Het komt in het leven voor dat je soms een maat groter nodig hebt. Die weg is eigenlijk al ingezet vanaf het moment dat je een baby was en gelukkig passen we die kleren allemaal niet meer. Maar als je een eetstoornis hebt of worstelt met je zelfbeeld is dat helemaal niet zo makkelijk. Als je problemen hebt met je lichaamsbeeld pak je die grotere maat niet zomaar uit het rek. Vaak weet je zelf wel dat het niet uit zou moeten maken, maar die gedachten en oordelen kun je meestal niet zomaar uitschakelen. Laat deze blog een friendly reminder zijn dat je niets hoeft te veranderen aan je lichaam en laten we samen die gedachtes een halt toeroepen.

'Nu ben ik dik.'

Als je niet oppast, is dit de conclusie die de eetstoornis trekt uit deze situatie. Maar je vergeet dat je eetstoornis hier altijd heel veel stapjes in overslaat. Ben je überhaupt echt aangekomen? En als je aankomt, ben je dan automatisch meteen dik? Of voel je je misschien vooral dik, zonder dat het objectief iets over je lichaam zegt? En waar komt dat gevoel vandaan?

bron foto

Dik is een heel groot woord dat we eigenlijk veel te makkelijk en te snel op onszelf plakken. Als een stempel, een gevoel, een afkeuring. Maar het kan helpen om eens na te denken over de woorden dik en dun. Wat betekenen die voor jou en waarom hebben ze een positieve of negatieve lading? Tot slot zou je eens kunnen kijken wat voor maat je nu eigenlijk echt nodig hebt en of je diezelfde maat bij anderen ook 'dik' vindt? Beoordeel je anderen ook op die manier, of meet je met twee maten?

'Anderen zullen dit meteen zien.'

Zelf bekijk je je eigen lichaam waarschijnlijk geregeld met een vergrootglas en een beoordelingsformulier erbij. Zeker als je een negatief zelf- en/of lichaamsbeeld hebt, kan dit in jouw dagelijks leven echt de hoofdrol spelen. Heb je een maatje groter nodig, dan zal dat misschien alle bellen doen rinkelen en al je aandacht opeisen. Maar anderen zijn niet zo met jou of je lichaam bezig als jij en dat is een heel goed en gezond teken. Ze zijn er niet mee bezig, of hooguit ook vooral met zichzelf, net zoals je dat waarschijnlijk andersom zal merken.

Anderen waren waarschijnlijk niet bezig met de maat die je hiervoor had en zullen net zo min bezig zijn met de maat die je nu aan hebt. Er komt geen kledingmaat de kamer binnenlopen en anderen onthouden niet dat jij een one-size-fits-all shirt aan had. Door je eigen arendsogen kan het verschil enorm groot aanvoelen, jij ziet het echt! Maar dat verschil is in werkelijkheid vrij klein tussen bepaalde maten en het hangt het ook nog eens af van welk merk het is, of welk model die ene broek heeft. Een gezond mensenhoofd kan dat met het blote oog niet zien. Het maakt het niet meteen makkelijker, maar het kan helpen om het te relativeren door te beseffen dat jij de enige bent die hiermee bezig is en hier zo veel waarde aan hecht.

'Nu ben ik lelijk.'

Op het moment dat je eetstoornis een bepaald gewicht of een bepaalde maat aan 'goed' en mooi gekoppeld heeft, kan elke maat die daarvan verwijderd is voelen als lelijk. Alsof met elke maat je gezicht verandert en je waarde afneemt. Ik weet dat het echt zo kan voelen, dat het alles aan jou verpest en tenietdoet, maar dit zegt enkel en alleen iets over hoe een eetstoornis in je hersenen te werk gaat.

Als een kledingmaat gepaard gaat met lichamelijke veranderingen, waar je op een natuurlijke manier doorheen gaat of waar je zelf noodgedwongen doorheen moet, kan dat echt wennen zijn. Dat beeld is nieuw, dat ken je nog niet zo goed en om die reden kan het zijn dat je schrikt. Niet omdat jij met die maat meer afschrikbarend bent, maar omdat je al je tijd en energie gestoken hebt in minder te worden. Als dat goed voelde voor je eetstoornis, kan het zijn dat een gezonder lichaam en een maat die beter bij jou past niet meteen goed voelen. Je bent het niet gewend en dat maakt misschien dat je het afkeurt, maar ergens aan wennen kost tijd. Gun jezelf die tijd. Geef jezelf de tijd om te wennen aan wat gezond is en dat je die gezondheid waard bent. 

'Anderen zullen hier meteen iets van vinden.'

