De oorzaken van een eetstoornis

 

Eten, drugs, alcohol en werk kunnen allemaal vormen van verslaving zijn. Het is een vlucht om aan de realiteit te ontsnappen en niet te hoeven voelen wat je daadwerkelijk voelt. Men gaat ervan uit dat er verschillende oorzaken zijn van eetstoornissen en ander destructief gedrag. Als je wilt herstellen, is het belangrijk dat je achter die oorzaak van de eetstoornis komt. 

De oorzaak van mijn eetstoornis

Voor heel lang wist ik niet wat de oorzaak van mijn eetstoornis was. Samen met therapeuten hebben we lang gezocht naar oorzaken, maar er was niet echt een duidelijk punt aan te wijzen wat een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn. Er werd toen gekeken naar ingrijpende gebeurtenissen uit het verleden, maar ik heb voordat de eetstoornis begon nooit echt iets traumatisch meegemaakt. Dat kon het dus niet zijn en toch had ik een eetstoornis.

Verschillende oorzaken eetstoornis

Later leerde ik dat een eetstoornis verschillende oorzaken kan hebben en dat het dus niet per se een trauma hoeft te zijn. Ook de druk van buitenaf om te voldoen aan de harde eisen van onze cultuur kan een aanleiding zijn, maar ook onze opvoeding en ontwikkeling van de persoonlijkheid.

Mensen die aanleg hebben om een eetstoornis te ontwikkelen zijn vaak onzeker over zichzelf en over het leven. Ze zijn gevoelig, perfectionistisch en faalangstig. Ze zoeken manieren om hiermee om te gaan en de eetstoornis is daar een voorbeeld van. Hetzelfde geldt ook voor mensen die verslaafd zijn aan andere middelen.

Eigenwaarde

Als je je eigenwaarde niet uit jezelf kan halen, dan ga je opzoek naar bevestiging van buitenaf. Je vindt het moeilijk om jezelf te accepteren zoals je bent dus je hebt andere dingen nodig om die bevestiging te krijgen. Je kan jezelf daar vervolgens helemaal in verliezen en wordt verslaafd aan externe vormen van acceptatie.

Voorbeelden hiervan zijn dat je pas tevreden bent over jezelf als je past in een bepaalde spijkerbroek, als je veel complimenten van vrienden krijgt, genoeg oefeningen in de sportschool hebt gedaan of een bepaalde hoeveelheid calorieën hebt gegeten. Je bent ervan overtuigd dat je niks waar bent totdat je aan die standaarden voldoet. Echter ben je dan voor heel even tevreden over jezelf, maar heb je direct daarna nog meer van zulk soort bevestiging nodig.

Controle

Het willen hebben van controle speelt vaak een grote rol bij eetstoornissen en andere verslavingen. Of het nu gaat om de controle over voedsel en gewicht of controle over emoties: het zorgt ervoor dat we verwarrende, moeilijke en pijnlijke gevoelens kunnen ‘beheersen’. Uiteindelijk is het zo dat de eetstoornis ons beheerst.

Wanneer onze onderliggende triggers en aangeleerd gedrag worden onderzocht in plaats van onderdrukt met eten, drank of drugs, kunnen we eindelijk onze eetstoornis of verslaving loslaten. Het is moeilijk om precies de zere plek aan te wijzen waardoor de eetstoornis is ontstaan, omdat het dus verschillende oorzaken kan hebben. Toch is het belangrijk om die oorzaken wel te vinden, omdat je op die manier er op een gezondere manier mee om kan leren gaan. Je hebt het dan niet meer nodig om jezelf te verdoven of af te leiden met welk middel dan ook.

