veel dingen tegelijkertijd doet en daar zichzelf wel eens in verliest. Ik kom graag op verschillende plekken, vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen en nieuwe dingen te leren. Om deze reden heb ik ook vaker vrijwilligerswerk gedaan. Soms koos ik hier bewust voor en soms raakte ik er een soort van perongeluk in verzeild... Één van de grootste vrijwilligersfuncties die ik heb gedaan was als bestuurslid van de studentenvereniging waar ik lid werd toen ik in Amsterdam ging studeren. Na een jaar als lid in veel commissie mijn steentje te hebben bijgedragen in het organiseren van feesten en symposia, solliciteerde ik voor mijn tweede jaar naar een bestuursfunctie. Ik werd commisaris extern en vice-voorzitter. In deze functies hield ik mij bezig met al het contact dat wij als vereniging hadden met andere organisaties, promotie, het ondersteunen van de voorzitter en nog veel meer. Het was een ontzettend leerzaam en bijzonder jaar waarin ik keihard heb moeten werken en ik een aantal keer de wanhoop nabij was. Het mooiste wat ik er aan over heb gehouden is de band met mijn bestuur. Door het jaar dat wij gedeeld hebben kennen we elkaar ontzettend goed en ik heb het gevoel dat ik hieraan vrienden voor het leven heb overgehouden...

Op dit moment werk ik ook als vrijwilliger, maar dan in het Odensehuis. Dit is een inloophuis voor mensen met dementie en het draait voor het grootste deel op vrijwilligers. Ik ben hier terecht gekomen via mijn studie, maar denk dat ik er wel blijf hangen. Het is een heel bijzondere plek met een fijne en warme sfeer. Vrijwilligers kunnen de activiteiten vormgeven aan de hand van hun eigen interessen en talenten. Mensen kunnen volledig zichzelf zijn en ik vind het contact dat ik heb met de bezoekers heel mooi. Het kan soms een uitdaging zijn om de juiste vorm van communiceren te vinden, zeker als mensen al in een wat meer gevorderd stadium van dementie zitten. Maar, als het lukt, dan krijg ik vaak de mooiste verhalen te horen en de meest dankbare glimach er voor terug. 

Het vrijwilligerswerk van Irene...

Vrijwilligerswerk is iets dat ik de laatste jaren pas een beetje aan het doen ben. Zo vind ik het bijvoorbeeld erg leuk om in de zomer op festivals te werken. Dan wel achter de bar, lekker biertjes tappen, maar ook in een gek kostuum of bij de kinderactiviteiten. Ik vind festivals heel leuk om heen te gaan als bezoeker, maar ook als vrijwilliger bij een festival kan ik me heel goed vermaken. Je voelt je dan echt een beetje deel van zo'n mooie dag, je ontmoet een hoop leuke mensen en iedereen is in een goede bui. Zo komen m'n horeca skills ook nog een beetje van pas, haha.

Ook het werk dat ik op dit moment voor Parkpop doe is op vrijwillige basis. Los van dat ik dit doe omdat ik het gewoon heel erg tof vind, vind ik het ook waardevol dat ik op deze manier een hoop leer en iets doe dat eigenlijk buiten mijn comfort zone is. Een vrijwilligersfunctie heeft net die verantwoordelijkheid, maar toch ook de laagdrempeligheid dat er ruimte is om ergens in te kunnen groeien zonder dat de lat idioot hoog hoeft te liggen.


bron

Misschien weet je wel dat ik eerder nog de sport roller derby beoefende. Dat doe ik nu niet meer, maar als er een wedstrijd is vind ik het wel leuk om vrijwillger te zijn bij de wedstrijd. Los van de spelers en scheidsrechters heb je ook nog een hoop mensen die bijvoorbeeld de score moeten bijhouden, de penalty box moeten timen, de penalty's moeten bijhouden, de tijd moeten bijhouden, de zaal moeten opbouwen, ehbo'er moeten zijn of de wedstrijd voor het publiek aan elkaar moeten praten. Er komen een hoop vrijwilligers bij zo'n wedstrijd kijken en daaraan bijdragen wordt onwijs gewaardeerd. Zonder vrijwilligers is er immers geen wedstrijd.


