Als anderen helpen ongezond wordt

 

Als een ander in de put zit, dan zijn we van nature geneigd diegene te helpen. We willen gewoon liever niet dat een ander zich rot voelt en als het even kan, doen we er dan ook alles aan om diegene weer op de been te krijgen. Daarmee doe je iets goeds voor de ander, maar indirect ook iets voor jezelf. Op het moment dat je ziet dat iemand zich beter gaat voelen door iets wat jij hebt gedaan, geeft dat jou immers ook een goed gevoel. Anderen helpen geeft nu eenmaal voldoening. Als tijdens een eerste schooldag van een opleiding binnen zorg en welzijn gevraagd wordt naar motivatie, vertellen veel nieuwe studenten dan ook dat anderen helpen zo fijn is.

Dat is het natuurlijk ook. Als ik zie dat mensen iets hebben aan wat ik schrijf in een blog of als ik een uitgebreide reactie schrijf in een dagboek en later weer lees dat iemand echt iets met mijn tips heeft gedaan, dan doet dat iets met me. Het geeft me het gevoel dat ik belangrijk ben en dat ik er toe doe. Aan de andere kant is het niet zo dat als ik die reacties niet direct krijg, ik denk dat ik er niet toe doe of mensen mij onbelangrijk vinden. Dat is echter niet altijd het geval. Voor sommige mensen kan anderen helpen een manier worden om het zelfvertrouwen als het ware op te krikken.


Bron

In dat geval kan anderen helpen misschien wat ongezond worden. Als je je bestaansrecht en zelfwaardering als het ware af laat hangen van wat anderen van je vinden of van in hoeverre andere jouw hulp waarderen, dan is een ander helpen misschien een stuk minder fijn. Het kan nog steeds een goed gevoel geven, maar ergens kan het ook iets zijn wat je doet omdat je niet zo goed weet wat je anders met jezelf aan moet. Zowel in het gewone leven als in therapie komt dit veel voor. Ook op het forum van Proud2Bme zien we dit verschijnsel veel terug.

Zo is er in groepstherapie altijd die ene persoon die voor iedereen klaar staat en goede adviezen heeft. Die persoon die altijd een schouder biedt om op te huilen en altijd weet wat ze moet zeggen als je het moeilijk hebt. Je vergeet bijna dat diegene zelf ook in therapie zit en soms lijkt ze misschien eerder op een therapeut. Als je echter vraagt hoe het met haar zelf gaat, dan krijg je een vaag en ontwijkend antwoord. ''Ach ja, niet zo, maar komt wel goed joh.''

Misschien is zij ook wel degene die je stimuleert om wel je eetlijst te volgen. Ze motiveert je en noemt honderd redenen om het wel te doen. ''Op de lange termijn ga je je echt beter voelen. Niet eten levert je niets op, je krijgt er meer problemen bij. Van drie boterhammen kom je niets aan. Je kan dit, ik heb vertrouwen in je.'' Misschien typt ze dit wel van achter haar laptop. Daarnaast staat een bordje met twee crackers. De afspraak was dat ze deze toch echt wel moest eten, maar ze twijfelt. Ze wéét dat er niets gaat gebeuren van twee crackers, ze heeft nota bene zojuist iemand aangemoedigd drie boterhammen te eten, maar twee crackers voelt als te veel. Voor een ander niet, maar voor haar wel.


Bron

Wat maakt een ander helpen zo anders dan jezelf helpen? En hoe goed is het om je zo bezig te houden met anderen als je zelf nog zo erg in de knoop zit met jezelf en het je niet eens lukt om goed voor jezelf te zorgen? In veel gevallen kan zorgen voor anderen namelijk ook een manier zijn om maar niet met je eigen problemen bezig te hoeven zijn. Door je volledig te storten op de ander, sta je niet stil bij jezelf en denk je niet aan wat er eigenlijk bij jou speelt.

Dit betekent niet dat de hulp die je anderen biedt niet oprecht is. De meeste mensen die anderen helpen doen dit met liefde en integriteit, maar echt eerlijk is het niet. Net als in een vliegtuig zul je eerst zelf een zuurstofmasker op moeten zetten voordat je die bij degene naast je op kunt zetten, anders kom je nergens. Hoewel je met goede bedoelingen een ander kunt helpen, kun je je afvragen hoe echt het is, als je zelf niets met al de adviezen die je een ander geeft doet.