Net zoals dat anderen het niet zien, zullen ze er waarschijnlijk ook niets van vinden. Of wel, maar waar ik dacht dat ze iets van mijn uiterlijk of van mij als persoon zou vinden, ging het vaak echt puur om het gewicht. Dat lijkt logisch, maar in mijn eigen hoofd ging het nooit puur over het gewicht. Dat gewicht hing samen met oordelen, overtuigingen en minachting. Soms ziet iemand je gewicht en denkt die persoon: "Ze is aangekomen." Punt. Zonder dat daarbij volgt wat er in je eigen hoofd kan volgen na die gedachte. Als ze er al iets van vinden, zou dat ook positief kunnen zijn. Dat ze je er gezonder uit vinden zien. Dat ze je levendiger over vinden komen. 

Het is altijd lastig als je de mening en gedachtes van anderen erbij probeert te halen, want je kan in niemands hoofd kijken en de kans is groot dat je zelf negatiever invult dan het daadwerkelijk is. Probeer het los te laten, zoek afleiding voor het moment dat het je bezighoudt of vraag ernaar bij de mensen om je heen. Bespreek je worsteling en je gedachtes en heb het er eens over in een open gesprek. Misschien kan dat ook al enorm geruststellen. Want dat iets gezond is, betekent niet dat het voor jou makkelijk is. En daar verdien je steun bij. Dan kan het gaan over jouw strijd op dit moment, in plaats van dat het in je hoofd enkel over die nieuwe maat blijft gaan. 

'Ik voel me vast slechter en oncomfortabel in andere kleding.'

Waar ik me slechter van voelde, was mijn oordeel over een bepaalde kledingmaat. De kleding zelf zat vaak beter. Als je een maat groter nodig hebt, zal die nieuwe maat juist comfortabeler zitten, omdat het beter past bij je lichaam. Misschien niet meteen comfortabeler in je hoofd, maar als je kleding goed past en het zit lekker, zal dat ook iets doen met je gemoedstoestand. De dag doorkomen in te kleine kleding voelt vaak ook niet rustig en niet comfortabel. 

bron foto

'Nu is het einde zoek.'

Voor mij was dit een terugkerende gedachte bij elke kilo die ik aankwam. En misschien herken je het wel; bij het aankomen, bij iets extra’s eten, bij een kledingmaat die je groter moet pakken... Vanaf hier is het einde zoek en zal het oneindig blijven optellen. Geen realistische gedachte, want als je om je heen kijkt komen mensen waarschijnlijk ook niet oneindig aan. Maar het kan wel iets zeggen over de controle die je bang bent te verliezen. Of dat een bepaalde stap, een bepaalde actie, voor jou al controleverlies betekent. Maar het meegaan met die controle, die stap níet zetten, hield je waarschijnlijk juist klem en klein.

Het is altijd onwennig om iets nieuws te doen, iets wat tegen je gevoel ingaat, maar vaak is het slechts jouw gedachte erover die je angstig maakt. Vanaf hier dacht je altijd dat het einde zoek was, dat er geen houden meer aan was. En je bent nu op dit punt. Logisch dat dat eng is en dat je bang bent dat die angsten uitkomen. Maar hier, op dit punt, met die grotere maat in je handen, kun je ook ervaren dat dit een nieuw moment in herstel is. Deze maat past misschien beter bij jou op dit moment en past bij een hersteld en vrij leven, niets meer en niets minder. 

'Dit is zwak.'

Als je een kleinere kledingmaat altijd koppelde aan sterk, dan zal een grotere kledingmaat een uitdaging kunnen zijn. Die kleinere maat was sterk, mooi, krachtig. Dat was discipline, waardigheid. Dat was een eetstoornis. Helemaal niet gek als die nieuwe maat dan niet meteen sterk voelt, maar het is een goed moment om die overtuigingen over maten en lichamen eens te testen. Waarom vind je dat een kledingmaat iets zegt over jouw kracht of potentie in het leven?

Deze nieuwe maat is iets tastbaars dat aangeeft dat je voor herstel bent gegaan. Misschien was dit een belangrijk doel voor je om deze kleding nu te passen. Of misschien ben je nog onderweg en vind je - juist door deze fase - de weg vreselijk moeilijk en hobbelig. Denk je eens in hoe weinig je weet van de maten van anderen en hoe weinig je hen hierop beoordeelt. Jij hoeft hier ook niet op beoordeeld te worden, daarmee doe je jezelf tekort. Het is een stuk stof dat jou een comfortabel gevoel moet geven, niet dat jouw waarde langs de lat der kledingmaten moet leggen.

Herstel gaat over angsten aangaan, controle durven loslaten en het verleden verwerken. Herstel gaat over al het vertrouwde en veilige achter je laten, om zo een toekomst voor jezelf in te kunnen richten waarin je je vrijer kunt voelen. Herstel gaat over jou en jou weer in je kracht zetten. Je bent bergen aan het verzetten. Die kledingmaat, die kun je daar echt wel bij hebben!

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.