Ervaring II Amarum behandeling voor eetstoornissen
Alweer bijna 2 jaar geleden werd ik opgenomen in de kliniek van Amarum. Ik voel nog de angst, de onzekerheid en de teleurstelling die ik voelde toen ik erheen moest. Nu, terugkijkend op de hele periode, ben ik alleen maar blij dat ik er ben geweest.
In totaal heb ik 24 weken in de kliniek gezeten. Dit was een heftige tijd van veel therapie, weer opnieuw moeten leren eten, aankomen en de eetstoornis los leren laten. Ik heb heel veel gehad aan alle therapieën.
De behandelaren zijn ontzettend goed. Ze weten echt wat iemand nodig heeft en spelen hier ontzettend goed op in. De één heeft wat vaker een schop onder de kont nodig en de ander heeft een wat zachtere aanpak nodig. Ondanks dat je in de groep zit wordt er zeker wel rekening gehouden met jou belangen, waar heb jij baat bij?
Het is denk ik goed dat je verschillende soorten therapie krijgt. Niet iedereen heeft baat bij dezelfde soort therapie. Ik had een vreselijke hekel aan psychomotorische therapie en had er ook niet zoveel aan omdat mijn lichaam er niet zoveel toe deed. Ik had echter weer wél heel veel aan psychotherapie. Erachter komen welke gedachten er achter mijn (eetgestoorde)gedrag zat, wat er echt in mijn hoofd omging en waar mijn eetstoornis vandaan kwam. Hier heb ik het meest aan gehad, terwijl dit voor andere personen misschien weer net andersom was.
Nadat ik mijn 24 weken heb afgemaakt, was gegroeit naar een gezond gewicht en mijn eetpatroon al een heel stuk verbeterd was, ben ik ambulant in behandeling gebleven bij Amarum. In deze gesprekken werd er meer gekeken wat er achter mijn eetstoornis zit. Hoe is mijn eetstoornis tot stand gekomen en waar heb ik, nu ik weer thuis ben, het meeste last van, waar loop ik tegen aan? Samen met mijn behandelaarster keek ik naar de dingen waar ik tegenaan liep. Waarom doet het me zoveel? En hoe kan ik hier beter mee omgaan? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik buiten het veilige leventje van de kliniek, waar alles voor je geregeld wordt, het toch kan volhouden om mijn eetpatroon in stand te houden?
Als ik terug denk aan mijn tijd bij Amarum voel ik vooral warmte. Tuurlijk waren er ontzettend moeilijke tijden en was het echt geen pretje, maar ik ben er wel door geworden wie ik nu ben. Een stuk verder uit mijn eetstoornis en kan weer meer van het leven zien.
Hulp vragen is ontzettend moeilijk, maar laat het je niet tegen houden. Al het begin is eng, ik vond het doodeng toen ik voor het eerst binnenkwam, maar na een week was ik al gewend en ik heb zoveel steun van zowel de groep als alle behandelaren gekregen dat ik verder kon.
Gun jezelf alsjeblieft ook deze kans, jij bent het waard!