Misschien is dit niet iets wat je bewust doet, maar ga eens bij jezelf na hoe dit voor jou is. Hoeveel ben jij bezig met een ander en hoeveel van de tips die jij aan een ander geeft, pas je ook toe op jezelf? Is dit in verhouding? Zo ja, dan ben je goed bezig. Zo niet, ga bij jezelf na wat je hierin zou kunnen en misschien wel moeten veranderen.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Ingrid - Zaterdag 18 februari 2017 15:52
Ik ben ook absoluut de helper, altijd een luisterend oor of die schouder. Tijd maken voor anderen, helpen als het nodig is. Het geeft inderdaad voldoening maar soms kom ik niet echt aan mezelf toe, dan heb ik weinig energie....
*** - Zaterdag 18 februari 2017 16:39
Dit was jarenlang mijn grote valkuil tijdens groepstherapie. Focus op anderen, hen helpen, mezelf niet de moeite waard vinden, ... Het theoretisch wel allemaal goed kunnen uitleggen maar op mezelf toepassen, dat is wat anders. Het vervelende is dat ik besefte dat ik dit deed en vervolgens kwaad werd op mezelf omdat ik dit zo hypocriet vond. Nog meer zelfhaat dus. Nu nog trap ik regelmatig in deze valkuil. Maar het helpt om ook inzicht te hebben in waarom ik dit doe en wat er achter zit. En om vervolgens met begrip te reageren en niet met nog meer verwijten aan mezelf. Om op een constructieve manier te proberen de focus op mezelf te leggen en niet vast te lopen in dat zorgen voor een ander.
marijevs - Zaterdag 18 februari 2017 17:01
Maud - Zondag 19 februari 2017 19:11
Heel herkenbaar! Ik praat uren met mensen als ze moeite met iets hebben of het even niet meer zien zitten, maar als er met mezelf iets is denk ik "laat maar, het maakt tocht niet uit"
Anoniem - Zondag 19 februari 2017 21:14
pas na deze blog tot inzicht gekomen,... de waarheid is pijnlijk maar dit geld zo erg voor mij
bellefleur - Maandag 20 februari 2017 00:29
Toch heeft juist anderen helpen mij veel inzicht gebracht. Oke dat heeft wel jàren geduurd.. maar wat ik eerst een ander adviseerde kon ik later ook zelf toepassen. Voor mezelf had ik niet zo durven redeneren, en ja als een ander het kan.. waarom ik dan niet. En dus deed ik het. Later weliswaar.
anoniem - Maandag 20 februari 2017 07:22
Het is ook niet goed voor degene die geholpen wordt.
Sommige dingen moet je hen voor zichzelf laten uitvechten, net zo goed als jij dat voor jezelf moet doen. Je moet bedenken dat iedereen de kracht in zichzelf moet leren vinden, dat kan jij niet voor hen doen, integendeel, door steeds te willen helpen sta je hen in de weg om dat te kunnen ontdekken.


Het is veel makkelijker om anderen te helpen dan jezelf. Maar je kunt niemand veranderen, alleen jezelf.
Helpen en geven kan je pas doen als jezelf iets over hebt om van te geven, het mag niet ten koste gaan van je eigen leven of geluk.




Han - Maandag 23 september 2019 08:34
Ja mijn vrouw was er zo een (zij is helaas in mei jl overleden) altijd maar helpen zo gauw er maar iemand zielig was
Zij kon dit werkelijk echt overdrijven.
Op een gegeven moment komt er een man die daar wel eens werk kwam halen naar haar toe en begon haar te vertellen dat hij in scheiding lag met zijn vrouw dus zielig
Hij wist dat mijn vrouw hier gevoelig voor was dus mijn vrouw kwam dat thuis vertellen ik zij haar niet mee bemoeien misschien is het zijn schuld wel en maak je zijn vrouw de zondaar
Natuurlijk toch ging zij door hij was zielig he meneer sprak haar aan op het werk begon haar op zondag te bellen ed
Dit bracht mij echt aan het twijfelen is er meer tussen die twee ja raar dat ga je dan wel in je hoofd halen
Ik ben er van overtuigd dat zij niet zo was maar wist ook wel zeker dat hij het wel probeerde en heb haar een paar keer gevraagd stop er mee je doet mij er echt pijn mee.
Toen is het eindelijk tot haar doorgedrongen dat ze verkeerd bezig was en daarna heb ik er ook niets meer over gehoord of gemerkt.
Dit hele gebeuren nu tien jaar geleden en nu na haar dood komt het bij mij weer naar boven dus rouwverwerking en die nare situatie wat toen van uit mijn kant bijna ons perfecte huwelijk heeft gekost en nu kan ik er ook nog niet mee omgaan.
Wat ik hier mee wil zeggen is iemand helpen is geweldig maar als je dat gaat overdrijven kan het je eigen prive leven flink schaden en je kan er je partner echt pijn mee doen
Evelien - Zondag 13 september 2020 15:13
Als ik dit verhaal lees, zo herkenbaar . Alleen is het bij ons de man . Keer op keer gaat het zo , de één voorbij , kondig zich het volgende verhaal aan, en ik heb hier zo een verdriet van , alleen bij vrouwen heeft hij dat . En dat gaat ten koste van mijn leven , en als ik het niet meer aan kan , dan zegt hij ( heeft dan al 1 jaar geduurd) dat hij zelf hulp moet gaan zoeken , en ben ik zo blij dat hij het erkent . En 3 mnd erna , begint hetzelfde liedje , alleen nieuwe versie , gaat geen hulp zoeken . Dus zal het onze relatie gaan kosten . Want genoeg is genoeg .