Ervaring Rintveld Kliniek en Deeltijd

 

zeist bosOmdat mij opviel dat er geen recente ervaringsverhalen van Rintveld zijn, en dat er überhaupt nog geen verhaal over de deeltijdbehandeling is, besloot ik mijn ervaring met de kliniek unit 2 en deeltijd van lijn 2 op papier te zetten. De eerste weken in de kliniek kan ik me nog goed herinneren. Ik vond het ronduit verschrikkelijk. Alle vrijheden en alle verantwoordelijkheden werden van me afgenomen.

De eerste (meestal) één a twee weken zit je in de somatische fase, wat heel kort door de bocht gezegd neerkomt op stilzitten en eten. Wat uitgebreider omschreven is dit de fase waarin je stilgezet wordt om je lichaam rust te gunnen en naar hun zeggen: Het ziektebesef te stimuleren.

Je wordt in deze fase elke dagen gewogen en elke ochtend worden je bloeddruk, hartslag en temperatuur gecontroleerd. Wat wel heel fijn is, is dat je deze tijd elke dag een 10-minuten gesprekje krijgt met iemand van de verpleging. Zodat je alle nieuwe indrukken, frustraties en angsten kan uit- en bespreken. (Daarnaast krijg je een mentor toegewezen, hiermee heb je elke week een gesprek van een half uur tot een uur en bij haar kan je in principe altijd terecht.)

Gelukkig mocht ik na anderhalve week naar de startfase, waarin ik wél mocht deelnemen aan een aantal therapieën, wèl naar buiten mocht en niet geheel onbelangrijk: Mijn weekenden op mocht bouwen. Wel zit je dan, net als in de somatische fase, aan tafel 1. Hier heb je elke dag keuze uit twee soorten zoet beleg, mag je nog niet je eigen producten kopen om te variëren en smeer je boter uit kleine portie-kuipjes.

Als het je lukt om je aan de afspraken te houden en als je elke week genoeg aankomt mag je naar de werkfase. Tijdens deze fase krijg je een hoop vrijheden terug. Je gaat elke week op groepsavond buiten, mag variëren in broodbeleg en mag zelfs eigen voedingsmiddelen kopen om mee te variëren. In de werkfase mag je ook meedoen aan alle therapieën. In deze tijd heb ik het meest geleerd. Er wordt dan behoorlijk wat van je verwacht qua inzichten en leerdoelen, waardoor je steeds meer stil komt te staan bij waar je met je eetstoornis eigenlijk mee bezig ben - en waar het voor staat. Voornamelijk PMT en G-training vond ik erg nuttig en confronterend.

Ten slotte, als er een ontslagdatum bekend is, kom je terecht in de laatste fase, waarin je toewerkt naar je ontslag. Tijdens deze fase mag vijf extra nachten thuis slapen en mag je tussendoor ook dagen naar huis. De nadruk ligt er hier dan ook op om thuis te oefenen en om een terugvalpreventieplan op te stellen.

Zo langzaam als de eerste weken gingen, zo snel vlogen de laatste weken voorbij. Voor ik het wist had ik mijn ontslaggesprek en stond ik met mijn koffers buiten, om alles wat ik geleerd had in de kliniek thuis door te zetten. Gelukkig was er voor mij al gelijk een plekje vrijgekomen bij deeltijd, zodat ik dit meteen op elkaar aansloot.

zeist bos

Ik moet zeggen: Die overgang is gigantisch. Van alles maar eten en doen omdat het moet, elk moment een gesprekje kunnen aanvragen en steun vragen, naar eigen keuzes/ verantwoordelijkheden, weer op eigen benen staan en zelf initiatief nemen om te praten. Eigenlijk vind ik deze overgang te groot. Je wordt als het ware in het diepe gegooid. Ik vond het vooral de eerste week dan ook heel moeilijk om mijn voedingsadvies te blijven volgen en niet terug te vallen in oude gewoontes. Daarom vind ik eigenlijk dat er tijdens deze eerste ‘spannende' week wat meer begeleiding zou mogen zijn.

Deeltijd bij Rintveld is twee dagen per week (en ik kom er nog een extra dag voor PMT). Ook dit is met een groep van ongeveer acht personen, begeleid door twee verpleegkundigen. Er is een hoofdbehandelaar waarmee je elke twee weken een gesprek moet aanvragen, en waarvan je elke week een korte evaluatie krijgt. Bij de deeltijd geldt net als in de kliniek een pondseis - wat betekent dat je zolang je niet op je streefgewicht zit, elke week minstens vijf ons aan moet komen. Qua therapie komt het redelijk overheen met de kliniek, alleen is het hier in twee dagen gepropt.