Jezelf leren accepteren

Het is belangrijk dat je jezelf weer leert te accepteren zoals je bent ongeacht wat je hebt meegemaakt. De leuke en minder leuke eigenschappen mogen er zijn. Ook moet je weer leren vertrouwen op jezelf en de keuzes die je maakt, grenzen leren aangeven en verantwoording nemen over dingen. Je moet leren dat fouten maken bij het leven hoort.

de oorzaken van een eetstoornis

De oorzaak van mijn eetstoornis

De reden dat ik een eetstoornis heb ontwikkeld, heeft te maken met het feit dat ik ontzettend onzeker was. Al van jongs af aan was ik een angstig kind en kon ik me heel druk maken over de mening van andere mensen. Ik wilde overal de beste in zijn en door iedereen geliefd worden, maar dat kon ik niet altijd. Ik zag altijd beren op de weg en had weinig zelfvertrouwen. Dat zelfvertrouwen ben ik gaan halen uit eten en mijn gewicht. Pas toen ik af ging vallen, dacht ik gelukkig met mezelf te kunnen zijn.

Toen ik dus wist wat mijn triggers waren, kon ik daar op een gezondere manier mee om leren gaan. Ik heb eten niet meer nodig om mijn emoties te kunnen beheersen. Ik heb eten ook niet meer nodig om me beter over mezelf te voelen. Ik vind mezelf leuk zoals ik ben ongeacht mijn onzekere, minder leuke eigenschappen.

Weet jij wat de oorzaken van jouw eetstoornis zijn?

Fotografie: Lauren Rushing

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

D - Vrijdag 29 juni 2018 16:32
Geen identiteit kunnen ontwikkelen door narcistische moeder. In puberteit kwam ik mezelf tegen.
A. - Dinsdag 3 juli 2018 04:01
Genetisch bepaald !
Uitlokkende factor is een ander iets ,maar wat maakt dat je de e.s hebt is niemands schuld.
Life happens to iedereen,maar niet iedereen krijgt een e.s. als zij dingen meemaken.Of je het wel of niet krijgt is aanleg.
Je kunt alles nog zo goed doorgewerkt hebben uit je verleden en hersteld zijn.Maar ga je om de een of andere reden weer minder eten komt het weer terug,omdat het in jezelf zit.
Wel goed om te weten wat je triggert,maar het is niet de oorzaak !
D - Dinsdag 3 juli 2018 18:27
@A Ik voel overduidelijk dat het te maken heeft met psychologische oorzaken. In een ander maatschappelijk 'systeem' en met andere ouderlijke 'input', met name mijn moeder zou ik absoluut geen eetstoornis hebben ontwikkeld. Daarvan ben ik overtuigd. Als kind was ik fysiek en mentaal heel sterk, ondanks alle druk van mijn moeder. Het was het beseffen en voelen dat ik ineens niet meer zo goed kon 'meekomen' met de 'rest' bij aanvang puberteit en ontwikkelen van angst dat maakte dat ik idd. werd getriggerd tot het ontwikkelen van een eetstoornis, maar voel absoluut dat het iets psychologisch is en niet genetisch. In een ander systeem of andere 'opvoeding', had ik die angst wellicht niet gevoeld of had ik met een ander soort stress daarop niet gereageerd met een eetstoornis.
A. - Woensdag 4 juli 2018 08:45
Natuurlijk wordt het vaak door een bepaalde situatie of omgeving uitgelokt Ik kon zelf door verdriet en wanhoop ook niet meer eten toen het begon.Later wilde ik wel normaal eten,maar dat ging niet meer (dus ziek)
Maar niet iedereen krijgt in moeilijke omstandigheden een ernstige eetstoornis zodat je tot onmenselijke gedragingen wordt gedreven.Want zo is het wel als je jezelf uithongert en uitput tot en met.
Het is latent aanwezig.
VOOR de trigger die maakt dat je denkt dat je je beter gaat voelen als je minder zou eten heb je geen idee dat je het in je hebt.Helaas ,ergens,want dan had het voorkomen kunnen worden.
Of je daartoe uberhaubt toe "in staat bent " om tot zo ver te gaan en voor een hele lange tijd,dat is een ziekte waar je aan dood kunt gaan ! Het is ook geen prestatie om het te kunnen ,alleen maar erg..Wel een prestatie om te overleven en je eruit te vechten .