Het ongemak van een paspop
Het begon met de nieuwe paspoppen van Nike. Naar aanleiding daarvan belandde ik in een aantal discussies. Als ik terugkijk, is het eigenlijk iets dat al heel lang speelt. Een onderwerp dat veel mensen bezighoudt en waar we het denk ik ook echt over moeten blijven hebben. De discussies die erdoor ontstaan, geven misschien al aan hoe nodig dat is. Inclusiviteit is iets dat nog niet vanzelfsprekend is.
"Overgewicht hebben is gewoon niet gezond", was één van de reacties die ik hoorde. Ik bekijk het fragment van RTL Boulevard voor een tweede keer en ben van mening dat het daar eigenlijk helemaal niet over gaat. Hoewel ik meteen geloof dat niemand elkaar met opzet wil kwetsen als het over dit gevoelige onderwerp gaat, merk ik wel dat het iets met mij doet. De manier waarop we over elkaars lichaam praten en de manier waarop we daar (misschien onbewust) over oordelen; op dat punt kunnen we denk ik nog veel leren.
Body positivity is misschien iets dat overkomt als een hype; een trend van deze tijd. Maar deze tegenbeweging is er natuurlijk niet voor niets. Ik geloof dat een tegenbeweging ontstaat vanuit een noodzaak. De noodzaak dat dingen op een andere manier gezien kunnen en mogen worden. Vanuit een drang naar verandering waar een grote groep mensen behoefte aan heeft. Iets dat naar mijn beleving veel verder gaat dan gezondheid.
Volgens mij gaat het niet over gezond versus ongezond zijn. Natuurlijk kan overgewicht, net zoals ondergewicht, ongezond zijn voor je lichaam. Vrijwel iedereen die een te hoog of een laag BMI heeft, zal daarvan op de hoogte zijn. Maar niet iedereen met een maatje meer is per definitie helemaal ongezond. Of iemand zich goed voelt in z’n lijf en zijn of haar leven in kan vullen naar eigen verlangens en behoeftes, is in dat opzicht denk ik veel belangrijker. Gezondheid is niet altijd af te lezen en gezondheid is niet altijd te meten in omvang.
Maar eigenlijk gaat de discussie over paspoppen met een maatje meer niet over een ongezond lichaam. Hoe langer ik nadenk over het fragment bij Boulevard en de discussie die erop volgde, hoe meer ik besef dat het al die tijd gaat over een kledingmaat. Een kledingmaat die veel vrouwen dragen. Meer of minder is het niet. Het is een maat die om een lichaam heen past en we hebben het erover of dit kan of niet. Of dit gepast is voor een paspop of niet. Vreemd; als het niet gepast is voor die paspop, is het dan ook niet gepast in het echte leven? Precies om deze reden denk ik dat het belangrijk is om het hierover te blijven hebben.
Het gaat over een lichaam dat evenveel waarde heeft. Dat even gezond als ongezond kan zijn. Dat evenveel beperkingen als kwaliteiten kent. Dat evenveel liefde als haat over zich heen gehad kan hebben. Een lichaam dat net zo goed gezien mag worden als alle andere lichamen. Voor dat lichaam is blijkbaar niet alles vanzelfsprekend. Dat verschil, wat er voor mijn gevoel nog steeds is, gaat niet over gezondheid of ongezondheid. Dat verschil zit hem voor mijn gevoel in ongemak en in schaamte. In het gevoel dat toch niet alles gelijk is en niet alles evenveel waarde heeft. Dat het normaal is om het over een kledingmaat te hebben en anders naar de ene maat te kijken dan naar de andere maat. Dat meedoen in het leven, kledingkeuze en sporttrends niet vanzelfsprekend voor iedereen zijn.
Een discussie hierover is niet erg; juist goed. We moeten het erover blijven hebben en de hypes die daaruit voortkomen omarmen. Elkaar daarin serieus blijven nemen. Het wordt pas erg als we niet in staat zijn hier anders naar te willen kijken.
