21 April 2009... de dag waarop ik zelf besloot om me te laten opnemen in het UZ (universitair ziekenhuis) Gent. Voordien was ik al 3 keer ambulant (gesprekken) in het UZ geweest. De dag ervoor had ik zelf moeten beslissen of ik voor een opname ging kiezen of niet. Het was moeilijk, maar ik zag ook dat het me zelf niet meer ging lukken.

Het was kiezen om snel beter te worden en geen stage te kunnen doen, of misschien stage te kunnen doen en nog slechter worden. Ik volg een opleiding kleuteronderwijs en voor mij is het zo belangrijk dat ik werk voor school, maar door mij ‘ziekte' kon ik het gewoon niet meer en miste ik 4 weken stage.

Ik besloot dus op 21 april om opgenomen te worden. Ik was een week ervoor al eens op de afdeling eetstoornissen geweest. Ik had dus de omgeving al eens mogen zien van dichtbij. Toen had ik voor mezelf uitgemaakt dat ik het niet ging doen omdat ik niet naar school mocht gaan. Een week later loop ik er wel binnen dan.

Als ik me daar ging aanmelden, moest ik eerst nog eens me gaan inschrijven en dat duurde allemaal zo lang en ik begon weer wat te twijfelen. Maar omdat ik al zo ver stond, zette ik door en belandde ik om 14u30 op de afdeling. Ik ging gewoon naar boven in het ziekenhuis en ik kreeg mijn kamer en we gingen kijken, ik en mijn ouders. Al mijn bagage zat nog in de auto en ik besloot om er niet mee om te gaan. Ik was nu binnen op de afdeling en wou even niet meer buiten komen, bang om toch nog te zeggen dat ik niet wou blijven.

Ik weet nog goed... het was een dinsdag en direct viel ik in het vaste programma. Dit wilde dus ook zeggen dat ik die avond geen bezoek mocht ontvangen. Dit viel echt zwaar en ik heb enorm veel zitten wenen aan de telefoon toen ik mijn vriendin hoorde. Ik wou dat er iemand bij mij kon zijn. Mijn ouders waren vrij snel weg en daar bleef ik alleen achter. Ik kreeg het programma en ik moest me er aan houden. Dit wilde zeggen: om 18u aan tafel voor het avondeten. Ik had net ervoor wel nog de kans om mijn valies uit te pakken. Ik had al mijn kleren mee, en mijn eigen donsdeken en dat deed wel deugd. (iedereen mag zijn eigen dons meenemen)

Om 18uur moest ik dan gaan eten. Het viel tegen, vlees en ik ben vegetariër. Maar ze beloofden dat, van zodra ik de diëtiste gezien ging hebben, ik dus iets anders ging kunnen eten. Maar die avond was het dus echt balen om te eten. Al die nieuwe mensen, waarmee je samen moet eten. Voor de therapieën, het eten, zijn er 3 groepen: de instapgroep, de A groep en de B groep. Ik zat ik de instapgroep. Dit ging voor 3 weken zijn. Dan evalueren ze en kijken ze naar welke groep je moet gaan. De B groep was voor eerder impulsieve mensen, de A voor eerder teruggetrokken mensen. In mijn groep zaten we met 4, wat echt wel gezellig was.

Die avond van mijn eerste dag, wanneer de verpleegster kwam zeggen dat ik best kon gaan slapen (23uur) heb ik nog gezegd dat ik de volgende dag terug weg wilde gaan. Maar ik stond echter die volgende morgen op en dacht... hier zit ik goed!

Elke dag is een vaste planning. Het hangt er van af in welke groep je zit. De instapgroep krijgt weekendbespreking (wat inhoud: bespreken wan hoe je weekend is geweest) psycho- educatie (bijbrengen van voedingsleer, regels,...) psychomotore therapie (beweging, tot rust komen, eigen grenzen leren kennen,...) psychotherapie (gesprek in groep met psycholoog), ergo (creatief uitbeelden), sociaal verpleegkundig uurtje (voor schoolzaken en zo te regelen) en weekendplanning (wat ga ik doen dit weekend).

