Rupsje Nooitgenoeg, die kleine rups
Die doet zijn naam geen ere aan
Hij heeft al dagen niks gegeten
En moet nu eigenlijk een nieuwe naam

bron foto

Appels zijn hem veel te groot
En blaadjes zijn hem veel te groen
Zijn ouders zijn ten einde raad
Weten niet meer wat te doen

'Kom nou Rupsje, eet eens wat
Een appel, perzik of banaan
Als je nou vandaag niks eet
Moeten we naar de dokter gaan'

Rupsje schudt nee met zijn koppie
'Ik heb geen honger en geen zin
Die grote appels en die peren
Gaan er bij mij gewoonweg niet in'

De dokter zegt: 'Als je zo doorgaat Rupsje
Dan is er straks geen Rupsje meer'
Maar hoe hard Rupsje het ook probeert
Het lukt gewoon niet, telkens weer

Een heel klein muizenhapje appel
En daarna een paar meter kruipen
Hij wordt steeds dunner deze rups
Je ziet de grammen eraf druipen

Maar de dokter geeft niet op
'Dat is geen optie' zegt hij zacht
'We gaan je helpen en je steunen
Tot we een oplossing hebben bedacht

Misschien beginnen met een papje
Of een appelperensapje
We doen het rustig aan zo samen
Stapje voor stapje, hapje voor hapje

Uiteindelijk met kleine hapjes
Gaat kleine Rups dan toch wat eten
Hoe lekker die rode appels toch zijn
Dat was hij echt allang vergeten

Een iets groter hapje en iets minder kruipen
En heel veel huilen en voelen en praten
Langzaam maar zeker gaat hij wat groeien
En eet hij de blaadjes weer vol met gaten

Mama geeft hem de lekkerste stukjes
En heel veel rozijntjes in zijn pap
En dan uiteindelijk een hele appel
Dat was tot nu toe de moeilijkste stap

Heel veel stapjes en appels later
Eet hij zijn buikje weer vrolijk rond
Rupsje Nooitgenoeg is weer de oude
Misschien zelfs nog sterker dan voor dit begon

Hij kan weer eindeloos kruipen en klimmen
Eet pizza, poffertjes en patat
Zegt 'Ik ga nooit meer niet eten' met volle mond
'Veel te lekker, dan weten jullie dat'

'Fijn' zegt mama en 'Wat ben je dapper'
Hier heb je nog wat banaan en een peer'
'Dank je mama' zegt Rupsje vrolijk
'En mag ik daarna nog een beetje meer?'

♥