Bij een psychische stoornis hebben veel mensen vaak een bepaald beeld. Zo is het beeld van een depressie veelal dat de persoon die eraan lijdt heel erg somber is. In veel gevallen is dit ook zo, maar dat betekent niet dat een depressief persoonlijk altijd, 24 uur per dag en zeven dagen per week zit rot voelt en ergens in een hoekje somber zit te zijn. Bij een depressie komt veel meer kijken en daarbij komen ook veel emoties kijken.

In deze blog deel ik wat iemand met een depressie zoal kan voelen. Ook deel ik een aantal van mijn ervaringen over wat ik zoal voelde toen ik depressief was. Mocht je dingen herkennen of nog aanvullingen hebben, laat het dan gerust weten in de reacties onder deze blog.

Bron

Verdriet
De eerste en meest bekende emotie is denk ik wel verdriet. Veel mensen die kampen met een depressie voelen verdriet. Dit hoeft niet eens per se verdriet te zijn om iets concreets, het kan ook een algemeen gevoel zijn waarbij je je gewoon ontzettend verdrietig voelt. Ik weet van mezelf dat ik me in ieder geval vaak verdrietig voelde en ook erg snel verdrietig kon worden. Iemand hoefde maar iets negatiefs tegen mij te zeggen en ik barstte al in tranen uit, daar was op dat moment maar weinig voor nodig.

Eenzaamheid
Ook dit is een herkenbaar gevoel bij een depressie. Hierbij gaat het niet om het aantal mensen om je heen. Je kunt een hele grote familie en een geweldig leuke vriendengroep en je tegelijkertijd ontzettend eenzaam voelen. Eenzaamheid gaat vaak over een gevoel van verbondenheid met de mensen om je heen. Als je veel mensen om je heen hebt maar je je niet verbonden voelt, dan kun je je alsnog helemaal alleen op de wereld voelen. Toen ik depressief was voelde ik me ook ontzettend alleen omdat ik het gevoel had dat ik de enige was die zich zo voelde en dat niemand mij kon helpen. Ondanks dat ik leuke vriendinnen had, bleef dit gevoel aanwezig.

Irritatie
Ook dit kan onderdeel zijn van een depressie. Als je slecht in je vel zit dan gebeurt het regelmatig dat je niet zoveel kan hebben en daardoor snel geirriteerd raakt. Dit herken ik van mezelf maar al te goed. Ik heb sowieso al een vrij kort lontje en zeker toen ik me slecht voelde, werd ik vrij snel boos. Ik vond dat mensen zich te veel met mij bemoeide en kon al geirriteerd raken van vervelende geluiden of drukte om me heen. Hoe dit dan precies komt, weet ik niet, maar het kan in ieder geval onderdeel zijn van een depressie.

Lichamelijke klachten
Een depressie gaat niet enkel over de psyche, het kan ook een aantal lichamelijke klachten met zich meebrengen. Zo voelde ik me geregeld ontzettend moe, alsof ik heel veel hard gesport, waardoor het bijna niet haalbaar leek om uit bed te komen.

Gebrek aan motivatie
Toen ik depressief was, kon ik 's avonds hele plannen maken voor de volgende dag. Ik zou op tijd staan en het huis schoon gaan maken, ik zou gaan hardlopen, douchen, boodschappen doen en misschien nog wel even de stad in gaan. Ik wist zeker dat het een goede dag zou gaan worden, tot ik 's ochtends uitgeput wakker werd. Ik voelde me doodmoe en had geen zin om uit bed te komen. Ik stelde het uit, veranderde mijn plannen en besloot alleen nog maar naar de stad te gaan. Uiteindelijk kwam ik 's middags om drie uur uit bed en vond ik dat ook niet meer de moeite. Ik kon me er niet meer toe zetten om iets te doen. Het was niet dat ik het niet wilde, het lukte simpelweg niet.

Schijn
Dit is natuurlijk geen emotie maar wel iets wat veel voorkomt bij mensen met een depressie. Toegeven dat je depressief bent is immers niet makkelijk. Het is makkelijker om maar gewoon te doen alsof het allemaal wel gaat en als het ware een masker op te zetten, terwijl je je eigenlijk heel ongelukkig voelt. Dat iemand leuke kleding aan heeft, opgemaakt is en vrolijk doet, betekent niet dat het ook goed gaat met diegene.

Bron

Schuldgevoel
Dit gevoel komt ook een hoop terug, bijvoorbeeld omdat het je niet lukt om iets te ondernemen of omdat je kortaf doet tegen vrienden en het gevoel hebt tekort te schieten. Schuldgevoel is een heel naar gevoel waarmee je jezelf helemaal gek kunt maken als je er verder over na gaat denken. Ik heb me vooral schuldig gevoeld tegenover mijn huisgenoten omdat ik hen best wel wat nare dingen aan heb gedaan toen ik depressief was.

Schaamte
Je schamen voor je psychische gesteldheid komt ook geregeld voor bij een depressie en sowieso bij psychische stoornissen. Niemand wil toegeven dat er psychisch iets aan de hand is en dat het even niet haalbaar is om te werken of naar school te gaan zoals anderen dat doen. Dat is niet leuk en voor veel mensen schaamtevol. Toen ik studeerde en ik in het derde studiejaar kwam waarbij iedereen op stage ging, vond ik het ook behoorlijk schaamtevol om te moeten zeggen dat ik opgenomen werd vanwege psychische problemen. Ik schaamde me voor mezelf en was bang voor allerlei oordelen, ondanks dat ik ergens ook wel wist dat ik niet gek was.

Angst
Daarnaast kan het natuurlijk ook heel beangstigend zijn om je te realiseren dat je kampt met een depressie. Het is best eng als je ineens zo weinig grip hebt op je stemming en je zo ontzettend somber bent en het op sommige momenten niet meer ziet zitten.

Niets
Dit is natuurlijk geen emotie maar het is wel goed om te benoemen dat het ook zo kan zijn dat iemand die depressief is gewoon even niets voelt. Ik had, los van alle emoties die ik voelde, ook weleens momenten waarop ik gewoon leeg was. Niks leek me te kunnen raken, zowel positief als negatief. Het was dan alsof ik emotieloos was en niets me meer kon raken. Ook dat kan onderdeel van een depressie zijn.

Blijheid
Voor mensen die niet zoveel weten van depressies klinkt het misschien gek, maar als je depressief bent, kun je je ook best weleens blij voelen. Mensen met een depressie zitten niet de hele dag te huilen. Hoe slecht ik me ook voel, ik kan het nog steeds wel fijn vinden om bijvoorbeeld een strandwandeling te maken of met een vriendin af te spreken.