Er wordt van je verwacht dat je alles in de groep meldt en deelt en dat je actief meedoet. Daarnaast is er elke week een lunchvariatie en een tussendoorvariatie. Deze worden uit een doos getrokken waar elk groepslid zelf uitdagingen in kan doen. Zo moesten we bijvoorbeeld op mijn eerste dag naar de snackbar om een patatje mét te eten. Maar kan het net zo goed zijn dat iedereen bij de lunch een boterham met Nutella moet eten.

Elke zes tot acht weken heb je een terugkoppelingsgesprek met de hoofdbehandelaar waarin wordt besproken hoe het met jou, het eten en je gewicht gaat en wat de plannen zijn voor de daarop volgende periode. De deeltijd is gericht op genezing, wat maakt dat de regels vrij streng zijn en dat je, als je je daar niet aan houdt, moet stoppen. Dit maakt dat er wel een redelijke groepsdruk is en dat je in feite ook gedwongen wordt om je volledig in te blijven zetten. Het is moeilijk, en wordt veel van je verwacht, maar ik ben wel van mening dat als je écht wilt - en open en eerlijk bent - het zeker kan helpen. Zolang je maar voor ogen blijft houden waar je het voor doet.

Foto's: Bos Altrecht Zeist

Wil jij ook jouw ervaring met een hulpinstantie delen?
Mail deze dan naar redactie@proud2bme.nl. Of beoordeel jouw hulpinstantie direct online.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

doritos12 - Maandag 28 oktober 2013 13:13
goed en duidelijk verwoord zeg! ik heb er echt een beeld bij inmiddels
Hippohippo - Maandag 28 oktober 2013 14:02
Op welke Unit heb je gezeten?
Ik heb namelijk ook ook in de kliniek gezeten daar (Flex) maar heb ook alles gehoord en meegekregen van fases enzo.
Maar wat jij verteld is heel anders dan hoe ik heb ervaren.

Zo heten de fases heel anders, gaat het met eten heel anders, met therapieën heel anders.
maar misschien komt dat omdat je op een andere unit zat?
AnaMan - Maandag 28 oktober 2013 15:45
Ik heb nu een keer in de week een individueel gesprek met de psychologe daar, elke twee weken een gesprekje met de diëtiste en sta sinds deze week op de wachtlijst voor individuele PMT.

Omdat ik nog maar een maand of vier begonnen ben met de behandeling en er nog geen einde in zicht is nog geen ervaringsverhaal van mij. Ga dat zeker wel plaatsen hier, als ik meer ervaringen heb opgedaan met Rintveld.

Bedankt voor jouw stuk, SusiQ!!!
ArcanaSilva - Maandag 28 oktober 2013 16:11
Bedankt voor je stukje! Ik heb over een halve maand mijn intake-gesprek bij Rintveld en ik heb geen idee waar ik terecht ga komen, maar ik vind het heel fijn om me een beetje in te kunnen lezen over de verschillende therapieën.
tessaa - Maandag 28 oktober 2013 16:26
bedankt voor dit stuk, ik heb net mijn intake achter de rug en ga morgen beginnen in Rintveld, ik hoor veel verschillende verhalen maar dit is in iedergeval een hele duidelijke!
Sophie - Maandag 28 oktober 2013 16:43
Duidelijk verhaal! Het lijkt mij alleen wel moeilijk dat als je je niet aan de regels houdt, dat je dan weggestuurd wordt. Dit is bij de Ursula niet zo, want daar sturen ze geen mensen weg.
meisje14 - Maandag 28 oktober 2013 16:57
Heel duidelijk en mooi geschreven!
Het lijkt mij een heel goed beleid. Het beste van degenen die ik tot nu toe heb gelezen. Fijn om dit te weten. I'll keep this in mind.

Bedankt voor het schrijven van dit stuk!
MyStory - Maandag 28 oktober 2013 17:00
Sophie, dat klopt niet hoor. Ik ben in 2012 opgenomen geweest bij Ursula, op de high cure afdeling en ik ben na 6 weken toch echt weg gestuurd. ;)

Zelf heb ik de opname en dergelijke bij Rintveld dit jaar anders ervaren. Maar dat komt wellicht omdat ik op Unit 3 zat.