Tussendoor heeft de instapgroep nog vrij veel vrij, wat ik soms wel moeilijk vond want dan moet je uzelf wel kunnen bezig houden. Ook krijg je een half uurtje bad en een half uurtje massage in de week en ook 1 keer zeker een bezoek aan de dokter. Bij de A en B groep zit er ook een koopactiviteit, boodschappen doen, een uitstap naar ergens en ook dinsdagavond mogen die groepen samen eens iets gaan drinken buiten het ziekenhuis.

De bezoekuren zijn maandag, woensdag en vrijdag van 19u tot 21u, op woensdag ook van 14u tot 18u en op zaterdag en zondag idem van woensdag. Op dinsdag en donderdag mag er geen bezoek komen en misschien is dat in het begin wel lastig, maar ik had de rust ook wel eens nodig en dan zat ik in mijn kamer naar een film te kijken of ging ik mij douchen,...

De uren voor het eten zijn: 's morgens van 7u tot kwart voor 8, tien- uurtje om 10uur, 's middags van 12u tot 13u en 4 uurtje om tien voor 3. 's Avonds van 18u tot 19u00 en dan als laatste nog een tussendoortje om 21u. Vooral dat laatste is in het begin heel moeilijk.

Tussendoortjes krijg je maar je hoeft het niet op te eten, je heb zelf de keuze (al is het beter dat je het wel doet) Voor eten heb ik steeds zelf kunnen en mogen kiezen hoeveel ik liet staan of hoeveel ik dus at, maar de bedoeling was dus wel om bij te komen. Van maandag (de eerste weging) tot donderdag (de 2de weging) mocht je zeker niet af zijn want dan moest je in het weekend op de afdeling blijven terwijl je anders met bezoek eens buiten kon gaan. Ook van donderdag op maandag mocht je niet afvallen maar dat is wel niet zo gemakkelijk als je dan buiten bent want dan was mijn drang groot om veel te bewegen. Toch hebben ze mij nooit een weekend afgenomen.

Na 3 weken instapgroep mocht ik dan eindelijk overgaan naar een andere groep. Ik belandde in de groep van de eerder impulsieve mensen, maar eigenlijk was dit omdat ik daar het meeste ging bijleren want ik hoorde in geen één van de 2 echt thuis. Deze groep was wel enorm goed en heeft er voor gezorgd dat het makkelijker was. Met elkaar kunnen babbelen en elkaar steunen is echt enorm goed.

Ik heb vooral heel veel geleerd van mezelf tijdens mijn ergo- momenten. Ik ben heel creatief en tijdens het knutselen kon ik heel veel kwijt van mezelf.

In heb begin maakte ik een hartje met daarop de spreuk: ‘als je niet kunt worden wat je wil worden, dan moet je aanvaarden wie je bent.' Daaraan hingen rolletjes met tekening op over mezelf, waar ik het moeilijk mee had. Dit werkje heb ik bij de psycholoog besproken en zo kunnen zij ook kijken naar wat een oorzaak heeft tot je eetstoornis. Verder maakte ik ook een collage met mijn vooruitzichten, waarom ik bij wil komen, wat ik dan wil doen. En ook maakte ik een gedicht met passende tekening over een meisje die wankel staat te drijven op een rivier en die vastgebonden zit aan de armen.

Na een maand en een half heb ik het ziekenhuis vervroegd verlaten. Ik wou immers nog mijn studies (examens) afmaken die ik bezig was.

Ik ben in opname geweest tijdens mijn stage en nu kon ik nog net mijn examens doen. Het ging moeilijk, maar ik heb het toch gehaald. Bij mijn ontslag in het UZ stond ik met een gezond gewicht. Het ergste probleem was dat ik gewoon dit gewicht had gehaald om mijn examens te mogen doen, maar diep van binnen kon ik er nog niet mee omgaan waardoor ik helemaal ben afgezakt terug naar waar ik kwam.