Voor jezelf zorgen, een eetstoornis en financiën: het kan elkaar onderling flink beïnvloeden. Mijn eetstoornis was best duur. Ik beperkte mezelf enorm, maar ik mocht alleen maar A-merken of biologische producten eten. Dat telt flink aan. Ook eetbuien kunnen enorm op je budget inhakken. Of denk eens aan onder bewindvoering staan en maar een klein budget hebben om van te leven. Hoe kan je daarmee omgaan? Hoe pakte ik dit destijds aan en hoe ga ik er nu mee om? 

Afgelopen week heb ik voor het eerst de themachat 'Omgaan met financiën' begeleid, daar was om gevraagd op ons forum. Ik ben lang een persoon geweest die prima rondkwam van weinig, puur omdat ik mezelf niets gunde. Maar ik ben ook een persoon geweest die lange tijd steevast een stukje maand overhield en nooit rondkwam. Vooral dat laatste vond ik na een tijd zo vermoeiend dat ik dit wilde veranderen. Zo begon ik me meer te verdiepen in geld, budgetteren en tot mijn eigen verbazing vind ik dat eigenlijk ontzettend leuk. In het begin was het confronterend en helemaal niet leuk of makkelijk. Maar nu ik er mijn draai wat meer in heb gevonden, bezig ben met het opbouwen van een buffer en meer begrijp wat er elke maand in en uit gaat, geeft het me zoveel meer rust.

Bron foto

Inmiddels is het bijna een jaar geleden dat Irene en ik een podcast maakten over geld en een eetstoornis. Hierbij merkten we wat voor taboe er nog kan heersen op het praten over geld, zeker ook in combinatie met psyische kwetsbaarheid. In de podcast bespraken we hoe dit tijdens onze eetstoornis ging, waar we tegenaan liepen en hoe lastig het bij vlagen is geweest. Hoe moedeloos het kon voelen, hoe uitzichtloos. 

Wat is je doel?

Voor mij werkte het goed om eerst te bepalen wat nu mijn doel is: daarmee geef je jezelf direct wat meer richting. Mijn doelstellingen waren ervoor te zorgen dat ik elke maand oké doorkom, om overzicht te creëren en daarna een buffer op te bouwen waar ik op terug kan grijpen bij financiële tegenslagen. Eigenlijk was mijn doel dus vooral rust in mijn financiën: geen gestress, geen gepieker, minder zorgen. Hoe is dat voor jou? Wat wil jij bereiken? Dit kunnen grote stappen zijn, maar voor mij werkte het beter om dat in kleine, haalbare stappen te verdelen, zodat je ook gemotiveerd blijft om het vol te houden. 

Zorg voor overzicht

Dit heeft voor mij zoveel veranderd. Ik dacht altijd prima te weten wat er binnenkwam en uitging maar toen ik eens echt mijn rekening onder de loep nam, kwamen mijn uitgaven veel hoger uit dan ik had gedacht. Ik begon elke maand op te schrijven wat er precies binnenkwam en waar elke euro naartoe ging. Zonder direct iets te veranderen, puur om eens te kijken wat er nu gebeurde en waar het 'misliep'. Uiteindelijk kreeg ik een beetje door waar mijn geld naartoe ging en begon ik budgetten op te stellen op basis van mijn uitgaven. Ik hield een beetje bij hoeveel ik kwijt was aan boodschappen. Vervolgens, ook door met anderen om me heen te praten over geld, heb ik hier een maandbudget voor opgesteld, wat ik dan weer onderverdeel per week. Dit zet ik in een apart potje in mijn bank-app. Daardoor heb ik sowieso altijd geld voor boodschappen, omdat ik het die bestemming heb gegeven. 

Inmiddels heb ik meerdere potjes. Zo heb ik een potje voor horeca, verzorging (of 'speelgeld'), benzine, reiskosten en cadeautjes. Daardoor heb ik ook minder moeite om dingen voor mezelf te kopen: ik heb het immers opzijgezet en hoef het daardoor niet steeds van mijn spaarrekening te halen. 

De beruchte buffer

Tsja, de buffer. Misschien niet het leukste onderwerp om het over te hebben. Zeker wanneer je het gevoel hebt dat je hierin tekortschiet of als het je simpelweg niet lukt om te sparen, bijvoorbeeld doordat je vaste lasten te hoog zijn. Het Nibud heeft een rekentool om je te helpen beslissen hoeveel jij achter de hand moet houden. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat alles om je heen stuk kan gaan en dat je inkomen kan dalen, dus vaak kom met deze tool op best een hoog bedrag uit. Laat je daardoor vooral niet ontmoedigen. Ik heb geen koophuis, dus ik probeer aan te houden dat ik op zijn minst 3 tot 6 maanden wil kunnen bekostigen wanneer ik bijvoorbeeld mijn baan verlies en de katten allebei ziek worden. Dit is zelf een beetje in te richten, maar dit zou een houvast kunnen geven.