Wel helder en duidelijk geschreven verhaal!
sanne - Maandag 28 oktober 2013 17:13
handig stuk!
ik heb toevallig vandaag mijn intake gehad!
l - Maandag 28 oktober 2013 17:43
@ Sophie:
Toen ik behandeling bij Rintveld had, stuurden ze mensen alleen weg van een therapie. Het was niet zo dat je helemaal geen hulp meer kreeg, maar als je niet voldeed aan de eisen van de deeltijd, dan moest je weg bij de deeltijd. Maar dat was bij mij niet meteen op het moment dat je de regels 1x brak en daar gingen de nodige gesprekken aan vooraf. Dat is overigens wel weer een tijdje geleden.
delfa - Maandag 28 oktober 2013 19:46
Ik ben ook een tijdje opgenomen geweest op unit 2 van Rintveld (deze zomer).
Rintveld was niet de eerste kliniek waar ik ben geweest. Heb heel wat ervaring met verschillende hulpverleners en instanties en moet zeggen dat ik Rintveld als zeer goed heb ervaren. Het is streng maar wel duidelijk en dat geeft veiligheid. Zeker een plek waar je aan jezelf leert werken en waar je (voor een deel) uit je es kunt komen,
Tirza - Maandag 28 oktober 2013 21:35
Ook ik heb super goede ervaringen met Rintveld. Vooral de kliniek (Unit 2) heeft mij ontzettend goed geholpen, en ik kijk er dan ook met een goed gevoel naar terug. Ontzettend fijne verpleging, groepsgenoten, therapie en ook de locatie (in de bossen) vond ik fijn.
Roosje - Maandag 28 oktober 2013 22:58
Goed geschreven suus!
Zoiets miste ik voor ik hier kwam.
Rintveld is inderdaad een goede plek voor hulp.
Mimosa - Dinsdag 29 oktober 2013 09:03
Ze sturen wel degelijk mensen weg. Niet zomaar, niet meteen en niet zonder (in hun ogen goede) argumentatie, maar het gebeurt wel.
eef - Dinsdag 29 oktober 2013 10:47
ik heb een vreselijk ervaring met Rintveld gehad, maar ik hoor wel dat mensen hele positieve ervaringen hebben. Misschien kwam het omdat ik nog maar 12 was toen ik Unit 1 belandde.. Ik weet het niet, het enige wat ik weet is dat ik daar nooit meer terug heen wil.
Eva - Dinsdag 29 oktober 2013 12:31
Interessant om te lezen. Mooie foto's trouwens!
Een moeder - Vrijdag 1 november 2013 10:53
Mijn dochter heeft al veel klinieken,ziekenhuizen gezien,maar onze ervaring met rintveld is heel positief,ze durfde het aan met haar. Ze zijn streng maar duidelijk.ook wij als gezin werden en worden er goed bij betrokken.ook als heeft ze allang de volwassen leeftijd bereikt.er waren bij ons ook klinieken die het niet aandurfde met haar.rintveld was echt haar(ons) laatste hoop.maar ik denk dat er niet echte slechte klinieken zijn.er moet een klik zijn tussen de behandelaars en client. Ik vind dat ze op rintveld echt gespecialiseerd personeel in dienst hebben,die ook echt naar de persoon kijken .
Sharon - Vrijdag 28 februari 2014 11:36
Ik heb daar ambulante begeleiding gekregen. Ik heb daar altijd goede gesprekken gehad integenstelling tot Amarum Nijmegen. Daar luisterde ze echt, en keken naar wat het beste bij me pastte. Zoals bij Amarum kreeg ik iemand voor me neus waarvan we 10 minuten niks zeiden de hand schudde en dat was het. Dankzij Rintveld en Ixta Noa heb ik mijn eetstoornis grotendeels los kunnen laten.
.lisette - Maandag 2 februari 2015 15:04
inmiddels is het programma weer helemaal omgegooid.
Ook ik heb wel wat aan rintveld gehad en ik vind het een erg goede kliniek.
maarja je moet het wel willen anders werkt het niet.
Natasja - Maandag 15 mei 2017 20:51
Ik heb nog nooit van Rintveld gehoord maar van via via. Ik heb wel eens van de Ursula kliniek gehoord. En dat is de oudste kliniek van Nederland op het gebied van eetstoornissen. Naar mij idee werken ze zeer gespecialiseerd. Ze weten ook wat voor het effect het op de geest heeft. Het is niet comfortabel om met de kenmerken van een eetstoornis te leven. Zoals afgevlakte emoties en wat er al niet bij komt kijken. Hoe lager het B.M.I. is des te geisoleerder het leven kan zijn. Je wereldje wordt wel klein. Het heeft ook invloed op het sociale leven van iemand. Jet lijkt wel alsof je gevangen zit. Ze zeggen je kiest er niet voor om een eetstoornis te hebben maar het overkomt je. Dat sommigen van kliniek naar kliniek gaan en dat het desondanks niet heeft geholpen. Ik zou het net vol kunnen houden om met zo"n laag gewicht te leven. Er zijn ook al veel boeken geschreven rondom dit onderwerp. Ik heb eens een paar boeken gelezen over a.n en dat zijn als een mus in een gouden kooi en stil protest