Fotografie: ohheycharis
Gerelateerde blogposts
Reacties
MAAR, waar veel mensen denk ik tegenaan lopen, is dat een iets als een paspop onbewust een voorbeeldfunctie gaat vormen. Dit is alleen al te merken aan het feit dat er behoefte is aan vollere paspoppen. Ik ben zelf redelijk slank, maar wanneer ik de dunne beentjes zie van sommige poppen, voel ik me erg onzeker over mijn eigen benen. Omstanders zeggen dan dat ik me niet druk moet maken: als mijn benen zo dun zouden zijn als die pop, dan zou ik ondergewicht hebben gehad. Dat is moeilijk te geloven, aangezien dat is wat wordt afgebeeld als 'de standaard'. En als ik zie dunne benen zo mooi vind, waarom is het dan zo erg om ondergewicht te hebben? Dat is wat ik mezelf ook vertelde tijdens mijn eetstoornis. Argumenten als 'in de middeleeuwen aten mensen ook minder, bewogen ze meer', onze BMI standaard klopt gewoon niet.. 'ik ben gezond omdat ik nu ondergewicht heb'. Dit is net zo scheef als zeggen dat overgewicht niets te maken heeft met ongezond zijn... En zijn talloze onderzoeken uitgevoerd die met nadruk hebben bewezen dat een teveel aan vet op verschillende manieren niet gezond is voor de mens & andersom ook. En dát is de reden dat we misschien wel géén superdunne en géén superdikke paspoppen moeten laten zien, maar nu EINDELIJK eens zouden moeten beginnen met paspoppen maken die een gemiddelde of 'gezonde' maat hebben, want die zie ik letterlijk nog steeds nauwelijks. Ik heb maat 36 - 38, maar ik heb nog nooit een paspop gezien die niet veel dunner of veel dikker was dan ik.
En eigenlijk herken ik me ook wel een beetje in honey.. Het zijn de uitersten, in dit geval op een paspop, wat me dan toch ietwat stoort.
Leuk bijv dat de paspop een uiterste en superdik wordt genoemd, terwijl ik nog 3 maten meer heb dankzij mijn eetstoornis.
En het ging in RTL boulevard bijv over dat dikke mensen niet kunnen sporten en dat ook niet willen. Nou, ik sport hoor! 45 minuten crosstrainer hou ik bijvoorbeeld gemakkelijk vol.
MAAR om overgewicht (en hier zelf obesitas) te gaan normalisereen door hier paspoppen voor te maken vind ik niet goed. Het is net zo slecht als de te dunne paspoppen van nu. Door deze paspoppen te tonen toon je ook dat dit een goed lichaam is, je toont dat dit lichaam ook 'normaal' is. Dit is misschien een goede gedachtegang, maar zorgt er ook voor dat mensen met overgewicht minder snel actie zullen ondernemen om gezonder te worden (als je overgewicht hebt door je leefgewoonte, ziekte nu even uitgesloten) en daar word het gevaarlijk denk ik. Overgewicht zou net als ondergewicht niet genormaliseerd mogen worden, wel aanvaard, maar niet als normaal of goed mogen gezien worden.
Er zijn ook mensen in Nederland die echt die omvang van een zero model hebben. Er zijn ook allemaal mensen daarin tussen.
Doe dan van alles en nog wat daar ben ik het mee eens. Maar ga nou niet een paspop met een weet wat rondere omvang zien als iets abnormaals of het promoten van morbide obesitas. Laat mensen in hun waarde, jij bent hun niet en hun zijn jouw niet.
Uiteindelijk kies je zelf heb je de genen wat er met je lichaam gebeurt. Dat is iets wat voor de wetenschap zelfs nog moeilijk is.
Ten slotte is BMI eigenlijk iets wat bedacht is door een wiskundige en niet een arts.
Denk dat bloedwaarden enzo meer zeggen over iemand zijn gezondheid.
mensen weten dan echt niet of het op een pop zo mooi stond..