Invloed eetstoornis op uitgaven
Toen ik anderhalf jaar geleden noodgedwongen op mijzelf ging wonen als student, kwam er veel op me af. Vooral het financiële plaatje. Wat komt er binnen en wat gaat er uit? Ik kan gelukkig heel goed met geld omgaan en heb het altijd netjes op orde, maar de laatste tijd, nu ik een flinke terugval heb in mijn eetstoornis, merk ik dat ik meer geld uitgeef in de supermarkt. Dit terwijl ik niet meer eet of eetbui voedsel haal. Hoe kan dat?
Ik let veel op de calorieën, vetten en suikers. De eetstoornis wil van alles het minste. Ook reclame beïnvloedt mijn inkopen. Als voorbeeld de nieuwe ontbijtkoek van Peijnenburg: de zero variant. Geen suiker en iets minder calorieën dan een B-merk met minder suiker, maar wel een euro duurder! Van de eetstoornis mag ik alleen nog maar de Peijnenburg zero, want die is het ‘gezondst'. Zo gaat dat met alles. De eetstoornis bepaalt wat ik koop, ook al is het van een ander merk veel goedkoper.
Toen ik in het begon op mijzelf ging wonen en mijn eetstoornis niet meer zo aanwezig was, had ik hier geen last van. Ik vergeleek de prijzen en keek naar het goedkoopste. Ik ben mij hier nu bewust van en probeer erop te gaan letten, want van die paar calorieën meer kom ik echt niet aan, als ik er realistisch naar kijk.
Zo zie je maar weer hoeveel controle de eetstoornis heeft op mijn uitgaven, omdat het zo bepaalt wat ik koop. Terwijl ik zoveel andere leuke dingen kan doen van het geld wat er over blijft als ik op mijn uitgaven let...
Mijn tip is: realistisch blijven en je gezonde kant gebruiken bij het maken van een boodschappenlijstje. Is het reëel dat ik van die paar calorieën meer ga aankomen? De verschillen zijn vaak niet groot, dus probeer de eetstoornisgedachten opzij te zetten. Meer tips zijn altijd welkom!
Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is? Beïnvloedt jouw eetstoornis ook wat je koopt en merk je dit aan je uitgaven? Hoe ga je hier mee om en hoe kan je dit veranderen? Ik ben er nu wel bewust van maar de eetstoornis heeft helaas nog veel invloed.
Gerelateerde blogposts
Reacties
Wat een mooie blog. Zeker heel herkenbaar ik heb precies het zelfde heel vaak net dat een blikje of zakje nemen waar minder kcal in zitten terwijl die duurder is. Laatst had ik muslie brood gehaald bij de ah en er waren twee verpakkingen en in de ene zaten meer kcal en vetten enzo dan in de ander maar wel de zelfde prijs. En ik heb toen gevraagd is dat dezelfde net een andere verpakking, ja is het zelfde zegt de vrouw van de winkel. Maar dan kies ik toch voor die andere met minder kcal want dat was dus niet het zelfde. Herken het zeker.
Liefs Amanda
Toen ik erg in mijn es zat gaf ik weinig geld uit aan eten. Ik gunde het mezelf niet. At heel veilig dus wijntjes, chips, chocolade etc haalde ik niet in huis. Ik kocht alleen de noodzakelijke dingen, voornamelijk van huismerk
Het probleem is uiteraard daarin doorslaan en dan nooit meer wat lekkers kopen...
Heel goede blog, thanks!!! :)
Ook dure producten zijn vaak met minder suiker, mager of koolhydraat arm. Ik moet die ook altijd uitproberen. Uiteindelijk vind ik vaak niet lekker en gooi ik het weg...zonde
Ik herken dat ook goed met vergelijken van calorieën en suikers. Als je een gezond gewicht of ondergewicht hebt, zou je je daar helemaal niet op moeten letten (zegt het gezonde verstand, niet de ES).
Periodes dat ik heel goed let op calorieen, maar ook periodes dat
ik superveel geld uitgeef aan eetbui-voedsel.
Terwijl ik daar eigenlijk helemaal geen geld voor heb.
Daar schaam ik me best voor....................
Herkent iemand dit?
ja ik herken dat heel erg! mijn eb'en bestaan echt uit de goedkoopste huismerken die ik kan vinden (en smaak is vaak bagger), maar omdat ik er zoveel van koop kost het toch best heel veel geld.. aan 'normale' dingen geef ik dan weer zo min mogelijk geld uit, ook altijd het goedkoopste van het goedkoopste. verlang er ergens best naar gewoon geld uit te geven aan dingen die goed voor me zijn en ik ook gewoon lekker vind. genieten zonder er 100x overna te denken.
geld uitgeven voelt voor mij trouwens net als 'kcal innemen', als een falen, hoe minder hoe beter. ook een vorm van controle? alleen bij eetbuien maak ik hier een uitzondering op en dan ook ppuur door de hoeveelheid, de wat luxere koekjes of choco of wat ook, ik koop het noooit..
Nu is het ook moeilijk om uit te komen met weinig geld, maar dat is zeker niet de enige reden waarom ik zo leef, als het slechter gaat gun ik mijzelf geen goede dingen, en ik kan er ook niet van genieten als ik het toch probeer.
Ik denk dat een groot gedeelte van dit soort gedrag een lichamelijke oorzaak heeft en ik probeer dan te relativeren en bedenk dat als ik mij weer sterker voel deze dingen wel minder zullen worden.
En tegelijkertijd bij de gewone boodschappen de dure producten links laten liggen om geld te besparen (ik koop wel biologisch, maar als de bloemkool duur is, koop ik wortel iig zo).
zó veel cola light en inderdaad producten die dan 'net weer even wat minder kcal bevatten als product x' kopen ook al is het duurder.
Zelf heb ik - heel beschamend- ook echt een hamsterperiode gehad; ik kocht zó veel eten; allemaal koekjes, chocolade, muesli repen.. Voor als ik weer; mocht eten.. Ik vind dit heel raar en stom van mijzelf: waarom zoveel eten kopen? Ik heb hier echt wel 100 euro aan uitgegeven (vooral omdat ik enkel de duurdere merken kocht; dan had ik een extra reden om het op te eten omdat het zo duur was) maar uiteindelijk licht alles nu te verrotten in een doos op zolder.. Jammer.