Ja, dat is veel geld en dat kan zeker ontmoedigend werken, maar elke euro is echt meegenomen. Ook als je maar 5 euro per maand kan sparen, is het alsnog 5 euro meer dan niets. 

Wat mij hierbij helpt is dat ik aan het begin van de maand mezelf als eerst uitbetaal: ik heb een automatische afschrijving aanstaan waardoor zodra mijn loon binnen is, er een haalbaar en redelijk bedrag naar mijn spaarrekening wordt geboekt. Daardoor heb ik het geld nooit echt 'gehad' en mis ik het ook niet. In het begin was dit bedrag te ambitieus en moest ik nog regelmatig wat terugboeken (ook omdat ik nog niet echt overzicht had en daardoor niet echt een idee wat een realistisch bedrag was om te sparen), maar daarin vind je vanzelf je weg.

Zoek naar wat jou inspireert (bv Porterenee)

Mij gaat het sparen op zich goed af. Maar ik weet ook dat wanneer ik mezelf lang dingen ontzeg, ik ineens 'knap' en impulsief van alles wil kopen. Daarom heb ik ook potjes voor verzorging en horeca, zodat ik mezelf wel wat toesta, maar dat binnen de perken weet te houden. Daarnaast helpt het voor mij ook om te lezen over hoe anderen het aanpakken. Porterenee vind ik bijvoorbeeld leuk: een platform over geld, besparen en budgetteren. 

Verder wil ik nog wat concrete tips delen die mij helpen om de (vaste) lasten een beetje te beperken.

Boodschappen

Ik doe mijn boodschappen meestal één keer per week en bij twee winkels. Een budgetsupermarkt en de Albert Heijn. Bij de AH heb ik voor 12 euro een premiumpakket. Daarmee krijg ik meer bonusaanbiedingen, spaar ik sneller koopzegels en krijg ik korting op biologische producten. Dit scheelt voor mij enorm en die 12 euro had ik er na anderhalve maand al uit. Online maak ik een lijstje (waar vaak veel uit de bonus-box staat) en met dat lijstje rijd ik eerst naar een budgetsupermarkt. Deze supermarkten zitten hier naast elkaar, waardoor ik daar niet veel extra tijd aan kwijt ben. Daar haal ik alles wat daar goedkoper is en daarna doe ik een rondje Albert Heijn. Omdat ik ook koopzegels spaar, komt daar elke week een bedrag bovenop. Dit budgetteer ik door op mijn online lijstje al 10 à 15 euro aan producten aan te slaan die ik niet nodig heb en die zet ik dan op 'gehaald'. Daarmee kom ik niet boven mijn budget uit en sta ik bij de kassa niet voor verassingen.

Daarnaast ben ik gek op de app Too Good To Go. Meestal haal ik eens per week een groentebox van de Lidl van 2,99 en daaromheen doe ik dan de rest van de boodschappen. Nu vind ik het heel leuk om daarin creatief te zijn, maar ik snap ook dat dit met een eetstoornis best een uitdaging kan zijn. Niet weten wat je precies gaat krijgen, gaat eten... Angstgedreven twijfel. Misschien dat je daar eens mee kan oefenen? Als uitdaging?

Praat erover

Het onderwerp geld voelt vaak als een taboe, maar ik ben van mening dat dat echt niet zo hoeft te zijn. Hoe lastig ik het in het begin ook vond, onwennig en fout vooral, het heeft voor mij echt opgelucht om met mijn omgeving te praten over geld. Horen hoe anderen het allemaal aanpakken. Veel mensen worstelen hiermee en dat hoef je ook niet alleen uit te zoeken. Ik vind het prettig om te weten hoe anderen bijvoorbeeld hun boodschappen doen en waar zij op letten, dat helpt mij ook weer. 

Zo heb ik al mijn polissen eens nagelopen toen een vriend daar ook mee bezig was en ik kwam erachter dat ik dubbel verzekerd was. Nou, dat is niet nodig en daarmee kon ik direct al 10 euro per maand besparen. Dat voelt niet als veel, maar ik kon ook een verzekering ergens goedkoper afnemen, mijn telefoonrekening kon flink naar beneden en een abonnement dat ik niet meer nodig had kon ook de deur uit. Dan telt het alles bij elkaar, zeker op jaarbasis, flink aan. 

Misschien dat je dit allemaal allang weet en doet en nog steeds niet rondkomt. Misschien kom je er niet uit omdat er een eetstoornis in de weg zit waar je maar geen grip op krijgt. Weet dat dit blog niet betweterig of bemoeizuchtig is bedoeld. Ik snap dat het moeilijk is en dat het niet zomaar in één keer opgelost is. Maar ik hoop dat het helpt dat ik er open over ben. Dat je weet dat je er hier over kan praten als je daar behoefte aan hebt, dat we graag met je meedenken. Over geld(zorgen) praten is oké.