bron foto links

Zo zijn er een hoop mensen die bij de club horen, omdat ze trouwe vrijwilligers zijn, zonder dat ze zelf skaten. Vrijwilliger zijn bij roller derby is een sport opzich, waar je echt goed in kan worden en waar mensen zelfs een cv van bijhouden, zodat ze ook op grotere wedstrijden of tournamenten dit soort taken kunnen verrichten. Los van het leuk vinden van de sport, is het ook altijd heel gezellig en voel je je als vrijwilligers samen echt een team. Zo merk ik dat er bij onze club een hoop buitenlandse mensen die naar Nederland zijn verhuist komen, omdat het een makkelijke en leuke manier is om nieuwe mensen te leren kennen en vrienden te maken. 

Het vrijwilligerswerk van Phoi Cai...

Ik heb me nooit bewust verdiept in vrijwilligerswerk. Het kwam altijd een beetje op mijn pad. Toen ik op schilderles zat, werd er van ons gevraagd mee te helpen bij exposities of open dagen. Dit deed ik altijd met plezier. Het was gezellig en er kwamen veel geïnteresseerden langs die ik graag te woord stond. Tijdens mijn studie werd ik gevraagd voor de opleidingscommissie. Ik zag het als een uitdaging om me in te zetten voor de medestudenten. We hadden maandelijks een vergadering waarbij we problemen bespraken die we opvingen van medestudenten. Dat onze acties kon leiden tot verbetering gaf veel voldoening en ik heb dit ook grotendeels van mijn studie gedaan.

foto

Nu ik ouder ben help ik jaarlijks bij een boeddhistische tempel in Amsterdam. Mijn ouders zetten zich al jaren in voor de tempel en ik ben er een beetje ingerold. Elk jaar wordt er een optocht georganiseerd waarbij er ook kraampjes staan waar veganistische gerechten worden verkocht. Ik heb met mijn broer en zussen enkele jaren achter een kraampje gestaan om verschillende gerechtjes te verkopen. Dit was altijd erg leuk maar ook behoorlijk uitputtend. We maakten gerechtjes ter plekke en op verzoek. Ondanks de voorbereidingen is het altijd erg bikkelen. Inmiddels heb ik al twee jaartjes overgeslagen omdat het lastig te combineren was met mijn kinderen, maar ik hoop dat ik me er over een tijdje weer voor kan inzetten!

Het vrijwilligerswerk van Lonneke...

Zolang ik mij kan herinneren heb ik eigenlijk altijd vrijwilligerswerk gedaan. Toen ik zelf nog een kind was hielp ik vrijwillig mee op de kinderboerderij, heel braaf een paar uurtjes op de zaterdag. Ook zat ik al jong op zwemles, omdat mijn moeder zwemles gaf. Ik had dan ook al vrij snel alle diploma’s te pakken. Na de bijzondere verrichtingen, redden zwemmen en duiken ben ik uiteindelijk op wedstrijdzwemmen gegaan. Mijn moeder had op dat moment zelf les, een uur voordat ik moest trainen. Het was voor mij dan ook een logische keus om een cursus te doen en ook zelf les te gaan geven voordat ik zelf het water in sprong. Ik zat anders toch maar op de kant te wachten. Vanaf mijn 15e tot mijn 20e heb ik elke week actief lesgegeven. Allemaal op vrijwillige basis. Ik vond het heel leuk en dankbaar om kleine kinderen te zien spartelen en ze uiteindelijk met een diploma weg te zien gaan. Toen ik aan mijn vervolgstudie begon merkte ik dat ik steeds minder tijd had om elke week aan de rand van het zwembad te staan. In deze tijd kreeg ik ook meer last van mijn reuma en zelf zwemmen deed ik ook niet zoveel meer. Vanuit mijn opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening ben ik begonnen met maatjesprojecten. Ook al was dit toen voor mijn stage, ik vond het heel leuk om op een laagdrempelige manier in contact te blijven en een luisterend oor te kunnen zijn voor iemand.

