Smeren 1.
Ik smeer de boterham,
Zo dun als glas.
Onzichtbaar
Een laagje van een paar micron
Pindakaas.
De geur verwarrend in mijn neus
Het eten is aanstaande.
Lieve hemel kan ik dit aan?
De mussen rond de tafel slijpen de messen
De stilte wacht op de eerste schreeuw
Geraakt val ik terug op mijn eetstoornis.
Smeren 2.
Het is tijd
Een ieder zet zich neer
De stilte is om te snijden
Mijn mond is droog
Een brok in mijn keel
Gevoelens in mijn buik vechten om aandacht
Ontsnappen kan niet meer
Ik smeer mijn keel
Onbedacht glipt een gevoel naar buiten
Woorden bereiken je oor
Contact
Volgende week: Smeren 3 en 4.
Fotografie: Jarrod Renaud
Geef een reactie