Wat begon als een poging om wat gewicht te verliezen zodat ik beter mee zou kunnen tijdens fanatieke hockeytrainingen, mondde uit in een eetstoornis, gevolgd door een zware depressie. Dagelijks ging ik achteruit, waardoor ik al vrij snel in een psychiatrische kliniek belandde. Dat ik na de opname in de kliniek nog zieker geworden was, had niemand verwacht. Niemand.

Mijn problemen waren na ontslag driemaal zo erg. Functioneren kon ik niet meer en mijn leven werd geleefd. Mijn leven stond totaal op zijn kop. Dat van mij en daarnaast ook dat van mijn ouders.

Toch leef ik nu nog. En ik ben een stuk gelukkiger. Ik kan weer lachen, grapjes maken, werken, naar school én daarnaast zijn mijn ouders een stuk meer ontspannen en vrolijker. Ik heb nog steeds mijn problemen, waar ik vaak nog heel veel last van heb, maar ik kan weer leven. Mijn problemen zijn niet meer allesoverheersend. Door therapieën te volgen, gesprekken te voeren, medicatie te slikken én door veel te schrijven, is het mij gelukt om de regie over mijn leven terug te winnen.

Dus ik wil tegen je zeggen dat het goed komt. Dat er licht is aan het einde van de tunnel. Ik wil tegen je zeggen dat je echt niet op moet geven. Opgeven is definitief en deze gevoelens en gedachten zijn tijdelijk. Doe het alsjeblieft niet. Schreeuw om hulp, schrijf alles van je af, gooi oud servies kapot, maar geef niet op. Houd vol. Ik weet hoe zwaar het is en hoe zwart en wanhopig de toekomst eruit kan zien, maar ik weet ook dat (gedeeltelijk) herstel mogelijk is. Het is zwaar en taai, maar het kan. Kijk naar mij. Ooit was ik een verwelkte tulp, nu studeer ik weer, heb ik een bijbaantje en staat het leven me een stuk leuker. Je bent niet alleen. 

Mijn leven 

Ik spring in het diepe
En kijk niet meer achterom
Ik ga ervoor
Mijn leven is mijn eigendom

 Mijn keuze wat ik ermee doe
Ik wil echt gaan leven
Niet meer overbodig denken
Maar dingen beleven

 Geen zorgen meer over de toekomst
Alleen maar positieve momenten
Boeken schrijven
Niet meer achterna gezeten worden door agenten 

Dus ik pak mijn spullen
En ga naar een nieuwe plek
Om ook echt opnieuw te beginnen
Nee, ik was niet gek 

Ik had problemen met mezelf
Maar ik ben nu sterker dan ooit
Ik kan het leven weer aan
Nooit 

Wil ik weer terug naar het verleden
Een zware, uitzichtloze en wanhopige tijd
Een tijd met tranen en verdriet
Ik heb spijt 

Dat ik niet eerder voor het leven gekozen heb
Zoals ik dat nu doe
Gewoon leuke dingen ondernemen
Ik ben niet meer moe 

Maar geniet van alles
Ik strooi confetti om me heen
Om te vieren dat ik vrij ben
En geen 

Leven meer leid dat geleefd wordt
Geen leven meer met intense somberheid
Ik ben bevrijd
Met een groot gevoel van dankbaarheid

 Ga ik andere mensen helpen
Met mijn eigen ervaringen
Investeren in het leven
Een leven zonder besparingen

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.