Helaas kwam hierna het moment dat ik een terugval kreeg in mijn eetstoornis. Ik ben al met al denk ik een jaar uit de running geweest. Na mijn tijd in de kliniek merkte ik dat ik nog niet heel veel aankon. Ik was vaak moe en raakte snel overprikkeld. Het leek mij een goed idee om toch iets op te pakken en ik begon weer met een maatjesproject. Dit was voor mij een laagdrempelige manier om toch iets te kunnen doen en betekenen zonder dat ik er zelf aan onderdoor ging. Uiteindelijk kwam ook aan dit traject een einde. Ik merkte dat ik beter en sterker in mijn schoenen stond en vlak hiervoor was ik ook, niet meer op vrijwillige basis, begonnen met het geven van cursussen games ontwikkelen op middelbare scholen. Ik vond het heerlijk om weer iets om handen te hebben.

Hierna ben ik een aantal maanden op reis geweest. Tijdens deze reis naar Azië ben ik helaas eerder teruggekomen. Mijn stiefvader bleek ernstig ziek en ik ben uiteindelijk ongeveer 7 maanden mantelzorger geweest, tot hij overleed. 

Ondertussen zijn we alweer even verder. Ook al had ik al een tijd geen eetstoornis meer, ik bleef af en toe op Proud spieken voor de blogs. Ik zag een vacature voor vrijwilligerswerk voorbij komen en ik heb diezelfde middag nog gemaild. Na een heel fijn gesprek ben ik al vrij snel begonnen met chatten. Ik merkte dat ik het in het begin nog erg spannend vond, maar uiteindelijk vond ik snel mijn draai. Dit is alweer even geleden. Op dit moment doe ik niet aan vrijwilligerswerk. Ik ben op dit moment heel druk met iets wat ooit begon als vrijwilligerswerk, maar ik nu van kan leven. Ik merk dat ik in het verleden veel nieuwe ervaring en inzichten op heb gedaan, iets waar ik nog steeds profijt van heb.

Lijkt het jou leuk om vrijwilliger te worden bij Proud? Lees dan even onze voorwaarden.

♥ Je bent minimaal eenmaal per week op een vaste avond tussen 19:00 uur en 21:00 uur beschikbaar voor het begeleiden van een groepschat.
♥ Je wilt je regelmatig inzetten op het forum;
♥ Je bent ouder dan 18 jaar;
♥ Je staat stevig in je schoenen;
♥ Je bent hersteld van een eventuele eetstoornis en/of andere problemen;
♥ Je bent in staat privé en (vrijwilligers)werk gescheiden te houden;
♥ Je bent verantwoordelijk, flexibel en betrokken;
♥ Je bent in de gelegenheid om een 1 daagse training in Leiden bij te wonen en ieder kwartaal een intervisie.
♥ Je bent voor langere tijd beschikbaar, minimaal een jaar.
♥ Opzegtermijn: 1 maand.

Aan het vrijwilligerswerk gaat sowieso een gesprek én training in Leiden vooraf. Voldoe jij aan bovenstaande voorwaarden en ben je enthousiast, mail dan je motivatie en een korte beschrijving van jezelf naar: info@proud2Bme.nl.

N.b. Ook voor vragen kan je terecht op dit emailadres. Vragen stellen onder deze blog heeft geen zin.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Tinka - Zondag 9 juni 2019 20:09
Wat tof!!
Lost girl - Zondag 9 juni 2019 22:14
Professioneel vrijwilliger noem ik mezelf altijd hihi. Vrijwilligerswerk kan namelijk ook gewoon je baan zijn. Ik ben 100% afgekeurd en daarom is het werk wat ik doe voor een eventuele vergoeding mijn baan. Het hoeft niet te leiden naar iets. Het kan ook het doel op zich zijn. En ik kan ermee net wat mijn Wajong aanvullen want je mag €150 per maand bijverdienen. In de theaterwereld wordt heel vaak gedacht dat je het alleen voor je plezier doet en wel een dag wil komen opdraven voor een bioscoopbon dus er zijn heel veel vrijwillige opdrachten. (Hoewel ook kunstenaars, musici en acteurs minimaal 4 jaar studiegeld hebben betaald en zich in het zweet gewerkt voor hun diploma). Maar zolang het me geen geld kost en kleine beetjes oplevert neem ik zoveel mogelijk opdrachten aan. En het fijne aan vrijwilligers vind ik dat ze vaak geen 9/5 mentaliteit hebben en dat werkt heel motiverend.
:) - Maandag 10 juni 2019 11:40
Heb je nu het merklogo van unliver op je pols irene?