Ik maak een kooi van tijd  
Wat was, is overboord gegooid  

Ik leef maar tussen gisteren en morgen  
Ik steek mijn hoofd door tralies van mijn zorgen  
Vergeet ik soms mezelf in dromen weggeborgen  

Voorheen is stil gestorven
Later in mijn hoofd nog niet geboren
Ik zwerf gevangen
Van dag naar dag
In het heden

Wat gebeurt wordt definitief
Door klokken weggetikt
Wat ik schrijf is reeds geschreven.

Astrid