Ik werd aangemeld bij psyQ en kreeg al vrij snel reactie terug, wat ik toen erg fijn vond omdat het erg slecht met me ging. Na 2 dagen kreeg ik een telefoontje van psyQ en binnen anderhalve week had ik mijn intakegesprek al, heel snel dus!

Het intakegesprek is overigens overal hetzelfde, zo moest ik mijn "geschiedenis" vertellen met betrekking tot eten, familie, vrienden etc.

Na het intakegesprek was het een week in onzekerheid zitten. Welke behandeling zal ik aangeboden krijgen? Zouden ze mij wel goed kunnen helpen? En toen was het zover: Het adviesgesprek. Daar krijg je je diagnose te horen, maar ook welke behandeling ze jou aanraden. Je hoeft dus niet die behandeling te volgen, maar het is wel de behandeling die zij het beste bij jou vinden passen, oftewel: Het is de behandeling die het beste bij jou aan kan slaan.

Zo kreeg ook ik dus mijn diagnose en behandeling te horen. Zo dacht psyQ dat de 3-daagse deeltijd bij mij het beste aan zal slaan, dat ik daar het meeste zal kunnen leren. Alleen was er een minpunt: een wachtlijst tot september! Zo lang kon ik niet wachten! Dus, daar had PsyQ ook al een oplossing op: tot september zal ik in een andere groep terecht komen. De groep voor jongeren, dat is 2 dagdelen in de week, met daarnaast gesprekken met de diëtist en mijn (hoofd)behandelaar. Zo zal ik ook elke 10 weken een evaluatiegesprek krijgen, over hoe het er dan/nu voor staat en of ik nog wel op de wachtlijst voor de 3daagse deeltijd kan blijven staan. Tot nu toe sta ik nog steeds op de wachtlijst voor de 3 daagse deeltijd.

Naast de gebruikelijke individuele gesprekken met mijn diëtist en (hoofd)behandelaar, heb ik ook gezinstherapie. Ja, samen met mijn moeder, vader (ook al zijn ze gescheiden) en 1 van mijn 2 zussen. In het begin vond ik het heel doelloos en eng, vooral omdat ik me heel erg tegenover hun schaam(de). Maar vooral ook bang, bang dat ze me niet zouden begrijpen. maar geloof me, gezinstherapie kan zoveel effect hebben op de thuissituatie.

Daarnaast heb ik ook maandelijks de controle bij de arts. Ook dat is overal overigens hetzelfde, zover ik weet. Testjes doen, hartslag, bloeddruk, wegen, meten etcetc.

Maar even terug naar de groep waar ik nu in zit.. Ik zit dus in de groep voor jongeren op dit moment wat 2 dagdelen is in de week. Gewoonlijk hoort daar ook gezamelijk lunchen bij en dat de diëtist in de groep komt. Maar nu is bij ons op dit moment de groep klein, dus lunchen we niet gezamelijk en hebben we allemaal individueel geprekken bij de diëtist. Ergens vind ik het wel jammer dat we op dit moment niet gezamelijk lunchen, omdat je dan ook veel van elkaar kunt leren. Op dit moment volg ik 3 modules (zoals ze dat bij psyQ noemen) in de groep, PMT, creatieve therapie en G-training.

Ik kan me de allereerste dag in de groep nog goed herinneren. Ik was zo bang dat ik de dikste zal zijn en dat ze mij niet zouden begrijpen. (aangezien ik aan Boulimia lijd.) Ik liep naar binnen en zag de 'groep' daar zitten. Wat moet ik zeggen? Moet ik me voorstellen? Ja, dat staat wel zo netjes. Naarmate de tijd, durfde ik ook mee te praten. We hadden toen trouwens creatieve therapie toen ik voor het eerst in de groep meedraaide. En daar praten wij ook best veel, best 'gezellig' dus. Eigenlijk viel het best mee de eerste keer!

Op dit moment zit ik al een tijdje in behandeling bij psyQ. De therapiën zijn soms best zwaar. Ik leer hier heel veel! Ook heb ik er wel een goed gevoel bij, tenslotte ben jij het zelf die het moet doen! Ik vind het fijn hoe psyQ te werk gaat, ook vooral doordat ik op de wachtlijst kan blijven staan voor de 3-daagse deeltijd. Soms is het moeilijk dingen onder ogen te durven zien, maar uiteindelijk word je er wel sterker van! Wel vind ik het ergens wel jammer dat het grotendeels op het eetpatroon gericht is, (ook wel logisch, als je daarvoor aangemeld staat) en dat de achterliggende problematiek niet echt op de voorgrond word gehaald. Maar voor de rest ben ik tevreden over psyQ!